[RPG | 2OO] Little Pink Ladies — Pinky Promise • Speeltopic 1 - Speeltopics

Vervolg op "Little Pink Ladies — War of Love" by Tefnut Princeton Hall - Californië - 2018: Het is inmiddels 28 jaar geleden dat de beruchte wedstrijd rond de meisjes gestopt werd door een groep Princeton scholieren en in de tussentijd heeft een nieuwe generatie die school al onveilig gemaakt. De generatie met de zonen en dochters van eerdere Princeton scholieren, om precies te zijn. Een bijzonder pijnlijke breuk tussen één van de meest geliefde senior-koppels doet de gemoederen hoog oplaaien en zaait bij iedereen twijfels. Als zij het al niet redden; wie dan wel? Er wordt een pact gesloten tussen de dames, om zichzelf en hun besties te beschermen voor diezelfde hartzeer; alle jongens moeten een test doorstaan om op de date-worthy lijst te komen. Wie zich op het einde van het schooljaar niet als voldoende galant en betrouwbaar bewezen heeft raakt niet meer aan een date. Onder het motto: "All is fair in love and war" kan eender welke jongen getest worden door eender welke meid op... je raad het al... eender welk moment. De heren zijn zich echter heerlijk onbewust van het complot dat achter hun rug gesmeed is en hebben geen flauw vermoeden hoeveel ze met hun gedrag op het spel zetten. Maar is alles wel zo zwart-wit als de meiden het inschatten? En wat gebeurt er als hun slogan zich tegen hen keert?

---

• PERSONAGES • NAAM - LEEFTIJD - STATUS - PAGINA - USER • Oonah Smith - 19 - No status - 2.2 - Virago • Olivia Nova Anderson - 17 - The Rebel - 1.4 - Velns • Eden Isla Sadler - 18 - No status (yet) - 2.2 - Virago • Emilia Anastasia Montana - 17 - Cheercaptain - 2.4 - Venustic • Cassandra "Cassie" Yasmin Hale - 17 - The Sweetheart - 2.3 - Mandalorian • Lexi Rae - 18 - Friend off - 2.2 - Joy_x • Lola Alejandra Guttiériez - 18 - The Princess - 2.4 Norris • Julia Rose Baker- 17 - Bookworm - 2.4 - KIaus • Harper Indiana Green - 17 - The Lucky One - 2.4 - Witcher • Cole Smith-Chamberlain 18 - Class Clown - 2.3 - Beansidhe Hetero • Axl Smith-Chamberlain - 18 - 2.3 - Beansidhe Hetero • Marcos Ricardo Gonzalez - 18 - The jock - 1.5 - KIaus Hetero • Benjamin Clementine Anderson - 20 - Babysitter - 2.2 - Witcher Bi • Matthew "Matt" Austin Anderson - 18 - Troublesome Asshole - 2.3 - KIaus Matt • Samuel Alejandro Montana - 19 - It-boy - 2.2 - Mandalorian Hetero (voorlopig) • Niccolo "Nico" Martel - 18 - The Fez - 2.2 - Beansidhe Homo (niet geweten) • Liam Alexander Coleman - 18 - The Dealer - 2.3 - Velns Hetero (?) • Bodhi Romeo Meisters - 18 - Filmfanatic - 2.4 - Venustic Homo

---

• REGELS • • Minimaal 200 woorden per post. • Reageer minimaal een keer per week, als dit echt niet kan geef het dan gewoon even door. • We sluiten niemand buiten! • Ruzie in de RPG zelf is prima, OOC doe je je best het constructief te houden. • OOC in het praattopic • Maximum 3 personages per persoon. • 16+ is toegestaan, vermeld het wel even boven je post en zorg dat het rpg hier niet om gaat draaien. • Niemand is perfect!

---

• START • Het is dinsdag 18 februari, de eerste schooldag na het verlengde weekend vanwege Presidents Day. Inmiddels is het lunchpauze, wat de meiden wellicht een eerste kans biedt om hun gesmede pact in actie te zetten. De temperatuur is een aangename 19 graden en het is zonnig, met een zacht briesje.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

MINE.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

MT

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

MT.

---

What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

Hellowe c:

---

El Diablo.

Hiya

---

Bowties were never Cooler

Mt!

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

Volledig verloren in het verhaal van Achilles baande Nico zich een weg door het labyrinth van onbekende gangen en lokalen. Het boek was zwaar, waardoor hij het met beide handen vast moest houden en hoewel hij het reeds in Frans en Italiaans gelezen had was het alweer een hele andere vertelling. Met genoegen ontdekte hij nieuwe verwoordingen en gezegdes, stelde zich vragen en vergeleek met wat hij reeds wist of de Griekse krijgers. Pas toen hij opkeek besefte hij dat hij niet alleen tussen de pagina's maar ook in de echte wereld verloren geraakt was. Verwilderd keek hij om zich heen, in de hoop zich te kunnen oriënteren. Het maakte niet veel verschil, hij had niet opgelet hoe hij hier gekomen was en was vrij zeker dat deze gang exact dezelfde was als de andere drie die hij genomen had. Hij vouwde het hoekje van de bladzijde waar hij gestopt was met lezen om en klapte het boek dicht. Hij kauwde even op de binnenkant van zijn wang en liet zijn blik in het rond dwalen. Hij ontmoette het ene onbekende gezicht na het andere, al leken ze allemaal dezelfde gehaaste blik te dragen. Hij had er normaal weinig moeite mee iemand aan te spreken, maar niemand zag er bepaald inviterend uit op dit moment. Zijn ogen lichtten op toen hij uiteindelijk toch iemand zag passeren die hij wel herkende. Hij versnelde zijn pas om de jongeman bij te benen en raakte kort diens schouder aan om zijn aandacht te trekken. "Matthieu!" bracht Nico opgelucht uit. "Wat ben ik blij jou te zien. Ik geloof dat ik verdwaald ben," ging hij verder, waarbij hij nogmaals om zich heen keek. "Een snelle tour in ruil voor een peuk en een kop koffie?" bood hij aan.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

Zo stil mogelijk besloop Cole de donkerharige cheerleader. Hij greep haar, zonder enige waarschuwing, bij het middel en tilde haar een stukje op. Het kostte hem weinig moeite gezien hij op elk vlak zowat in het voordeel was; hij was groter en sterker dan zij, en als ze hem wél had horen aankomen dan had ze dat zeer goed weten te verbergen. "Cassiopeia!" schreeuwde hij vrolijk, alvorens haar weer neer te zetten. Hij had maar de helft van de Griekse mythe gekend toen hij haar de bijnaam had gegeven, en dat stuk was voor hem ook het belangrijkste; dat ze van ongekende schoonheid was en een er een sterrenbeeld naar haar vernoemd was. "Ik heb je gemist op het feestje zaterdag," zei hij met een ondeugende glimlach. "En na het feestje nog meer," plaagde hij. Zijn ogen verraadden wat hij daarmee precies bedoelde. Hij was dol op het spelletje welles-nietes waarin ze een tijdje terug verzeild geraakt waren en hoe hij nooit op voorhand wist of hij haar te pakken zou krijgen of niet. Het dreef hem de muren op en tegelijk kon hij er een hele week naar uit kijken. "Waar was je?" vroeg hij, niet in staat zijn nieuwsgierigheid te bedwingen. Ondertussen liet hij een arm om Cassie's schouder glijden en volgde haar gedwee naar eender waar ze op weg naar was.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Mt! c:

---

---

Emilia haar nagels tikten ongeduldig op haar tafel terwijl ze naar buiten keek, de zon scheen door het raam naar binnen en voelde warm aan op Emilia haar huid. Haar volgende uur zou lunch zijn en ze kon niet wachten tot dat ze de zon echt op haar huid kon voelen niet vanachter het raam. Het was een prachtige februari dag en Emilia het het idee dat ze gek zou worden als ze nog veel langer achter het glas gevangen zou zitten. De jongedame slaakte dan ook een opgeluchte zucht toen de bel door het klaslokaal klonk om hen te bevrijden. Bijna in één beweging wist Emilia haar schoolboeken in haar rugtas te duwen, waarna ze zich zo snel mogelijk uit de voeten maakte.

To: Oonah
Zin om buiten te lunchen

Emilia stuurde het berichtje snel naar haar beste vriendin terwijl ze zich een weg baande tussen alle andere leerlingen door. Voor Emilia deed een gemene blik vaak wonderen, het was alsof iedereen direct voor haar aan de kant schoof, bang om haar boos te maken. Emilia snapte zelf ook niet helemaal waar dat effect vandaan kwam, maar wanneer ze het kon gebruiken was het toch fijn, anders had ze natuurlijk nog altijd haar ellebogen.
Voordat Emilia uiteindelijk buiten wist te komen spotte ze tussen al haar mede-leerlingen een bekend gezicht. 'Axl,' zei Emilia luid om de aandacht van de jongen te krijgen voordat ze bij hem aankwam. 'Wil je mee naar buiten?' vroeg ze Axl. 'Ik ga niet in die muffe kantine lunchen als het zulk mooi weer is buiten.' voegde Emilia aan haar vorige woorden toe, echt een keuze gaf ze Axl niet, want voordat ze echt zijn antwoord had gehoord trok ze hem mee naar buiten toe. Een tevreden rolde over Emilia haar lippen toen ze de buiten deur open duwde en ze de zonnestralen op haar gezicht voelde. 'Heb je een belangrijke les naar de lunch?' vroeg ze Axl. 'Ik kan de hele middag wel buiten zitten.' Emilia rommelde in haar tas terwijl ze naar één van de bankjes voor de school liep en vond uiteindelijk een losse appel ergens verstopt tussen haar schoolboeken.

[ bericht aangepast op 1 maart 2020 - 17:45 ]

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

---

Al een tijdje volgde Bodhi Harper, hij duwde zijn medeleerlingen een beetje opzij om achter de blondine aan te kunnen gaan. Ze was net te ver weg om hem te kunnen horen, Bodhi zou zo'n beetje de longen uit zijn lijf moeten schreeuwen wou hij Harper haar aandacht krijgen, maar ze was dichtbij genoeg dat Bodhi haar herkende. Nou was dat ook niet heel moeilijk, Bodhi kende Harper zo goed, waarschijnlijk zou hij haar nog aan haar kleine teen herkennen. Zo nu en dan meende Bodhi dat hij haar kwijt was, maar dan wisten haar gouden lokken weer tussen de doffe haren van anderen op te duiken.
Uiteindelijk kwam Harper tot stilstand, bij haar kluisje, een opgeluchte zucht rolde over Bodhi zijn lippen, hij wist niet of hij nog meer boze blikken aan kon. De leerlingen op de gang leken het niet echt te waarderen, Bodhi zijn ellebogen in hun zij of zijn voet die net een klein beetje op hun terecht kwam. 'Hi,' zei Bodhi, toen hij eindelijk bij Harper aankwam. 'Jezus, ik ben je helemaal gevolgd vanaf het biologie lokaal, ik snap niet hoe jij zo snel langs iedereen weet te glippen.' zei Bodhi terwijl hij even tegen het kluisje naast die van Harper leunde. 'Ik wou nog roepen, maar ik denk niet dat ik boven de oer-geluiden van alle kinderen op de gang heen kom.' zei Bodhi waarna hij een hand door zijn blonde haren heen haalde.
'Hoe dan ook,' ging Bodhi vervolgens verder, terwijl hij zijn rug weer een beetje rechtte. 'Hoe was je weekend? Ik zou willen dat het elke dag presidents day was.' zei Bodhi, niet dat hij echt iets met de dag zelf had, hij snapte de toegevoegde waarde niet helemaal. Op deze manier konden ze elke dag wel iets verzinnen om iemand te eren, er bestond toch ook geen Hitchcock day, terwijl die man het echt verdiende, met alle geweldige films die hij had geproduceerd.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

Axl was net in het proces van een vijfde poging om een kwaad bericht van Meghan te beantwoorden toen hij zijn naam tussen de menigte vandaan hoorde komen. Hij begreep niet waarom ze hem bleef sms'en en uitdagen. Zij was degene die het uitgemaakt had met hem, om redenen die hij nog steeds niet helemaal begreep. Waarom kon ze hem dan niet gewoon met rust laten? "Wil je mee naar buiten? Ik ga niet in die muffe kantine lunchen als het zulk mooi weer is buiten," sprak de brunette. Hij stopte zijn telefoon in zijn zak en knikte kort, waarop de Montana-telg niet aarzelde hem het gebouw mee uit te sleuren. Hij liet het allemaal maar een beetje over zich komen. Normaliter zou wellicht één of ander grapje gemaakt hebben maar daar stond zijn hoofd op dit moment helemaal niet naar. Toen ze buiten gekomen waren knipperde hij hevig tegen het zonlicht in. Hij hoefde niet in zijn tas te zoeken naar een zonnebril want die had hij niet meegebracht. Het zag er die ochtend allesbehalve naar uit dat ze dit weer zouden gaan krijgen. "Heb je een belangrijke les naar de lunch? Ik kan de hele middag wel buiten zitten." De waarheid was dat hij niet graag skipte, en naar de lessen gaan bij hem hielp om 's avonds meer vrije tijd te hebben omdat hij minder moest herhalen. Aan de andere kant zou zijn huidige humeur hem waarschijnlijk toch serieus verhinderen om daadwerkelijk op te letten dus zoveel kwaad zou het niet eens kunnen. "Nee ik sla wel over," mompelde hij, waarna zijn maag luid begon te rommelen toen de cheercaptain een appel uit haar tas tevoorschijn toverde. Hij ging zelf ook op zoek naar iets lekkers en ontdekte een sinaasappel en een zakje trailmix. Hij had ook ergens boterhammen zitten maar die spraken hem helemaal niet aan. Zijn flesje kombucha had hij sneller gevonden en nam dan ook enkele slokken. Vervolgens bood hij het drankje aan Emilia aan en stal haar appel zodat hij een beet kon nemen. Vreemd was het niet. Ze waren zowat naast elkaar opgegroeid, voor hem kwam dit op hetzelfde neer alsof hij zijn lunch met Cole zou delen. Terwijl hij zijn hap weg knabbelde gaf Axl de appel terug aan de dame naast zich, en zette het zakje met nootjes tussen hen in, waarna hij zijn sinaasappel begon te pellen. "Misschien kunnen we naar de pier toe?" stelde hij voor. "Lijkt me gezelliger dan hier rond te hangen." Bovendien had hij op die manier ook geen kans om zijn ex fysiek tegen het lijf te lopen en kon ze hem in elk geval het leven niet nog zuurder maken.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

• Nine-teen • Swimmer • Emilia & Axl •

Oonah had niet lang nodig om het lokaal uit te komen, eens de bel was gegaan. De stoffen van vandaag hadden eerder een slaapverwekkend effect gehad en de brunette had de nodige behoefte een een frisse neus en een goeie lunch.
Onderweg naar haar kluisje las ze het korte berichtje van Emilia, een van haar beste vriendinnen. Een tevreden grijns verscheen kort op haar lippen. Dit was precies wat Oonah wel kon gebruiken.

      To: Emilia.
Hoe weet je dat? Ik ben onderweg.

Vluchtig gleden haar vingers over het scherm van haar mobiel heen en stopte ze het toestel weg eens het berichtje verzonden was. Bij haar kluisjes aangekomen deponeerde Oonah vlug een paar boeken die ze niet meer nodig had en wurmde zich vervolgens tussen de leerlingen door naar buiten toe.
      Ze hoefde niet lang te zoeken naar de brunette en Oonah vond haar samen met Axl. Een nieuwe glimlach verscheen op haar lippen, al wist ze een lichte frons niet helemaal tegen te gaan bij het zien van de uitdrukking op haar neef's gezicht.
      "Hier zijn jullie," begroette Oonah het tweetal, en gaf daarbij Axl een subtiel doch zacht duwtje. Iets in zijn blikken vertelde haar dat Axl niet helemaal lekker in zijn vel zat. Echter, besloot ze daar nu niks over te vragen. Met een schuine blik keek de brunette van haar neef naar haar beste vriendin, en weer terug.
      "Wat hoorde ik, gaan we lunchen bij de pier?"

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

Het was pauze, en natuurlijk was ik weer bij de decaan geroepen. Dit keer omdat mijn posters te veel zouden aanzetten tot burgerlijke ongehoorzaamheid en rebellie. Dat was de hele bedoeling! Met weer een week nablijven op zak kwam ik al snel het kantoor weer uit. Niet voor de posters, maar voor mijn grote mond. Daar zou pap echt blij mee zijn als hij het hoorde. Ach, hij wist dat ik er toch niet mee ging stoppen. Daar hadden mijn ouders me niet goed genoeg, of juist te goed, voor opgevoed. Ik schrok op uit gedachten toen ik plots iemand mijn schouders voelde aanraken. Ik wilde diegene net wat onvriendelijks toebijten, toen ik de stem van onze logee hoorde. Ik wist niet waarom, maar van Nico kon ik meer hebben dan van de gemiddelde man. "Matt, maar ga verder." viel ik hem in de reden om hem te verbeteren. Ik kon het niet laten en hoopte nog altijd dat er een dag zou komen waarop hij mijn naam kon uitspreken. Een kleine glimlach speelde kort om mijn lippen bij zijn voorstel. "Je weet de weg naar een man z'n hart. Dan starten we buiten, want die peuk heb ik wel nodig." zei ik, voor ik vrij simpel twee keer een hoek om ging, om zo buiten uit te komen. "Dit is dus buiten. Als je hier wil komen, moet je gewoon de groene bordjes met pijltjes volgen, dan ben je er zo. Doe alleen geen branddeur open, want dan gaat het alarm en de sprinklers af en dan heb je een boel boze docenten en leerlingen op je dak." Ach, niemand wist nog dat ik het was geweest, maar dat wilde ik wel graag zo houden. Anders moest ik sowieso nablijven tot mijn 40ste. "Zijn er nog dingen die je perse wil weten? Dan zorg ik dat ik die niet oversla." Ik viste intussen een doosje peuken uit mijn binnenzak en stak er eentje op. Meestal had ik shag, maar dat had ik niet kunnen krijgen. Die peuk van Nico kwam aan het einde van de tour wel samen met de koffie. Ik wist namelijk niet of hij die op zak had, of nog moest halen, en ik had nu echt wel nood aan nicotine. Een vieze verslaving, zeiden mijn ouders, maar het was niet of ze er iets aan deden, of konden doen. Daarbij waren er veel ergere dingen om verslaafd aan te zijn, maar die discussie ging ik maar niet meer te vaak aan, want ik wilde niet ook nog eens huisarrest voor een onzinnige reden. Ik had wel betere dingen te doen.

---

Bowties were never Cooler

Harper Indiana Green

De les biologie was zoals gewoonlijk weer eens slaapverwekkend geweest. Daarom toen de bel ging om de middag aan te geven, was ik als één van de eerste opgestaan om alles in mijn armen te nemen en het lokaal uit te wandelen. De drukte begon toe te nemen in de hallen, maar ik had nooit echt problemen gehad om mij te kunnen navigeren. Hierdoor brachten mijn benen me ook vrij snel naar mijn kluisje, waar ik mijn spullen in dumpte. In mijn kluisjesduer ging een spiegeltje en een tiental foto's die me gelukkig maakten. Mijn allesliefste Liam, de cheersquad, Bodhi en Axl, teatime met Oonah. met een glimlachje om mijn lippen fixte ik de slordige dot op mijn hoofd iets, waarna ik mijn kluisje dicht deed. Tot mijn aangename verrassing stond Bodhi naast me 'Hi,' begroette de jongen me, waardoor ik hem vrolijk een knuffel schonk. "Bodhi!" kirde ik vrolijk, mijn armen stevig om mijn beste vriend heen, terwijl ik wat heen en weer wiebelde voordat ik hem los liet. 'Jezus, ik ben je helemaal gevolgd vanaf het biologie lokaal, ik snap niet hoe jij zo snel langs iedereen weet te glippen.' sprak de jongen wat me even verbaasd deed knipperen, waarna ik grinnikte. Ik was altijd wel een snelle wandelaarster geweest. 'Ik wou nog roepen, maar ik denk niet dat ik boven de oer-geluiden van alle kinderen op de gang heen kom.' sprak de jongen wat me deed lachen. "Geen idee, mensen lijken altijd wel plek vrij te maken voor mij." sprak ik bedenkelijk. "misschien zijn ze wel bang van me." het was grappend bedoeld, al begon ik me toch zorgen te maken dat dit misschien de reden zou zijn. Gelukkig leidde Bodhi me al snel af met zijn volgende woorden. 'Hoe dan ook, Hoe was je weekend? Ik zou willen dat het elke dag presidents day was.' sprak de jongen waarbij ik mijn schouders even ophaalde. "Het was echt saai." zuchtte ik met een pruillipje. "Mijn ouders waren de drie dagen gaan werken, waardoor ik home alone was. Ik heb dan maar netflix liggen kijken met een facemask op." mompelde ik. Ik was eigenlijk niet graag thuis. " Ik ben wel wat leuks gaan doen met Liam" vervolgde ik vrolijk. "Hoe was het jouwe? Veel kunnen doen?" vroeg ik Bodhi. De jongen kennende zou zich vast weer beziggehouden hebben met zijn films en ik was altijd zo nieuwsgierig naar zijn projecten.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH