[RPG • 200] Darwin Saints • Speeltopic - Speeltopics

22 sep 2019 - 16:01 Valkyria is offline

Darwin Saints

Sinds dag en dauw staat de St. Clementine Prep School for Young Ladies bekend om haar uitmuntende aanbod van lessen en grondige voorbereiding op het universiteitsleven. Het is een privéschool, waarvan enkel de crème de la crème van de elitegemeenschap ook maar kan hopen er een gegeerd plekje te bemachtigen, en dat bovendien voor een stevig prijskaartje. Eén ding is zeker; wie een diploma aan St. Clem's in handen heeft, staat al met één voet binnen in de meest prestigieuze universiteiten eender waar ter wereld.
Het hele Upper East Side district staat dan ook in rep en roer als men ontdekt dat de victoriaanse schoolgebouwen asbest bevatten. Men wil namelijk niet dat dochterlief een minuut langer in de buurt van de gevaarlijke stof verblijft, maar tegelijk moet ook haar opleiding verder gezet kunnen worden.
Galante gentlemen als ze zijn, besluit de raad van bestuur in samenspraak met hun leerlingen om de dames onderdak te bieden op de Darwin Prep Academy for Gents. De gehele linkervleugel van St. Clem's broederschool wordt ter beschikking gesteld voor de meiden.
Dat betekent echter dat de heren nu moeten gaan samen hokken, niet tot ieders jolijt. Ook hun lessen, die ze tot dusver strict apart kregen, zullen de heren van Darwin en de Clementines nu samen beleven.

Hoe zal het de Dukes & Dames vergaan nu ze een terrein moeten delen? Worden er verbonden gesmeed, of zullen er vetes ontstaan?
Hoe ga je namelijk om met het andere geslacht, als je er al die tijd bijna niks mee te maken hebt gehad?

Rollen:

Het lessenrooster:

Maandag

Dinsdag

Woensdag

Donderdag

Vrijdag

9:00 - 10:30
Zelfstandige studie

9:00 - 10:30
Grafische vormgeving

9:00 - 10:30
Wereldtalen

9:00 ~ 10:30
Wetenschappen

9:00 ~ 10:30
Algebra

10:30 - 12:00
Zelfstandige studie

10:30 -12:00
Keuzesport

10:30 -12:00
Wetenschappen

10:30 -12:00
Wereldtalen

10:30 -12:00
Grafische vormgeving

12:00 - 13:30
Lunch

12:00 - 13:30
Lunch

12:00 - 13:30
Lunch

12:00 - 13:30
Lunch

12:00 - 13:30
Lunch

13:30 - 15:00
Keuzesport

13:30 - 15:00
Huishoudkunde

13:30 - 15:00
Informatica en IT

13:30 - 15:00
Wetenschappen

13:30 - 15:00
Keuzesport

15:00 - 16:30
Informatica en IT

15:00 - 16:30
Huishoudkunde

15:00 - 16:30
Vrij

15:00 - 16:30
Zelfstandige studie

15:00 - 16:30
Vrij

Tussen 7:00 en 8:30 kan men ontbijten
Tijdens zelfstandige studie-uren kan men kiezen welke vakken men extra aandacht wil geven, met of zonder hulp van docenten.
Op woensdag- en vrijdagnamiddagen is er geen les. Men kan die tijd volledig zelf invullen, of meedoen met teamsporten. Men dient wel op de campus te blijven.
In het weekend mag men de campus verlaten, zelfs al is men volledig intern.

Blueprints

Gelijkvloers
- Hal
- Trap naar links --> doorsteek naar Common Room
- Leslokalen

Eerste verdieping
- Rechtervleugel: slaapkamers jongens
- Linkervleugel: slaapkamers meisjes

Ondegronds:
- Garage

Regels:

• De huisregels van Quizlet zijn hier ook van toepassing
• Dit rpg heeft niet per se een plot, probeer er vooral iets leuks van te maken
• Minimumpost van 200 woorden.
• Reageer minimaal één keer per week (Bij afwezigheid of drukte graag een seintje)
• We sluiten niemand buiten!
• Ik ben helemaal voor drama tussen personages, tussen personen is daar in het rpg echter geen plaats voor.
• OOC in het praattopic
• Maximaal 2 personages per persoon
• Probeer 16+ te beperken, daar draait het RPG niet om.
• Geen perfecte personages. Deze kids zijn steenrijk maar hebben zeker hun fouten.

[ bericht aangepast op 7 okt 2019 - 13:30 ]

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

23 sep 2019 - 21:49 Valkyria is offline

Valkyria 3960

Colin Graham Lewlyn III

The Emperor | 18 | Traphal --> Hal | Alleen --> Tyge & Mylo

"Colin hé!" Wat geschrokken van het plotse gezelschap richtte hij zijn blik op, zoekend naar het gezicht dat bij de stem paste. Wat verderop zag hij zijn kamergenoot staan, en het duurde niet lang voor hij zich aan Tyge's zijde gevoegd had. "Ik zie dit zo niet zitten." Het drama-gehalte waarmee de jongen zijn boodschap bracht was genoeg om Colin's dag toch een stukje beter te maken. Hij schudde lachend zijn hoofd en sloeg een arm om de schouder van zijn late-avond gezelschap en trok deze wat dichter tegen zich aan.
"Komt wel goed, Tea," sprak hij geruststellend. "Bekijk het zo; als de dames er niet bij zouden komen had jij nu geen geweldige kamergenoot gehad." Hij grinnikte even. Hij mocht Tyge dan wel graag plagen, hij was helemaal niet zo vol van zichzelf dat hij zijn grapje ook daadwerkelijk meende. Tyge vond zijn gezelschap niet erg, maar Colin besefte dat hij wel degelijk liever een kamer alleen had. Niet verwonderlijk ook, als je elk moment een koppel kon betrappen in je eigen kamer.
Ondertussen had het duo de trap volledig afgedaald, en waren de eerste dames reeds in het zicht. Ze zouden een shortcut moeten nemen richting de grote hal, wilden ze de vrouwelijke studenten voor zijn. Vastberaden om zijn positie als topstudent eer aan te doen greep Colin zijn kamergenoot bij de pols, en trok deze scherp naar links. Verder kwamen ze echter niet, gedwarsboomd door één van de allergrootste obstakels die de bankierszoon ooit had gekend.
"Yo Colin, Tijger, een van jullie toevallig een tweede jasje in de buurt, ik red het nooit om naar mijn kamer te gaan en terug." Aanvankelijk wist Colin enkel te knipperen, verstomd door de verwilderde medestudent die voor hem stond. Al snel wist hij zichzelf echter over de onzedige gedachten die spontaan in hem op kwamen heen te zetten en wierp nog een snelle blik op zijn uurwerk. Nog vijf minuten voor ze paraat moesten staan. Een blikwisseling tussen zichzelf en Tyge maakte duidelijk dat geen van beiden doodleuk even een tweede jasje bij de trappen hangen had. Wilden ze Mylo volledig in kostuum krijgen dan kwamen ze alledrie te laat en Colin was er vrij zeker van dat dat gegeven zwaarder zou doorwegen dan een ontbrekende blazer.
"Geen tijd," sprak hij kordaat. "Damage control is de beste optie." Hij bekeek zichzelf kort, en onderwierp zijn kamergenoot vervolgens aan diezelfde kritische blik. Als laatste was Mylo aan de beurt. Die broek was wat het was, dat konden ze nu niet meer oplossen. "Tea, jouw hemd heeft lange mouwen. Als jij je blazer aan Mylo leent, dan kan ik mijn das en broche missen." Als ze de rebel een beetje konden opknappen, en zichzelf slechts miniem hoefden te downgraden dan was het grootste probleem omzeild. Mylo zou minder opvallen als zij ook net wat minder formeel gekleed waren.
Nog voor zijn woorden koud konden worden maakte hij zijn das net los genoeg om over zijn hoofd te trekken, en deed hem vervolgens bij Mycroft om. Zonder er echt bij stil te staan maakte hij hem bij de biker van de dag weer vast. Vervolgens spelde hij hem de broche, met het logo van de school, die hij zelf eerder op zijn hemd zitten had op. Opgaand in zijn drang om Mylo zo net mogelijk voor de dag te kunnen laten komen haalde hij zijn hand door diens haren, om deze iet of wat in de plooi te krijgen. Halverwege besefte hij echter waar hij mee bezig was en trok als verbrand zijn hand weer weg. Om zijn rode wangen te verbergen draaide hij zich razendsnel om, waarbij hij een blik op de deur wierp.
"Jongens, we moeten gaan, hierlangs." Colin legde een hand op Tyge's onderrug en greep Mylo bij de hand. Terwijl hij de heren respectievelijk vooruit stuwde en trok, sloeg hij af in de common room, om via de grote deuren zo de hal te bereiken.
"Zach," groette hij zijn collega student kort, waarna hij in de rij ging staan. Pas bij de vreselijke blik die Ryker hem toe wierp besefte hij dat hij nog steeds zowel Mylo als Tyge vast had, en bracht zijn handen razendsnel op zijn eigen rug. Hij kon wel door de grond zinken van schaamte, dat hij bijna te laat was geweest én dat uitgerekend Otis van iedereen sneller was dan hij.
Luttele seconden later barstten de eerste dames al binnen, met veel kabaal.
"Oké nu snap ik waarom je dit niet zitten ziet," fluisterde hij Tyge toe, zodat enkel hij het kon horen. Voorzichtig liet hij zijn blik voorbij de eerste twee dames glijden, op zoek naar een spoor van Alexandra.

[ bericht aangepast op 23 sep 2019 - 21:50 ]

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

24 sep 2019 - 12:18 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Tyge Sebastian Layton

Hall With Colin and Mycroft|| waiting fot the ladies

Junior schudde lachend met zijn hoofd, zijn blonde lokken bleven echter keurig op zijn plek zitten. "Komt wel goed, Tea," zei Colin nadat hij arm om me heen had geslagen. "Bekijk het zo; als de dames er niet bij zouden komen had jij nu geen geweldige kamergenoot gehad." Ik grinnikte even om Colin, ik had inderdaad wel geluk gehad met de jongen als mijn roommate. Het was niet hetzelfde als je eigenkamer hebben, maar ik kon slechter gevaren hebben. "Hmm, daar heb je een punt Junior." grijnsde ik naar de blondine terwijl we samen de trappen afliepen. " Het is wel vreemd om te bedenken dat er nu een dame in mijn oude kamer zit." sprak ik, bedenkend dat dit waarschijnlijk het dichtsnij een echte dame in mijn kamer zou kunnen zijn... Terwijl we de trap afliepen hoorde ik al een boel kabaal op de ging en schoot mijn blik ook naar de oorzaak van de herrie. Twee dames waren al gearriveerd en ik voelde mijn hart bijna een slag overslaan. "Ze zijn te vroeg." kwam er over mijn lippen geflapt, waarna ik naar mijn horloge wilde kijken, echter had Colin me al beet voor ik dit kon doen om me mee te sleuren. Ik liep achter Colin aan, met dit Tempo zouden we er optijd geraken. Onze docenten hier op Darwin hadden het erg op punctualiteit. Toen Colin echter Abrupt stopte met lopen, knalde ik bijna tegen de jongen aan en mist ik mezelf af te remmen door mijn handen op zijn schouders te plaatsen, zodat ik niet op volle vaart tegen de jongen botste. Ik keek over Colins schouder heen, nieuwsgierig wat de jongen had tegengehouden, al verdween de nieuwsgierigheid als sneeuw voor de zon toen het maar Mycroft bleek te zijn. Een doorweekte Mycroft dan nog.
"Yo Colin, Tijger, een van jullie toevallig een tweede jasje in de buurt, ik red het nooit om naar mijn kamer te gaan en terug." Ik snoof even, Tijger? Mijn blik vernauwde en ik liet Colin terug los waarna ik naast de jongen ging staan en mijn armen wat over elkaar heen sloeg. "Douchen doe je zonder je kleren aan." kwam er lichtelijk kattig over mijn lippen aan, wat pissig om de nickname die hij me nu haf. Al was het beter dan die keer dat hij me Tiara noemde... Colin keek me ook even kort aan en ik schonk hem dezelfde blik terug. Het was niet alsof ik nu een jasje uit mijn mouw kon toveren. De jongen voor ons zou ook onmogelijk op tijd terug zijn als hij nu nog naar boven moest. Langs de andere kant leek het me ook een geweldig zicht om de doorweekte jongen in onze keurige lineup te zien staan. Misschien zouden de meiden spontaan weer terugkeren. Mijn blik lichtte bijna op bij dat idee, al was het Colin die weer wat realiteit in mijn hoofd praatte.
"Geen tijd," Sprak Colin "Damage control is de beste optie." Colin bekeek zijn uniform even waarna zijn blik over mijn uniform gleed. Dit kon niet veel goed betekenen.
"Tea, jouw hemd heeft lange mouwen. Als jij je blazer aan Mylo leent, dan kan ik mijn das en broche missen." Colin was al bezig met zijn broches uit te toen en een stille "Maar..." verliet mijn lippen, gevolgd door een lichtelijk over dramatische zucht, waarna ik dan toch met lichte tegenzin mijn blazer uitdeed. Dit ik ik later zeker nog beklagen, maar ik zou me er zelf niet goed bij voelen als Mylo in de problemen zou komen, terwijl ik dit kon proberen te voorkomen. Daarbij, had ik nu ook iets tegoed van de jongen.
Ik keek even toe hoe Colin de jongen aan het aankleden was, de manier waarop hij bezig was leek het net alsof hij zijn favoriete ken pop een make-over aan het geven was. Het duurde ook me iets te lang en een kuchje kwam over mijn keel om de aandacht van de twee heren te verkrijgen. Met uitgestrekte arm hield ik mijn blazer voor Mycroft. "Die mag je zelf aantrekken." klonk het droog over mijn lippen. Eens de jongen deze had aangenomen, haf Colin me een tijd om mijn hemt wat te fatsoeneren want zijn hand in mijn rug pushte hij me al richting de hal. "Jongens, we moeten gaan, hierlangs." We namen een shortcut via de commonroom en kwamen dan zo bij de grote hall aan. Net op tijd ook zo te zien. De lineup was al gemaakt, Zach bleek als eerste de dames op te wachten. Ik plaatste me naast Colin en keek even naar de rij. Ik leek al helemaal uit de moot de vallen nu, zonder blazer. Mijn blik zocht naar Aleksei echter viel het eerder naar de dames. "Oké nu snap ik waarom je dit niet zitten ziet," Fluisterde Colin in mijn oor en ik keek de jongen met een half opgetrokken wenkbrauw aan terwijl ik op de binnenkant van mijn kaak beet. "Daar gaat onze rust." mompelde ik terwijl mijn blik naar Zach en de twee dames in de verte gleed. Ik wist niet wat ik voelde, maar het was vreemd. De meisjes leken bijna op te lichten, of het was hun make-up die weerscheen op het licht. Er lag een baksteen in mijn maag en ik hoopte maar dat ik niet al te hard opviel... Al was het een domme hoop gezien ik werkelijk de enige was zonder blazer... "Je bent ons zo verschuldigd. " mompelde ik naar Mycroft die langs de andere kant van Colin stond. Vervolgens keek ik weer naar de dames die stilaan binnen kwamen stromen.
Toch viel er één dame voornamelijk in me op een kleine blondine, aan de manier waarop ze liep kon ik al zien dat ze het voor het zeggen had. Mijn blik volgde de varmen van haar lichaam, ze was klein maar had nogal 'volle' vormen vanvoor. Mijn blik bleef hier langer op gangen dan ik wilde, toen de dame echter onze kant op liep, begon ik bijna in paniek te schieten en keek ik vluch weg, hiermee Aleksei spottend wat verderaf en ik schonk hem een blik die transleerde in 'Help'.

[ bericht aangepast op 24 sep 2019 - 12:19 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

24 sep 2019 - 14:32 Lorem is offline

Lorem 1603

Jennifer Brennan Laurensen

Thuis | Met famile | Op weg naar school

Vandaag was het de dag, de dag dat school opnieuw anders zou zijn dan dat ik het gewend was.
Op zich is het niet nieuw dat school constant veranderd, maar het zou toch wel fijner zijn geweest als dat niet zo was.
En dan nog te bedenken dat ik de school, de klassen, de lessen, moest delen met jongens.
Ik heb nog nooit interesse gehad voor jongens. Dat zou mij alleen maar tegenhouden voor de prestatie waar ik toe instaat ben. Was het niet logisch om school op nummer een te zetten?
Ik was ieder geval nog bezig met eten toen mijn moeder ineens ergens over begon te praten. In eerste instantie had ik niet door dat het tegen mij was, maar dat maakte ze wel duidelijk toen ze tegen mijn schouder aan tikte.
“Gaat het wel?” Ik keek een beetje schuin achter me, om mijn moeder aan te kijken en ik knikte toen.
“Het gaat wel, ik weet alleen niet of ik hier zo zin in heb.” Ik richtte mijn blik weer op het eten, het was voornamelijk een salade. Ik had daar gewoon zin in.
“Ben je niet van plan om eindelijk eens vrienden te maken?” zei ze met een lachje. Aan mijn kant was het even stil en antwoorde toen met een schuddend hoofd.
“Het zijn nog steeds dezelfde meiden, de jongens zijn alleen nieuw, net zoals het gebouw…” Ik wist echt niet wat ik daarvan moest vinden. Ik was misschien stiekem gewoon bang dat het mijn resultaten zou kosten. Toen ik opnieuw op keek zag ik even een blik van bezorgdheid. Ik weet heus wel dat ze wilt dat ik meer vrienden zou maken, maar

was het niet beter mijn tijd te besteden in de lessen die ik volgde?
“Vrienden kunnen je helpen met dingen als het moet, daar heb je vrienden voor. Daarbij zou het mij erg leuk lijken als je eens iemand naar huis bracht.” Ik zuchtte en zette mijn bord op de aanrecht van de witte keuken die we hadden.
“Ze zouden haar toch alleen maar saai vinden,” lachte mijn zusje die zich ineens voegde bij het gesprek. Ik dacht dat mijn zusje aan mijn kant stond.
“Moet jij niet zo naar bed?” Was mijn eerste reactie daarop.
“Het is niet eens zeven uur, moet jij niet zo weg?” Daar had ze wel een punt mee, ik moest zeker zo vrij snel de deur uit, het was immers een halfuurtje reizen met de auto. Het was eigenlijk wel een heel goed idee om nu de deur uit te gaan. Gelukkig had ik mij al aangekleed tot het geen wat ik aan moest trekken, en kon zo de deur uit gaan.
“Best, ik ga al. Tot vrijdag.” Ik pakte nog even de laatste paar dingetjes en wandelde naar mijn prachtige blauwe Mercedes, dat vond ik ieder geval.
Ik zette de laatste tas met spullen die ik was vergeten mee te geven achterin, en stapte in de auto om richting de school te rijden.
De reis zelf was niet dat interessant, ik had wat liedjes opgezet en reed de route naar de ‘nieuwe’ school. Ik liet mijn tas nog even in de auto zitten toen ik eenmaal aankwam op school.
Zuchtte even diep.
En wandelde dan maar richting de ingang van de school.

[ bericht aangepast op 24 sep 2019 - 14:36 ]

"If there’s one thing that life has taught me, it’s that people fear what they don’t know."

24 sep 2019 - 16:12 Novilunium is offline

Novilunium 1529

M Y C R O F T L O W E L L G L A D S T O N E

Rebel • Hall • Colin&Tyge

Colin ziet er uit om door een ringetje te halen. Hij ziet er altijd uit om door een ringetje te halen en god wat zou ik graag willen zien hoe hij er uit ziet wanneer hij net onder de lakens weg komt. Alleen de gedachte hieraan doet mijn mondhoeken al verder omkrullen en dit alles terwijl hij mij voor een moment sprakeloos gade staat te slaan.
"Douchen doe je zonder je kleren aan." Nee, Tyge is nooit sprakeloos waar het mij aan gaat. Zo jammer, want zolang hij zijn mond houdt is hij zeker geen vervelend gezelschap.
"Is dat een uitnodiging, Tyge?" vraag ik speels met een knipoog in zijn richting. Zijn pittige opmerking levert hem een blik op van Colin en deze lijkt eindelijk zijn doen en laten terug te vinden, evenals zijn stem.
"Damage control is de beste optie, Tea, jouw hemd heeft lange mouwen. Als jij je blazer aan Mylo leent, dan kan ik mijn das en broche missen," zegt Colin na een blik te hebben geworpen over zijn eigen lichaam en dat van Tyge. Zijn ogen hebben mijn messy situation ook in zich opgenomen en ik kan me wel indenken hoe ik er uit zie. Haren langs mijn hoofd geplakt, kleding nat en nauwsluitend om mijn lichaam. De dames zouden niks te klagen hebben denk ik, maar goed, etiketten.
Ondertussen is Colin al begonnen met het afhalen van zijn stropdas, terwijl Tyge een diepe zucht slaakt en duidelijk niet veel zin heeft ook maar iets aan mij af te staan. Toch begint hij met het uittrekken van zijn blazer alvorens mijn zicht op hem wordt geblokt. Colin is naar me toe gestapt en voor ik het weet heeft hij de stropdas over mijn hoofd gedaan en staat deze te fatsoeneren. Het lijkt er niet op dat hij door heeft hoezeer hij in mijn persoonlijke ruimte staat, maar van mijn kant zal hij zeker geen beklag horen.
Mijn ogen zijn niet gericht op wat zijn handen doen, maar juist op zijn gezicht, klaar om zijn blik op te vangen wanneer hij op zal kijken. Mijn blauwe ogen wachten dat moment intens af en het komt dan ook enigszins als een verassing wanneer ik zijn handen door mijn haren voel gaan. Op het moment dat hij me eindelijk aan kijkt lijkt diezelfde verassing hem in te halen en hij trekt zijn handen razendsnel terug. Ik kijk hem enkel uitdagend aan tot hij zich afwend.
"Die mag je zelf aantrekken," zegt Tyge bruusk, de blazer in mijn richting stekend. Ik pak hem aan, steek mijn neus in de kraag en snuif overdreven aan de stof.
"Hmm, Ty. Smelling good," verzucht ik overdreven alvorens het jasje om te zwaaien en aan te trekken over mijn natte t-shirt. Straks grist hij hem terug. Daar krijgt hij echter de kans niet voor, want Colin grijpt mij bij de hand en duwt Tyge in de onderrug vooruit. "Jongens, we moeten gaan, hierlangs."
We begeven ons terug naar de Hall en, hoewel ik er nog steeds niet keurig uitzie, kom ik hier misschien nog wel mee weg deze keer. Bij het betreden van de ruimte verwacht ik los gelaten te worden. maar dat gebeurt niet meteen. Ik heb zo het idee dat Colin zijn ogen op hetzelfde moment Ryker ontdekken als de mijne en het is maar goed dat de jongen naast me mijn hand los laat, anders had hij de spanning voelen ontstaan.
"Je bent ons zo verschuldigd," sist Tyge me ondertussen toe en haalt me even uit mijn concentratie. Ik kijk kort in zijn richting en haal nonchalant mijn schouders op. "Laat maar weten waar ik je mee kan helpen, doll. Je Russisch misschien, dat kan nog wel wat werk gebruiken, toch? Я хотел бы помочь вам," mompel ik terug met een uitdagende grijns, alvorens mijn aandacht weer terug gaat naar Ryker.
Ik heb niet snel een hekel aan iemand, maar iets aan hem strijkt me al vanaf dag een tegen de haren. Mijn bovenlip krult dan ook iets om in een sneer en ik voel het sterke verlangen hem net zo te ergeren als hij mij doet. Met een glimlach rond mijn lippen buig ik me dan ook richting Colin, terwijl de dames ondertussen al binnen stromen. Tyge heeft me op een idee gebracht en ik doe nog neet een stapje dichter naar Colin en omsluit zijn pols bij wijze van toenadering.
"Thanks voor de hulp, Colin. I owe you one. Just name it," fluister ik, mijn lippen op slechts een paar millimeter afstand van zijn oor en zijn cologne die mijn neus overvalt.

[ bericht aangepast op 24 sep 2019 - 16:14 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

24 sep 2019 - 16:36 Vanth is offline

Vanth 23147

Alexandra Liliya Romanova
18 • Queen B • Outfit(- accessoires)

Vandaag was dan de dag dat we naar de andere school zouden gaan, wat voor sommigen een grotere stap was dan anderen. Ik persoonlijk kon niet klagen. Ik was wel toe aan wat knappe gezichtjes in de school en ik kende ook al drie van de mannen, die ik stuk voor stuk had gemist de laatste tijd. Ik werp nog een laatste blik in de enorme spiegel voor mij. Mijn outfit had ik simpel gelaten, mijn haren hingen stijl over mijn rug. Ook mijn make up was simpel, het opvallendste misschien nog de eyeliner. Ik zag geen reden om mij extra uit te dossen voor de gelegenheid, zo kwam ik er ook goed genoeg vanaf.
Ik kijk op als ik de melding op mijn telefoon hoor en zie dat het een berichtje is van mijn chauffeur, Nikolai. Hij stond beneden klaar. Ik pak mijn tasje en loop mijn appartement uit, een jas had ik niet bij mij aangezien ik waarschijnlijk toch maar 1 minuut echt buiten was. Zo gezegd, zo gedaan. Voor mijn appartementencomplex staat de zwarte auto geparkeerd waar ik snel instap, ik was immers al bijna te laat.
Een tijdje laten komen we aan bij de school en ik stap uit wanneer hij de deur voor mij opent. ''Tot vanavond, miss.'' glimlacht hij me nog toe en ik knik glimlachend. ''Tot vanavond!'' zeg ik nog en ik loop naar de deuren. Hier en daar zie ik al een paar dames en ik begroet ze snel, waarna ik weer verder ga naar de grote hall. Ik kijk om me heen en vang dan de blik van een oude bekende. Ik grijns lichtjes en steek mijn hand wat op. Well well, goed begin van de avond.

El Diablo.

24 sep 2019 - 20:24 Venustic is offline

Venustic 2690

Otis Zachary Tobias Bloomberg

'Good' Christian | 18 years |With Norah and Mauve

Zach kon niet zeggen dat hij meteen erg enthousiast was over de komst van de dames van St. Clementine, één van de redenen was natuurlijk dat hij nu zijn kamer moest delen. Hoewel Zach zeker niet kon klagen over zijn kamergenoot, Aleksei, hield hij ook wel van zijn eigen ruimte. Ze betaalden bovendien genoeg voor deze school, dus vond Zach het niet helemaal redelijk dat ze dan een kamer moesten delen. De dames konden wat Zach betrof wel een betere plek vinden, maar helaas woog Zach zijn woord nou niet bepaald zwaar. Vandaar dat de jongen nu ook onderweg was naar de hal waar alle jongens van Darwin Prep werden geacht de dames met open armen te ontvangen. Voor Zach was er maar één persoon waar hij enthousiast kon zijn, dat was Mauve die hij al in geen tijden had gezien. Zijn beste vriendin was telkens weg wanneer hij thuis was en visa versa, dus in de vakantie waren ze elkaar nooit echt in levendelijven tegen gekomen.
Andere jongens had Zach nog wel horen fluisteren over het vrouwelijk schoon wat ze nu bij hem op school zouden hebben, het was niet elke dag dat ze dames door deze halen zouden zien paraderen. Echter deed Zach dat bijzonder weinig, hij had liever dat er wat meer knappe jongens door de gangen wandelden. Toen Zach in de hal aankwam zette hij zijn rug nonchalant tegen de muur aan terwijl hij wachtte tot wat zou komen.
Pas toen iedereen een nette rij probeerde te maken kwam ook Zach weer in beweging, een beetje ongedurig keek hij om zich heen om iemand te spotten met wie hij even kon praten, maar iedereen leek een beetje verdwenen. Tot op het laatste moment toen Colin, Tyge en Mylo naast hem kwamen te staan. 'Zach' hoorde hij Colin hem kort begroeten. Zach zijn lippen krulden lichtelijk omhoog in een gemaakte glimlach. 'Lewlyn' mompelde hij waarna hij naar de deur keek die op datzelfde moment open zwaaide. Opnieuw krulden Zach omhoog, maar deze keer in een oprechte glimlach toen hij Mauve met een andere jongedame, die Zach vaag herkende, in de opening zag staan.
'Zacharyyyyyyy, schatje!' riep Mauve enthousiast terwijl ze Zach zijn kant op liep. 'Mauve,' zei hij terwijl hij haar in een snelle omhelzing trok. 'Norah, kende je Zach al?' zei Mauve, Zach blikte van zijn beste vriendin op de jongedame naast haar. Nu hij haar naam hoorde wist hij het gezicht wel weer bij de naam te koppelen, Norah Jackson. Hoewel Norah nu wel weer bij Zach naar boven kwam drijven, hij had haar één of twee keer eerder gezien, stak Zach toch zijn hand uit naar de jongedame. 'Zachary Bloomberg,' stelde hij zichzelf voor. 'Maar zeg maar gewoon Zach,' voegde hij er snel aan toe.
'Welkom op Darwin Prep.' zei hij vervolgens terwijl hij even om zich heen keek alsof de dames hiermee meteen heel Darwin Prep konden zien. 'Ik hoopt dat jullie je hier een beetje thuis gaan voelen.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

24 sep 2019 - 21:34 LordJohn is offline

LordJohn 10837

Norah-Rose Jackson

♦ ♦ ♦
17 — senior — Mo & Zach — at Darwin

Norah schoot nog een blik Mo's kant op toen ze over Stanley begon, maar kon toch niet helemaal laten om te grijnzen. Ze kon heel goed met hem omgaan, maar om iemand zo over je tweelingbroer te horen, wilde Norah toch echt niet. Na even twijfelen gooide Norah toch haar tas terug de auto in. Ze nam wel haar handtas mee en sloeg die over haar schouder. Samen liepen ze naar binnen toe door de druilerige regen en zodra ze over de drempel van de prestigieuze school stapten, liet Mo Norahs arm los en rende ze naar iemand toe.
'Norah, kende je Zach al?' hoorde Norah haar beste vriendin toen vragen. Ze keek op naar de jongen die voor haar stond en ze glimlachte.
'Zachary Bloomberg. Maar zeg maar gewoon Zach.' Norah lachte even.
'Norah Jackson,' stelde zij zich ook voor en ze schudden elkaars hand. Ze hadden elkaar wel een aantal keer gezien, maar op hun eigen kostscholen kwamen ze weinig buiten de muren van het terrein en werd nieuwe mensen ontmoeten of überhaupt vaak afspreken met anderen vaak lastig.
'Welkom op Darwin Prep. Ik hoop dat jullie je hier een beetje thuis gaan voelen,' verwelkomde hij het tweetal nog en Norah glimlachte weer een keer en keek even rond. Een eind verderop zag ze Stanley staan en ze grijnsde kort naar haar broer, maar wendde haar blik toen af en keek naar de andere aanwezigen. Een drietal jongens stond even verderop en Norah kon het niet helpen ze kort in haar op te nemen. Ze zou hier toch wel even rondlopen en wonen, dus kon ze net zo goed iedereen leren kennen. Hoe meer gezelschap, hoe beter.
'Niet iedereen ziet er even blij uit,' lachte Norah kort toen ze terug naar Mo en Zach keek. 'Ze willen zeker geen kamer delen.'

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

26 sep 2019 - 15:18 Sombre is offline

Sombre 2828

♥ 𝑀𝑎𝑢𝑣𝑒 𝐹𝑟𝑒𝑦𝑎 𝐾𝑖𝑛𝑔𝑠𝑙𝑎𝑛𝑑 ♥

♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Mo • senior • with Norah&Zach • arriving at Darwin Prep

De aankomst begon goed aangezien een van mijn beste vrienden ons op stond te wachten. Zach omhelsde me en keek alvorens naar Norah. Hij stak als een echte heer zijn hand uit met een strak witte glimlach en stelde zich voor.
'Zachary Bloomberg,' stelde hij zichzelf voor. 'Maar zeg maar gewoon Zach,' Tevreden keek ik naar hoe de twee zich aan elkaar voorstelde.
'Norah Jackson,' kwam er dan ook vriendelijk over Norah's lippen. Nieuwsgierig bekeek ik de andere jongens kort. Ze zagen er allemaal stuk voor stuk heel interessant uit, de een net iets meer dan de ander. Mijn oog bleef even hangen op een wel heel aantrekkelijk individu (Tyge). Glimlachend knipoogde ik kort zijn kant op, waarna ik meteen weer mijn focus op Norah en Zach legde.
'Welkom op Darwin Prep. Ik hoop dat jullie je hier een beetje thuis gaan voelen,' glimlachend keek ik naar Zach terwijl ik mijn arm om die van Norah haakte.
'We krijgen zo wel een rondleiding toch Zach?' Een onschuldige blik sierde mijn gezicht. Ik zag dat Norah ook even rondkeek en glimlachte naar iemand. Zodra ik keek naar wie ze dat deed, zag ik haar broertje. Meteen zwaaide ik overdreven gecombineerd met een kushandje zijn kant op. Hij kende me natuurlijk ook al langer, maar het was heerlijk om hem een beetje te plagen.
'Niet iedereen ziet er even blij uit, ze willen zeker geen kamer delen.' Merkte Norah op. Een lachje verliet mijn lippen. Zo erg was het toch niet om een kamer te delen. Ik hield van mijn privacy, maar het was wel heel gezellig. Alleen zijn was ook zo saai geweest, vooral in een schoolgebouw.
'Als de kamers waar wij in moeten slapen maar niet naar jongens ruikt, dan laat ik eerst iemand de boel reinigen.'

- thank you for existing -

26 sep 2019 - 19:49 Valkyria is offline

Valkyria 3960

Colin Graham Lewlyn III

The Emperor | 18 | Hal | Tyge & Mylo

"Daar gaat onze rust," beaamde Tyge. Colin begon te vermoeden dat dit nog wel eens een understatement kon zijn. Voor hij echter de tijd kreeg hier verder veel aandacht te besteden, werd zijn hele wezen opgeëist door de volgende zet van Mylo. Hij was zich hyperbewust van de manier waarop zijn arm langs die van hem streek, hoe hij het laatste beetje afstand tussen hen in sloot. Mycroft's vingertoppen lieten een branden spoor na op de plekken waar ze zijn huid raakten, en Colin betrapte zichzelf er op te willen dat dat gevoel zou blijven duren, minstens net zoveel als hij wilde dat het ophield. Een schuldgevoel besloop hem. Hij hoorde niet te verlangen naar de aanraking van iemand anders, onschuldig als die ook mocht wezen. Toch liet hij de rebel toe in zijn oor te fluisteren,
"Thanks voor de hulp, Colin. I owe you one. Just name it." Verschillende dingen kwamen in hem op, geen van allen een goed idee. Hij opende zijn ogen, waarvan hij niet eens in de gaten had ze gesloten te hebben, en poogde zijn hartslag onder controle te krijgen en het kippenvel op zijn armen te verbannen.
Het kostte hem elk beetje wilskracht dat hij bezat, maar toch wist hij zijn pols los te schudden uit Mylo's zachte hand. Om te voorkomen dat zijn klasgenoot de kans kreeg zijn handeling te herhalen, kruiste Colin zijn armen over zijn borstkas.
"Geen schuld, daar heb je vrienden voor," fluisterde hij terug, op een veel minder intieme manier dan Mycroft bij hem had gedaan. Voorzichtig schonk hij een blik in Ryker's richting, om te peilen hoe hard hij hiervoor in de problemen zou verzeilen. Deze leek echter volledig in de ban van het vrouwelijk schoon dat langzaam maar zeker hun weg naar Darwin leek te vinden, en deed weinig moeite zijn interesse te verstoppen. Colin wist niet goed of hij zich opgelucht of verraden moest voelen. Waarom was het oké voor Ryker om zijn ogen de kost te geven, terwijl hijzelf daar de volle laag voor zou krijgen? Hoe zeer hij het ook probeerde te vatten; hij zag het verschil niet.
Onbewust leunde hij wat meer naar Mylo toe, terwijl hij zelf ook zijn blik terug op de dames richtte; dan wel met een meer respectvolle gedachte dan degenen die ongetwijfeld in Ryker's hoofd omgingen. Hij kende die ondeugende glans in zijn ogen namelijk maar al te goed, ooit was die enkel voor hem gereserveerd.
De eerste dame die hem in het oog sprong was degene die met het grote kabaal bij Zachary was binnen gekomen. De reden dat ze hem opviel was het feit dat ze opmerkelijk rustiger was dan haar vriendin, iets wat hij ten zeerste wist de appreciëren. Toen ze kort hun kant uitkeek, schonk hij haar dan ook een verwelkomende glimlach.
Het was echter de blondine achter haar die Colin's mondhoeken nog verder omhoog liet klimmen. Hij had Alexandra altijd al knap gevonden, maar toch leken zijn herinneringen haar nooit eer aan te doen. De adolescentie stond haar in elk geval beter dan de puberteit, dat zeker. Toen ze zijn kant uit keek zag hij zijn eigen vreugd weerspiegeld in haar blik, en wuifde warm terug. Vervolgens maakte hij een korte buiging, en strekte vervolgens zijn hand naar haar uit; een uitnodiging om in persoon gedag te komen zeggen. Colin deed zijn uiterste best niet te laten merken dat hij de krop in de keel had gekregen, beseffend hoe hard hij deze prachtige jongedame gemist had in zijn leven, hoeveel ze als vriendin voor hem betekende.

[ bericht aangepast op 26 sep 2019 - 19:50 ]

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

26 sep 2019 - 21:12 Venustic is offline

Venustic 2690

Otis Zachary Tobias Bloomberg

'Good' Christian | 18 years |With Norah and Mauve

'Norah Jackson,' stelde Norah zich voor, Zach wees de jongedame er maar niet op dat hij zich hier inderdaad van bewust was. Het was geen probleem om nog een keer te horen wie de brunette was.
'We krijgen zo wel een rondleiding toch Zach?' vroeg Mauve nadat ze duidelijk even om zich heen had zitten kijken naar Zach zijn mede leerlingen. Zach had kort haar blik gevolgd en had gezien dat Mauve even naar Tyge had geknipoogd. Zach kende Tyge al vanaf jongs af aan, maar kon wel begrijpen waarom Mauve nu al haar kans probeerde te grijpen met de jongen. Tyge zag er zeker niet verkeerde en dan had Mauve de jongen nog niet eens zonder zijn shirt gezien. 'Natuurlijk.' gaf Zach aan terwijl hij naar de twee dames glimlachte. 'Ik wil jullie zo wel even rondleiden, dan kan ik jullie alle hoogte punten van Darwin prep laten zien.' zei Zach. 'Ik moet alvast zeggen, het zijn er niet heel veel.'
'Niet iedereen ziet er even blij uit, ze willen zeker geen kamer delen.' merkte Norah op. Zach knikte langzaam, hij kon zeker beamen dat ze lang niet allemaal enthousiast werden van het delen van een kamer. Zach was één van die mensen die eigenlijk niet heel blij was met de komst van de dames, maar hij vond het niet een heel goed idee dat de dames meteen te laten weten.
'Als de kamers waar wij in moeten slapen maar niet naar jongens ruikt, dan laat ik eerst iemand de boel reinigen.' zei Mauve, een kleine lach rolde over Zach zijn lippen heen terwijl hij kort zijn hoofd schudde. 'Wat is er nou weer mis met de geur van jongens?' vroeg Zach zich af terwijl hij een hand door zijn bruine haren heel haalde. Hij kwam iets dichterbij Mauve staan. 'Vind je nou echt dat ik stink?"

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

27 sep 2019 - 18:29 KIaus is offline

KIaus 21035

Aleksei Dante Nolan Sokolov

17 • Happy Class Clown • Junior • Hall • Zdravstvuy, liybimaya* • Alexandra

Ik was eigenlijk niet goed voorbereid op de komst van de dames. Na het eten werd ik gebeld door mijn vader met de boodschap goed voor de dames te zorgen, en zeker voor mijn vriendin Alexandra. Zij zou ook naar Darwin Prep komen, en verdiende natuurlijk enkel het beste wat een Bratva prinses kon toekomen. Ik had hem verzekerd dat ik daarvoor zou zorgen en toen had hij nog kort gesproken over de kerstvakantie. Ik keek er wel naar uit, maar aan de andere kant werd mijn toekomst dan ook in steen gezet. Dit ging langer door dan gedacht, waardoor ik uiteindelijk veel korter had dan ik wilde om me klaar te maken. Daarbij had ik moeten verhuizen, dus de plek waar alles lag zat nog niet in mijn systeem. Ik had willen douchen, maar deo en het schone uniform moest maar genoeg zijn. Ik snelde naar beneden en voegde me stil aan het hoofd van de rij naast Zach. Ik mocht echt niet klagen met mijn kamergenoot, maar toch was het fijn om mijn eigen plek te hebben, zeker als ik zijn toekomst niet wilde bezoedelen. Daarbij was Zach echt bijzonder slecht in subtiel zijn, dus ik zou ook voor mijn eigen toekomst, en dus ook mijn eigen nek, moeten opletten in hoeveel hij te weten zou komen. Maar goed, ik hoefde in elk geval niet heel bang te zijn binnen te lopen op mijn kamergenoot die het erg gezellig had met zijn scharrel, want ik was meestal die scharrel. Niet iedereen had dat geluk.
Ik bleef netjes staan wachten, ook toen twee meiden, waarvan een enorm luid, Zach begroette. Ik wist dat het hier anders was, maar dames mochten nog wel een beetje ingetogen zijn als je het mij vroeg, zeker rond heren. Voor ik iets kon zeggen zag ik bij de deur een bekende verschijning. Het blonde haar en perfecte gezichtje waren onmiskenbaar voor mijn jeugdvriendin: Alexandra. Ze stak haar hand op, en ik zwaaide met een klein glimlachje. Ik vond het toch lastig om al helemaal uit mijn rol van thuis te klappen zo met iedereen hier. Rond haar kon ik zeker wel mezelf zijn, en hier ook, maar het was toch anders nu er hier dames waren. "Liybimaya, Dobro pozhalovat' v Darwin Prep.**" zei ik automatisch in het Russisch, en hopelijk hard genoeg om haar aandacht te trekken. Ik zag Colin ook zwaaien. Ik wist niet dat die twee elkaar kenden. Heel apart, al was ze wel een reiziger, dus misschien kenden ze elkaar daarvan. Ik wist het niet, maar het zorgde wel dat er voor een seconde of twee een frons op mijn voorhoofd te zien was. Die verstreek al snel en werd vervangen door een glimlach. Ik was dan niet heel blij met de hele situate, meer tijd doorbrengen met mijn beste vriendin was zeker geen straf. Zeker niet omdat ik niet wist hoe het zou zijn na mijn initiatie.

Bowties were never Cooler

27 sep 2019 - 20:59 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Tyge Sebastian Layton

Hall With Colin and Mycroft|| waiting fot the ladies

Mycroft had geluk gehad dat hij de blazer mocht gebruiken en zeker na zijn opmerkingen. Ik weet niet hoe, maar hij leek altijd een weerwoord klaar te hebbben tegen me. Maar goed, we waren er net optijd, alle drie bijna in orde. Bij de één viel het minder op dan bij de andere. Nog steeds wat ongemakkelijk zo zonder mijn blazer schuifelde ik wat ongeduldig op mijn plek. Mycroft had zeker nog iets goed te maken hiervoor en dat had ik de jongen duidelijk gemaakt. "Laat maar weten waar ik je mee kan helpen, doll. Je Russisch misschien, dat kan nog wel wat werk gebruiken, toch? Я хотел бы помочь вам," had Mylo uitdagend teruggemompeld wat me niet bepaald in het juiste keelgat schoot. Ik opende mijn mond om wat terug te kaatsen, al was ik toch iets te afgeleid om mijn russisch correct te spreken. Ik had dan ook een luttele seconde de jongen met openmond aangekeken, waarna ik snoof en mijn armen over elkaar heen sloeg. "Uitslover." mopperde. Mijn aandacht gleed dan ook van de jongen naast me naar de nieuwe dames die druk bezig waren met Zachary. Eén van deze dames, die ook het meest familiair leek met de jongen keek ook onze kant op en ik voelde mijn hart even stil staan toen onze blik leek te kruisen. De brunette glimlachte en schonk me daarna een knipoogje. Ik glimlachte licht, besefte wat er net gebeurde, slikte en voelde mijn wangen gloedrood worden. Vlug keek ik dan ook weg even naar mijn schoenen welke plots een stuk interessanter leken dan ervoor. Ik wist niet echt wat dit was. Schaamte? Verlegenheid? Nieuwsgierig blikte ik nogmaals op niet wetend wat te verwachten, maar ene lichte teleurstelling overviel me toch toen de dame weer druk bezig was met Zachary. Mijn blik gleed dan maar naar de andere dames. Eén van hen, een blondine zwaaide vriendelijk naar Colin en ook Colin zwaaide terug , hierdoor keek ik de jongen vragend aan. Hij kende deze dame blijkbaar. Zeker toen hij ook boog schonk ik een frons al was het voornamelijk niet deze blonde jongen, maar Aleksei dat de blonde dame 'aan de haak sloeg.' Een vlaag van jaloesie overviel me weer. Hij kon niet eens twee seconden vrij maken om een bericht naar me te sturen?
"Iedereen lijkt hier al de meiden te kennen." mompel ik lichtelijk verrast, maar ook niet echt blij. De teleurstelling was vast op mijn gezicht af te lezen. "Of weet ik weer eens niet van iets?" ik keek Colin en Mycroft even aan. Als de zwartharige jongen nu ook een dame ging begroetten alsof ze hier altijd al was dan ging ik al helemaal een tantrum beginnen. In de verte zag ik nog een andere blondine wat verwonderd de hall binnenlopen (Jennifer). Tenminste toch een paar meiden die dit alles ook niet de normaalste zaak van de wereld vonden...
Ik haalde nerveus een hand door mijn bruine krullen en blikte nogmaals naar de twee dames die bij Zahary stonden.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

28 sep 2019 - 10:51 Novilunium is offline

Novilunium 1529

M Y C R O F T L O W E L L G L A D S T O N E

Rebel • Hall • Zachary,Mauve,Norah&Tyge

"Geen schuld, daar heb je vrienden voor." Uiteraard reageert Colin hetzelfde als altijd wanneer het dit soort situaties aan gaat. Het is niet dat ik hem in de gaten houdt, al dwaalt mijn blik regelmatiger naar hem af dan ik bewust door heb, maar zodra er ook maar iemand iets intiemer met hem wordt dan hem gerust stelt, sluit hij zichzelf af en schieten zijn ogen richting Ryker. Ik begrijp niet veel van vaste relaties, maar kan me niet voorstellen dat zodra je er verwikkeld raakt in een, de ander zo'n overwicht op je krijgt dat je zijn goedkeuring moet zoeken. Je bent zijn geliefde, niet zijn hond.
Ik zoek echter Ryker zijn afkeuring in plaats van zijn goedkeuring en ben dan ook meer dan teleurgesteld wanneer ik bemerk dat hij niets mee heeft gekregen. Zijn vertoning van trouw aan zijn eigen relatie is alles behalve aanwezig moet ik toegeven, wanneer ik zijn blik volg en de binnenstromende dames ontdek. Smooth.
"Iedereen lijkt hier al de meiden te kennen," zegt Tyge, wat me uit mijn trance trekt en mijn aandacht op de gaande situatie eindelijk scherp stelt. Ik werp een blik op de jongen en ontdek dat hij oogverblindend aan het blozen is. "Of weet ik weer eens niet van iets?"
"Gast, something's happening over here," vertrouw ik hem toe, terwijl mijn vinger aanduidend drie rondjes draait in de richting van mijn eigen gezicht. "En nee, ik ken niemand. Maar daar kan verandering in komen, uiteraard."
Colin is ondertussen duidelijk afgeleid door een blonde dame en ik verwacht dat hij een babbeltje met haar zal maken zodra de kans zich voordoet. Ik ben nieuwsgierig naar hoe hij haar kent, maar niet nieuwsgierig genoeg om te kennen te geven dat ik nieuwsgierig ben, als je begrijpt wat ik bedoel. Tyge zijn blik is echter wat schuchter terecht gekomen bij de twee dames die bij Zachary staan en zijn blos wordt nog net die tint indrukwekkender. Mijn grijns belooft niet veel goeds.
Ik grijp Tyge zijn arm, voor Colin langs, en knipoog in dezelfde beweging naar de blonde jongen ten teken van afscheid, me er van bewust dat ik zijn persoonlijke ruimte claim. Dan loods ik Tyge mee in de richting van Zachary en de twee dames, geen acht slaande of de jongen tegensputtert of niet. Met een sierlijke laatste pas voeg ik me bij het groepje en zet mijn charmantste glimlach voor.
"Bonjour, mon ami ou amour. Jullie mogen zelf kiezen tot welke je je aangesproken voelt," meng ik me in het gesprek, een speelse knipoog in Zachary zijn richting werpend. Hij ziet er goed uit, zoals eigenlijk altijd het geval is en een zweem van een grijns speelt even over mijn lippen wanneer ik me haarscherp voor de geest kan halen dat hij dat zonder kleding ook ziet.
Vervolgens wend ik me tot de persoon naast me en kom ik er achter dat dames op Darwin Prep misschien niet zo'n heel vervelend iets is. Ik steek mijn hand uit naar de knappe brunette.
"Met wie heb ik het genoegen?"

Marrow deep, soul deep, essence deep

29 sep 2019 - 20:29 LordJohn is offline

LordJohn 10837

Norah-Rose Jackson

♦ ♦ ♦
17 — senior — Mo & Zach & Mylo & Tyge — at Darwin

'Als de kamers waar wij in moeten slapen maar niet naar jongens ruikt, dan laat ik eerst iemand de boel reinigen.' Norah keek opzij naar Mauve en grijnsde wel geamuseerd.
'Wat is er nou weer mis met de geur van jongens? Vind je nou echt dat ik stink?'
Norah werkte haar arm los uit Mauve's greep en grinnikte geamuseerd toen Zach dichter bij Mo kwam staan. Ze trok haar neus speels op.
'Ik ben opgegroeid met twee broers, ik ben wel wat gewend,' merkte ze speels op. Ze wilde nog wat zeggen, maar werd onderbroken door een andere stem. Twee jongens liepen hun kant op en stonden toen naast hen stil.
'Bonjour, mon ami ou amour. Jullie mogen zelf kiezen tot welke je je aangesproken voelt.' Norah keek naar de jongen die toen haar kant op keek en zijn hand uitstak. 'Met wie heb ik het genoegen?'
Norah kon het toch niet helpen even te lachen en nam zijn hand aan en schudde die. 'Norah,' stelde ze zich toen voor en ze keek ook naar de andere jongen die hen gezelschap kwam houden. Ze was niet al te blij dat ze nu voor onbepaalde tijd op een andere school moest zijn, maar tot nu toe leken de jongens met wie ze de school zouden delen niet al te slecht te zijn. Qua innerlijk, maar ook qua uiterlijk. 'En dit is Mauve,' zei Norah toen ook en ze wees naar haar beste vriendin.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

3 okt 2019 - 11:18 Sombre is offline

Sombre 2828

♥ 𝑀𝑎𝑢𝑣𝑒 𝐹𝑟𝑒𝑦𝑎 𝐾𝑖𝑛𝑔𝑠𝑙𝑎𝑛𝑑 ♥

♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Mo • senior • with Norah&Zach • arriving at Darwin Prep

♥ ♥ ♥ ♥ ♥

Ik was over een rondleiding begonnen en zoals verwacht zei Zach "tuurlijk" op mijn vraag. Als ik van iemand hier een rondleiding wilde krijgen was het wel van hem, al zag de jongeman in de verte er ook wel leuk uit. Misschien wilde hij me wel een privé rondleiding geven.
'Ik wil jullie zo wel even rondleiden, dan kan ik jullie alle hoogte punten van Darwin prep laten zien.' zei Zach. 'Ik moet alvast zeggen, het zijn er niet heel veel.' Ik grinnikte even om zijn woorden, ik was uiterst benieuwd naar die punten. Het was Norah opgemerkt dat niet iedereen hier er even blij uitzag, waar ik het wel mee eens was. Een aantal heren keken niet al te geamuseerd.
'Als de kamers waar wij in moeten slapen maar niet naar jongens ruikt, dan laat ik eerst iemand de boel reinigen.' Zei ik dan ook terwijl ik de jongens wederom bekeek. Als ik ergens een hekel aan had was het wel een smerige kamer. Nare geuren kon ik dan ook absoluut niet uitstaan.
'Wat is er nou weer mis met de geur van jongens? Vind je nou echt dat ik stink?' Zach deed quasi-beledigd en ik schudde lachend mijn hoofd. Zach was waarschijnlijk een van de meest verzorgde jongens die ik kende.
'Nee Zachory, jij niet, maar laten we eerlijk zijn; jij bent net zo pietluttig over je uiterlijke verzorging als ik.' Een vriendelijk glimlachje sierde mijn gezicht bij deze woorden.
'Ik ben opgegroeid met twee broers, ik ben wel wat gewend,' zei Norah vervolgens. 'Lucky you,' grinnikte ik. Misschien was ik thuis wel iets te verwend. Ik had geen broers of zussen, alleen mijn ouders. Mijn wenkbrauwen gingen geïnteresseerd de lucht in toen ik twee heren onze kant op zag lopen.
'Bonjour, mon ami ou amour. Jullie mogen zelf kiezen tot welke je je aangesproken voelt.' Sprak de jongeman met donker haar en strenge wenkbrauwen. Het viel me op dat in zijn nek een tattoo zat, die een klein stukje boven zijn kraag uitstak. Goedkeurend bekeek ik hem even in het totaal. De jongeman stak zijn hand uit naar Norah, maar zelf gingen mijn ogen verder naar de jongeman naast hem, die er toch een stuk leuker uitzag in mijn ogen.
'Met wie heb ik het genoegen?' Vroeg de jongeman aan Norah, waarna ze haarzelf voorstelde aan hem.
'En dit is Mauve,' hoorde ik Norah zeggen. 'Mauve Kingsland, leuk jullie te ontmoeten.' Glimlachte ik naar de heren. Mijn hand ging richting de jongen met wat lichter haar.
'En jij bent?'

- thank you for existing -

Index RPG Actieve Topics Zoek