the only thing i said was dat ik ooit eens met mijn beste vriend - u know de dude waarmee ik al acht jaar bevriend ben da true mvp die nu vloeiend russisch kan - naar Sint-Petersburg of Moskou wil gaan. Next thing i know hebben we een discussie over prijzen en ja SURE daar kan ik inkomen, ik ben slim qua geld ik kijk sowieso naar de goedkoopste dingen
maar dan smijten we maar weer eens met de kaart 'ga dan misschien eens gaan werken'?
Alsof ik niets gedaan heb deze zomer. Tuurlijk ik heb niet elke dag van mijn vakantie gewerkt en ja sure ik heb het bare minimum aan dagen gewerkt om te kunnen kopen wat ik wilde. Moet ik echt élke dag werken om niet lui te zijn? Is het zo vreemd dat ik liever niet werk nu aangezien we hier allemaal in dit land nog moeten doorwerken tot ons 67? Sorry dat ik de dagen van mijn studentenleven - waar ik nota bene nog niet verplicht ben om te gaan werken - liever puur als student spendeer.
Maar nee hoor, we moeten weer zeggen 'ga gaan werken' tegen de jongste die al drie jaar met d'r studies strugglet omdat ze er de motivatie niet voor heeft en niet weet wat ze wil - terwijl ze mentaal wél perfect capabel is om te studeren en al zeg ik het zelf, zeker niet de domste ben - maar wel nog steeds studeert aan een hogeschool om toch een diploma op zak te hebben en daarna wel gewoon te gaan doen met d'r leven wat ze wil. Want waarom zouden we de demotiverende 'ga dan maar gewoon gaan werken' niet verder zetten nu we er al twee jaar mee bezig zijn?
Maar tegen je oudste zeg je nooit 'gaan zoekt u werk' he. Dat heb je de afgelopen vijf jaar en nu ze verdorie effectief werkloos is (met diploma) nog nooit gezegd he.
En als ik je daarop wijs zeg je letterlijk recht in mijn gezicht 'Zij heeft wel al iets gepresteerd'.
En dat nog eens terwijl ik deze middag nog naar je toegekomen ben en je vertelt heb dat ik echt weer op het punt ben van kappen omdat ik zo gedemotiveerd ben en gewoon done af ben. Voortaan zeg ik niets meer als het toch als speelkaart tegen me gebruikt wordt steeds.
Ik ben jullie retedankbaar voor alle kansen die jullie mij al gegeven hebben en wat jullie al voor me gedaan hebben - écht waar dat weten jullie zelf ook - maar denk maar niet dat ik dit pik. Er is nooit iets goed genoeg in jouw ogen dus waarom zou ik dat ook proberen. Ik leef verdomme voor mijzelf. Ik ga me zelf niet bezig houden met je het tegendeel te bewijzen.
Maar als ik het punt bereiken kan dat ik voor ogen heb en je denkt er nog maar aan om de eer op te komen strijken dat ik 'dat (die goede eigenschappen) van jou heb' echt over mijn lijk, stik erin. Ik heb het gehad met dat egocentrisme.
