☾ C e r y s B l a n c h e
‘You’ll be too much woman
for every man,
until you meet your soulmate.’
25, bunny / 3jr, Dantae / Skye > Alone, outfit
Ongeduldig om bij hem weg te komen, haastte ze zich uit zijn zicht. Pas eenmaal in de mensenmassa verloren geraakt, durfde ze een opgeluchte zucht te slaken. Echter, ze was nog niet uit het gevaar — enkel wanneer zou blijken dat ze volledig met rust werd gelaten, kon ze zich kalmeren. Eenmaal bij de bar aangekomen, bestelde ze een alcoholvrij drankje, terwijl ze nogmaals rond zich heen keek, om notitie te nemen van de meest dichtstbijzijnde uitgang. Precies op het moment dat ze er één wist te spotten, gewaarworde de brunette zijn aanwezigheid al alvorens zijn vederlichte aanraking te voelen. Opnieuw verstarde ze. De fluisterende woorden in combinatie met de warme adem die tegen haar oor aansloeg, liet een rilling door haar lichaam jagen als een zinderende belofte. Voor een luttele seconde sloot ze haar ogen, voor ze zich volledig wist te herpakken en met een lichte grijns op haar lippen omdraaide. Was hij aan het flirten of begon hij een gevecht?
‘Schatje, hm? Je hebt gelijk, waarom lossen we dit niet op de oude manier op?’ Hoewel de glimlach nog altijd haar lippen sierde, dwaalde er tevens een mystieke gevaar doorheen die ze eerder niet had gehad. Met haar blauwe poelen in de zijne gepenetreerd, gleed ze haar smalle hand soepel in zijn ruige, om deze vast te pakken. Na eens de omgeving gescand te hebben, trok ze hem lichtjes, doch dominerend, mee door de uitweg die ze zojuist opgemerkt had. Het laatste waarop de dame zat te wachten waren pottenkijkers immers. Vanzelfsprekend had ze niet gedacht dat hij gelijk op zou geven, dat was al te zien aan de blik in zijn ogen, maar dit werd teveel — dit moet voor eens en altijd opgelost worden.
Zodra de deur achter hen dicht sloeg, keerde ze zich naar hem om, een beetje zoals een luipaard naar z’n prooi zou doen. Licht speels kantelde ze haar hoofd, waarbij een zoete glimlach rondom haar mondhoeken kroop.
|
‘Als je zo van bijnamen houdt, vertel me dan wat je wenst,’ spinde ze, gelijktijdig dat ze heupwiegend op hem af kwam lopen en hem provocerend tegen de muur drukte. Het was een geluk geweest dat ze in een smal steegje naast het gebouw terecht waren gekomen, waar geen enkel mens behalve de twee in zicht waren. In de verte klonk het gezellige gelach en gepraat, maar Cerys gaf al haar aandacht aan de man tegenover haar. ‘Ik kan alles zijn wat je wilt. Ik kan je mooiste dagdroom zijn of je ergste nachtmerrie. Een aanlokkelijke verleidster, of een schone dame in nood.’ Na haar handen op zijn borstkas te hebben gelegd en hier met een vinger overheen te hebben gestreeld, drukte ze zich tegen hem aan. Kort beet ze op haar onderlip, terwijl ze besloot haar mond bij zijn oor te houden en met een bekorende toon te fluisteren, alsof de dame hem trachtte te betoveren. ‘Zeg het me — ik zal beloven dat het onze dirty, little secret zal blijven.’
Met haar gedachten op oneindig zette ze enkele kussen traag in zijn nek, puur om hem te plagen, om hem uit zijn veiligheid te halen, om hem uit te lokken. Iedereen liet zijn echte kant zien op een moment als dit immers. Hierdoor besloot ze er nog een schepje bovenop te gooien en haar knie verleidelijk tussen zijn benen te plaatsen, zodat ze tergend langzaam naar boven kon wrijven. ‘Ik wil je, Dantae.’ Haar zoete gefluister deed meer met haar dan ze wilde toegeven, maar ze besloot zulke gedachten gelijk weg te gooien door haar volle lippen op de zijne te drukken — wellicht iets meer passioneel dan ze in eerste instantie had gewild. Cerys wilde haar ogen niet sluiten, ze wilde zien hoe hij het beleefde, maar het ging vanzelf — en dat was iets wat haar enigszins angst aanjoeg. Naast het feit dat dit daadwerkelijk de meest bevredigende, ongelooflijke kus was die ze ooit had gehad, en ze zich er een beetje in verloor, speelde haar verleden nog altijd een rol. Alsof zijn lippen op de hare enkel natuurlijk waren, kon Cerys zich gelijk voelen ontspannen. Haar rug kromde zich en duwde haar lichaam verder in de zijne, waarbij een zachte kreun van goedkeuring haar mond verliet. De vlinders in haar buik fladderden zo erg dat ze er zwak van werd op haar knieën. Een hand wikkelde zich in zijn haren, terwijl de ander zijn borstkas verkende, om tenslotte onder zijn witte shirt te verdwijnen en hier op speelse wijze zijn huid te krabben. Totdat rationele gedachten weer op de voorgrond wurmden en ze, na op zijn lip gebeten te hebben, van hem afduwde.
‘Je vriend heeft je vanavond verraden, Dantae,’ glimlachte ze, zoet doch onheilspellend. ‘Zie de realiteit in, het is enkel wellust. Bovendien, ik heb mijn oog op Oliver — voor het geval je het vergeten bent.’ Ondanks het feit dat Cerys al een donkerbruin vermoeden had, had ze wellicht tevens de hoop gehad dat hij anders zou zijn. Maar natuurlijk was dat niet zo, wat een stomme gedachte. Alle mannen bleken immers hetzelfde te zijn, en ze wilde allemaal maar één ding. Toch, ze kon niet anders dan zich lichtelijk teleurgesteld voelen dat hij net zoals de andere viespeuken bleek. Hierdoor wisselde haar stemming ook drastisch, wat te zien was op haar gezicht — waarschuwend en duister, hoewel er een lichte draad van verleiding doorheen hing.
‘Nu we weten dat je enkel op lust uit bent, kan ik garanderen dat er meer dan genoeg gegadigden voor je zijn op het feest. Mij daarbuiten gelaten. Het laatste waarop ik zit te wachten, is om één van je vele veroveringen te worden.’
Met een laatste blik op hem gericht liep ze opnieuw weg, om al snel een flinke pas erin te zetten en uit het steegje te verdwijnen. Het rumoer van het feest werd harder, maar ze wilde niet terug — daar kon hij haar waarschijnlijk toch weer vinden. Als hij daarstraks niet antwoorden wilde, dan verwacht hij ze nu wel. Het was voor het grotere belang; de vrouw had ze enkel verder geholpen, al voelde dat misschien niet zo.
Gelukkig kreeg ze snel Skye in zicht, iemand waarvan ze niet verwacht had zo opgelucht mee te kunnen zijn. Goed — ze haar eigen problemen met de jonge blondine, alleen dat kon wachten tot een later moment.
‘Skyeler!’ riep ze uit, een brede glimlach op haar lippen. In al de jaren dat ze haar kende, heeft ze de vrouw enkel met haar volledige naam aangesproken op kritische momenten. Zo ook nu. Hierom schroomde ze er dan ook niet voor om haar armen rond haar te gooien en de blondine in een knuffel te trekken. Puur en alleen om het vriendelijke masker voor omstanders op te houden, zodat ze stiekem in haar oor kon fluisteren.
‘Het donkerharige snoepje dat je zo ziet, houd hem alsjeblieft tegen. Je weet het wanneer je hem ziet. Ik leg het——’
Cerys blikte om zich heen, kwam erachter dat ze teveel tijd had verspild en spoedde zich met een glimlach weg. Tijdens het vluchten bedacht ze zich dat hoe meer je je gevoelens voor iemand verborg, hoe meer je voor degene zou vallen. Per slot van rekening was Dantae als een drankje in de woestijn, een dorst die niet gestild kon worden, een wens onvervuld, en een gedachte die ze niet maar niet leek te ontsnappen.
|