[ RPG || 0 || Speeltopic ] Lights. - Speeltopics

23 jan 2018 - 22:04 Firewood is offline

Firewood 160

Verhaal ——

Wanneer je er langs rijd is het makkelijk te missen, het kleine stadje van Lights, New Hampshire, verborgen tussen de Atlantische Oceaan en Willows Bay. Lights was opgericht in 1660 — een plek gevuld met een rijke en levendige geschiedenis, al is het onwaarschijnlijk dat je ervan gehoord hebt. Eens ontstaan als een bloeiende havenstad, is Lights wat gedaald en bestaat het nu uit wat meer ingetogen proporties. Terwijl de stad in het bezit is van prachtige landschappen met een huiselijke sfeer heeft het nooit de mappen bereikt als toeristisch stadje. Lights is daarom een stadje als ieder ander, waar iedereen je naam kent (en waarschijnlijk haast alles van je) of je nou wilt of niet. Dus alsjeblieft, relax, geniet van de activiteiten die er in de stad plaatsvinden en van de drama die nooit lijkt te eindigen.

Uitdaging ——

Bij dezen wil ik iedereen die mee besluit te doen uit te dagen om een excentrieke rol te bedenken voor iemand die waardig genoeg is om in een klein stadje te wonen waar ieder elkaar kent. Geen simpele rollen die je dagelijks zou gebruiken, maar personen met diepgang en een interessante geschiedenis (of toekomst). Geheimen zijn een must, en die zou je zeker met anderen mogen bedenken, dat is iets dat ik graag heb namelijk. Ik wil dat we hier individueel, maar ook vooral samen, gaan werken om dit RPG staande te houden en de personages zoveel diepgang te geven dat je er verslaafd aan zult raken. Ik zal als TS mijn steentje bijdragen om het RPG levendig te behouden, maar voor mij is het ook erg belangrijk dat jullie erg geïnvesteerd zijn in de personages. De reden dat ik geen ingewikkeld verhaal heb bedacht is puur om die reden, dit is een personage gebaseerd RPG.

Lights ——

Area 1 || Andover Estates || $$$$$ / ★★★★★
rich people | big houses

Area 2 || Willowbrooke || $$$$ / ★★★★
families with kids | medium houses

Area 3 || Midtown » $$ || ★★★
mostly affordable | normal houses

Area 4 || The Seaboard || $$ - $$$$ / ★★ - ★★★★
very mixed prices | beach houses

Area 5 || Grandview Hills || $$ / ★★★★
affordable | medium big houses

Area 6 || Idlewyde || $ / ★★★
poorest neighborhood | houses are okay

Rollen ——

Q'er
Firewood
Maluma
AdoreDelano
Ricciardo
Necessity

Necessity

Firewood
Maluma
AdoreDelano
Shadowsinger
BesidesYou
occhio
H0pe
AdoreDelano

Naam
Ares Harris
Micheal Castillo
Boyd Quinn
x
Dorian Cabrera

Jamie Fiore

Mallory Taylor
Aaliyah Mitchell
Makenzie Parker
x
Alexis Williams
Amy Grant
Alva Land-Harris
Maddison Quinn

Geslacht
Man
Man
Man
Man
Man

Genderfluid

Vrouw
Vrouw
Vrouw
Vrouw
Vrouw
Vrouw
Vrouw
Vrouw

Woont
4
1
4
x
1

6

1
3
1
x
4
3
4
4

Werkt
Aquatic Rehabilitation Center
Castillo Hotels
Muffin Top / Kismet
x
The Club at Andover

Crushed Velvet

Petals and Pewter
Mackie's Diner / Eden
Curl Up and Dye
x
Aquatic Rehabilitation Center
Crumpets
x
x

Baan
Dierenverzorger
Eigenaar
Werknemer
x
Eigenaar

Beautycounter

Eigenaar
Werknemer
Werknemer
x
Onderzoeker
Werknemer
x
x

Leeftijd
27
36
24
x
28

25

25
21
22
23
24
23
10
4

Pagina
1.1
1.3
1.2
x
1.2

1.2

1.1
1.3
1.2
x
1.3
1.4
x
1.4

Begin ——
Het was eindelijk vrijdagavond. De meesten zullen hun normale werkplek verlaten hebben om thuis wat te eten of nog even langs de sportschool gaan om zich eventueel nuttig te voelen. Verder zullen sommige zich nu gereed moeten maken voor hun werk in een uitgaansgelegenheid. Natuurlijk heeft iedereen een andere soort avond, dus wees vooral vrij om te gaan en staan waar ze willen. Er is vanavond echter wel een evenement dat van start zal gaan, en dat is het Freedom Festival, wat eigenlijk aanduidt dat de kinderen een extra dag weekend hebben omdat het maandag een Lights specifieke feestdag is. Het Freedom Festival houdt enkel in dat bepaalde kindvriendelijke winkels en plekken dit weekend wat langer open zullen zijn om een soort van Kidsday te vieren. Voor volwassen is dit even leuk, gezien dit betekend dat er op de stranden van The Seaboard gigantisch veel te doen is, van kermissen tot live optredens en zelfs karaoke. Het is dus eigenlijk een feest voor ieder, gemaskeerd als kinderfeest.
— Het zal ongeveer zo'n half acht zijn in het stadje Lights.
— De temperatuur is gemiddeld zo'n twintig graden, maar zal langzaam af beginnen te koelen.
— Het is nog redelijk licht, de zonsondergang zal over zo'n anderhalf uur beginnen.

Rollentopic || Praattopic || Speeltopic

[ bericht aangepast op 23 jan 2018 - 22:05 ]

— I was lightning before the thunder —

23 jan 2018 - 22:06 Vanth is offline

Vanth 23147

El Diablo.

23 jan 2018 - 22:08 Errante is offline

Errante 374

23 jan 2018 - 22:11 Firewood is offline

Firewood 160

... oops.

[ bericht aangepast op 23 jan 2018 - 22:12 ]

— I was lightning before the thunder —

23 jan 2018 - 22:18 Necessity is offline

Necessity 5622

Mt ^^

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

23 jan 2018 - 22:24 Firewood is offline

Firewood 160

Mallory Taylor
25 || Petals and Pewter — eigenaar || Finally done with work and home || Alone || Outfit

Zoals gewoonlijk was het afsluiten van Petals and Pewter weer eens een ware hel, ditmaal niet om de werknemers die spullen vergeten waren of hun computers niet correct hadden afgesloten maar omdat het alarmsysteem had besloten het te begeven. Ik had daarom moeten blijven totdat de beveiligers er wat aan gedaan hadden, gezien hun aanwijzingen via de telefoon één groot drama voor me waren geweest. Het bleek achteraf ook nodig te zijn om langs te komen, gezien de mannen een nieuw kastje hebben moeten aansluiten.
In de tijd dat ik gewacht had op de mannen had ik dan ook drie koppen koffie op. Daarbij had ik Dorian een berichtje gestuurd of de man toevallig zin had om vanavond ergens af te spreken, of het liefst nog een hapje eten ergens te pakken. Eventueel wilde ik ook nog wel koken, zolang ik maar wat naar binnen zou krijgen. Verder had ik zowel Maze als Amy om te vragen of zij vanavond misschien uit wilde gaan. Wie weet zou ik Dorian ook nog eens meekrijgen, al leek dat me een verloren zaak. Zelf had ik nog even getwijfeld om Alexis te vragen, al was het meer omdat ik niet zozeer wist hoe zij tegenover de andere dames stond. Ondanks dat had ik Alexis toch een berichtje gestuurd met die vraag, gezien ik haar wel tof vond. We waren na een lange werkweek allemaal wel toe aan een avondje uit, dacht ik zo.
Het was veel later dan normaal toen ik dan ook in mijn auto stapte, en eigenlijk aan het wachten was op berichtjes terug. Ik hoopte maar dat er op zijn minst één iemand van zich zou laten horen, gezien ik vandaag nogal een trieste dag had en het echt niet zo goed zou volhouden in mijn eentje. Ik was toe aan gezelschap, en ik besefte me hoe asociaal dat klonk. Maar als ik het niet zou vragen zou ik gegarandeerd de avond alleen besteden.
Eenmaal in de auto sloeg ik echter een gilletje. Ik was helemaal vergeten Jamie te vragen, waardoor ik gehaasd naar mijn telefoon greep en haar begon te bellen. Ik neuriede zacht mee met de muziek, terwijl ik van mijn werkplek naar mijn huis reed. De telefoon ging enkele keren over, maar omdat ik aan het rijden was inmiddels hing ik gauw op. Ik zou haar wel even lastig vallen zodra ik thuis was. Dit duurde dan ook niet echt lang, en het moment dat ik de auto verliet stuurde ik gelijk een soortgelijk bericht naar Jamie, met de vraag of ze ook mee uit wilde gaan vanavond. De kans was groot dat enkele dames andere personen mee zouden nemen, dat was wel vaker gebeurt en dat vond ik eigenlijk wel prima. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. En dan had je natuurlijk de mensen die al plannen hadden, en een leven bleken te hebben.
Ik opende mijn voordeur, gooide mijn jas uit en liep uiteindelijk door naar binnen. Ik liet beide fretten los, die vrolijk vanuit de kooi op de bank begonnen te klimmen en vervolgens mijn aapje, die ik ook zijn gang liet gaan. Deze kwam even naar me toe gewandeld en knuffelde mijn been, waarna ook deze er vandoor ging om apenstreken uit te halen. Ondertussen ververste ik hun water en gaf ik ze eten, zodat ook zij weer helemaal gelukkig zouden zijn.

Ares Harris
27 || Aquatic Rehabilitation Center — dierenverzorger || Free from work because of Alva || Alva || Outfit

Vandaag had ik veel dingen moeten regelen, zoals de school voor Alva en alles dat bij een kind kwam kijken. Gelukkig had de zorginstelling die haar hierheen had gebracht mij de nodige papieren gegeven van de dingen die ik allemaal moest regelen. Ook zouden zij mijn huis binnen een week komen keuren of deze ook daadwerkelijk kindvriendelijk was. Op dit moment was het her en der een kastje dat niet bij elkaar past, wat betekende dat ik echt van de rommelkamer een kinderkamer moest maken. En de nodige meubels verder moest aanschaffen. Dit zou een dure “grap” worden, maar in ieder geval had ik genoeg centen op de bank staan om dit waar te maken. Het voordeel van arm leven was dat je spaarde.
Ik was geen geweldige kok, maar had toch iets op tafel weten te toveren dat er redelijk uit had gezien. Mijn blik gleed even naar Alva. ‘Ja, we moeten nog een keer bespreken wat je nou precies lekker vind om te eten, zodat ik dat kan maken.’ Ditmaal gleed mijn blik weer naar het eten. Het was een simpele steak geweest, die ik gegrild had, met friet en wat groenten. Enkele sauzen hadden op tafel gestaan, want ondanks dat ik van een neutrale steak hield, wist ik dat veel kinderen dit met saus aten. Sommige dingen wist ik wel, ik was niet zo onbekend op dat vlak. Ach, wie hield ik voor de gek. Dat was een grote leugen. Ik wist niets van kinderen. Ik hoopte ook maar dat Alexis tevreden zou zijn met dit, al konden we uiteraard altijd wat op het strand gaan eten als het echt tegenviel.
Kort speelde ik wat met mijn eten op mijn bord, gezien ik geduldig aan het wachten was totdat Alexis naar binnen zou wandelen. Ik had de voordeur namelijk lekker openstaan voor wat frisse lucht binnen te krijgen, aangezien het soms overdag aardig verhit kon raken in huize Harris. Vandaag leek het erg mee te vallen. En bovendien zaten beide pups toch in hun benches nu we gingen eten, dus ook deze zouden geen mogelijkheid hebben tot ontsnappen. Mijn blik gleed echter toch even naar de twee honden, die ik beide zo'n maandje terug had gekocht. De een, een beagle pup genaamd Milk en de ander een Shiba Inu pup genaamd Nora. Het waren twee bengeltjes, maar ze hadden al gauw geleerd wat wel en niet mocht. Zo plasten ze beide al niet meer in huis en luisterden ze naar hun namen.
Opnieuw keek ik even naar het meisje tegenover me. Ze leek zoveel op haar moeder, maar ook ontzettend veel op mij. Het was vreemd geweest toen ze hier voor de deur hadden gestaan, zo’n weekje geleden. Alles verliep nog stroefjes, ondanks dat ik het probeerde te laten werken. Ik moest natuurlijk begrip tonen voor het feit dat ze haar moeder verloren was, iemand die ik het eigenlijk moeilijk kon vergeven dat ze er met onze dochter vandoor was gegaan. Misschien was ik wel het type niet voor kinderen, vooral tien jaar geleden niet, maar dat betekende niet dat ze mij die keus niet had kunnen geven.
Nu was ik degene die met een vreemd kind van tien aan tafel had gezeten. Het was een absurd gevoel om te hebben, en ik wist me dan ook vaak geen houding te geven. Deze dagen heb ik veel aan Boyd gehad, ondanks dat zijn dochtertje nog maar de leeftijd van vier droeg wist hij hoe het was om een alleenstaande vader te zijn en had hij zeker wel goede adviezen geboden. En gelukkig zou Alexis me komen vergezellen vanavond, waardoor ik niet helemaal alleen stond met Alva.

[ bericht aangepast op 23 jan 2018 - 22:25 ]

— I was lightning before the thunder —

23 jan 2018 - 22:35 Villanelle is offline

Villanelle 14555

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

23 jan 2018 - 23:22 Villanelle is offline

Villanelle 14555

MAKENZIE JULIET PARKER

««« 22 - Area 1 - on here way - With Aly. »»»

Op dagen als deze vroeg ik me altijd af waarom ik aan het werk was gegaan. Het was druk, mensen waren sacherijnig, mijn handen zaten onder de verf en ik had al 2 spiegels laten vallen. Beter had ik in bed kunnen blijven liggen. Dat had voor iedereen beter geweest. Achteraf was enkel makkelijk praten. Gelukkig zat het erop en was ik best goed in werk en prive gescheiden houden. Waardoor ik al snel weer opgelucht adem kon halen zodra ik de deur van Curl up and dye achter me dichttrok en in de auto stapte. Het fijne van een auto was, was dat je redelijk snel ergens kon zijn. Zoals bij de drive thru en door naar erea 3 om Aaliyah te verrassen. Het was vrijdag avond, wat betekende dat ik sowieso iets moest doen. En ookal had ik nog geen plannen, Aaliyah zou er een onderdeel van uitmaken. Ookal wist ze dit zelf nog niet.
Ik parkeerde mijn auto voor Mackie's, greep de zak verlebberde frietjes mee en ging naar binnen. 'Honny, I'm home!' Gilde ik, me niks aantrekkend van de mensen die er nog zaten en ik wiebelde met mijn wenkbrauwen naar Aaliyah. 'Kom bitch, je shift zit erop. Je gaat met mij mee.' Ik zwaaide met de zak fastfood voor haar neus heen en weer om haar te verleiden, werd zelf afgeleid door mijn telefoon, waardoor ik deze al snel weer liet zakken. Met een snelle blik op het scherm van mijn iphone, had ik opeens plannen voor vanavond. 'Beetje tempo. We moeten die eetlucht uit je haar zien te krijgen voordat we uit gaan.' Grijnsde ik onschuldig, waarna ik mijn beste vriendin een luchtkusje toewierp en alvast terug naar de auto liep.

[ bericht aangepast op 23 jan 2018 - 23:28 ]

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

24 jan 2018 - 1:54 Vanth is offline

Vanth 23147

Aaliyah Rey Mitchell
21 ~ Mackie's Diner / Eden ~ Area 3 ~ Outfit

Vandaag was zwaar, om het licht te zeggen. Een van de andere serveersters, Wanda, was ziek waardoor ik in plaats van 12 uur al gezellig om 6 uur mocht beginnen. Wanda had bijna altijd ochtenddiensten en dan nam ik het rond 12 uur over. Maar een dubbele shift was niet ongewoon. Door de drukte moest ik wel langer doorgaan dan de 18:00 die op mijn rooster stond. Al was ik blij dat Samantha bij kwam vallen, tot ze het alleen zou doen voor de rest van de avond.
Ik werp een snelle blik op de klok, het was iets voor half acht. Zachtjes zucht ik en haal even een hand over mijn gezicht. Een werkdag van meer dan twaalf uur viel niet mee, al was het niet iets dat niet vaker voor kwam. Een voordeel was wel dat ik vanavond niet ook nog een shift bij Eden had, dan was ik ingestort vrees ik. Op het moment had ik gewoon puur behoefte aan Netflix & Nap. Opgelucht haal ik adem als mijn baas eindelijk zegt dat ik kan gaan, de drukte was dan ook aardig afgenomen het laatste uur. Mijn schort knoop ik los en ik strijk het korte jurkje glad, als ik een wel hele bekende stem hoor gillen. 'Honny, I'm home!' Automatisch glijd er een glimlach op mijn lippen en ik kijk naar mijn beste vriendin die de zak met fastfood voor mijn neus zwaait. Ik had sinds mijn laatste pauze toch wel honger gekregen en even staarde ik dan ook naar de zak in haar handen, voor ik wel heel snel haar kant op kwam. 'Kom bitch, je shift zit erop. Je gaat met mij mee.' ''Ja ja,' zeg ik. 'Beetje tempo. We moeten die eetlucht uit je haar zien te krijgen voordat we uit gaan.' Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd. 'Daar gaat mijn rust waar ik zo naar verlangde.' zeg ik op een plagerig toontje, zij was de eerste die het wist toen ik op de vroege ochtend onderweg was naar werk.
Toch had ik ook wel zin om uit te gaan, zeker met het Freedom Festival vanavond. Nou ja, met wat koffie moet het wel lukken toch? Ik volg haar naar de auto en stap in, waarna ik het niet kan laten om even de zak frietjes te stelen. Het was geen luxe, maar na een dag als vandaag smaakte het hemels. 'Ik doe dit nooit meer,' begin ik, mijn mond vol frietjes voor ik de zak voor me neer zet. Ik wist dondersgoed dat ik dat vaker zei, maar toch nam ik de dubbele shifts telkens weer aan. 'Ik stond even op het punt te stoppen toen er zo'n kind had gekotst. Wie vind het een goed idee om zijn kind drie milkshakes te geven? Dat ik dat doe is iets anders, toch?' klaag ik even maar kan het niet laten om even te lachen. Mijn werk had ook wel leuke kanten hoor. Het was vermoeiend, maar tegelijk hoor je de meest interessante verhalen. Zeker als je in de nacht werkt, dan kom je al helemaal speciale figuren tegen.
Ik stap uit wanneer we bij mijn studio aankomen en ik maak de deur open. Eenmaal binnen kan ik het toch niet laten om even aan mijn kleding te ruiken, oh boy. 'Oké, je hebt gelijk. Het enige wat ik nog ruik is hamburgers en andere junk.' mompel ik en ik pak dan ook snel een handdoek. 'Geef me vijf minuten. Rebel houd je wel gezelschap, toch?' grijns ik en knik even naar de kaketoe die meteen opkijkt bij het horen van zijn naam. Ik schiet in de douche en zo gezegd, zo gedaan. Vijf minuten later loop ik de kamer weer in en ik neem plaats bij de spiegel, waar ik mijn make-up erbij pak. 'Niks té fancy vanavond toch?'

Micheal Don Castillo
36 ~ Castillo Hotels ~ Area 1 ~ Outfit

'En bedankt Lola..' mompel ik wanneer mijn assistent me een paar papieren aangeeft. Ik kijk op als ik het geluid van het openen van een fles hoor en ik glimlach even. De slanke blondine schenkt een glas whiskey voor me in en geeft me dan ook het glas aan. 'Je bent te goed voor me.' ik geef haar een snelle knipoog en ze glimlacht even. 'Je wou naar dat festival toch?' vraag ik haar terwijl ik een slok neem, en vervolgens de papieren door bladeren. 'Mijn vriend vroeg het wel aan me, maar als ik hier nog nodig ben is het geen probleem hoor.' zegt ze luchtig, precies zoals ik haar ken. Ze is een harde werker, weet niet wanneer ze een pauze moet nemen. Ik ben dat dan ook als mijn verantwoordelijkheid gaan zien.
'Oh nee nee nee... Neem de rest van de avond vrij, ik red me wel.' ik kijk weer op naar haar. Ze knikt glimlachend. 'Dank je Micheal, dan zie ik je morgen wel weer. Fijne avond!' Ik glimlach en knik, waarna ik me weer op de papieren richt. 'Fijne avond Lola..' mompel ik en kijk even naar mijn laptop. Er is altijd werk te doen, dat is hoe ik ben gekomen waar ik ben. Met wat hulp van de familie, moet ik toegeven. Zij helpen mij, ik help hen. Goede deal, al zeg ik het zelf. Ik open een document en kijk naar alle gegevens. Financiën.. Niet mijn favoriete bezigheid, maar het is makkelijk en moet gedaan worden. Zeker als je twee oudere broers hebt die het niet snappen en zeg nou zelf... Ik zit er niet op te wachten dat de hele zaak naar boven komt door zoiets stoms. Ik vul hier en daar nog wat dingen bij en controleer het geheel, voor ik tevreden knik en het weer afsluit. Dan pak ik weer de papieren op mijn bureau en begin te lezen. Mijn benen leg ik ondertussen op mijn bureau en met mijn vrije hand hou ik het glas vast. Als je toch bezig bent, maar beter comfortabel toch?

El Diablo.

24 jan 2018 - 12:41 Necessity is offline

Necessity 5622

JAMIE CAMERON FIORE
25 – Genderfluid – Pronouns today: she/her – Crushed Velvet – Clothes

I knew who I was this morning, but I’ve changed a few times since ~~then~~.

Jamie was vroeg klaar geweest met werken en had daarom al wel even bij haar thuis rondgehangen – en eeuwen in haar inloopkast gestaan. Maar uiteindelijk had ze toch een outfit tevoorschijn getoverd waar ze tevreden mee was en die op dat moment goed voor haar voelde. Haar lippen hadden een bijpassende kleur gekregen en haar haren had ze in een elegante knot gedraaid.
Toen ze in de bus stapte op weg naar Micheal zag ze dat ze een gemiste oproep van Mallory had en een appje of ze mee ging stappen. Met een glimlach stuurde ze terug dat ze al andere plannen had voor vanavond, maar de volgende keer zou ze zeker weer meegaan.
Al snel stond ze voor het hotel van Micheal en zonder verdere aankondiging begaf ze zich naar zijn kantoor. Haar hakken tikten ritmisch op de grond.
“He babe,” zei ze terwijl ze zonder kloppen naar binnen liep. Zoals verwacht zat hij te werken. Ze liep naar hem toe en ging op de armleuning van zijn stoel zitten. Met een van haar handen begon ze met zijn haren te spelen. “Ben je al klaar voor vanavond?”
Haar blik viel op het papier dat hij aan het lezen was, maar echt interessant vond ze het niet. Ze snapte er toch niks van. Ze was al blij dat ze haar eigen boekhouding enigszins op orde had en snapte, laat staan de boekhouding van zo’n groot bedrijf die ook nog eens niet haar – rommelige – systeem volgde. Ze begon er niet eens meer aan.
“Wacht, je bent het toch niet vergeten?” vervolgde ze plagend. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij zo verdiept in zijn werk zat dat hij vergeten was dat ze langs zou komen.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

24 jan 2018 - 13:36 Necessity is offline

Necessity 5622

DORIAN CABRERA
28 – Owner of The Club/FBI-agent – Going to Mallory

What if I don’t wanna be like ~~you~~? Because I found I was made to be exactly like me. I wanna be like me.

Dorian was net op de kamer van de B&B die hij gehuurd had toen zijn telefoon trilde. Hij was de hele dag in de weer geweest met allerlei papierwerk en vanaf vandaag de officiële eigenaar van The Club. Dat moest gevierd worden. Nee, totaal niet. De privébezittingen van zowel Kevin als zijn ouders zouden nog meer papierwerk vergen.
Hij pakte zijn telefoon en zag dat het Mallory was met de vraag of hij zin had om af te spreken of ergens een hapje te eten. Hoewel hij er eigenlijk geen zin in had, wist hij ook dat hij zich beter onder de mensen kon mengen.
‘Ik ben onderweg, tot zo,’ stuurde hij terug. Met wat moeite door zijn gebroken arm trok hij zijn overhemd uit, om een ander minder formeel overhemd aan te trekken. Hij plensde even wat water in zijn gezicht en nam een pijnstiller tegen de zeurende hoofdpijn waar hij al de halve dag last van had gehad.
Hij pakte de kamerpas, zijn telefoon en op het allerlaatste moment ook de sleutels van zijn ouderlijk huis. Waarom hij dat deed, wist hij niet. Hij was in de twee weken sinds het ongeluk nog niet weer binnen geweest, zelfs al behoorde het hem nu toe. Één keer had hij met de sleutel in de hand voor het huis gestaan, maar hij had zich er niet toe kunnen zetten om daadwerkelijk de deur te openen en naar binnen te gaan. Hij zou het niet aankunnen om te zien hoe alles hetzelfde was als toen hij tien jaar geleden vertrokken was, of hoe ze juist dingen veranderd hadden. Hij zou het niet aankunnen om zijn oude schoolfoto naast recente foto’s van Kevin en zijn ouders te zien hangen. Hij zou het nog minder aankunnen als zijn foto er niet zou hangen.
Vanaf de B&B was het misschien een kwartiertje lopen naar Mallory, dus besloot Dorian om de benenwagen te nemen. Hij kon de weg door alle bekende straten blindelings lopen. Hij had zoveel uur vroeger door de stad gezworven dat hij niet dacht dat hij de wegen ooit zou vergeten.
Hij had natuurlijk gewoon kunnen aanbellen toen hij bij Mallory aankwam, maar in plaats daarvan liep hij naar het keukenraam – vanwaar hij haar binnen kon zien staan – en klopte aan. “Iemand hier?” vroeg hij haar – want ze wisten allebei het antwoord natuurlijk.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

24 jan 2018 - 20:03 bubbIes is offline

bubbIes 1176

Mt,
als ik op de laptop mag zou ik posten. (:

''With all due respect, which is none...''

24 jan 2018 - 20:32 Vanth is offline

Vanth 23147

Micheal Don Castillo
36 ~ Castillo Hotels ~ Area 1 ~ Outfit

Ondertussen was ik bij mijn tweede glas en halverwege de papieren. Het was wat, maar hé. Het is een hoop werk om een luxe hotel te runnen niet. Besides, met mijn salaris mag ik hier niet over klagen. Niet dat al mijn geld hier vandaan kwam, maar ach. Ondertussen hoor ik de deur open vliegen, maar opkijken doe ik nog niet. Er is maar een select groepje mensen die zonder kloppen binnen komt, dus het zal wel goed zijn. “He babe,” hoor ik dan een een lichte grijns siert mijn lippen binnen een seconde. Ze neemt plaats naast me en ik kijk pas op als ik haar hand door mijn haar voel. 'Well hello gorgeous,' zeg ik plagend en geef haar een snelle knipoog, voor ik me weer op de papieren richt. Er zat nu echter wel een einde aan te komen, langzaamaan.
“Ben je al klaar voor vanavond?” hoor ik haar dan vragen en even kijk ik op van de lange stukken tekst, om voor me uit te kijken. Vanavond? Had ik op iets toegestemd? Het kwam vaker voor dat Jamie -of iemand anders- opeens voor mijn neus stond. Maar aan haar outfit te zien en de manier waar ze het op zei liet me denken dat het geen gewone avond is. 'Uh...' mompel ik en lees snel het laatste stuk tekst. Dan schiet het festival me te binnen. Uit mezelf zou ik -bijna- nooit gaan. Maar Kiara sleepte me altijd mee naar dit soort dingen en na haar dood ontkwam ik er ook niet echt aan door mensen zoals Jamie. Niet dat ik er verder over klaag hoor, zeker niet. “Wacht, je bent het toch niet vergeten?” vervolgde ze op dezelfde plagende toon die ik eerder had gebruikt. 'Nee nee, tuurlijk niet,' ik leg de papieren weg en tik snel wat in op mijn laptop voor ik hem dicht klap. 'Waar zie je me voor aan?' zeg ik vervolgens en grijns naar haar. Ik drink het laatste beetje whiskey op en zet mijn glas neer, waarna ik kort naar mijn bureau kijk. Het was wat rommelig, maar ik wist ook wel dat het weer opgeruimd zou zijn als ik morgenochtend naar binnen loop. 'Dat festival-iets toch? Of hebben we het over een jubileum?' plaag ik.

El Diablo.

24 jan 2018 - 20:48 bubbIes is offline

bubbIes 1176

Alva ''Alf'' Devon Land-Harris
''Now I'm just a little girl with a big mounth, but later I'm gonna be your queen.''

• To Short For ANYTHING • 10 - The Daughter Of Ares • With Ares • clothes •

Het was ongeveer twee week geleden dat Alva zat te wachten op haar moeder. Te kijken naar programma's die ze eigenlijk niet zou mogen zien, in verband met haar leeftijd. Het was twee week geleden dat haar moeder overleed en toen ging haar leven op volle vaart verder. Haar koffer werd gevuld met kleren, knuffels en andere dingen die Alva nodig zou hebben voor de toekomst die voor haar nog onbekend was. Ze werd van hop nar her gesleept, op zoek naar een nieuw thuis aangezien ze te jong was om voor zich zelf te zorgen. Kate had geen verdere familie waar ze Alva konden achterlaten en zo moest Alva kiezen tussen verschillende pleeggezinnen. Dat had ze moeten doen, als haar vader niet gevonden werd.
Een week geleden werd ze op de achterbank van de politie auto geplaatst met enkel een koffer en haar favoriete knuffel, weggereden uit de middel of nowhere waar haar moeder haar zogenaamd ''verborgen gehouden'' had voor één man. Haar biologische vader. Ze reden door weilanden, op snelwegen, door steden en dorpen tot ze uit eindelijk bij een ander plaatje aankwamen. Lights. Ze stopten bij een grote voordeur waar ze voor de eerste keer op zijn deur klopte en hem zag. Een lange man die verrassend veel op haar leek. Alleen was hij WEL groot en kon WEL bij allerlei hoge kastjes. En hij was een man, maar dat maakte niet uit. ~~Eigenlijk is dit wel genoeg achtergrond info, laten we verder gaan naar het NU.~~

Ze sliep nu al een week op een matras in zijn rommelkamer en had verschillende mensen ontmoet. Ze waren allemaal aardig tegen haar geweest en voor haar beschouwde Alva iedereen als haar vriend. Ze keek hoe haar vader door de keuken liep, proberen iets te maken voor het avondeten. Met een schuin hoofd volgde ze iedere beweging, tot er een bord voor haar neus werd gezet. 'Ja, we moeten nog een keer bespreken wat je nou precies lekker vind om te eten, zodat ik dat kan maken.' Ze bekeek de steak die op haar bord lag, iets wat Kate wel eens had gemaakt. Ze bekeek het aan alle kanten en keek toen naar haar vader. 'Ik ga er toch niet dood van, nee toch?' Haar blik gleed naar die van hem en er verscheen een glimlach op haar lippen. 'Het was maar een grapje.' Ze pakte haar mes en vork en begon in haar eten te snijden. Kleine hapjes bracht ze naar haar mond en slikte ze langzaam door. 'Het is lekker, pap.' De glimlach werd twijfelend iets groter. Het feit dat ze hem 'pap' noemde voelde in één week nog steeds raar. Alva was nu tien. Tien jaar zonder vader en PATS, BOEM daar stond hij voor haar neus. Ze wilde net aan haar volgende hap beginnen, tot er iets door haar hoofd heen schoot. 'Wat gaan we vanavond eigenlijk doen?' Haar hoofd ging weer een klein beetje naar rechts en het frietje in haar hand verdween in haar mond.

''With all due respect, which is none...''

25 jan 2018 - 19:00 Necessity is offline

Necessity 5622

JAMIE CAMERON FIORE
25 – Genderfluid – Pronouns today: she/her – Crushed Velvet – Clothes

I knew who I was this morning, but I’ve changed a few times since ~~then~~.

"Well hello gorgeous,” was Micheals antwoord. Jamie glimlachte toen hij naar haar knipoogde en ging verder met het spelen met zijn haar terwijl hij zich weer op zijn papier richtte.
Ze grinnikte toen ze de verwarring van hem zag na haar vraag. “Nee nee, tuurljk niet,” zei hij, “Waar zie je me voor aan?”
“Ik ken je langer dan vandaag,” antwoordde ze plagend. Hij had wel zijn spullen weggelegd, dus hij zou in elk geval meekomen en niet weer te lang met zijn werk bezig zijn. Hij moest af en toe eens ontspannen vond Jamie en gelukkig voor hem was zij dé aangewezen persoon om iemand mee te trekken. Ze accepteerde gewoon geen nee bij hem.
"Dat festival-iets toch? Of hebben we het over een jubileum?"
Ze grijnsde terug. "Wees maar niet bang, het is alleen het festival," antwoordde ze. Ze keek er al een tijd naar uit. Sinds ze hier in Lights woonde had ze nog geen enkel feest gemist. Ze hield gewoon van de hele sfeer ervan. Het was anders dan gewoon een avond stappen. Op het strand bij de optredens of de karaoke, met al die mensen om haar heen die allemaal hetzelfde wilden: gewoon een avond plezier maken en zich laten gaan. Ze kon zich geen beter gevoel voorstellen. Daarbij had Micheal haar - na flink wat aandringen van haar - beloofd om een karaokenummer met haar te zingen. Hoeveel beter kon het worden?
"Als het een jubileum was, had ik Lola je gisteren een herinnering laten sturen," vervolgde ze. Plagend gaf ze hem een kus op zijn wang en sprong overeind. Ze was veel te rusteloos om lang stil te zitten. Ze snapte ook niet hoe Micheal dag in dag uit op zijn kantoor kon zitten om alles te runnen zonder gek te worden. Wat was er nou leuk aan stilzitten achter een bureau? Bij haar baan bij Crushed Velvet kon ze tenminste bewegen en met mensen praten over de dingen waar ze zo van hield - make-up. Even naar een klant lopen, of juist naar het magazijn, dan weer iemand uitgebreid advies geven en voordoen op wat voor manier die het beste hun gezicht kon omlijsten. Ze was altijd bezig.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Index RPG Actieve Topics Zoek