ODELIA "ODIE" ALYSON PEMBROOK
21 | Arriving | Outside |
Eirene |
Outfit
Zo'n klein half uurtje geleden had ik mijn [black]auto[/black beneden geparkeerd. Het beestje heeft zich nog maar eens bewezen, in dit verschrikkelijke weertje. Het is één van de beste aankopen die ik al gemaakt heb. Hij is niet alleen perfect om al mijn make-up koffers en dergelijke in kwijt te krijgen, maar hij heeft me ook al veilig over elk terrein gekregen. Toch wilde ik het me niet wagen hier naar boven te proberen rijden. Ik ben het leven nog niet moe, en mijn auto ook niet.
Nadat ik de slee uit de koffer gehaald had en de koffers daarop vastmaakt had - wie zei ook alweer dat blondjes dom zijn?- konden we aan onze weg naar boven beginnen. Zonder hierover echt afspraken gemaakt te hebben wisselden Eirene en ik elkaar af in het trekken van de slee.
Het was zo fijn geweest haar eindelijk weer te kunnen zien en knuffelen. Na mijn opname was dat slechts een handvol keren gelukt, gezien mijn beste vriendinnetje de beslissing gemaakt had de wijde wereld in te trekken. Hoewel dat betekende dat ik haar nog steeds moest missen gunde ik het haar tegelijk ook met heel mijn hart, en wachtte ik telkens vol spanning op de verhalen die ze me hierdoor steeds weer te vertellen had.
En hier zijn we dan, helemaal bovenaan de heuvel. Ik zou willen zeggen; hoog en droog, maar dan zou ik liegen. Het kan me echter niet zo deren, dat we helemaal besneeuwd en verkleumd zijn. Ik ben té blij dat ik eindelijk weer eens wat tijd met mijn vrienden kan spenderen, met degenen die ik zo lang moeten missen heb. En voor Eirene zou ik door vuur gaan, waarom dan niet door een beetje sneeuw?
Bij die laatste gedachte beginnen mijn handen te jeuken, komt er een oncontroleerbare dwang in me naar boven die ik niet meer kan onderdrukken.
"Hé, Eirene?" begin ik op een onschuldige toon, terwijl ik door mijn knieën buig en twee handjesvol -godzijdank voor warme handschoenen- sneeuw op raap. Ik druk het witte goedje wat samen, tot er een bal ontstaat en gooi deze vervolgens vliegensvlug in de richting van de roodharige dame.
Ik slaak spontaan een gil wanneer deze zijn doel mist en echter tegen het raam van de chalet aan knalt. Zodra ik zie dat er geen schade is barst ik in lachen uit om mijn eigen stommiteit. Natuurlijk heb ik gemist, wat had je dan gedacht. Ik laat het echter niet aan mijn hart komen en besluit een tweede poging te wagen. Dit keer raak ik Eirene vol op de rug. Ik maak enkele sprongen van vreugde en loop dan al schaterend van plezier zo ver mogelijk uit de buurt van mijn vriendinnetje vandaan. Het is alweer even geleden, dat ik me zo zorgeloos heb gevoeld.
|
|
Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.