[RPG • 250] Snowed in - Speeltopic O1 - Speeltopics

27 dec 2017 - 21:07 Vanth is offline

Vanth 23147

SNOWED IN

Jarenlang trok een vriendengroep van de middelbare school (Montpelier High), elke kerstvakantie naar de bergen van Vermont. Hier had een van hen een luxe chalet staan die wel even geleend mocht worden van de ouders. Het bleef een zeer hechte groep door de jaren heen en elk jaar dat ze terug kwamen, werd het nog leuker. Met hun diploma op zak gingen ze allemaal hun eigen weg maar de traditie bleef staan, ook die winter zouden ze weer met zijn allen terug keren naar hun eigen paradijsje in de bergen. Nou ja.. Dat was de bedoeling. De een ging toch liever naar familie na een paar hectische maanden, de ander had het veel te druk met de deadlines van de universiteit. Zo kwamen er steeds meer tot werd besloten het dit jaar af te lassen. Vanaf hier groeide de groep steeds verder uit elkaar, allemaal te druk met hun eigen levens waar de anderen simpelweg niet meer thuis hoorden.
---- 18 december 2017, Vermont USA
Het is drie jaar later en degene die elk jaar zijn dierbare vrienden meenam naar de chalet besluit dat het tijd is om elkaar weer eens allemaal te zien. Hoe kan je dit nou beter doen, dan de vakantie te vieren zoals je het jaren geleden ook deed. The good old times. Iedereen weet de week vrij te houden en stuk voor stuk reizen ze af, terug naar de chalet tussen de bergen en bomen. Ze hebben elkaar al drie jaar niet meer gezien en de meesten hebben elkaar zelfs niet eens gesproken in de tussentijd. Time to catch up, maar is iedereen nog wel zoals ze vroeger waren? Oude banden worden afgestoft, kleine spanningen komen naar boven maar ook nieuwe banden worden gecreëerd tussen de oude kameraden. Als dit nog niet genoeg drama geeft merken ze al snel dat ze ook het huis niet meer uit kunnen. Een immense sneeuwval zoals ze het al vele jaren niet meer gezien hebben de oorzaak. Het is onbekend hoe lang ze vast zullen zitten en hoe lang het leven stil staat buiten de chalet. Er valt niemand te bereiken en het is niet te bereiken, je hebt alleen elkaar. Maar hoe ga je daar mee om als je oude vrienden misschien wel heel erg veranderd zijn?

ROLLEN
Naam|Leeftijd|FC]Pagina|Username

Mannen VOL
• Santino Juan Reyes|22|Maluma|1.3 - Maluma
• Esper Julian Méndez|22|Froy Gutierrez|1.3 - Ricciardo
• Daniel Cayden Hayes|23|Noah Teicher|1.5 - Jowen
• Augustus Abel Purdy|22|Markel Williams|1.6 - Changements
• Arthur Yanis Clement|21|Timothee Chalamet|1.4 - GreenIight
• Alexei Bailey Cordova|20|Kian Lawley|1.5 - Alegayrol
• Joshua Adams Smith|20|Francisco Lachowski|1.7 -SphinxX
Vrouwen VOL
• Monica Everest Ray|21|Svetlana Bilyalova|1.7 - Maluma
• Odelia "Odie" Alyson Pembrook|21|Haley Wight|1.3 - Obeah
• Eirene Thindrel|21|Riley Rasmussen|1.4 - Necessity
• Elodie Vesper Arthur|21|Adelaide Kane|1.3 - Remiinds
• Julia Rose Morgan|21|Nicola Peltz|1.8 - lilangel
• Sloane Lola Berkeley|22|?|1.6 - SIave
• Camila Olivia Díaz-Williams|21|Kenza Zouiten|1.7 - WrittenWords

REGELS

~ Schrijf minimaal 250 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. | Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC (zoveel mogelijk) in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.
~ Als een speel- of praattopic vol is en ik ben niet online mag je een nieuw topic openen. Zet dan een link naar dat topic in het praattopic of anders het speeltopic.

El Diablo.

7 jan 2018 - 23:27 SphinxX is offline

SphinxX 7968

JOSHUA "JOSH" ADAMS SMITH

20 ~ feeling awkward ~ Just arrived ~ upstairs talking with Julia and Arthur

Ik had de scherpte van de foto goed ingesteld op de groepje bekende mensen die beneden aan het praten waren in de keuken en met een tevreden glimlachje liet ik mijn vinger naar de knopje bovenop de camera glijden, klaar om een foto te maken, toen ik een bekende stem achter mij hoorde en mijn hart recht in mijn keel schoot.
‘Josh,’ hoorde ik de bekende stem van Arthur roepen, waardoor ik het camera die ik onbewust sterker beet genomen had, liet dalen en mijn ogen naar die van Arthur liet glijden. Echter kon ik hem nauwelijks bestuderen, en de jongen trok mij in een omhelzing. Ik voelde mijn hart al meteen sneller tegen mijn borstkas aan kloppen en even wist ik niet wat ik met mijn armen moest gaan doen, waardoor het uiteindelijk maar Awkward langs mijn lichaam stond te bungelen.
‘oh, Arthur,’ probeerde ik maar zo nonchalant mogelijk. Maar onze laatste afscheid van een aantal jaren terug kon ik plotseling niet meer voor mijn ogen vandaan krijgen.
'Kijk, Julia, als we het over glow ups hebben dan heeft Joshua wel gewonnen.'
‘Glow ups?’ murmelde ik en kon mijn ogen voor een seconde niet van Arthur weg krijgen. Tot ik Julia opmerkte die ook naast de jongen stond, mijn lippen op elkaar perste en mijn best deed om een natuurlijke glimlach tevoorschijn te halen.
‘Hee, Joshua’ riep ze vrolijk, en mijn lippen vormden daarna een kleine glimlach. Kom op, Josh. Blijf cool ‘Ik wist niet dat je nog knapper kon worden dan je al was,’ Zei Arthur met een grijns, wat mij niet hielp om cool te blijven. Met de blos die ik gruwelijk aan het bestrijden was, richtte ik mij op het schilderij van een huisje die vlak achter achter Arthur hing, wat plotseling een heel interessant schilderij voor mijn ogen werd.
‘Oke, oke, I'll admit, Josh, you are looking good’ hoorde ik dan Julia zeggen, waardoor ik mij al meteen weer op haar richtte.
‘Ik weet weinig tot niets wat mensen achter “looking good” verstaan, maar ik weet zeker dat jullie heel wat aantrekkelijker dan mij eruit zien,’ mompelde ik dan met een klein glimlachje en probeerde alleen Julia in mijn zichtveld te houden. Misschien hielp dit mij wel met “cool” blijven. Wat ook waar was, want de gewelddadigheid van mijn hart die eerder tegen mijn borst zat te bonken, nam af.
‘But thank you.’ Zei ik dan met een kleine grijns. Misschien is de “looking like a sloppy murderer” wel de nieuwe “looking good”..

"People aren’t always going to be there for you, that’s why you learn to handle things on your own."

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

8 jan 2018 - 21:07 Vanth is offline

Vanth 23147

Santino Juan Reyes
22 Jaar ~ Just arrived @ livingroom

Het werd al snel drukker in de keuken. Ik was niet de enige die zin had in drank blijkbaar, Camila die ook was gearriveerd met Esper had het over warme choco met likeur. Ik kan daar geen nee tegen zeggen natuurlijk. "hoe kan ik daar nee tegen zeggen? Ik kan wel alcohol gebruiken met deze kou." grijnsde Dan en ik knikte instemmend. Ik begin alvast aan de warme choco en besluit maar gelijk voor iedereen te maken. Iedereen zou hier toch wel snel genoeg zijn. Ik schenk een flinke scheut likeur in elke mok en zet ook een mooie slagroompunt, met 14 mokken ben ik toch wel even bezig. Hoewel tot nu toe alles een beetje aan me voorbij ging, werd ik wakker geschud door een wel heel bekende stem. "Baibey?"
Odie.. Even blijf ik stil staan tot de begroetingen voorbij zijn en Bailey ontvoerd word door Dan, dan draai ik me ook om. Ik laat mijn blik kort gaan over de kleine, tengere blondine voor me en ik kan het niet laten om te glimlachen. Ze was niets veranderd, nou ja. Ze was mooier geworden, maar het is altijd al een schoonheid geweest die mooier werd met de dag. 'Odie.. Hey...' zeg ik dan met nog steeds een glimlach op mijn lippen. 'Jij ook hier?' zeg ik met een klein lachje en ik knipoog snel. Ik had haar niet verwacht, en ergens ook weer wel. Maar ook weer niet. Ik heb geen idee eigenlijk, ik weet alleen dat ik de kleine blondine zeker had gemist.

[ bericht aangepast op 8 jan 2018 - 21:07 ]

El Diablo.

8 jan 2018 - 21:44 Venustic is offline

Venustic 2690

Arthur Yanis Clement

'Sometimes, to stay sane
you have to go a little crazy'

21 Years | Upstairs, searching for a bedroom | With Julia and Joshua

Ergens vroeg Arthur zich af of het erg op viel dat hij nog enthousiaster was toen hij Joshua zag dan toen hij Julia zeg, maar kon iemand het hem nou echt kwalijk nemen. Iedereen zou toch wel heel enthousiast zijn als ze de 'liefde van hun leven' weer terug zouden zien naar jaren. Hoewel dit 'liefde van zijn leven' gedeelte waarschijnlijk volledig eenzijdig zou zijn, maar ja een jongen mocht dromen toch? Stiekem droomde Arthur er natuurlijk van dat Joshua aan het einde van deze trip een trouwring tevoorschijn toverde, maar misschien liep Arthur dan ook wel weer iets te snel van stapel. Hij zou er eerst maar eens voor moeten zorgen dat Joshua hem normaal aankeek, want dat leek nu al een grote struggle te zijn. ‘Oke, oke, I'll admit, Josh, you are looking good’ had Julia gezegd na de gebruikelijke begroetingen en wat Joshua... hoewel de grootste complimentjes van Arthur zijn kant kwamen leek hij enkel maar naar Julia te kunnen staren. Arthur moest zeggen dat hij zich hier oprecht een beetje beledigd door voelde, was hij dan zo lelijk geworden dat hij niet meer om aan te zien was? Of Julia was zo knap geworden dat Joshua zijn ogen niet meer van haar af kon trekken, iets wat natuurlijk ook wel vrij waarschijnlijk was.
‘Ik weet weinig tot niets wat mensen achter “looking good” verstaan, maar ik weet zeker dat jullie heel wat aantrekkelijker dan mij eruit zien, but thank you’ zei Joshua uiteindelijk tegen Julia, tenminste dat was wel hoe het op Arthur over kwam dat hij enkel tegen haar wou praten. Joshua zijn compliment leek hij dan ook volledig te negeren, Arthur voelde zich gewoon een beetje kut omdat zijn crush hem duidelijk liever leek te negeren. 'Niet altijd zo bescheiden Joshie, je ziet er geweldig uit.' zei Arthur in een poging de aandacht weer naar hem toe te trekken. Hij gunde Julia alle aandacht van de wereld natuurlijk, maar niet nu, niet van Joshua.
'Maar, in ieder geval,' ging Arthur vervolgens verder terwijl hij kort van Julia naar Joshua keek. 'Echt enorm leuk dat je er bent, heb je al een kamer?' vroeg Arthur, de jongen in een poging de aandacht van Joshua te winnen. 'Ik bedoel... ehm.. Wil je bij mij op de kamer?' vroeg Arthur de jongen uiteindelijk, zijn woorden leken er veel ongemakkelijker uit te komen dan de bedoeling was geweest, daarom probeerde Arthur zich zelf ook al snel weer te herpakken. Joshua en Julia hoefden toch nog niet direct te weten hoe graag hij uiteindelijk wou dat Joshua bij hem op de kamer kwam. 'Tenminste, als Julia dan niet te jaloers op me word,' zei Arthur lachend, waarna hij nu naar Julia keek. 'Hoewel je er natuurlijk ook altijd bij mag komen, dan mag je gezellig tussen ons in liggen. Twee knappe jongens aan je zijde, wat wil je nog meer?'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

9 jan 2018 - 23:13 R3HAB is offline

R3HAB 12456

'Baeleys'
20 y/o • a Happy, Popular, Popsicle • In the closet with Danny

Admit it
Life was so boring without me

Ik kluifde wat aan het pizza stukje, terwijl ik er nog wat stroop op goot. Met een warme pizza smaakte het uiteraard lekkerder dan zo, maar gelukkig kon ik het nog altijd weg gieten met wat Jack.
Wachtend tot iemand de vet ton aangooide, vielen me ogen op twee dames die de keuken ingelopen kwamen. ‘Baibey?’ hoorde ik de blondine voorop vragen.
Mijn blik gleed als eerst naar de twee verschillende sokken, als bevestiging dat de blondine die me riep echt was. Een grijns sierde mijn lippen, voor ik mezelf van de aanrecht af drukte.
‘Mami.’ Kirde ik enthousiast, voor ik in haar armen sprong. Vergetend dat ik door de jaren heen iets gegroeid ben. Met nadruk op iets. Daarnaast was het ook wel lichte payback voor het feit dat ze mij en Papi achter had gelaten, zonder wat te zeggen.
Met een kleine peck op haar lippen, sprong ik weer van haar af, om me op Eirene te richten. Ik sloot de strawberry blonde lady in mijn armen, terwijl ik het niet kon laten om even aan haar haar te ruiken. Ik had gewoon té veel girlfriends op highschool gehad. Vinden ze het nog gek dat dat me biseksueel gemaakt had. Daarnaast was ik toch wel écht een chestman, in plaats van billenboy. Ik hield van mooie zachte of sterke kussentjes om tegen aan te liggen.
Net toen ik Eirene weer los liet, voelde ik een vinger op mijn schouder tikken. Warme adem streek langs mijn oor, terwijl ik naar achter poogde te kijken. Danny.
‘Hey kunnen we even praten? Privé?’ vroeg de blondharige jongen aan me, waar op ik simpel weg nee wilde schudden. Ik kon namelijk wel raden waarover hij wilde praten, nu Camilla Cabello op de toilet was en daar had ik nu geen zin in. Niet dat ik daar wat over te zeggen had. Voor ik het wist, verdween de grond onder mijn voeten en bungelde ik over Danny’s schouder. Mijn kerstmuts viel af, terwijl mijn shirt wat omhoog schoof.
‘Ik breng hem zo terug.’ Meldde de jongen, alsof het absoluut niet biseksueel leek om een jongen over je schouder te gooien en dan mysterieus te verdwijnen. Nope, dat was totaal niet vreemd en suspicious.
Rustig liet ik mezelf vervoeren door Danny, terwijl mijn armen zich om zijn romp gesloten had. Bij iedere beweging, voelde ik Danny’s abs ritmisch bewegen onder mijn handen. Wat dat betreft kon ik absoluut niet klagen. Er waren vrij weinig dingen die ik kon opnoemen wat beter was dan een sixpack in je handen. Zoals ik nu voelde leken ze nog meer boller te staan als de laatste keer dat ik ze gevoeld had. Of misschien kwam het wel door het bloed dat nu naar mijn hoofd steeg. Ondersteboven hangen was nooit mijn sterkste vak geweest.
Ik hoorde een deur open klikken en zodra Danny me er doorheen tilde, zetten hij me weer neer op de grond. Ik hapte even naar adem, terwijl mijn hoofd waarschijnlijk zo groot als een honing cherry tomaatje was. ‘Sorry daarvoor Bails.’ Hoorde ik hem wat murmelen, voor zijn lippen mijne vonden. Een kleine grijns ontstond op mijn lippen, terwijl ik mijn armen rond zijn nek legde. Puur om hem nog dichter naar me toe te trekken, natuurlijk. Ik gunde hem een hele andere kus dan ik Odelia gegeven had, waarbij mijn nagels toch klein beetje klauwde in zijn nek.
‘Ik heb je gemist.’ Verklapte Danny, wat mijn ego enkel streelde. De laatste keer dat we elkaar gezien hadden, had een nare nasmaak in mijn keel achter gelaten. Echter was dit hem nu alweer vergeven. Hij had me gemist. Dat was het enige wat telde.
Een brede glimlach sierde nog steeds mijn lippen, voor ik er even op beet. Speels gunde ik Danny een Eskimo (néé Inuit) kiss, waarbij mijn armen nog steeds rond zijn nek lagen.
‘Maar.. kunnen we dit tussen ons houden? Niet iedereen hier hoeft te weten dat ik bi ben.’ Verpestte Danny het moment. Mijn kijkers gleden even naar zijn grijze kijkers, voor een klein zuchtje mijn lippen verliet, maar alsnog een glimlach bleef staan.
‘You are such a chore, Dan. Maar goed dat je absoluut geen relatiemateriaal bent. Voor twee weken kan ik wel mijn mond houden.’ Knipoogde ik hem, terwijl ik ook op zijn lippen nu een peck drukte.
‘En serieus Dan, een berging? Hoe ver in de closet zit je wel niet.’ Grinnikte ik, waarbij ik Danny tegen een van de schappen drukte. Ik liet mijn handen onder zijn trui schieten, waar deze met zijn gevormde kussentjes en riem speelde.
‘You know… je mag je spullen ook wel op mijn kamer neerzetten. Als je zin in wat fun hebt. Nu, of straks..’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

10 jan 2018 - 23:28 Ken_ is offline

Ken_ 18305

DANIEL CAYDEN HAYES

Daddy & Anger Issues || inside stockingroom || kidnapped Bailey

Mijn actie van net leek meteen vergeven te zijn gezien ik de armen van Bails rond mijn nek voelde, iets wat ik ergens wel fijn vond, het haf dan ook wel een elektirsch vonkje toen ik zijn nagels in mijn nek voelde schrapen.
De brede glimlach om zijn lippen lieten de pretlichjes in zijn ogen enkel meer glinsteren, Bailey beet even over zijn volle onderlip die een klein nasmaaktje van die zoete stroop had, of was het anannas van de pizza waar hij de stroop had over gegoten? Het idee alleen al deed me even over mijn eigen onderlip likken, het was zeer zeker stroop.
Ik liet mijn voorhoofd even op die van hem rusten, waardoor de jongen me een eskimo kusje schonk wat me zacht deed grinniken. Mijn armen had ik ondertussen ook losjes om die van de jongen geslagen.
‘Maar.. kunnen we dit tussen ons houden? Niet iedereen hier hoeft te weten dat ik bi ben.’ Mijn woorden leken de jongen al helemaal niet te plezieren waardoor hij me even strak aankeek vooraleer hij zuchtte. ‘You are such a chore, Dan. Maar goed dat je absoluut geen relatiemateriaal bent. Voor twee weken kan ik wel mijn mond houden.’ Knipoogde de jongen waardoor ik even grijnsde en hem terug kuste met zijn korte peck. ‘En serieus Dan, een berging? Hoe ver in de closet zit je wel niet.’ Grinnikte de jongen wat me even met mijn ogen deed rollen waarna voordat ik hem geamuseerd aankeek, hij kon het niet laten me te plagen. De jongen duwde me wat, waardoor ik enkele stappen naar achter zette tot ik de schappen in mijn rug voelde prikken. Ik keek even kort achter me voordat ik weer voor me keek naar mijn beste vriend. Zijn warme handen gleden onder mijn shirt heen waardoor een aangename rilling over mijn rug gleed, god deze jongen, als zijn vingers dan ook met mijn riem speelden beet ik even op mijn lip, waardoor ik het ook niet kon laten om hem ook wat dichter bij me te trekken. ‘You know… je mag je spullen ook wel op mijn kamer neerzetten. Als je zin in wat fun hebt. Nu, of straks..’ Zijn woorden deden me enkel meer grijnzen dan ervoor waardoor ik de jongen quasi bedenkelijk aankeek. “Hmm ik moet daar toch even over nadneken.” Zei ik om hem te plagen waarna ik het toch niet kon laten om mijn lippen op die van hem te drukken voordat ik mijn mijn vingers even aan zijn broek begin te prutsen. “Maar he waarom niet, kan wel leuk worden” ik haalde kort mijn wenkbrauwen op waarna ik mijn lippen dicht bij zijn oor bracht .”Ik weet alvast wel iets fun. “ fluisterde ik in zijn oor waarna ik zijn broek even omlaag trok , me hurkte en een kusje boven zijn boxer drukte. “Tenzij je liever wacht tot straks?”

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

13 jan 2018 - 18:48 R3HAB is offline

R3HAB 12456

'Baeleys'
20 y/o • a Happy, Popular, Popsicle • In the closet with Danny

Admit it
Life was so boring without me

Ik hoefde niet eens in Danny’s gezicht te kijken, om te weten dat hij mijn handelingen fijn vond. De jongen drukte me namelijk dichter tegen zich aan waardoor mijn handjes net als een kat, opgevouwen kwamen liggen tussen ons. Misschien als je nu een glas tussen ons zetten, leek het er op dat ik aan het hoverboarden was, alleen dan was Danny mijn board. Wbw.
‘Hmm ik moet daar toch even over nadenken.’ Poogde Danny hard to get te klinken op mijn uitnodiging. Tja, hij speelt wel hard to get, maar hij was toch een grote slet. Die schijn hoefde hij niet meer op te houden. Zeker niet bij mij.
Ik prikte hem dan ook genadeloos in zijn buikvetjes, voor ik zijn lippen pas in ontvangst nam. Ik deed wat simsalabim en hocus pocus, waarbij ik subtiel wat tongwerk bij voerde, toen zijn vingers besloten zich te bemoeien met mijn kerstbroekje. Danny moest maar van geluk prijzen dat de riem al in het stof gegraveerd stond, zodat ik niet daadwerkelijk een riem had om moeten doen. Dan had hij er veel langer over gedaan, hence last time we did it.
‘Maar he waarom niet, kan wel leuk worden.’ Gaf hij toe, voor hij zich een weg baande naar mijn oor. ‘ik weet alvast wel iets fun.’ fluisterde hij daar, voor hij zich hurkte en mijn broek omlaag trok. Phew, een beter geschenk had hij niet mee kunnen nemen. Althans als Danny van plan was te gaan doen, wat ik gokte. Een kleine kusje voelde ik gedrukt worden boven mijn boxer, terwijl mijn hand zijn blonde haren in schoot. ‘Tenzij je liever wacht tot straks.’
Ik grinnikte even, voor ik mijn hoofd schudden. ‘Oh crazy wildcat, als ik dit had geweten had je veel eerder mogen komen.’ Knipoogde ik.
Teder streelde ik even door zijn lokken, voor ik hem bij zijn kin beet greep.
‘Dus nu kan ik controleren of je de vorige keer goed heb opgelet. Papi. Anders heb je twee weken om het te leren vanaf nu. I’ll be your Yoda.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

13 jan 2018 - 19:25 Necessity is offline

Necessity 5622

EIRENE THINDREL
21 jaar – Student Rechten - Peacemaker - Met Odie buiten in de sneeuw

We are the granddaughters of the witches they couldn’t burn.

Het voelde heerlijk om zo hard te lachen met Odie. Ze waren gewoon weer even die twee jonge meisjes die naast elkaar woonden. Het enige wat het minder geslaagd maakte, was dat Eirene terwijl ze in de sneeuw lag te lachen tot ze buikpijn had, volledig doorweekt raakte. De sneeuw leek zich door alle kieren in haar kleding te wringen en al snel was ze tot op haar ondergoed doorweekt.
Dat was ongeveer op hetzelfde moment als wanneer Odie haar haar hand toestak. “Komop, Blossom,” zei ze. “Volgens mij hebben we wel een warme choco verdiend.”
Eirene nam de hand dankbaar aan en liet zich overeind trekken. “Chocomelk it is, Bubbels,” antwoordde ze, met nog steeds een grote lach op haar gezicht. Odie stofte haar wat af – al was het een redelijk hopeloze zaak – en met de armen om elkaars middel liepen de dames naar de deur. Al snel stonden de koffers in de gang. Eirene hing haar erg natte jas niet op, maar hing hem over haar – waterdichte! – koffer heen om wat te drogen. Haar schoenen mochten zich bij die van Odie voegen, net zoals haar sokken. Haar schoenen waren minder waterdicht dan de verkoper haar had willen laten geloven.
“Baibey?” hoorde ze Odie zeggen voor ze ook de deuropening door was getrokken en ze de jongen in kwestie zelf kon zien. Nou ja, de flits van de jongen terwijl hij zich met een “Mami” in haar armen wierp. Eirene stond geamuseerd te kijken tot de twee klaar waren en zij de kans had om hem in haar armen te sluiten.
“Hey Bai,” zei ze met een grote glimlach terwijl ze de knuffel maar al te enthousiast beantwoordde. Eigenlijk had ze Daniël ook even goed willen begroeten en niet alleen met een halve glimlach, maar voor ze daar de kans voor had, had hij Bailey al meegenomen naar een andere plek. Letterlijk meegenomen, aangezien hij de andere jongen zo over zijn schouder gegooid had. Ze moesten wel hele belangrijke dingen te bespreken hebben als hij niet eens de tijd wilde nemen om haar en Odie te begroeten. Eirene zwaaide Bailey nog plagend uit terwijl hij meegevoerd werd.
Pas toen viel het haar op dat Santino ook binnengekomen was met de langverwachte chocomelk. “Odie… Hey… Jij ook hier?” Eirene werd compleet genegeerd.
“Ook leuk om jou weer te zien,” zei ze daarom plagend en ze wilde Santino ook een knuffel geven. Gelukkig bedacht ze zich net op tijd dat dan alle chocomelk op de grond zou gaan, dus stal ze alleen een beker chocomelk van hem. “Hmm chocomelk… je bent nu mijn favoriete persoon hier.”
Ze vouwde haar vingers om de warme beker heen. Ze had het zo ontzettend koud in haar natte kleding, maar ze wilde zich niet omkleden en meteen weer alleen zitten. Dus bleef ze rillend hier.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

13 jan 2018 - 22:12 Aesthetica is offline

Aesthetica 1224

JULIA ROSE MORGAN

««« Outfit | Upstairs | With Arthur & Joshua »»»

Nadat Julia had toegegeven dat Joshua er goed uit zag richtte de betreffende jongen zijn aandacht op haar ‘Ik weet weinig tot niets wat mensen achter “looking goog’ verstaan, maar ik weet zeker dat jullie heel wat aantrekkelijker dan mij eruit zien’ mompelde Joshua terwijl hij naar Julia bleef kijken. ‘But thank you’ vervolgde hij met een kleine grijns. Iets wat Julia wel deed grinniken ‘No problem, Joshua.’ Antwoordde ze hem.
’Niet altijd zo besheiden Joshie, je ziet er geweldig uit.’ Hoorde ze de stem van Arthur. Julia nam even de tijd om beide jongens in zich op te nemen, ze zagen er allebei goed uit, de tijd had hun zeker weten goed gedaan. Ergens was Julia hierdoor wel nieuwsgierig hoe hun liefdesleven was verlopen, ze kon het zich niet voorstellen dat beide jongens nog vrijgezel waren, maar ze vond het ook lichtelijk ongepast er nu meteen naar te vragen waardoor ze besloot haar nieuwsgierigheid nog even in bedwang te houden.
’Maar, in ieder geval.’ De stem van Arthur deed haar opkijken uit haar gedachten waardoor ze haar aandacht op hem richtte. ‘Echt enorm leuk dat je er bent, heb je al een kamer? Ik bedoel… ehmm. Wil je bij mij op de kamer?’ Vroeg Arthur aan Joshua. Even was Julia iets verward door Arthur, klonk hij nu ongemakkelijk? Of had ze zich dit ingebeeld? Kort nam ze Arthur in zich op, maar ze kon niks aflezen van zijn gezicht.
’Tenminste, als Julia dan niet te jaloers op me wordt’ lachte Arthur waardoor Julia hem geamuseerd aan keek ‘Hoewel je er natuurlijk ook altijd bij mag komen, dan mag je gezellig tussen ons in liggen. Twee knappe jongens aan je zijde, wat wil je nog meer?’ Julia kon het niet laten even kort om hem te lachen om hem vervolgens met een grote grijns aan te kijken ‘Nou Arthur, als de nachten hier koud zijn zou het zomaar eens kunnen zijn dat ik tussen jullie in kruip.’ Ze knipoogde even naar de beide heren ‘Dat lijkt me best lekker warm namelijk’ vervolgde ze op onschuldige toon.

When you're broken and you're shatterd love will save you from disaster.

14 jan 2018 - 14:13 SphinxX is offline

SphinxX 7968

JOSHUA "JOSH" ADAMS SMITH

20 ~ Wanting to rip my heart from my chest ~ arrived a lill while ago ~ upstairs talking with Julia and Arthur

'Niet altijd zo bescheiden Joshie, je ziet er geweldig uit,’ hoorde ik Arthur zeggen, waardoor mijn aandacht terug naar het jongen getrokken werd. Ik voelde mij weer ietwat warmer worden, waar ik mijzelf voor vloekte en na een aantal secondes gestaard te hebben, wegkeek. Jesus, probeert deze jongen mij dood te krijgen?
'Maar, in ieder geval, echt enorm leuk dat je er bent, heb je al een kamer? Ik bedoel... ehm.. Wil je bij mij op de kamer?'
Arthurs onverwachte vraag liet mij stompverbaasd ‘ehh’ murmelen, en kreeg vervolgens de kans niet om terug te antwoorden want Arthur ging alweer verder. Of ik überhaupt zo’n vraag zou kunnen gaan antwoorden, bleef een mysterie.
'Tenminste, als Julia dan niet te jaloers op me word. Hoewel je er natuurlijk ook altijd bij mag komen, dan mag je gezellig tussen ons in liggen. Twee knappe jongens aan je zijde, wat wil je nog meer?' Waar gaat deze gesprek naar toe?
‘Nou Arthur, als de nachten hier koud zijn zou het zomaar eens kunnen zijn dat ik tussen jullie in kruip.’ En met deze worden, knipoogde Julia naar ons toe. Knipoog? Staat knipoog gelijk aan flirten of maakt ze slecht een grapje? Waarom voelde ik mij zo aangevallen? blijf cool, Josh. misschien was ik wel aan het overdrijven. Of mijn brein speelt spellen met mij.
‘Dat lijkt me best lekker warm namelijk’ vervolgde Julia op onschuldige toon. Ik gunde haar een onschuldig glimlach, waarna ik ietwat twijfelend weer Arthurs kant opkeek, wiens ogen ik niet heel lang vast kon houden en als een verslagen puppy weer terug naar Julia keek.
‘Ik wilde eigenlijk een kamer met een bed claimen.. of de bank in de woonkamer.. daar pas ik wel lekker in. En als dat niet kan vraag ik zeer waarschijnlijk aan Augustus of hij al een kamer maatje heeft..’ Ik bleef even stil, voordat ik mijn ogen weer naar de jongen naast Julia liet glijden, en bij het zien van zijn blik, zijn krullende lokken die onschuldig voor zijn groene kijkers hingen, begon mijn hart te schreeuwen en sprak ik veels te snel mijn mond voorbij. ‘Maar- maar met z’n drieën zou ook gezellig zijn. I guess. Maar ik geloof niet dat er een kamer van drie zal zijn. Kunnen we inderdaad misschien wel samen.. Arthur.’ Ik wil weg.

"People aren’t always going to be there for you, that’s why you learn to handle things on your own."

[ bericht aangepast op 14 jan 2018 - 14:14 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

14 jan 2018 - 20:37 Valkyria is offline

Valkyria 3960

ODELIA "ODIE" ALYSON PEMBROOK

21 | Arriving | Living room | Eirene, Baibey, Dan & Santino | Outfit

Mijn glimlach wordt enkel breder als ik de ogen van Bailey naar mij sokken zie zakken; de ultieme test om mijn identiteit te bevestigen. Blijkbaar ben ik geslaagd want als snel krijg ik weer mijn oude vertrouwde bijnaam te horen.
"Mami!" Ik grinnik even maar moet de volgende seconde mijn uiterste best doen niet mijn evenwicht te verliezen, gezien de blonde enthousiasteling zich zonder enige waarschuwing zowat bovenop me gooit. Uiteindelijk weet ik te vermijden dat één van ons beiden de grond op dondert, waarvoor ik met een kusje beloond word. Zo snel als ik Bailey's aandacht had, zo snel ben ik hem echter weer kwijt zodat ook Eirene op haar beurt begroet kan worden.
Vervolgens wordt onze mini-reünie onderbroken door Daniel, die minder gezet lijkt te zijn met mijn komst. Of beeld ik het me in? Hij lijkt alleen oog te hebben voor Bailey en verdwijnt dan ook prompt van het toneel, met de andere jongeman over zijn schouder.
"Maar... Dan?" breng ik nog stilletjes uit terwijl ik me een halve slag omdraai om het tweetal na te staren, niet wetend of ik hem op de tenen getrapt heb. Ik zou het hem in elk geval niet kwalijk mogen nemen mocht hij kwaad op me wezen, tenslotte heb ik hem ook in de steek gelaten, net als Eirene en -
"Odie.. " Santino? Hoewel het vast slechts een fractie van een seconde duurt voor ik me omgedraaid heb, om te zien of hij het wel echt is en niet mijn gedachten die een loopje met me nemen, duurt het naar mijn gevoel een eeuwigheid voor mijn ogen die van hem ontmoeten. In één moment voelt het alsof alle wind uit mijn longen werd geslagen, en voel ik mijn hart bonzen tot in mijn keel. Ergens zou het me niet verbazen mocht Eirene naast me het ook horen kloppen. Ik probeer een keer te slikken, wat moeilijk blijkt te zijn met een kurkdroge mond, terwijl alle gevoelens waarvan ik dacht ze ergens along the way verloren te zijn allemaal tegelijk weer naar boven komen; het intieme gevoel van veiligheid, de simpele tevredenheid die hij me altijd bracht, de maandenlange pijn van hem zo intens te missen... Het voelt alsof ik ga exploderen, tot -
"Hey..." Die glimlach. "Jij ook hier?"
"Goed," flap ik er uit, nog steeds niet de baas over mijn emoties. Dan bedenk ik me dat hij me niet gevraagd heeft hoe het met me gaat. Spontaan voel ik mijn wangen rood kleuren. Ik heb me zo lang ingebeeld hoe het zou zijn hem terug te zien, zoveel gesprekken ingebeeld, maar de realiteit is natuurlijk wel even anders. "Ik bedoel ja," verbeter ik mezelf snel. "Ik bedoel... Hey." Verward bijt ik op mijn onderlip, niet goed wetend hoe ik het brandende verlangen om dit gesprek gaande te houden moet blussen.
Mijn lijf en hersenen lijken de connectie met elkaar ergens in mijn gedachtestroom kwijt geraakt te zijn want terwijl ik nog een manier probeer te verzinnen om het gênante moment op te vangen hebben mijn voeten me al in beweging gebracht en voor ik het goed en wel besef sta ik vlak voor hem, mijn lichaam stevig tegen het zijne gedrukt, mijn hoofd rustend op zijn borstkas en mijn armen om zijn middel.
"Tiny, ik - het spijt me zo," breng ik fluisterend uit, niet in staat tot een luider volume. "Ik wilde afscheid nemen, ik wilde je bellen maar ze lieten me niet-" Met elk laatste beetje wilskracht dat ik bezit weet ik een snik te onderdrukken, als de nare herinneringen zich weer als een film voor mijn ogen afspelen. Een enkele traan bengelt langs mijn wang naar beneden. "Ik was zo bang dat je me zou haten..." beken ik kleintjes, gehoor gevend aan één van mijn allerdiepste angsten.
Met Eirene was het anders, hoewel ik haar in mijn ogen net zo hard in de steek liet. Van Eirene wist ik dat ze me zou missen, en ik haar, maar ik wist evengoed dat ze niet met een gebroken hart achter zou blijven.

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

21 jan 2018 - 23:38 Ken_ is offline

Ken_ 18305

DANIEL CAYDEN HAYES

Daddy & Anger Issues || inside stockingroom || kidnapped Bailey lichte +16

Bails haf me genadeloos eer por gewoel ik hem wist te bedaren met een kus. Eens ik mijn lippen danook wat meer naar beneden drukjte werd mijn actie beloond door zijn vingers die zich door mijn blonde lokken woelde. ‘Oh crazy wildcat, als ik dit had geweten had je veel eerder mogen komen.’ Knipoogde de jongen wat me deed grijnzen, misschien had dit wel wat beter geweest, het feit dat ik net met Bailey verdwenen was in de kast hielp mij niet echt met het subtiel zijn, zeker nu ik de jongen zijn kerstcadeautje wilde schenken. Echter had ik zelf gedacht een beetje meer wilskracht te hebben, maar met een jongen als Bailey. Ik kon het gewoon niet weerstaan. Bailey liet zijn warme iets plakkerige vingers onder mijn kin glijden waarna zijn vingers me dwingend om op te kijken naar de jongen die me met een grijnsje aankeek. ‘Dus nu kan ik controleren of je de vorige keer goed heb opgelet. Papi. Anders heb je twee weken om het te leren vanaf nu. I’ll be your Yoda.’

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

22 jan 2018 - 0:09 Venustic is offline

Venustic 2690

Arthur Yanis Clement

'Sometimes, to stay sane
you have to go a little crazy'

21 Years | Upstairs, searching for a bedroom | With Julia and Joshua

‘Nou Arthur, als de nachten hier koud zijn zou het zomaar eens kunnen zijn dat ik tussen jullie in kruip.Dat lijkt me best lekker warm namelijk’ had Julia geantwoord op Arthur zijn voorstel dat ze wel tussen hem en Joshua in mocht liggen als ze zou willen. Haar woorden zorgden ervoor dat Arthur hoopte dat het hier binnen vrij warm zou zijn de komende tijd, want Julia was nog altijd een schat van een meid, maar als ze tussen hen in kwam liggen was ze toch wel wat een cockblock. Of nou ja, misschien, Arthur wist natuurlijk ook niet zeker of hij ooit ergens daar zou komen, maar hij had nog altijd hoop. Zelf al deed Joshua nog zo afstandelijk tegen hem, ze hadden wel een kus gedeeld, ooit in een ver verleden wellicht, maar het was een kus. Een kus die veel voor Arthur had betekend, als of er toen een soort van magnetische kracht was geweest die ze samen had getrokken, dat moest toch iets betekenen? Misschien had Arthur het zich ook wel gewoon ingebeeld en was er geen magnetische kracht geweest, was het alleen Arthur zijn eigen aantrekkingskracht jegens Joshua geweest.
'Zolang je maar geen koude voeten hebt hoor, want dan mag je op de grond slapen,' zei Arthur nog lachend tegen Julia, waarna hij zich keerde naar Joshua op wiens antwoord Arthur nog altijd vol verlangen wachtte. Joshua zou hem toch niet afwijzen? Dat zou wel een beetje onbeleefd zijn en Arthur kon zich ook niet voorstellen dat iemand hem al voor was geweest. Tenminste Arthur hoopte dat niemand hem voor was geweest, want hij wou gewoon heel graag zijn kamer delen met Joshua. Hoe dichterbij hij bij de jongen kwam hoe meer kans hij maakte, toch?
Echter leek Joshua erg anders dan Arthur te denken over de slaap situatie. ‘Ik wilde eigenlijk een kamer met een bed claimen.. of de bank in de woonkamer.. daar pas ik wel lekker in. En als dat niet kan vraag ik zeer waarschijnlijk aan Augustus of hij al een kamer maatje heeft..’ zei de jongen, Arthur beet hard op zijn onderlip om zijn gezicht niet te snel over te laten gaan in de teleurstelling die hij voelde. Joshua wou geen kamer met hem delen... Misschien had hij het allemaal toch verkeerd ingeschat en vond Joshua Arthur niet zo leuk als Arthur hem leuk vond. Normaal had Arthur zijn woordje dan ook altijd erg snel klaar, maar nu kon hij niet anders dan naar zijn schoenen staren zonder iets te zeggen. Hij had echt gehoopt dat Joshua bij hem op de kamer zou komen, maar nee... blijkbaar sliep Joshua nog liever in zijn eentje dan dat hij samen met Arthur op een kamer sliep. ‘Maar- maar met z’n drieën zou ook gezellig zijn. I guess. Maar ik geloof niet dat er een kamer van drie zal zijn. Kunnen we inderdaad misschien wel samen.. Arthur.’ zei Joshua toen, Arthur zijn hoofd veerde weer omhoog zodat hij naar de jongen voor hem kon kijken, Arthur zijn teleurgestelde gezicht leek meteen volledig weg te zijn en in plaats daarvan keek hij Joshua nu met een grote grijns aan. 'Echt?' zei Arthur, zijn woorden kwamen weer een beetje ongemakkelijk over zijn lippen. 'Ja.. ehm, leuk,' ging Arthur verder, waarom gebeurde hem dit nou? Normaal was Arthur nooit snel nerveus. 'Ik heb al een kamer uitgezocht of nou ja mijn koffer er neer gezet, maar als je liever ergens anders slaapt is het ook goed.' zei Arthur, waarna hij een beetje hulpeloos naar Julia keek, zou zij hem dan nog kunnen redden voordat hij echt begon te ratelen?

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

26 jan 2018 - 12:04 R3HAB is offline

R3HAB 12456

'Baeleys'
20 y/o • a Happy, Popular, Popsicle • In the closet with Danny

Admit it
Life was so boring without me

Ik weet niet echt of het echt 16+ is maarja :'D YOLO

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

30 jan 2018 - 1:34 Vanth is offline

Vanth 23147

Santino Juan Reyes
22 Jaar ~ Just arrived @ livingroom

“Ook leuk om jou weer te zien,” hoor ik dan opeens en ik merk Eirene ook op. Zachtjes lach ik, oops. Misschien was ik een beetje whipped. Ik kijk toe hoe ze me bijna een knuffel wil geven maar zich toch bedenkt en voor de chocomelk gaat. Misschien maar slimmer ook, want anders zou het geheid vallen. Toch besluit ik de andere bekers neer te zetten op het aanrecht. “Hmm chocomelk… je bent nu mijn favoriete persoon hier.” Ik grijns lichtjes. 'Was ik dat niet al dan?' grijns ik, maar dan kijk ik toch even naar Odie. "Goed," flapt ze eruit en ik trek lichtelijk geamuseerd mijn wenkbrauw op. Ik zie haar wangen rood kleuren en een glimlach vormt op mijn lippen. Cute...
"Ik bedoel ja," verbetert ze zichzelf snel. "Ik bedoel... Hey." Ik lach zachtjes en knik, 'Heya.' zeg ik. Dan in een fractie van een seconde lijkt het wel staat ze voor me en heeft ze haar armen stevig om me heen geslagen. "Tiny, ik - het spijt me zo," brengt ze fluisterend uit. "Ik wilde afscheid nemen, ik wilde je bellen maar ze lieten me niet-" Ik sla mijn armen om haar heen en zucht zachtjes. Ik zie een traan over haar wang rollen en ik til mijn hand op om hem weg te vegen. "Ik was zo bang dat je me zou haten..." bekent ze dan kleintjes. 'Shhh.' fluister ik en druk een snelle kus op haar hoofd. 'Ik zou je nooit kunnen haten, dat weet je toch sweetheart?' fluister ik. Kort trek ik me wat terug om in haar ogen te kijken, waarna ik lichtjes glimlach. 'Never..' knipoog ik nog snel, voor ik weer even opkijk naar Eirene. Ik laat Odie met mijn ene arm los na een tijdje en kijk grijnzend naar Eirene. 'Geen grouphug?'

El Diablo.

4 feb 2018 - 16:06 Necessity is offline

Necessity 5622

EIRENE THINDREL
21 jaar – Student Rechten - Peacemaker - Met Odie & Santino

We are the granddaughters of the witches they couldn’t burn.

"Was ik dat niet al dan?” was Santino’s antwoord. Eirene grijnsde ook, maar die grijns verstomde snel toen ze Odie zag. Odie leek volledig op te gaan in het feit dat Santino plotseling voor zich stond. Ze leek zo kwetsbaar, zoals ze antwoord gaf op een vraag die Santino niet gesteld had, en vooral zoals ze daarna omhelst. Eirene zou haar zo graag nu een knuffel geven en de traan die over Odie’s wang gleed willen wegvegen, maar ze wist ook dat dit niet het moment voor haar was om zich ermee te bemoeien. Dit ging tussen Odie en Santino. Het was al erg genoeg dat ze hier als toeschouwer naast stond. Dit had het tweetal alleen moeten doen, niet met iemand anders in de kamer.
Zomaar weglopen om de twee hun privacy te gunnen kon ook weer niet, want ze wilde het niet ongemakkelijk maken voor Odie en Santino, en was er een betere manier om het wel ongemakkelijk te maken dan door zich ‘subtiel’ terug te trekken, waarbij ze zich langs Santino en Odie die in de deuropening stonden zou moeten wringen?
Daarom richtte ze zich volledig op de chocomelk in haar handen. Het was goede chocomelk, dat moest ze toegeven, maar hij was niet zo speciaal dat ze er echt in op moest gaan – alleen zou ze dat Odie en Santino niet vertellen. Het was alleen de enige manier om het tweetal toch wat privacy te geven.
Aangezien ze een – falende – poging deed om wat ze zeiden buiten te sluiten, duurde het even voor ze doorhad dat de “geen grouphug?” van Santino op haar gericht was.
“Je weet dat ik nooit nee zeg tegen hugs,” was haar antwoord daarom, met een grote glimlach, om daarna de twee te joinen. Het voelde goed om ze weer te zien en weer in haar armen te kunnen sluiten. En nu ze ze vast had, wilde Eirene ze ook niet meer loslaten.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Index RPG Actieve Topics Zoek