Hoe omgaan met iemand na zelfmoordpoging? - Liefde, Vriendschap & Familie

Hoi allemaal,

Dit weekend heb ik te horen gekregen dat een familielid van me een overdosis aan pillen heeft genomen. Uit eigen initiatief heeft ze nog wel haar moeder kunnen bellen (daarna verloor ze haar bewustzijn), maar het was toch allemaal even schrikken.
Ik heb nog niet rechtstreeks met haar kunnen praten, maar het lijkt wel alsof ze spijt heeft en ook wil worden opgenomen.

Mijn vraag aan jullie is, hoe ga je zo met iemand om? Ik weet niet of ze bijvoorbeeld met Nieuwjaar mee gaat komen naar het familiefeest, maar ik ben gewoon bang dat ik iets verkeerd zeg of gewoon té vriendelijk/bezorgd ga overkomen. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
Ik weet ook niet goed wat ik tegen haar moet zeggen 'gaat het al beter?' klinkt nogal stom hé...

[ bericht aangepast op 17 dec 2017 - 21:12 ]

---

The soul needs autumn.

Het is heel lastig, maar wat ik denk dat het meest zou helpen, is haar hier niet zo direct zomaar mee te confronteren.

Hoogstwaarschijnlijk heeft ze nu een heleboel gedoe om haar heen en een heleboel ingewikkelde gevoelens die ze onder ogen moet komen. Daar komt nog een (rightfully so) bezorgde familie over heen en ik kan me voorstellen dat dit voor haar heel lastig is.
Ik denk dat wanneer ze jullie ontmoet, je haar het best daar niet nóg meer mee moet confronteren. Tenzij zij ermee komt, dan wel. Het is belangrijk om er voor haar te zijn als ze erom vraagt, maar dat is het punt. Als ze erom vraagt.

Door vragen te stellen als 'gaat het al beter', breng je meteen dat moment terug en meteen die hele situatie. Ik denk persoonlijk niet dat ik graag met mijn zelfmoordpoging zou worden geconfronteerd met mensen die niet direct in mijn omgeving zijn op een willekeurig moment zoals Oud en Nieuw.
Misschien kun je er een keer naar vragen als je een paar gesprekjes hebt gehad al, en het misschien toch ergens ter sprake komt. Maar haar in verlegenheid brengen zonder echt belangrijke reden is denk ik niet het beste.

Maar bovenal - sterkte! Het moet heel lastig zijn om dit mee te maken. Zelfmoord is een heel heftig onderwerp.

---

Tijd voor koffie.

Ik heb hier ook geen ervaring mee maar wat ik zou bedenken is neem contact op met haar moeder en vraag haar of ze het er dan over wilt hebben. Misschien schaamt ze zich heel erg en wilt ze dus niet dat je het erover hebt maar misschien vind ze het juist fijn als iemand aan haar vraagt hoe het gaat enzovoort. Dus ik zou het aan haar af laten hangen.

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

wat schreef:
Het is heel lastig, maar wat ik denk dat het meest zou helpen, is haar hier niet zo direct zomaar mee te confronteren.

Hoogstwaarschijnlijk heeft ze nu een heleboel gedoe om haar heen en een heleboel ingewikkelde gevoelens die ze onder ogen moet komen. Daar komt nog een (rightfully so) bezorgde familie over heen en ik kan me voorstellen dat dit voor haar heel lastig is.
Ik denk dat wanneer ze jullie ontmoet, je haar het best daar niet nóg meer mee moet confronteren. Tenzij zij ermee komt, dan wel. Het is belangrijk om er voor haar te zijn als ze erom vraagt, maar dat is het punt. Als ze erom vraagt.

Door vragen te stellen als 'gaat het al beter', breng je meteen dat moment terug en meteen die hele situatie. Ik denk persoonlijk niet dat ik graag met mijn zelfmoordpoging zou worden geconfronteerd met mensen die niet direct in mijn omgeving zijn op een willekeurig moment zoals Oud en Nieuw.
Misschien kun je er een keer naar vragen als je een paar gesprekjes hebt gehad al, en het misschien toch ergens ter sprake komt. Maar haar in verlegenheid brengen zonder echt belangrijke reden is denk ik niet het beste.

Maar bovenal - sterkte! Het moet heel lastig zijn om dit mee te maken. Zelfmoord is een heel heftig onderwerp.

Nieuwjaar is 1 januari en het is wel echt een familiefeest van zo de dichte familie dus het is wel niet zo'n random moment.
Maar voor de rest heb je helemaal gelijk en daar heb ik natuurlijk ook al over nagedacht, maar ik wil ook niet zo ongevoelig overkomen en alsof de situatie helemaal niet erg is en ze nu al vast wel terug de oude is. Want dat is waarschijnlijk niet...
ugh het is inderdaad echt een heftig onderwerp vooral omdat het ook zo snel de foute kant kan opgaan...

---

The soul needs autumn.

Delacroix schreef:
(...)

Nieuwjaar is 1 januari en het is wel echt een familiefeest van zo de dichte familie dus het is wel niet zo'n random moment.
Maar voor de rest heb je helemaal gelijk en daar heb ik natuurlijk ook al over nagedacht, maar ik wil ook niet zo ongevoelig overkomen en alsof de situatie helemaal niet erg is en ze nu al vast wel terug de oude is. Want dat is waarschijnlijk niet...
ugh het is inderdaad echt een heftig onderwerp vooral omdat het ook zo snel de foute kant kan opgaan...

Nee begrijp ik, maar met willekeurig bedoel ik eerder 'oh joh, wat een lekkere chocolademousse. Trouwens, hoe is het nu met je mentale gezondheid?'
Niet dat je dat zou doen natuurlijk, maar zo'n moment in de avond. Wat je misschien kan doen, is haar nu even een ondersteunend berichten sturen. Gewoon dat je aan haar denkt en hoopt dat ze zich snel beter voelt en dat ze je altijd mag bellen/sms'en/appen/whatever. Nu is het nog vers en is het ook niet gek als je haar iets stuurt, én laat je merken dat je aan haar denkt. Dat hoef je denk ik ook niet via haar moeder te doen, omdat je tenslotte gewoon een berichtje stuurt.

---

Tijd voor koffie.

Dat is altijd een lastige situatie, maar ik zou een beetje meegaan met wat hier boven al is gezegd. Geef diegene gewoon een dikke knuffel bij binnenkomst, zeg desnoods dat je voor haar klaar staat maar laat het daar ook bij. Het is niet fijn om als een zielig vogeltje te worden beschouwd. (Niet dat ik denk dat je dat doet hoor, maar ik zeg het maar gewoon even). En tenslotte ook veel sterkte voor jou natuurlijk, want het is niet zomaar iets

---

Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

Ik zou denk ik hetzelfde omgaan met iemand zoals ik het altijd zou doen. Want misschien als je té vriendelijk/bezorgd doet, is het voor diegene ook niet fijn. Zeker niet omdat waarschijnlijk al een aantal mensen dat gaan doen. Maar als je haar hetzelfde behandeld als je altijd doet stelt dat haar een beetje meer op haar gemak, denk ik dan. Wel zou ik aan haar laten merken dat je er voor haar bent en dat ze met jou kan praten als ze wil.

Het is wel een heftige situatie, sterkte!

---

El Diablo.

Ik zou er gewoon voor zorgen dat ze een leuke avond heeft en er dan over beginnen op een moment dat goed voelt. Als je hart of je hoofd ‘nee’ zegt, doe het dan niet.
Iemand die zich zodanig slecht voelt dat ze zelfmoord pleegt, wil het daar waarschijnlijk niet de hele tijd over hebben. Een simpele ‘ik houd van je’ of ‘ik ben blij dat je er bent’ kan echt al wonderen doen.

---

~ When you fall asleep tonight, just remember that we lay under the same stars ~

Thanks voor al de antwoorden/tips. Ik heb al een beter idee nu van wat ik beter wel/niet kan doen. ^^

---

The soul needs autumn.

FireKeeper schreef:
Dat is altijd een lastige situatie, maar ik zou een beetje meegaan met wat hier boven al is gezegd. Geef diegene gewoon een dikke knuffel bij binnenkomst, zeg desnoods dat je voor haar klaar staat maar laat het daar ook bij. Het is niet fijn om als een zielig vogeltje te worden beschouwd. (Niet dat ik denk dat je dat doet hoor, maar ik zeg het maar gewoon even). En tenslotte ook veel sterkte voor jou natuurlijk, want het is niet zomaar iets

Daarnaast, als ik dat zou zijn en me in die situatie verplaats, zou ik me kapot schamen als iemand erover zou beginnen. Niet alleen persoonlijk een op een, maar zeker in een groep met mensen ;/ Dan kun je het net zo goed over straat schreeuwen heb ik het gevoel. Ik zou wachten tot ze er zelf over begint met wat zij fijn vindt/erbij voelen.

[ bericht aangepast op 17 dec 2017 - 22:06 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Op dit vlak heb ik nog weinig ervaring, maar ik zou eigenlijk hetzelfde doen als anders. Ik denk dat die persoon dat ook het liefste heeft. Want als ze er echt spijt van heeft, gaat ze zich schamen en gaat ze er ook niet graag aan herinnerd worden. Dus dan gooi je enkel extra hout op dat vuur.
Als ze er echt graag met jou over wil praten of in het algemeen er iets over wil zeggen, dan komt ze daar zelf mee af.

Ik zou natuurlijk ook niet per se het onderwerp koste wat het kost vermijden of net overbezorgd doen, want dat geeft ook een vervelend gevoel aan haar. Dus hoe je normaal met haar omgaat, dat lijkt me het beste om dat verder te zetten.

---

I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

Mendes1998 schreef:
Ik zou er gewoon voor zorgen dat ze een leuke avond heeft en er dan over beginnen op een moment dat goed voelt. Als je hart of je hoofd ‘nee’ zegt, doe het dan niet.
Iemand die zich zodanig slecht voelt dat ze zelfmoord pleegt, wil het daar waarschijnlijk niet de hele tijd over hebben. Een simpele ‘ik houd van je’ of ‘ik ben blij dat je er bent’ kan echt al wonderen doen.

Dit. Ikzelf heb dan nooit zelfmoord proberen te plegen of iets, maar ik weet wel dat een 'ik houd van je' prettiger is om te horen wanneer je down bent dan het gedrag dat je aan een zieke geeft.

---

obsessive rage

Ik heb daar ervaring mee, diegene is opgenomen. Om eerlijk te zijn kon ik daar niet mee omgaan. Er zat heel veel woede in me.

---

No growth of the heart is ever a waste

Ik zou als ik jou was het zoveel mogelijk negeren tenzij ze er zelf over begint, op z'n minst voor dit moment. Het is nog erg fris en ik denk dat je familielid echt geen zin heeft in dit familiefeest, bang voor reacties van anderen. Het extra plezierig voor haar maken is niks mis mee, zo lang je maar niet iets zegt waarom je wilt dat ze extra plezier heeft. Mocht je er echt met haar over willen hebben, zou ik wachten voor een ander moment dan op een familiefeest. Er zijn zoveel mensen, het is druk, heeft iedereens reactie moeten afwachten en doorslikken, het is gewoon niet het moment om met z'n alleen meteen achter haar aan te zitten. Ik heb m'n fair share van mensen die naar zelfmoord neigen, verleden en heden, en ze behandelen alsof ze anders zijn maakt het alleen maar erger.

---

Slowly, yet surely I am slipping into the role that was made just for me.

Ik wil wel advies geven (veel vrienden&familieleden gehad die zelfmoordpogingen hebben gedaan), maar dan liever in pb. Als je wil kan ik je die wel sturen, zo niet dan niet haha

---

i wanna die with you once or twice.

Jezus, wat ontzettend heftig. Dat moet echt schrikken zijn geweest.

Aisa schreef:
(...)
Daarnaast, als ik dat zou zijn en me in die situatie verplaats, zou ik me kapot schamen als iemand erover zou beginnen. Niet alleen persoonlijk een op een, maar zeker in een groep met mensen ;/ Dan kun je het net zo goed over straat schreeuwen heb ik het gevoel. Ik zou wachten tot ze er zelf over begint met wat zij fijn vindt/erbij voelen.

Hier sluit ik me bij aan. Tot die tijd zou ik denk ik in elk geval proberen haar gewoon te benaderen zoals je dat normaal ook zou doen.

---

ars moriendi