Wat is autisme?
Autisme kan zichtbaar worden op vele verschillende vlakken: sociale interactie, communicatie, stereotiepe of rigide gedragspatronen, verbeelding en zintuiglijke prikkelverwerking.
Het aangaan van sociale interacties kost energie en is vermoeiend. Groepsgewijze activiteiten worden gemeden en een persoon met autisme voelt zich veiliger in een klein gezelschap. Hoewel veel autisten wel de behoefte hebben aan vriendschappen, vinden zij het aangaan van zulke contacten erg moeilijk. Ze weten vaak niet wat er van hen wordt verwacht en kunnen emoties niet goed inschatten. Vaak zijn ze vroeger gepest.
Het gebruik van intonatie en gebaren is beperkt. Veel autisten vertonen nauwelijks tot geen mimiek en lichaamstaal. Oogcontact verloopt geforceerd en onnatuurlijk. Er ontstaan makkelijk misverstanden doordat autisten vaak niet weten wat er wordt bedoeld, of ze nemen dingen letterlijk op.
Veranderingen in roosters of planningen levert stress op. Dat is vaak niet zichtbaar voor de buitenwereld, maar doordat het niet wordt uitgesproken is het des te vermoeiender.
Plannen van activiteiten is vaak moeilijk omdat autisten niet goed kunnen voorzien wat er gaat gebeuren. Het overzien van een drukke dag is lastig en ook kunnen autisten moeilijk inschatten hoe veel tijd iets gaat kosten.
Mensen zonder autisme kunnen achtergrondgeluiden en onbelangrijke visuele indrukken goed onderdrukken. Autisten kunnen dit niet zo goed. Daardoor komt alles even hard en indrukwekkend binnen. Al deze prikkels moeten bewust worden gefilterd. Meer dan één activiteit doen is dan ook erg lastig omdat de aandacht niet goed verdeeld kan worden. Toch zijn ze wel sterk in het opmerken van details en veranderingen, en kunnen ze goed analytisch denken.
Autisten concentreren zich veelal op details en niet op het gehele plaatje. Ze zijn niet in staat deze details aan elkaar te koppelen en zo een algemeen beeld te krijgen van een situatie. De context zien zij vaak niet. Het denkpatroon is vaak zwart-wit en grijstinten/nuances komen niet voor. Hierdoor is relativeren erg lastig.
Sommige mensen met autisme hebben een hoge intelligentie. Daardoor zijn ze in staat veel gebreken te camoufleren en te compenseren. Dan is er dus niets te zien aan deze mensen en diagnoses stellen wordt dan ook moeilijk.
