Oké, ik heb een vraag en ik weet niet zo goed waar ik terecht moet want eigenlijk niemand in mijn omgeving heeft ahd of autisme of iets in die richting. En ik weet dat dit het topic voor autisme is maar misschien hebben mensen ook ervaring met adhd/add of weten ze er meer vanaf want ik wilde ook niet speciaal een topic openen. Maar goed, waar het op neerkomt:
Ik ben nu 23 en de laatste paar jaar ben ik erachter gekomen dat voor mij heel veel dingen volstrekt normaal zijn, terwijl dat voor een ander niet het geval is. Op mijn veertiende moest ik voor school onderzoek doen naar ADHD en ADD en vooral bij ADD herkende ik toen echt waanzinnig veel dingen bij mezelf. Dus ik naar m'n moeder met de vraag of zij niet vond dat ik misschien een test moest laten doen. Nee, dat vond ze niet nodig want ik hou toch van lezen (m.a.w: ik heb concentratie) en ik ben altijd heel stil en rustig dus ik zal echt niets in die richting hebben. En mijn moeder werkt met mensen met autisme in combinatie met ADHD of een geestelijke handicap, dus zij zal het wel weten. Right? Dus ik zette het een beetje uit m'n hoofd en besloot dat ik gewoon enorm dromerig ben en chaotisch en vergeetachtig en dat het gewoon een karaktereigenschap is die me af en toe nog wel rot uitkomt.
Anyway, we zijn nu zoveel jaar verder en zoals ik al zei: ik begin in te zien dat ik alsnog afwijk van andere mensen. Ik denk de hele dag door aan tienduizend dingen, in m'n hoofd spring ik echt van de hak op de tak en heb hele gesprekken met mezelf over van alles en nog wat. Af en toe word ik letterlijk moe van mezelf maar ik nam aan dat iedereen zo druk in z'n hoofd is en toen hoorde ik van vrienden dat hun hoofd het grootste gedeelte van de dag gewoon leeg is.
Like, leeg? Hoe dan?
Ook lieten ze me in zien dat ik mezelf eigenlijk alleen maar wijsmaakte dat ik de hele dag door zo rustig ben. Want het is niet dat ik stuiterend rondloop, maar ik ben wel degelijk "in beweging." Gewoon even met z'n allen wat gaan drinken in een café, op een stoel zitten en luisteren, gaat bij mij niet. Althans, ik dacht van wel, tot ze me op dingetjes begonnen te wijzen. Dat ik bijv altijd met m'n glas moet spelen, met een servetje loop te klieren, enzovoort, en als ze alle spullen van me afpakken, ga ik doodleuk patroontjes tekenen op tafel met m'n vinger of iets dergelijks. Ik kan niet gewoon even zitten en luisteren want dan dwaal ik meteen af. Maarja, dat is een klein ding dat ik hier even op noem maar al met al heb ik het idee dat ik teveel naar m'n moeder luisterde als ze zei dat ik zo rustig was en zo geconcentreerd. Want ik het stomme is; ik ben echt niet dom maar ik heb altijd vreselijk moeite gehad met leren omdat ik zo snel afgeleid ben. Maar m'n moeder noemt dat gewoon luiheid, dus dan is het luiheid. Toch?
Anyway, mijn beste vriendin is nu bezig om haarzelf te laten testen op adhd en add omdat het bij haar in de familie voorkomt en alle dingen die ze opnoemt zijn zo herkenbaar. Ze zei dat ze bij mij ook altijd heel veel terugzag van de kenmerken, maar ik twijfel dus heel erg. Aan de ene kant wil ik me laten testen en aan de andere kant ben ik echt heel erg bang. Niet zozeer voor de uitslag en dat ik iets heb, want als het zo is dan is het maar zo. Maar ik ben bang dat iedereen in m'n familie zoiets heeft van: 'Ja, maar jij hebt niks. Je bent nooit uitzonderlijk druk.' Ik stelde het gisteren voorzichtig aan mijn moeder voor en kreeg meteen een snauw: 'Jij hebt helemaal geen probleem met je concentratie.' En ik wil ook niet iemands tijd verdoen bij een instelling terwijl er niets met me aan de hand is en al het bovenstaande inderdaad gewoon kleine, vervelende trekjes in mijn karakter zijn.
Dus wat zouden jullie doen? Of herkennen jullie iets waarvan je denkt dat ik beter toch maar die test kan doen? Tbh, ik zit er best wel heel erg mee.
Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"
CEO
. Ik ben wel vastberaden en ik kom beter voor mezelf op. Dus als iemand me raad geeft waarvan ik weet dat het niet goed voor me is, dan stel ik daar vragen over of ga ik er tegenin. Door wat ik afgelopen jaar heb meegemaakt moet ik wel, anders kom ik geen stap vooruit.