Hey guys, ik zit met iets en moet even mijn hart luchten.
Zeker nu ik heb gemerkt dat mijn naasten me niet bepaald kunnen helpen hiermee, ahum.
De laatste weken denk ik heel veel na over de dood en doodgaan don't ask me why, opeens gebeurde het en eerlijk gezegd maakt het hele idee van doodgaan me echt heel erg bang. Dit tot het punt dat als ik me bedenk dat ik ooit doodga ik het heel erg benauwd krijg en bloedheet en nog meer 'leuke' dingen. Het is altijd in de avond/nacht wanneer deze gedachtes naar boven komen, overdag denk ik er vrijwel nooit over na. Maar zodra ik in bed lig en eigenlijk moet slapen komen die gedachtes naar boven en geloof me, dan kan ik voorlopig niet meer slapen :'D
Ik snap niet eens waarom ik er zo mee bezig ben. Ik ben pas geleden 18 geworden en als het goed is is het nog lang niet mijn tijd. Maar ik kan het gewoonweg niet tegenhouden en ik moet altijd heel erg mijn best doen om afgeleid te worden wil ik me weer wat beter voelen. Het idee dat je er opeens niet meer bent en waarschijnlijk geen afscheid kan nemen van je naasten vind ik echt vreselijk. Ook alle manieren waarop je dood kan gaan vind ik echt heel eng. Het beste lijkt me dan dood gaan in mijn slaap maar ook dat idee maakt me heel benauwd.
Maar mijn familie blijft maar zeggen dat het een deel is van het leven. Dat weet ik, maar dat laat me niet bepaald beter voelen :'D
Heeft iemand dit ook? En weet iemand wat ik hiertegen kan doen, want het is echt niet fijn.
x Denize
Het spijt me btw als dit topic niet goed staat
El Diablo.
