1940 - Gedichten promoten

Een waargebeurd gedicht over m'n opa. Wat vinden jullie ervan?

1940

Het einde is nabij
Doodse stilte in de straten
De tijd begint te dringen
Hij wil het hier niet verlaten

Het laatste oordeel is gegeven
Alles gaat zoals verwacht
Het zal niet lang meer duren
Voordat hij weg wordt gebracht

Hij kan niet meer vluchten
Hij kan geen kant meer op
Zijn leven flitst voorbij
Alles staat op zijn kop

Hij speelt een laatste noot
Afscheid heeft hij al genomen
Diep in zijn gedachten
Denkt hij aan wat zal komen

Maar de stilte wordt verbroken
De man slaakt een diepe zucht
Dit talent mag niet verloren gaan
En zo heeft hij de oorlog ontvlucht

[ bericht aangepast op 20 okt 2017 - 21:43 ]

The sun will rise and we will try again.

Oh gosh. (no_chears) Ik vind het erg mooi! Het is nog interessanter nadat ik het verhaal erachter had gelezen, want het vrij abstracte gevoel van het gedicht was gaaf, maar die achtergrond maakt het daarna plotseling concreet, wat toch nog weer een andere dimensie toevoegt.

En bijna 96 jaar oud, jeetje! Hij is wel een overlever.

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Square schreef:
Oh gosh. (no_chears) Ik vind het erg mooi! Het is nog interessanter nadat ik het verhaal erachter had gelezen, want het vrij abstracte gevoel van het gedicht was gaaf, maar die achtergrond maakt het daarna plotseling concreet, wat toch nog weer een andere dimensie toevoegt.

En bijna 96 jaar oud, jeetje! Hij is wel een overlever.

The sun will rise and we will try again.

Heel erg mooi gedicht! Mijn Opa zat in de jappekampen.. Hij vertelde er altijd veel verhalen over en voordat hij stierf (alzheimer) heeft hij een boek geschreven en meerdere kerel laten drukken voor de hele familie met zijn levensverhaal. Mijn mama en ik en mijn broertje staan er ook nog in, heel erg mooi.

Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

Laleah schreef:
Heel erg mooi gedicht! Mijn Opa zat in de jappekampen.. Hij vertelde er altijd veel verhalen over en voordat hij stierf (alzheimer) heeft hij een boek geschreven en meerdere kerel laten drukken voor de hele familie met zijn levensverhaal. Mijn mama en ik en mijn broertje staan er ook nog in, heel erg mooi.

The sun will rise and we will try again.

Echt mooi!

-

Amethyst_ schreef:
Echt mooi!

The sun will rise and we will try again.

Heel mooi gedicht!

And as we fall, time is frozen I know we break, but we're not broken (Aedion -> YoungbIood)

Choice schreef:
Heel mooi gedicht!

The sun will rise and we will try again.

Diep.

-

Ahh, ik vind dit en het verhaal erachter echt heel mooi. Mooi genoeg om na een lange tijd dat er niet gereageerd is dit topic nog even omhoog te schoppen, want ik wilde dit wel even zeggen.

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.