[RPG • 250] Filthy Rich | Speeltopic [16+] - Speeltopics

---

Everybody was well dressed, and everybody was a mess.

Setting       Highland Estate – het enorme landgoed wat regelmatig huis geeft aan een stel extravagante jongeren. Deze welgestelde heren en dames zijn stuk voor stuk het nazaat van succesvolle zakenmannen en vrouwen en staan op het punt om toe te treden in het keiharde zakenwereldje van hun ouders.       Voordat ze hun lang leven de lol leventje echter inruilen voor het drukbezette business life, krijgen ze de kans om zichzelf nog eenmaal compleet uit te leven. Op Highland Estate kan dit onder de radar en zonder enige consequenties voor hun toekomst en de rol die ze daar gaan bekleden. Niemand zal hun acties binnen de Estate tegen ze kunnen houden.       Twee weken lang kunnen ze de beest uithangen zonder enige remmingen of ouderlijke invloeden, zolang ze maar in hun achterhoofd houden dat dit de laatste keer is voor ze een leven vol verantwoordelijkheden in stappen.       De groep die nu aankomt is een samenstelling van de rijkste jongeren van de wereld. Geld heeft absoluut geen waarde, een hart hebben is overrated en geheimen bewaren is voor losers.       Conclusie; een recept voor chaos, met een gouden randje.

Eat Diamonds For Breakfast                        Attentie ! ♢      De meesten kennen elkaar niet,             of enkel van naam. ♢      Als je personage super lief en onschuldig is,             dan was hij of zij niet naar het Estate gekomen. ♢      Ervan overtuigd dat je de meest rijke bent?             Mooi, dat zijn ze namelijk bijna allemaal. ♢      Iets niet aanwezig in het huis?             Vraag er naar in het praattopic, wees creatief. ♢      Drinken uit gouden kopjes en eten van gouden borden?             Dat kan, want ze zijn stinkend rijk, ♢      Er zijn karts aanwezig voor de racebaan.             Ze mogen ook met liefde hun Bentley's aan stront jagen. ♢      Last but not least;             GO BIG OR GO HOME.

Survival of the Richest                        Highland Estate       Het Estate ligt in niemandsland met in de wijde omgeving geen ziel. De tuinen die er omheen liggen bieden een buitenzwembad, een racebaan, een tennisbaan, paardenstallen, een golfbaan, een aangelegde zandduin en een helicopter platform.       Binnen bestaat het gebouw hoofdzakelijk uit marmer, hangen overal kroonluchters en is zo'n beetje alles afgewerkt met bladgoud. Er is een bibliotheek, muziekstudio, een zaal met meer klassieke instrumenten, een binnenzwembad, een bioscoopzaal, een speelhal met flipperkasten en pool tafels en dergelijke, een casino en meerdere eetzalen en woonkamers.       Iedereen heeft een enorme slaapkamer welke ze zelf in hebben kunnen richten. De aangrenzende badkamer is bij iedereen hetzelfde en heeft ongeveer deze sfeer.       Er is personeel aanwezig en dit personeel zal nooit spreken tenzij hem of haar iets gevraagd wordt. Zij zijn er om de jongeren van alle gemakken te voorzien, maar zullen nooit ingrijpen aangezien zo'n beetje alles is toegestaan. Wil je een handeling niet zelf doen, - denk aan paarden zadelen, drinken inschenken, je ontbijt kauwen, weet ik veel - stuur dan het personeel aan.       Alcohol vloeit rijkelijk, van drugs kijkt helemaal niemand raar op en al wil je naakt door het huis lopen, vermaak je wat. Er worden hierin nauwelijks grenzen gesteld en hier moet je dus wel rekening mee houden wanneer je mee wil doen aan deze RPG.

We Are So Vain                                    Regels – Quizlet huisregels – Reservering staat 72 uur – Drank&Drugs toegestaan – Geen perfecte personages – Seksuele handelingen in overleg – 16+ is toegestaan en gebruikelijk – Een post heeft minstens 250 woorden – Alleen ik, Amber, maak nieuwe topics – Vermelding post; naam, locatie en gezelschap – Graag een actief speeltopic, minstens 1 post per week ♢      ♢      ♢

We Make The Rules As We Go                              Rollen       Rich Assholes       VOL Charles Sebastian Lockridge      ♢      Lucky Blue      ♢      Sombre      ♢      1.3 Micheal Ventura-Bellincioni      ♢      Maluma      ♢      Maluma      ♢      1.3 Nathan Alexander O'Donnel      ♢      Neels Visser      ♢      Finkelstein      ♢      1.4 Claud Constatin Grimaldi      ♢      Faceclaim      ♢      Greenlight      ♢      1.4 Jem Armitage      ♢      Joshua Whitehouse      ♢      SebastianVerlac      ♢      1.8       Rich Bitches       VOL Bibi Seraphine Hartley      ♢      Amanda Seyfried      ♢      Cunning      ♢      1.6 Paige Anthonia Fletcher      ♢      Barbara Palvin      ♢      Aniketos      ♢      1.2 Lillyana Victoria Trump      ♢      Miranda Kerr      ♢      Mahigan      ♢      1.5 Niamh Alexei O'Donnel      ♢      Gwen Cox      ♢      Kian      ♢      1.2 Azaria Kochava      ♢      Audreyana Michelle      ♢      Limnaden      ♢      1.6 Florence Celeste Duchamps      ♢      Lianne La Havas      ♢      Hopps      ♢      1.4 Claud Constatin Grimaldi - Tweede in lijn voor troon Monaco + Vastgoedbedrijf Séan Flanagan - Oud geld + Hoge functie miljoenenbedrijf Paige Anthonia Fletcher - Top Chirurgie Charles Sebastian Lockridge - Ontroerend goed Bibi Seraphine Hartley - Hotel- en Casinoketen Niamh Alexei O'Donnel & Nathan Alexander O'Donnel - Professioneel IJsschaatsen Florence Celeste Duchamps - Politiek en Advocatuur Jade Olivia Vauhn - Bestseller Schrijfster Georgina Cargill-Macmillan - Aandelen Lillyana Victoria Trump - Dochter van de Amerikaanse president + Vastgoed- en amusementsindustrie Micheal Ventura-Bellincioni - Mode imperium + Hotel keten Super Rich Kids With Nothing But Fake Friends       Who's Doing What?                  ♢      1. Waterpijp ♢      2. Soft Drugs ♢      3. Hard Drugs ♢      Charles Sebastian Lockridge ♢      Micheal Ventura-Bellincioni ♢      Nathan Alexander O'Donnel ♢      Claud Constatin Grimaldi ♢      Luca Francis D' Auvergne ♢      Séan Flanagan ♢      Bibi Seraphine Hartley ♢      Paige Anthonia Fletcher ♢      Lillyana Victoria Trump ♢      Niamh Alexei O'Donnel ♢      Azaria Kochava ♢      Florence Celeste Duchamps ♢      Jade Olivia Vauhn ♢      Natalya Aliyeva ♢      4. Alcohol ♢      5. Friends With Benefits ♢      6. Casual Seks ♢      Everything ♢      Everything ♢      Everything, met mate ♢      1,2,4,5 & 6, 3 Under Pressure ♢      ♢      1 & 4 ♢      Everything ♢      Everything, terughoudend 3. ♢      1,2,4,5 & 6 ♢      Everything ♢      Everything ♢      Everything ♢      ♢      Everything, Careful with 3.

[ bericht aangepast op 17 nov 2017 - 17:36 ]

---

Marrow deep, soul deep, essence deep

---

---

De sok zag er goed uit in zijn mond. Hij mocht geluk hebben dat ik niet een van de sokken in zijn mond gedaan had, die ik al gedragen had. Ik denk dan ook dat hij me wel achter gelaten zou hebben met de vissen. Stefano grijnsde, voor hij mij een tik op mijn billen gaf. Een klein overdreven kreuntje rolde over mijn lippen. Niet omdat ik er daadwerkelijk van genoot. Meer voor de grap. Terwijl Stefano zijn sok uit zijn mond probeerde te verwijderen, boog ik me naar de koffer om wat kleding eruit te pakken en om deze aan de haakjes op te hangen. Ik wist niet of ik het als een compliment of niet op moest vatten, dat Stefano nog de sok uit zijn mond aan het peuteren was. Het leek net alsof hij nooit wat groots in zijn mond gehad heeft. wbw, I had too Voor ik echter verder met de kleding kon gaan, werd ik van achter gegrepen en de bed op getrokken. Abrupt draaide Stefano ons om, waardoor hij boven mij hing. Zijn handen waren naast me gepind, hoewel ik hem onder deze omstandigheden, nog steeds kon kietelen als ik wilde. Not very smart, Stefano, not very smart at all. De jongen grijnsde naast me, voor hij zijn lippen naar mijn nek bracht en vanaf daar een lijn kusjes zetten, tot de rand van mijn broek. Daar kwam Stefano zelf weer omhoog. Hij legde een hand onder mijn kin, zodat hij mijn gezicht dichter naar de zijne bracht. De zelfvoldane grijns nog steeds op zijn gezicht. De sucker. ‘Zullen we de kast dan maar in gaan ruimen, baby?’ vroeg de pestkop, waar hij even door mijn haren woelde. Iets wilde de spel opgeven en gewoon mijn lippen op die van hem drukken, zodat we freaky konden zijn. Echter hield ik me in. Ik was geen verliezer, maar een winnaar. Dit spel kon eindeloos door gaan, maar ik zou zegevieren. ‘Lijkt me een strak plan. Als dat alles is wat je hebt.’ Plaagde ik hem terug, waar ik de jongen even in zijn zij prikte. Door deze prik, wist ik onder hem uit te rollen en trok ik mijn – half omhoog geschoven – shirt uit. ‘Thanks voor het uitrekken, Hun. Ik wilde deze shirt toch niet aandoen.’ Knipoogde ik, voor ik het in zijn gezicht gooide. Ik liep naar het nachtkastje, waar ik mijn glas van pakte en deze half leeg dronk. Ik boog voor de derde keer naar de kleding, waarna ik al een paar ophing in de kast. Mijn riem trok ik los van de broek die ik nu aan had, zodat ik deze zo rond mijn korte broek kon doen, als ik deze vond in de berg kleding. Ik had er gelukkig meerdere, dus dat kwam goed uit.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

21 • Guadeloupe/France • inside the house • with Lillyana & Michael • outfit 'Insgelijks, madame Duchamps. Volgens mij hoorde ik daar een vleugje Frans... Een paar van mijn beste hotels staan daar, mooi land.'       Een glimlach ontstaat rond mijn lippen en ik kijk de man voor me aan. 'Dat zou zomaar kunnen,' lach ik. 'Ik heb echter nog nooit in een van de hotels van Ventura geslapen. Mijn ouders hebben zowel een groot huis in de buitenwijken van Parijs als op Guadeloupe. De Franse regering zorgt voor ons onderkomen als we ergens heen moesten,' durf ik toch een klein beetje te pronken. Ik heb mijn faam en geld alleen maar van mijn ouders, zelf heb ik er nooit echt tijd ingestoken. Dat is soms wel jammer, maar ik kan niet rouwig zijn om het feit dat ik nooit wat heb hoeven doen om te krijgen wat ik wil. Ik hoefde slechts lief te glimlachen en wat met mijn ogen te knipperen of hetgeen waar ik om had gevraagd stond binnen een dag dan wel voor het huis, dan wel in mijn kamer. Helemaal niet erg.       Tot mijn verbazing loopt Luca weg en blijft Lillyana alleen achter, waardoor ze zich weer bij ons aansluit. Ik houd me een klein beetje afzijdig als de twee het wel kunnen vinden door die hotels en ik neem de tijd om mijn ogen nog eens goed over Michael heen te laten glijden. Kijk, een relatie heb ik dan nog nooit gehad, maar ik heb altijd mijn ogen goed de kost gegeven. Daar is niks mis mee, toch? Ik neem een sip van de wijn en ik moet zeggen dat ze dit heel goed hebben uitgekozen. Genietend sluit ik mijn ogen heel even en ik laat mijn handen door mijn ravenzwarte haren glijden. Ik ben best blij dat ik hier ben.

---

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

"Je bent een diamant tussen allemaal kiezelsteentjes"

Charles - Inside - Outfit       Volgens mij begon de alcohol al een beetje te werken. Een dof gevoel begon zich te verspreiden in mijn ledematen en na twee of drie glazen zou dat gevoel zich ook in mijn hoofd nestelen. Meestal was ik me daar niet zo bewust van, maar nu ik met Charles in zijn kamer zat, was dat toch een ander verhaal. Ik twijfelde daarom toen Charles vroeg of hij me nog bij kon schenken. Uitnodigend zweef hij met de fles boven mijn beker en ik beet nadenkend op mijn lip.       “Het is wel de bedoeling dat ik me straks nog iets herinner van deze avond,” lachte ik. De eerste avond in zijn gezelschap, met alle voordelen van dien. Omg, klonk ik nu echt als een verantwoordelijk oud wijf? Ik grinnikte zachtjes, de nawerking van onze lachstuip om de statische prik door zijn trui, en zei: “Ik zou niet willen vergeten dat ik je leven heb gered vandaag. But, y’know what? Let’s go for it!” Bij mijn laatste woorden wapperde ik nonchalant met mijn hand.       Een plotselinge verandering in Charles ogen zorgde ervoor dat ik meteen op mijn hoede was, mijn reflexen werkten gelukkig nog wel naar behoren, zelfs met al die alcohol in mijn lijf. Hij rolde met zijn ogen en strekte zich uit om met een zucht zijn glas weg te zetten. Vragend keek ik van zijn glas weer terug naar zijn gezicht en ik moest behoorlijk ver omhoog kijken aangezien Charles was opgestaan. Toen hij recht voor me stond, leunde hij naar voren en zette hij zijn handen naast mijn benen neer. Zijn duimen voelde ik langs de zijkant strijken en ik huiverde lichtjes. Automatisch leunde ik iets naar achteren, zonder het oogcontact te verliezen. Zijn blauwe ogen hielden me gevangen in deze houding en omg, waarom deed hij niets? Als hij niet de eerste stap ging zetten, dan zou ik die taak op me nemen, met alle liefde.       “Is dat zo? Heb jij mijn leven gered?” Zijn stem klonk ietwat intimiderend en hij trok zijn wenkbrauw op. Ik wist niet of ik deze kant van Charles nou sexy vond of vreselijk irritant. We zouden zien, besloot ik terwijl ik dichterbij zijn gezicht kwam. Mijn voorhoofd legde ik zachtjes tegen die van hem aan, terwijl ik “Hmmhmm” humde en ik voelde zijn adem langs mijn lippen strijken. Hierdoor had ik perfect zicht op zijn prachtig gevormde lippen. Ik zag dat hij zijn kaken aanspande en zich met duidelijk zichtbare moeite van me los maakte. Hij ging weer zitten in zijn stoel en een onschuldige blik had plaatsgenomen in zijn ogen. Verward keek ik hem met grote ogen aan, nauwelijks bevattend wat er zojuist gebeurd was.       “Ik zou maar oppassen met wat je zegt, voordat ik deze kamer afbreek tijdens een rondleiding aan jou,” dreigde Charles. Een vleug van de onbekende jongen die net zijn handen langs mijn benen had gezet en het verlangen in mijn hele lichaam liet branden, kwam terug om de lippen van Charles en manifesteerde zich in een duivels glimlachje. Ik ging met een hand door mijn haar en probeerde alles weer een beetje op een rijtje te krijgen. “Oh ja? Tot nu toe heb ik alleen nog maar zicht gehad op dit geweldige bed.” Hint hint…       Aangezien het er niet op leek dat hij er verder op inging, moest ik mijn best doen om mijn teleurstelling voor me te houden. Ik pakte mijn glas weer van de tafel met een zucht en speelde ermee door het glas in mijn hand rond te draaien. Dan zou ik het over een andere boeg moeten gooien. Nog steeds kon ik niet begrijpen waarom hij nog niets had ondernomen terwijl hij normaal gesproken bij een ander meisje al zo ongeveer haar kleding van haar lijf had gerukt. Was er iets met mij? Ik dacht niet dat ik er zo verkeerd uitzag, maar misschien was ik alleen maar goed om als vriendin te dienen en niet als iemand om het bed mee te delen. Ja, oké, ik begreep best dat dat niet meteen voor de eerste dag zou gelden, al was het teleurstellend dat zijn genegenheid voor mij niet verder leek te gaan dan een knuffel.       Ik veinsde een glimlach en op een nieuwsgierige toon, waarvoor ik niet hoefde te doen alsof, vroeg ik of er nog meer mensen hier waren die hij kende. Charles, die weer compleet was verandert in zijn oude vertrouwde zelf, knikte vrolijk. “Jazeker, Bibi, Nathan en Niamh. Ik noem Nathan altijd Nathaniel, hij is mijn beste vriend, echt al bijna mijn hele leven. Niamh is zijn zusje en Bibi is een vriendin die ik ken van uitgaan.” Alleen de laatste naam alarmeerde me. Volgens de Bro-code, voor zover ik het van mijn Trystan moest geloven, deelde je niet het bed met de zus van je beste vriend, dus daar hoefde ik niet bang voor te zijn.       “Aha, ik zou die Nathan wel graag willen ontmoeten, vooral omdat ik vaak genoeg verhalen over hem heb gehoord. Misschien kunnen we hen ook uitnodigen voor pizza?” stelde ik met moeite voor. Hij klonk zo vrolijk terwijl hij het over zijn vrienden had, dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om Charles helemaal voor mezelf op te eisen. Ik zuchtte even diep en liet mijn schouders hangen, al gebeurde dat in iets minder dan een paar seconde, niet lang genoeg om door Charles opgemerkt te worden.       “Ken jij hier meerdere mensen?” was de wedervraag van Charles. Die viel op zich te verwachten, maar ja, ik was niet echt een sociale vrouw. De paar vriendinnen die ik had, wilde alleen maar in mijn buurt zijn zodat ze gratis make-up artikelen mee konden nemen als mijn vader weer eens teveel had ingeslagen en alles aan mijn moeder doorgaf, die het op haar beurt weer doorgaf aan mij. Nothing but fake friends, yes indeed. Ik besloot om maar gewoon zo eerlijk mogelijk te zijn tegen Charles, het kon me niet schelen wat hij ervan zou denken. “Nee, niet echt. Maar ik zag dit als een fantastische mogelijkheid om meerdere mensen te leren kennen.” Ik rolde lichtjes met mijn ogen, aangezien hij dondersgoed wist dat ik liever de hele dag op mijn motor rondreed dan socializen. Voor mij was dit een ontsnappingsmogelijkheid aan de terreur van mijn vader en niets anders. Dat Charles hier toevallig was, was een gigantische bonuspunt waar ik ook goed gebruik van ging maken.       “Ik was eigenlijk van plan om me in mijn kamer op te sluiten en daar al mijn slaap in te halen die ik de afgelopen achttien jaar heb moeten missen,” grijnsde ik om het zwaarmoedige gevoel van me af te schudden. Snel nam ik ook nog een grote slok van gouden vloeistof in mijn glas en sloeg ik mijn benen weer over elkaar. “Alleen heb ik zo het gevoel dat die plannen drastisch gaan veranderen.” Een plagend knipoogje van mijn kant en een verse ademteug deden wonderen aan de teleurstellende gemoedstoestand waar ik me in bevond. Niet te geloven dat mijn vader zelfs hier nog die invloed op me had. En niet te geloven dat ik dat toeliet…

---

I have seen my own sun darkened

---

Son of Rothschild wine Estate owner - 23 - With the boyfriend.

Helaas maakte mijn acties niet veel indruk op Alejandro. Maar wat had ik ook verwacht? Alejandro en zich gewonnen geven? Nooit. Bij discussies hetzelfde. Ook al had hij het nog zo verkeerd, het toegeven? Denk het niet. Natuurlijk was het best wel eens vervelend, maar ja, ik kon ook aardig vervelend zijn. Wie niet? Ik kon het natuurlijk ook wel weer appreciëren dat Alejandro geen opgever was, en overal een wedstrijd van maakte. En ik vond het eigenlijk ook best aantrekkelijk. Hij was koppig, maar dat was ik ook. Wellicht wat minder, maar mij nu al gewonnen geven? Ik peins er niet over. Dit zou nog een lange avond worden had ik zo het gevoel. De prik in mijn zij zorgde ervoor dat Alejandro kon ontsnappen. Nu had ik hem ook wel niet strak in mijn greep, maar toch. ‘Lijkt me een strak plan. Als dat alles is wat je hebt.’ dit liet mij heel even op mijn wang kauwen, om de grijns er maar van te weerhouden weer op mijn gezicht te verschijnen, en ging weer rechtop zitten. 'Dus je wilt het zo spelen, huh?' mompelde ik al knikkend. ‘Thanks voor het uitrekken, Hun. Ik wilde deze shirt toch niet aandoen.’ hierbij haalde ik mijn schouders op, en rekte mij even uit. 'Ik was eigenlijk van plan meer uit te trekken, maar als jij een spelletje wilt spelen doen we dat toch lekker.' zei ik en knipoogde naar hem, alvorens ik een shirt in mijn gezicht geworpen kreeg. Heerlijk, het aroma van Alejandro zijn zweet. Wie wilde dat nou niet in zijn gezicht krijgen. Ik stond op van het bed, en liep naar Alejandro toe, om zijn riem uit zijn handen te trekken. Ik trok de riem om hem heen, armen en al, en drukte hem dicht tegen mij aan waardoor hij niks meer kon aanvangen met zijn handen. 'Dat is nou jammer, nu kan je niks meer met die pik vingers van je.' zei ik, en bracht mijn gezicht nu dichterbij de zijne. 'Jouw beurt, schat.' fluisterde ik dicht bij zijn oor, alvorens ik hem eerst nog iets strakker tegen mij aan trok voor ik hem los liet, en de riem over mijn schouder hing. Ik baande mij een weg door de kleding, en zocht er een korte broek tussenuit. Ik liep weer terug naar Alejandro, en hield deze bij hem voor om even semi-kritisch te kijken. Ik knikte goed keurend. 'Deze is perfect.' mompelde ik, en hing deze ook over mijn schouder heen. Ik keek hem weer aan. 'Complimenteert je ogen.' zei ik ter uitleg, en kon het niet laten toch even te grijnzen. Volgens mij was ik mijzelf nu aardig aan het vormen tot lopende garderobe. Ik liet één van mijn handen vanaf zijn buik naar de rand van zijn broek gaan, waar ik de knoop van zijn broek los maakte, en deze vervolgens naar beneden te trekken. 'Ik dacht ik help je even.' zei ik, en draaide mij weer om -om nu richting het nachtkastje te lopen waar Alejandro zijn drank op uitgestald stond. Ik rekte mij nogmaals uit. 'Hard werken hoor, de stylist spelen.' zei ik onder het gapen. Ik tilde de fles op van het nachtkastje, en bestudeerde deze even, wat van de beschrijving op de fles op mompelend. 'Je vind het vast niet erg dat ik deze even leen, toch, schatje?' vroeg ik zoetsappig. Ik was nooit extreem dol geweest op drank, en dronk dan ook zelden. Misschien wat apart voor iemand die een bedrijf over moet nemen dat gebaseerd is op drank. Maar drank was meer Alejandro zijn ding. Ik nam de fles mee, en ging weer op het randje van het bed zitten. Ik draaide de dop van de fles, en nam niet eens de moeite daadwerkelijk een glas te pakken. Ik nam een slok uit de fles, en moest wel enige moeite doen het ook daadwerkelijk door te slikken. Alcohol was nou eenmaal niet mijn ding, daar had ik al vrede mee. Maar alles om mijn liefste Alejandro uit de tent te lokken.

[ bericht aangepast op 8 nov 2017 - 19:12 ]

---

How far is far

'Dat zou zomaar kunnen,' lacht Florence en ik grijns lichtjes. 'Ik heb echter nog nooit in een van de hotels van Ventura geslapen. Mijn ouders hebben zowel een groot huis in de buitenwijken van Parijs als op Guadeloupe. De Franse regering zorgt voor ons onderkomen als we ergens heen moesten,' vervolgt ze en ik knik, waarna ik kort mijn schouders op haal. 'Hmh... Dat klinkt ook niet slecht. Maar als je wil neem ik je wel een keer mee hoor, zeg maar waar je naartoe wil.' zeg ik plagerig en geef haar een snelle, speelse knipoog. Het was bedoeld als een plagerijtje al zat er een kern van waarheid in. Ik nodigde regelmatig mooie dames uit naar het hotel waar ik dan was, het was altijd leuk. Zeker voor mij. Maar dat hoeft zij niet te weten toch?
Ik stelde me voor aan de andere mooie dame, Lilly Trump.. Veruit de mooiste van de familie als je het mij vraagt. Ze schudde mijn hand. 'Aangenaam,' groette ze me en ik glimlach. 'Ventura van de Hotels?' Ik grijns weer als ik dat hoor en ik knik. 'The one and only,' zeg ik trots. 'De Ventura Hotels zijn géwéldig,' vervolgt ze en een tevreden grijns speelde op mijn lippen. Het was altijd leuk om dat te horen over het imperium van je familie, it never gets old. Al moet ik toegeven dat het ook wel goed voelt om te weten dat de hotels zo geliefd zijn. Mijn vader heeft er hard voor gewerkt, net als ik dat ga doen wanneer het in mijn handen valt. 'Ik heb nog net geen abonnement op jullie hotels,' lachte ze en een lach rolt ook over mijn lippen. 'Hmh, je brengt me op ideeën sweetheart,' zeg ik en een speelse glimlach krult mijn lippen omhoog. 'Misschien een plan nadat ze klaar zijn met het nieuwe Dubai hotel.' vervolg ik en knik.
Ik laat mijn blik even over haar gaan en kijk dan weer naar Florence. Dan merk ik dat het steeds drukker word in de zaal. Ik pak nog een van de glazen van de piramide. Veel personeel... Ook handig. Ik kijk naar de twee vrouwen voor me, wederom met een lichte lach op mijn lippen. 'Maar goed, blijven we hier staan of gaan we iets comfortabels opzoeken, dames..' zeg ik en hou mijn blik gericht op hen.

---

El Diablo.

---

---

Nathan wist iedere keer zijn homoseksualiteit te bewijzen door alles wat van vrouwelijke komaf was en in zijn gezicht kwam ‘ieuw’ te noemen. Hij vergat alleen dat hij met mij in de buik was opgegroeid en daarna in een huis. Geloof me; waarschijnlijk had de jongen vaker een boob gevoeld dan de meeste jongens hier. Weliswaar onbewust tijdens het stoeien of dergelijk, but it still counts. Natuurlijk negeerde ik zijn geklaag dan, door plaats naast Deedee te nemen. Ik spande vrijwel nooit samen tegen mijn tweeling, tenzij als het met Deedee was en in mijn voordeel. ‘Jullie willen me gewoon in mijn skinny leren broek krijgen hmmm.’ Klaagde hij verder, waar hij afkeurend met zijn hoofd schudden. ‘Geile dames.’ Wierp hij ons nog voor de voeten. Ik grinnikte even, voor ik hem een handkusje toe wierp. ‘Krijg je ervan he, babi.’ Ik liet Nathan rustig omkleden, terwijl ik verder wat van mijn cocktail dronk. Zoals ik zei; ik had Nathan zo vaak naakt gezien en vroeger zaten we ook samen naakt in het badje. Zijn hebben en houden zien, was niks nieuws voor mij. Zowel ik als hij, hadden geen geheimen voor elkaar. Ik kibbelde dan ook verder met Deedee, die overduidelijk wilde plannen met haar schaarse outfit van plan was en Nathan die niet wilde dat ze het met Benard zou doen. ‘Geef die man ook eens zijn verzetje. Kan die oude man eens goed van bil gaan, die Bibi lijkt het me niet zo goed kunnen. Veel te stijf.’ Grijnsde ik. Ik dronk mijn glas leeg, waar ik naar onze privé bar liep en mijn vingers over de doppen van de flessen liet gaan. Ik koos uiteindelijk wat randoms en schonk het in. ‘En hoeveel booty points krijg ik?’ hoorde ik plotseling Nathan zeggen, waar ik me bij omdraaide. Hij maakte een priouette, de uitslover, voor hij weer afwachtend ons aanstaarde. Ik nam even een slok van mijn drankje, voor ik deze keer op zijn billen sloeg. ‘Ik denk dat je menig hetero man een natte droom bezorgd, honey.’ Complimenteerde ik mijn evenbeeld, waar ik mijn vingers om zijn kin vlocht, zodat hij verplicht was mij aan te kijken. ‘Jammer voor ze dat deze booty van míj is.' glimlachte ik liefjes, waar ik met mijn vrije hand even in zijn bil kneep.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

---

Stefano had blijkbaar wel zin gekregen in een intiem momentje. Iets wat hij had kunnen krijgen, toen we net binnen waren gekomen. Echter had hij espresso boven dat verkozen. Nu toegeven aan zijn verlangens kon ik dan niet. Zelfs in een relatie wilde ik niet als een makkelijk object gezien worden. Zelfs niet als ik zelf er ook zin in had. Inhouden zal dan wel moeilijk worden, gezien ik er overduidelijk zin in gehad had. Dat kreeg je er eenmaal van als je veel werkte. Amper gemeenschap met elkaar. Natuurlijk knuffelde ik wel graag met Stefano na het werk, als we allebei tot sluit moesten werken en met het personeel een sluitdrankje namen. Toch was Stefano vaak eerder klaar dan ik, waardoor ik vaak maar tegen een slapend lichaam aan moest kruipen. Ik kon het dan ook echt niet laten om mijn shirt in zijn gezicht te gooien op het antwoord dat hij me wel verder had willen uitkleden dan alleen maar mijn shirt. Ik moest toch iets weerstand tonen, nietwaar. Daarnaast mocht hij ook wel even helpen met opruimen. Ik keek dan ook niet op toen ik hem in beweging hoorde komen. Rekenend dat hij inderdaad een hand zou uitsteken en mij niet in mijn eentje de kast in liet ruimen. Echter had ik beter moeten weten. Ik voelde de riem tussen mijn vingers gedaan getrokken worden, voor deze om mijn lichaam strak getrokken werd, met mijn armen erin vast. ‘Dat is nou jammer, nu kan je niks meer doen met die pik vingers van je.’ hoorde ik Stefano zeggen. Zijn adem die zich langs mijn oor en nek een baan maakte. Mijn rug zat tegen zijn borst, terwijl de man de riem strakker trok. Ook al oogde Stefano niet zo, wist ik dat de man zowel dominant als kinky kon zijn. Ik zelf was niet echt kinky. Ik hield heus wel van bepaalde dingen, anders had ik het niet twee jaar gered met Stefano in een relatie, maar ik had wel mijn grenzen. Echter vond ik het vaak wel fijn na een zware werkweek. Misschien klonk het wel raar, maar het was fijn om voor even de controle te verliezen na altijd leiding te moeten geven. Daarnaast hield ik er soms wel van als mensen vertelde wat ik moest doen. Ik was dat gewend van vroeger, hoewel dat allang verwaterd is sinds ik chef ben. Een ware overgang in zowel mijn carrière als persoonlijkheid. ‘Jouw beurt, schat.’ fluisterde hij zachtjes in mijn oor, waar ik zijn snor haren tegen voelde kietelen bij zijn woorden. Voor even liet ik mijn hoofd tegen hem aan rusten, terwijl hij me vast hield, tot hij me losliet. Ik liet mijn ingehouden adem even uitblazen, waarbij ik een hand door mijn haar haalde. Stefano daar in tegen míjn riem over zijn schouder liggen, terwijl hij uit de koffer een korte broek vandaan viste. Schijnbaar wilde hij de fashionista van het jaar worden. Keurend keek hij van het broekje naar mij, tot hij iets mompelde. ‘Deze is perfect.. Complimenteert je ogen.’ Legde hij uit, waarna hij de korte broek ook over zijn schouder hing. Blijkbaar moest ik voor mijn kleding gaan vechten, wilde ik aangekleed en wel beneden komen. Niet dat ik nou zo’n groot probleem had met naakt lopen, maar het oogde vast wat vreemd naar vreemde mensen. ‘Moet ik de kleding nog aandoen of moet ik maar zo naar beneden gaan?’ vroeg ik dan ook, hoewel ik het antwoord al wist. Ik voelde Stefano zijn hand dan ook aangenaam op mijn blote buik gaan, waar ik mijn buik automatisch iets inhield. Zijn hand gleed af naar de rand van mijn broek, die hij open knoopte. Hij duwde deze met zijn hand van mijn billen af, waar de broek als een nutteloos stuk stof, op de grond gleed. ‘Ik dacht, ik help je even.’ Verklaarde hij zijn daad. Uiteraard gaf hij niet de korte broek en riem terug. In plaats daarvan liet hij me achter in mijn onderbroek, om naar het nachtkastje te lopen waar de Hierbas de Las Dunas op stond. In plaats van het glas te pakken, moest hij weer naar de fles grijpen. ‘Hard werken hoor, de stylist spelen.’ Gaapte Stefano, waar hij plaats nam op het bed. Hij draaide de fles open, om er een slok uit te nemen. Deze keer kon ik het niet laten om een kleine glimlach op mijn gezicht te krijgen. Zowel ik als Stefano, wisten dat hij eerder zat werd van de drank dan ik toe zou geven. Hij zou de drank al zat zijn na 1 slok, dus ik had al vrij snel gewonnen. Stefano hield eenmaal niet van drank. Kon ik ook wel begrijpen als je de hele dag ermee werkte. Op ten duur zou je er wel beu van worden. Vooral als je opgroeit op een wijngaard. Daarnaast wilde hij me gewoon pesten omdat ik zojuist hard to get had gespeelt met de kusjes die hij me gunde. Natuurlijk deden zijn lippen op mijn lichaam wel iets, maar ik was eenmaal een slechte verliezer. Ik vouwde de shirt die ik nog in mijn handen had glad, voor ik het neer zetten naast de tas. Ik liep vervolgens naar Stefano toe, waar ik mijn benen aan weerszijde van zijn lichaam plaatste. ‘Je weet dat je het een stuk makkelijker voor jezelf kan maken hmmm.’ Fluisterde ik zachtjes, terwijl mijn handen onder zijn shirt schoten. Ze gleden even over zijn borst, voor ze naar zijn rug gleden. Mijn vingertoppen diepte zich rond de ruggengraat van zijn onderrug, waarbij mijn gezicht deze keer naar zíjn oor ging. ‘You only have to surrender. Je hebt me al praktisch naakt, so why stop now..’ vervolgde ik, waar ik zachtjes zijn oorlel in mijn mond nam en aan zoog.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

Alle flirtpogingen en insinuaties buiten kijf gesteld, is winst voor Bibi een enorme turn-on en iets waarvoor ze altijd gaat. Wanneer ze dus voor haar tweede stoot gaat en er weer een weg speelt, grijnst ze tevreden en beweegt net nog even iets verder naar achteren. Hierbij voelt ze hoe haar derriere langs Jem strijkt, op hetzelfde moment dat ze zijn vinger langs haar ruggengraat voelt strelen. Dit verbreed haar grijns enkel, aangezien ze duidelijk niet alleen op de pool tafel aan het winnen is.       Haar derde stoot mist ze, maar drie ballen in de eerste beurt is niets om treurig over te zijn en dus gebaart ze galant naar Jem dat het zijn beurt is. Deze neemt positie, stoot en tikt hierbij zwart aan, waarop Bibi haar ogen fanatiek oplichten. Het schampschot is echter niet genoeg om de bal echt een bedreiging te laten vormen en Jem speelt keurig een van de halve ballen weg.       'Als het goed is, en als Jaime het niet heeft weggegooid, heb ik Molly bij me. Ik weet niet of je daar interesse in hebt, of ervaring mee hebt,' zegt hij tijdens het spelen van de volgende bal, waarbij hij wit weg speelt en Bibi de bal strategisch mag positioneren op de beginlijn. Ze neemt even de aandacht om dit te doen en tikt vervolgens soepel een van de hele ballen weg, waarop ze Jem aan kijkt en haar tong kort over haar onderlip laat gaan.       'Oeh, now were talking. Beter heeft deze Jaime het niet weggegooid, anders krijgt hij het met mij aan de stok,' spint ze, waarbij ze suggestief haar keu tussen haar handen rolt en een wenkbrauw optrekt. Oei, Jem moest eens weten wat voor 'ervaring' Bibi heeft met XTC. Charles kan getuigen over wat voor effect dit heeft op haar. Ondertussen gaat ze op de tafel zitten voor een stoot uit een moeilijke hoek en tikt de bal er zonder moeite in.

[ bericht aangepast op 8 nov 2017 - 10:51 ]

---

Marrow deep, soul deep, essence deep

Lillyana "Lilly" Victoria Trump Daughter of the American President • 19 • Inside the house • Florence&Micheal • Outfit Micheal genoot overduidelijk over mijn complimenten over het hotel-keten van zijn vader. De ene grijns na de andere was van zijn lippen af te lezen. Na mijn opmerking van het abonnement moest ook Micheal lachen. 'Hmh, je brengt me op ideeën sweetheart,' zei hij, waarop ik luchtjes mijn schouder ophaalde, terwijl ik met één van vinger een haarlok aan het krullen was. Het was een tic van mij wat ik nooit heb kunnen afleren. 'Ik eis wel een 75% van de inkomsten,' eiste ik. Ik probeerde het zo neutraal mogelijk te zeggen, maar ik kon nu niet serieus blijven. De tijd van serieuze gesprekken kwam er spoedig aan, maar nu moest ik gewoon nog kunnen genieten van een lolletje. Het zou niet lang meer duren voordat mijn partylife was afgelopen. Mijn vader had nu al vaak gezeurd over mijn leven. Natuurlijk wist hij ook dat ik veel van de jongens op hem heb laten stemmen, maar er was een flinke ruzie geweest toen mijn vader me opeens als Secret Angel op TV zag bij de Victoria Fashionshow en dan nog niet te spreken over de tientallen feestjes waar ik altijd naar toe ging. Nu drong het een beetje tot me door hoe andere mensen over mijn vader dachten, maar dan op een iets andere manier. Ik zette de gedachtes van mijn pa aan de kant en focuste me weer op het nu. 'Okay 50%, maar ik wil wel genoemd worden wanneer het grote nieuws bekent gemaakt wordt.' Dat was mij nieuwe voorstel en het was aan Micheal de vraag of hij hier serieus op inging. Ik had al zo'n idee wat voor antwoord het zou woorden, dus ik blee nieuwsgierig staan. De zoon van de welbekende hoteleigenaar liep even weg naar de piramide van drank en had een nieuw glas in zijn hand, waarna hij zich weer bij Florence en mij voegde. 'Maar goed, blijven we hier staan of gaan we iets comfortabels opzoeken, dames..' Ik schoot het laatste beetje alcohol uit mijn glas naar achter en pakte snel twee glazen, waarna ik me ook weer bij Micheal en Florance voegde. Ik bood Florence het andere glas aan, waarna ik even de kamer rond keek. Het Masion waar we verbleven was gigantisch en er zou zeker wel een geschikte kamer zijn waar het wat rustiger zou zijn. 'Laten we anders de bar opzoeken, nu we toch onder het genot van alcohol zijn,' stelde ik voor.

---

If no one else will defend the world then I must

---

Charles 19 y/o - inside - with Paige Na een flinke staar in de ogen van Paige, leunde ik terug naar achteren en liet ik mij weer met een plof in de stoel vallen. Ik zag haar lichtelijk verward en teleurgesteld kijken. Ik hield het graag rustig, vooral bij een dame zoals Paige. Het opbouwen van spanning en verlangen geeft een veel beter gevoel dan je gevoelens gehaast uiten, uitdagen en geduld hebben is veel interessanter. Ik keek Paige even bedachtelijk aan, hoe graag ik haar nu ook zou willen bespringen, ik ging me inhouden.       'Ik zou maar oppassen met wat je zegt, voordat ik deze kamer afbreek tijdens een rondleiding aan jou,' zei ik met een bedreigende toon. Ik zag haar ogen vergroten, waardoor er een duivels lachje om mijn lippen krulde. Paige ging met haar hand door haar haren, wat mij afleidde.       'Oh ja? Tot nu toe heb ik alleen nog maar zicht gehad op dit geweldige bed.' daagde Paige uit. Ze zuchtte en pakte haar champagne van tafel, waar ze mee zat te spelen. Ik ging even met mijn tong langs mijn lippen, mijn bed als uitdaging gebruiken was een valse zet... ze kwam nog wel te weten hoe het er aan toe ging in dat bed, vandaag alleen nog niet. 'Het is een fantastisch bed,' vertelde ik nuchter, met een knipoog. Paige haalde even diep adem en er kwam een nieuwsgierige blik op haar gezicht. Haar mond opende en ze vroeg of ik meer mensen in dit huis kende. Ik ging even anders zitten en pakte mijn champagne weer vast, waarna ik er een slok uit nam.       'Jazeker, Bibi, Nathan en Niamh. Ik noem Nathan altijd Nathaniel, hij is mijn beste vriend, echt al bijna mijn hele leven. Niamh is zijn zusje en Bibi is een vriendin die ik ken van uitgaan.' vertelde ik braaf. Paige leek goed te luisteren en knikte bij de naam Nathan en Niamh. Bij bibi leek ze echter niet echt emotie te tonen.       'Aha, ik zou die Nathan wel graag willen ontmoeten, vooral omdat ik vaak genoeg verhalen over hem heb gehoord. Misschien kunnen we hen ook uitnodigen voor pizza?' vroeg ze met een zucht. Iets zei me dat ze hem helemaal niet graag wilde ontmoeten, misschien wel, maar niet persé nu. Ik haalde mijn schouders op en humde. 'Ligt er aan, als hij een pizza hawaii neemt niet. Ik hoef dat soort mensen niet aan mijn eettafel.' zei ik grappend. Wie deed er nou ananas op een pizza... überhaupt fruit door warm eten? Hoe haal je het in je hoofd.       'Ken jij hier meerdere mensen?' vroeg ik aan Paige met een nieuwsgierige blik. 'Nee, niet echt. Maar ik zag dit als een fantastische mogelijkheid om meerdere mensen te leren kennen.' vertelde Paige terwijl ze heel kort met haar ogen rolde. uhu, Paige gaat liever een dagje scheuren door de bergen met haar motor. Ik grinnikte even kort en nam nog een slok van mijn champagne.       'Ik was eigenlijk van plan om me in mijn kamer op te sluiten en daar al mijn slaap in te halen die ik de afgelopen achttien jaar heb moeten missen,' vertelde Paige. Ik moest even kort lachen, waardoor ik erg snel mijn champagne moest doorslikken, anders vloog het richting Paige. 'Dat snap ik, slaap is een kostbaar iets. Voel je vrij om even plaats te nemen,' zei ik terwijl ik met mijn hand naar de andere kant van het bed woof. Ze zat op het voeteind, ze kan prima even gaan liggen als ze daar behoefte aan heeft. 'Alleen niet erg gezellig tegenover mij hé, vind je ook niet?' vroeg ik met puppyoogjes, tuurlijk ging ze niet slapen waar ik bij zat... alhoewel, mischien ook wel. Paige goot de rest van haar champagne achterover en keek me met sprankelende ogen aan.       'Alleen heb ik zo het gevoel dat die plannen drastisch gaan veranderen.' zei ze met een uitdagende knipoog, waardoor er wederom een duivelse grijns verscheen. 'Ja, die plannen gaan inderdaad drastisch veranderen, jij gaat namelijk helemaal niet slapen vanacht.' zei ik zo monotoon mogelijk, zodat ze niet meer wist of ik nou een grapje maakte of serieus was. Tuurlijk was ik serieus, ik ging haar de beste avond van haar leven bezorgen. Eerst even lekker pizza eten, meer champagne drinken, misschien een lijntje doen en dan het zwembad induiken. Als het uiteindelijk ochtend is en de zon weer opkomt, breng ik haar pas naar bed. Ik kon merken dat ik een grijns op mijn gezicht kreeg bij deze gedachten, ik had een leuke avond in gedachten. Ik haalde een apparaatje uit mijn broekzak en drukte op de middelste knop. Het leek een beetje op een sleutel van een auto, maar het was een knopje die mijn butler liet weten dat ik iets nodig had.       'Even regelen dat mijn telefoon wordt gebracht, dan vraag ik ook meteen even of hij pizza's kan bestellen.'

---

- thank you for existing -

Jasper Oliver Armitage-Campbell
21 • Play Room • Bibi • Very hot Scotsman • Outfit
Ik keek hoe Bibi verder speelde, zowel met mij als met de ballen op de tafel. Ik mocht deze dame wel. Ik zou haar denk ik nooit aan me willen binden, puur omdat ze me op het eerste gezicht geen dame leek die je ooit echt kon binden, maar haar spel speelde ik vrolijk mee, zelfs al betekende dat, dat ik dit potje pool zou verliezen. Ik grinnikte bij haar woorden en volg haar bewegingen waarmee ze nog een bal een pocket in tikte. Ik legde mijn handen op haar heupen en kwam wat dichterbij staan. Ik boog licht naar haar toe, zodat mijn mond enkele tientalle centimeters van haar oor af lag. "En wat krijg ik daar dan voor? Drugs zijn niet gratis, zelfs niet voor goede vrienden en winnaressen van een poolwedstrijd." Ik liet haar weer los, na een klein kneepje in haar heupen te hebben gegeven. Ik nam een strategische afstand van haar, waarna ik haar een klein knipoogje gaf en naar de tafel keek. Ik was benieuwd naar haar volgende zet, zowel tijdens pool als in het spel tussen ons. Intussen had ik het nog altijd wel erg warm, en niet perse door haar. Hier stond de airco misschien wel aan, maar het was nog altijd veel te warm om voor mij comfortabel te zijn. Misschien was verliezen niet zo erg, dan kon ik terminte deze kleren uit. Ik was blij dat ik alleen zomerkleding had ingepakt, maar ik kreeg het gevoel dat zelfs zomerkleding me niet zou redden van oververhitting. Heel beheersd en langzaam begon ik de bovenste paar knoopjes van mijn overhemd open te knopen, terwijl ik haar strak in het oog hield. Ik hoopte dat ze genoot van de show, want eigenlijk liep ik niet heel graag zonder shirt rond. Ik had weinig zin om te verbranden, en dat was precies wat ik zou doen zonder shirt. Wel zou ze mijn tattooages zien, wat niet velen konden zeggen, precies om dezelfde reden. Toen eenmaal de eerste paar knoopjes open waren trok ik mijn kraag iet verder open, waardoor je de eerste hint van de inkt op mijn huid kon zien. "Alvast een voorproefje. Ik zou maar goed spelen, anders gaat die niet verder open dan dit." plaagde ik haar. Natuurlijk ging ik nog wel mijn best doen, maar heel erg vond ik het ook niet om te verliezen, vooral omdat ze echt een hele goede speelster was, en ik eigenlijk alleen pool speelde met oom Bruce als het te nat was om naar buiten te gaan.

---

Bowties were never Cooler

"Je bent een diamant tussen allemaal kiezelsteentjes"

Charles - Inside - Outfit             Ik grijnsde kort toen hij me meedeelde dat ik moest oppassen met wat ik zei, straks zou hij anders de kamer afbreken door een rondleiding door zijn kamer aan mij. Ja hoor, tuurlijk, alsof hij daartoe tot in staat was. Ik rolde ongelovig met mijn ogen en zei: “Oh ja? Tot nu toe heb ik alleen nog maar zicht gehad op dit prachtige bed.” Uitdagend keek ik hem aan terwijl ik mijn vingers spreidde over het matras. Als hij hier niet op zou reageren, dan wist ik het ook niet meer. Hij dreef me tot het uiterste, al weigerde een klein deel van mij om degene te zijn die de eerste stap zette. Blijkbaar was ik niet goed genoeg om het bed mee te delen en de goedkope hoertjes waarmee hij zich inliet wel. Wauw, ik hield mezelf voor de gek dat dit absoluut geen zeer deed.       Om mezelf af te leiden, pakte ik uiteindelijk maar mijn inmiddels volgeschonken glas en liet de vloeistof draaien zodat het er bijna overheen ging. Zijn nuchtere reactie ontging me echter niet. “Het is een fantastisch bed.” Bij zijn woorden hief ik mijn hoofd met een ruk op en een ongelovige gezichtsuitdrukking. Hierdoor kon ik nog net zijn knipoog zien, die me eens diep liet zuchten. God, waarom stond ik toe dat hij met mijn emoties speelde?       Overgaan op een ander onderwerp was misschien het beste idee dat in me opkwam om me even een stukje kalmer te maken. Een oprechte geïnteresseerde blik verscheen in mijn ogen toen ik vroeg of hij meer mensen hier kende. Door zijn vrolijke blik terwijl hij vertelde over zijn vrienden voelde ik me gedwongen om te vragen of zij misschien ook pizza konden komen mee-eten, al ging dat met de nodige tegenzin. Ik dacht dat ik mijn stem onder controle had, maar Charles kende me zo te horen veel beter dan ik dacht. “Ligt eraan, als hij een pizza Hawaii neemt niet, ik hoef dat soort mensen niet aan mijn tafel.” Door de serieuze toon waarop hij dat verkondigde, schoot ik in de lach.       “Ja, nog altijd vraag ik me af welke idioot dat in godsnaam een goed idee vond,” grijns ik terwijl net ik doe of ik gruwel van het idee om fruit op mijn pizza te hebben. Ik bedoel, ik was dol op ananas, maar ik had ook mijn grenzen.       Natuurlijk moest mijn vraag wel met een wedervraag beantwoord worden, al kon ik niet meer doen dat mijn hoofd schudden. “Nee, niet echt. Maar ik zag dit als een fantastische mogelijkheid om meerdere mensen te leren kennen.” Met trots lukte het me om mijn sarcasme uit mijn stem te bannen. “Ha!” riep ik trots uit. Al sloeg ik snel mijn hand voor mijn mond om dat ik die uitroep had gedaan zonder erover na te denken. O God, de alcohol begon zijn vat op me te krijgen. Zwaai maar dag met je handje naar de rationele gedachtegangen en beslissingen.       Ook Charles grinnikte kort. Om mijn gedachtegang even op een rijtje te krijgen, sprak ik hardop. “Ik was eigenlijk van plan om me in mijn kamer op te sluiten en daar al mijn slaap in te halen die ik de afgelopen achttien jaar heb moeten missen.” Doordat hij net een slok had genomen van zijn drankje, moest hij zo te zien moeite doen om zijn drinken binnen te houden. Ik had me in een verdedigende houding gewrongen voor het geval hij echt alles over me heen sproeide.       Na bijgekomen te zijn van de bijna verslikking beaamde Charles dat slaap een kostbaar iets is. Hij offerde zijn bed op voor mij zodat ik even kon liggen, aangezien ik netjes had plaatsgenomen bij het voeteneind. Aarzelend liet ik mijn blik over de uitnodigende dekens glijden. “Hmm, alleen als jij erbij komt,” murmelde ik nadat hij aangaf dat het niet gezellig was tegenover hem. Expres zorgde ik ervoor dat Charles me niet kon verstaan, althans dat hoopte ik dan.       Ik had moeite met de twijfel die zich bezit van me nam, want zeg nou zelf, dit bed zag er ZOO HEERLIJK UIT! Om dit gevoel ergens weg te moffelen, goot ik de rest van mijn champagne in een keer achterover en met een ondeugende twinkeling in mijn ogen zei ik: “Alleen heb ik het gevoel dat ik mijn winterslaap even moet uitstellen.” Ik knipoogde en stond op van het bed, voornamelijk omdat ik alleen op het bed was gaan zitten om hem te verleiden. Om eerlijk te zijn, zat ik veel liever dichtbij hem in de buurt. Ietwat gracieuzer dan Charles had gedaan, liet ik me in de stoel naast hem vallen en leunde met mijn arm op de leuning waarna ik mijn hoofd in de palm van mijn hand liet rusten.       “Ja, die plannen gaan inderdaad drastisch veranderen, jij gaat namelijk helemaal niet slapen vannacht,” zei hij met een ongewogen gezichtsuitdrukking. Met een zucht draaide ik me ietwat van hem van hem weg en beet ik op de binnenkant van mijn wang. Als hij het zou wagen om me mee te slepen naar een plek met te veel knipperende lichten, hitserige tieners en alcohol in vreemde kleuren, dan zou ik me hullen in bubbeltjesplastic om de stress weg te poppen. Ik rijkte weer naar mijn glas, al werd ik teleurgesteld door de gemene leegte met alleen nog een pieterpeuterig klein druppeltje champagne.       Mijn aandacht ging al snel weer terug naar Charles die zijn butler opriep om te vragen voor de pizza’s en zijn mobiel. “Oh ja, je wilde nog een selfie, right?” zei ik op dezelfde monotone toon als Charles. Ja, ik was teleurgesteld en had het daar moeilijk mee, nou goed! Meestal kreeg ik alles waar ik me zinnen op zette, maar deze keer niet, grr. Ik kruiste mijn armen voor mijn borst, waardoor het toch nog leek dat Charles me vasthield. Dat moment in de keuken leek plots wel eeuwen geleden...

---

I have seen my own sun darkened

---

Charles 19 y/o - inside - with Paige       Paige zat wat ongemakkelijk te wiebelen terwijl ze een slok van haar champagne nam en besloot te vragen of Nathan misschien mee wilde eten. Ik keek Paige even geïnteresseerd, ze was wel nieuwsgierig naar Nathan, ik moest er toch niet jaloers van gaan worden. Ik peuterde even aan de kraag van mijn trui en besloot te antwoorden. 'Ligt eraan, als hij een pizza Hawaii neemt niet, ik hoef dat soort mensen niet aan mijn tafel.' zei ik op een redelijk serieuze toon. Je doet toch geen fruit op je fucking pizza. Dan heb je echt iets niet goed zitten, ik denk zelf dat mensen die dat doen eigenlijk psychotisch zijn. Ik zag dat Paige in de lach schoot van mijn opmerking. Ik kon er niets aan doen dan mee lachen, de lach van Paige was echt aanstekelijk en eigenlijk gewoon fantastisch.       'Ja, nog altijd vraag ik me af welke idioot dat in godsnaam een goed idee vond,' zei Paige nog half lachen. Ze maakte een walgend gezicht bij het het uitspreken van de zin. Ik knikte, precies, welke idioot heeft dat verzonnen, vast een psychopaat. Ik vroeg aan Paige of zij nog mensen kende in dit huis, waarop ze even moest nadenken. 'Nee, niet echt. Maar ik zag dit als een fantastische mogelijkheid om meerdere mensen te leren kennen.' vertelde ze vervolgens. Ja natuurlijk, ze wilde waarschijnlijk gewoon weg van die gestoorde vader van d'r. 'Ha!' zei Paige ineens iets te enthousiast, waarna ze snel haar hand voor haar mond hield. Ik moest even kort lachen en haalde haar hand vervolgens weg van haar mond. 'Dat is mijn taak,' zei ik per ongeluk een beetje te seksueel, waar ik zelf van schrok. Ik keek even naar de grond en vervolgens weer naar Paige en liet haar hand los. 'Sorry dat was niet helemaal de bedoeling.' zei ik een beetje afgeleid. Ik moest Paige niet afschrikken door mijn dominantie, ik kon daar niets aan doen, het gebeurde gewoon, ik had graag controle. Ik ging even ongemakkelijk met mijn hand door mijn haar en nam weer een rustige houding aan. Ik woof richting mijn bed en duidde aan dat ze rustig even mocht liggen als ze dat zou willen.       'Hmm, alleen als jij erbij komt,' mompelde ze zacht, waarschijnlijk in de hoop dat ik het niet zou verstaan, maar helaas voor haar is mijn gehoor heel erg goed. Ik haalde één wenkbrauw op en ik voelde mijn bloed pompen, for fucks sake, deze meid frustreerde mij pittig erg. 'Alleen heb ik het gevoel dat ik mijn winterslaap even moet uitstellen.' zei ze er nog snel achteraan, iets luider dan wat ze eerder zei. Hierdoor werd ik weer wat rustiger, good for her, anders was ik echt vervelend geworden, de hele avond met haar kan ik echt niet aan als ze me seksueel gaat frustreren. Paige knipoogde en stond op, waarna ze naar de stoel naast me liep en daar zonder moeite in plofte. Ik volgde haar bewegingen met mijn ogen en keek haar aan toen ze in de stoel zat, draaiend, mijn kant op. Ze leunde op haar hand en staarde me aan, waar ik even van moest slikken. Ik kwam even terug op haar opmerking over die zogenaamde 'winterslaap'.       'Ja, die plannen gaan inderdaad drastisch veranderen, jij gaat namelijk helemaal niet slapen vannacht,' zei ik waarschijnlijk iets agressiever dan wat de bedoeling was. Ik legde mijn hoofd even in mijn hand, omdat ik echt even moest kalmeren. Ik drukte op het knopje dat er voor zorgde dat George naar me toe zou komen. Ik had honger, ik wilde pizza en mijn telefoon.       'Oh ja, je wilde nog een selfie, right?' zei Paige monotoon terwijl ze me aankeek. Ik knikte. 'Dat wil ik inderdaad,' zei ik terwijl er een lichte glimlach op mijn gezicht verscheen, die mijn ogen een beetje samenknepen. Ik haalde snel een hand door mijn haar en stond op. Ik stak mijn hand uit, zodat Paige hem aan kon nemen en op kon staan. Ik ging natuurlijk wel met fatsoenlijk licht een selfie maken, bij het raam, denk ik.       'Ga jij de foto maken of moet ik het doen?' vroeg ik terwijl ik haar uit haar stoel trok.

---

- thank you for existing -

"Je bent een diamant tussen allemaal kiezelsteentjes"

Charles - Inside - Outfit       Door mijn dronken bui leek alles een stuk grappig dan het in eerste instantie bedoeld was. Zoals het feit dat ik Charles een leugen vertelde, ondanks het feit dat hij me wel doorzag, zonder enig spoortje van sarcasme. Normaal gesproken kon ik gewoon zo ontiegelijk slecht liegen, maar deze poging klonk niet slecht.       Verrast door mijn eigen uitroep, sloeg ik mijn hand voor mijn mond. Met grote ogen keek ik Charles aan, die tot mijn opluchting zachtjes moet lachen. Ik wilde net mijn hand laten zakken toen hij heel voorzichtig mijn hand beet pakte, heel dichtbij mijn lippen, en hijzelf mijn hand van zijn plaats haalde.       “Dat is mijn taak,” klonk het verschrikkelijk sensueel. Dit bracht me eerlijk gezegd van mijn stuk. Hij liet in eerste instantie te kennen dat hij niet het bed met me wilde delen, maar toch liet hij mijn hart abnormaal hart bonzen. Ik was er vast van overtuigd dat hij het zelfs zou kunnen horen.       Volgens mij schrok Charles er ook nog een zelfs van, want hij keek even naar de grond. Hij zag er zo verloren uit dat ik mezelf niet kon tegen houden om met mijn duim kleine cirkeltjes te maken op zijn hand. Hierdoor bracht ik zijn aandacht weer naar mij en hield ik mijn hoofd scheef om naar hem te glimlachen. “Ik maak het allemaal erger he?” fluisterde ik. Mijn vader had me dit vaak genoeg laten weten, schreeuwend dat ik een ondankbare hond was en weet ik veel wat nog meer. Mijn vermoedens werden bevestigd zodra Charles hand de mijne verliet en met moeite slikte ik de brok weg zich in mijn droge keel schuilhield.       “Sorry, dat was niet helemaal bedoeling.” Hij klonk ietwat afwezig en ik zette mijn masker weer op. Mijn hart voelde verscheurd en ik had geen idee wat ik daar mee aan moest. Hij negeerde het feit dat ik me blootlegde volkomen. Diep vanbinnen was ik namelijk niet zo zelfverzekerd als ik overkwam, daar had mijn vader wel voor gezorgd. Die vieze vuile klootzak die zijn lul in zaken stak waar ze niet hoorde.       Ik probeerde nog een normaal gesprek met hem aan te gaan, maar merkte dat het me zoveel energie koste om mijn glimlach te veinzen. Mijn haar hing ik over mijn schouder zodat het als een gordijn tussen ons inhing en op een monotone stemgehalte vroeg ik: “Oh ja, je wilde nog een selfie, right?” Het klonk zo ongeïnteresseerd dat Charles wel door zou moeten hebben dat er iets mis was.       Omdat ik vond dat ik me ook wel aanstelde, haalde ik mijn vingers door mijn haar en legde het schuin over mijn schouder. Charles en ik hadden door ons koppige karakter wel vaker ruzie met elkaar gehad, wat ook logisch is als je om elkaar gaf, tenminste, dat was wat ik toen nog dacht. Naïef dus.       Charles knikte en stond op. “Dat wil ik inderdaad,” zei hij met een glimlach die een vlindertje deed opfladderen, die ik snel platdrukte. Hij stak zijn hand naar me uit, maar die weigerde ik door zijn hand voorzichtig aan de kant de duwen. “Ik ben een grote meid,” zei ik met een grijns die redelijk nep aanvoelde op mijn gezicht. Hij was op het raam afgestapt zodat ze goede belichting hadden voor onze selfie en ik trok zijn trui over mijn hoofd zodat ik alleen nog in mijn zwarte hemdje stond. Daarna haalde ik mijn mobiel uit mijn achterzak en bekeek mezelf vluchtig in de spiegel die op de juiste hoogte voor me hing. De twinkeling was uit mijn ogen verdwenen en ze zagen er ietwat doffer uit, maar dat zou alleen opvallen als je me heel goed kende. Mijn lippenstift was inmiddels zo goed als verdwenen en mijn zachtroze lippen waren tevoorschijn gekomen. Ik haalde het laatste restje rood weg uit mijn mondhoeken en met voeten als lood kwam ik naast Charles staan.       “Het is jouw selfie, dus ga je gang. Positioneer me maar,” zei ik zonder enig teken van een emotie. Ik strekte mijn armen en benen, ten teken dat hij zijn gang kon gaan. Al nam ik aan dat hij me toch liever niet zou aanraken. Want kom op, ik betekende toch niets in zijn leven vol met meiden die meer rondingen hadden dan ik ooit in mijn leven bij elkaar zou kunnen schrapen.

[ bericht aangepast op 14 nov 2017 - 19:36 ]

---

I have seen my own sun darkened

---

Charles 19 y/o - inside - with Paige       Ik liet de hand van Paige los en ging weer zitten zoals ik eerder zat. Ik slikte even, ik wilde haar echt niet bang maken. Het was zo fucking lastig om me in te houden bij haar, het liefst smeet ik haar gewoon op het bed en liet ik haar de hele kamer zien, maar ik wilde geduldig blijven. Paige was niet zoals iedere andere slet die ik heb gehad, ik moest echt voorzichtig zijn bij haar. Ik had gezegd dat het mijn taak was om een hand voor haar mond te houden, hoe kan je nou zoiets stoms zeggen. Ik weet niet of ze door heeft dat ik daarmee bedoel om het geschreeuw te stoppen als ze stil moet zijn tijdens seks... Ik slikte even nog een keer en focuste me weer op Paige.       'Ik maak het allemaal erger he?' fluisterde Paige zacht mijn kant op. Ik keek op en staarde haar aan, ze wist echt precies wat ze moest zeggen om me gek te maken. Ik slikte mijn antwoord weg, want ik kon haar niet zeggen dat ze het inderdaad erger maakte. Ik wilde haar door haar aanraking nog veel liever op het bed smijten. Ik beet op de binnenkant van mijn wang en tikte met mijn vingers tegen de rand van de stoel.       'Oh ja, je wilde nog een selfie, right?' vroeg ze een beetje monotoon waardoor ik wakker werd geschudt. Ik stond op en stak mijn hand naar haar uit. 'Dat wil ik inderdaad,' zei ik met een glimlach. Paige woof mijn hand aan de kant, als teken dat ze mijn hulp niet nodig had.       'Ik ben een grote meid,' zei ze waardoor ik echt bijna, bijna een fucking hart aanval kreeg. Ze zette een grijns op haar gezicht en stond op. Er kwam meteen een bredere grijns op mijn gezicht, ik hield ervan als Paige zo koppig deed. Ik zette een paar stappen richting het raam, voor het beste licht natuurlijk. Paige daarintegen liep eerst richting mijn spiegel. Ze trok mijn trui uit en stond alleen nog in een zwart hemdje, waardoor ik weer even moest slikken. Mijn trui werd aan de kant gelegd en ze liep mijn kant op.       'Het is jouw selfie, dus ga je gang. Positioneer me maar,' zei Paige een beetje droog. Ik haalde een wenkbrauw op en draaide me naar haar toe. Mijn hand ging naar haar kin en ik keek haar aan. 'Wat is er met je aan de hand? Je doet zo afwezig?' zei ik zacht terwijl ik haar over haar wang aaide. 'Sorry als het door mij komt, ik ben een beetje gefrustreerd.' mompelde ik. Ik pakte haar telefoon uit haar handen en sloeg een arm om Paige heen. Ik ging door mijn knieën, zodat mijn hoofd opdezelfde hoogte kwam als die van haar en ik drukte een kus op haar wang terwijl ik een foto maakte. Bam, meteen de eerste selfie, perfect. Ik deed er een zwart wit filter overheen en stelde hem in als achtergrond voor haar lockscreen.       'Kijk eens aan, nu heb je iedere ochtend iets om vrolijk wakker om te worden.' zei ik met een glimlach terwijl ik haar weer langs haar kaak streelde. Ik wilde echt niet dat ze zich rot voelde door mij, ik vind haar fantastisch... Ik kan het nu alleen nog niet echt uiten, dan schrik ik haar af. Ik hoorde iemand kloppen op de deur. Aan de andere kant van de deur klonk de stem van George. 'Charles, sir?' hoorde ik hem zeggen. Ik keek Paige even aan en liet haar wang los. Ik liep richting de deur en opende hem. 'Uw telefoon,' zei George terwijl hij mijn mobiel naar mij uitstak. Ik knikte richting George. 'Bedankt, ik wilde pizza gaan bestellen. Is het goed als ik je zometeen even een berichtje stuur met de bestelling?' vroeg ik terwijl George knikte bij ongeveer alle woorden die ik zei. 'Oke, bedankt.' zei ik terwijl ik de deur weer sloot en richting Paige liep. Ik woof met mijn telefoon langs haar gezicht en grijnsde.       'Hier staan al mijn geheimen in,' grinnikte ik. Het was natuurlijk een leugen, Paige wist namelijk al bijna alles over mij... en ik had helemaal niks interessants op mijn telefoon staan. Misschien hier en daar een pikante foto, maar daar had ik helemaal niks aan als ik met Paige in hetzelfde huis was. Ik tikte snel een berichtje naar Nathan, om te vragen of hij ook pizza wilde. TEXT to Nathaniel: Hey prinses, Paige en ik gaan pizza bestellen. Willen jij en Niamh ook pizza? Charles. Ik drukte op 'send' en stopte mijn mobiel weer in mijn broekzak. Mijn aandacht was weer gericht op Paige, die me hopelijk zou vergeven voor mijn rare gedrag,.. Als ze alle weken zo depri ging doen, heb ik denk ik een psycholoog nodig.

---

- thank you for existing -