• Filthy Rich



    Everybody was well dressed, and everybody was a mess.




    Setting


          Highland Estate – het enorme landgoed wat regelmatig huis geeft aan een stel extravagante jongeren. Deze welgestelde heren en dames zijn stuk voor stuk het nazaat van succesvolle zakenmannen en vrouwen en staan op het punt om toe te treden in het keiharde zakenwereldje van hun ouders.
          Voordat ze hun lang leven de lol leventje echter inruilen voor het drukbezette business life, krijgen ze de kans om zichzelf nog eenmaal compleet uit te leven. Op Highland Estate kan dit onder de radar en zonder enige consequenties voor hun toekomst en de rol die ze daar gaan bekleden. Niemand zal hun acties binnen de Estate tegen ze kunnen houden.
          Twee weken lang kunnen ze de beest uithangen zonder enige remmingen of ouderlijke invloeden, zolang ze maar in hun achterhoofd houden dat dit de laatste keer is voor ze een leven vol verantwoordelijkheden in stappen.
          De groep die nu aankomt is een samenstelling van de rijkste jongeren van de wereld. Geld heeft absoluut geen waarde, een hart hebben is overrated en geheimen bewaren is voor losers.

          Conclusie; een recept voor chaos, met een gouden randje.
                            Eat Diamonds For Breakfast                       




    Attentie !


    ♢      De meesten kennen elkaar niet,
                of enkel van naam.
    ♢      Als je personage super lief en onschuldig is,
                dan was hij of zij niet naar het Estate gekomen.
    ♢      Ervan overtuigd dat je de meest rijke bent?
                Mooi, dat zijn ze namelijk bijna allemaal.
    ♢      Iets niet aanwezig in het huis?
                Vraag er naar in het praattopic, wees creatief.
    ♢      Drinken uit gouden kopjes en eten van gouden borden?
                Dat kan, want ze zijn stinkend rijk,
    ♢      Er zijn karts aanwezig voor de racebaan.
                Ze mogen ook met liefde hun Bentley's aan stront jagen.
    ♢      Last but not least;
                GO BIG OR GO HOME.








                      Survival of the Richest                       




    Highland Estate



          Het Estate ligt in niemandsland met in de wijde omgeving geen ziel. De tuinen die er omheen liggen bieden een buitenzwembad, een racebaan, een tennisbaan, paardenstallen, een golfbaan, een aangelegde zandduin en een helicopter platform.
          Binnen bestaat het gebouw hoofdzakelijk uit marmer, hangen overal kroonluchters en is zo'n beetje alles afgewerkt met bladgoud. Er is een bibliotheek, muziekstudio, een zaal met meer klassieke instrumenten, een binnenzwembad, een bioscoopzaal, een speelhal met flipperkasten en pool tafels en dergelijke, een casino en meerdere eetzalen en woonkamers.
          Iedereen heeft een enorme slaapkamer welke ze zelf in hebben kunnen richten. De aangrenzende badkamer is bij iedereen hetzelfde en heeft ongeveer deze sfeer.
          Er is personeel aanwezig en dit personeel zal nooit spreken tenzij hem of haar iets gevraagd wordt. Zij zijn er om de jongeren van alle gemakken te voorzien, maar zullen nooit ingrijpen aangezien zo'n beetje alles is toegestaan. Wil je een handeling niet zelf doen, - denk aan paarden zadelen, drinken inschenken, je ontbijt kauwen, weet ik veel - stuur dan het personeel aan.
          Alcohol vloeit rijkelijk, van drugs kijkt helemaal niemand raar op en al wil je naakt door het huis lopen, vermaak je wat. Er worden hierin nauwelijks grenzen gesteld en hier moet je dus wel rekening mee houden wanneer je mee wil doen aan deze RPG.
                                        We Are So Vain                                   




    Regels



    – Quizlet huisregels
    – Reservering staat 72 uur
    – Drank&Drugs toegestaan
    – Geen perfecte personages
    – Seksuele handelingen in overleg
    – 16+ is toegestaan en gebruikelijk
    – Een post heeft minstens 250 woorden
    – Alleen ik, Amber, maak nieuwe topics
    – Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
    – Graag een actief speeltopic, minstens 1 post per week


    ♢      ♢      ♢










                                  We Make The Rules As We Go                             



    Rollen

          Rich Assholes       VOL

    Charles Sebastian Lockridge      ♢      Lucky Blue      ♢      Sombre      ♢      1.3
    Micheal Ventura-Bellincioni      ♢      Maluma      ♢      Maluma      ♢      1.3
    Nathan Alexander O'Donnel      ♢      Neels Visser      ♢      Finkelstein      ♢      1.4
    Claud Constatin Grimaldi      ♢      Faceclaim      ♢      Greenlight      ♢      1.4
    Jem Armitage      ♢      Joshua Whitehouse      ♢      SebastianVerlac      ♢      1.8


          Rich Bitches       VOL

    Bibi Seraphine Hartley      ♢      Amanda Seyfried      ♢      Cunning      ♢      1.6
    Paige Anthonia Fletcher      ♢      Barbara Palvin      ♢      Aniketos      ♢      1.2
    Lillyana Victoria Trump      ♢      Miranda Kerr      ♢      Mahigan      ♢      1.5
    Niamh Alexei O'Donnel      ♢      Gwen Cox      ♢      Kian      ♢      1.2
    Azaria Kochava      ♢      Audreyana Michelle      ♢      Limnaden      ♢      1.6
    Florence Celeste Duchamps      ♢      Lianne La Havas      ♢      Hopps      ♢      1.4



    Claud Constatin Grimaldi - Tweede in lijn voor troon Monaco + Vastgoedbedrijf
    Séan Flanagan - Oud geld + Hoge functie miljoenenbedrijf
    Paige Anthonia Fletcher - Top Chirurgie
    Charles Sebastian Lockridge - Ontroerend goed
    Bibi Seraphine Hartley - Hotel- en Casinoketen
    Niamh Alexei O'Donnel & Nathan Alexander O'Donnel - Professioneel IJsschaatsen
    Florence Celeste Duchamps - Politiek en Advocatuur
    Jade Olivia Vauhn - Bestseller Schrijfster
    Georgina Cargill-Macmillan - Aandelen
    Lillyana Victoria Trump - Dochter van de Amerikaanse president + Vastgoed- en amusementsindustrie
    Micheal Ventura-Bellincioni - Mode imperium + Hotel keten




    Super Rich Kids With Nothing But Fake Friends



          Who's Doing What?     

               

    ♢      1. Waterpijp
    ♢      2. Soft Drugs
    ♢      3. Hard Drugs



    ♢      Charles Sebastian Lockridge
    ♢      Micheal Ventura-Bellincioni
    ♢      Nathan Alexander O'Donnel
    ♢      Claud Constatin Grimaldi
    ♢      Luca Francis D' Auvergne
    ♢      Séan Flanagan
    ♢      Bibi Seraphine Hartley
    ♢      Paige Anthonia Fletcher
    ♢      Lillyana Victoria Trump
    ♢      Niamh Alexei O'Donnel
    ♢      Azaria Kochava
    ♢      Florence Celeste Duchamps
    ♢      Jade Olivia Vauhn
    ♢      Natalya Aliyeva


    ♢      4. Alcohol
    ♢      5. Friends With Benefits
    ♢      6. Casual Seks



    ♢      Everything
    ♢      Everything
    ♢      Everything, met mate
    ♢      1,2,4,5 & 6, 3 Under Pressure
    ♢     
    ♢      1 & 4
    ♢      Everything
    ♢      Everything, terughoudend 3.
    ♢      1,2,4,5 & 6
    ♢      Everything
    ♢      Everything
    ♢      Everything
    ♢     
    ♢      Everything, Careful with 3.

    [ bericht aangepast op 17 nov 2017 - 17:36 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Paige Anthonia Fletcher


    "Je bent een diamant tussen allemaal kiezelsteentjes"


    Charles - Inside - Outfit



          Ik zat te grommen, eerlijk waar. Niet het schuimbekkende soort, maar meer het mokkende. Het kinderachtige ik-krijg-mijn-zin-niet-dus-haal-ik-alles-uit-de-kast compleet met pruillipje en al. Gelukkig voor mij had ik het kussen over mijn gezicht heen getrokken, wat helaas niet naar Charles rook, waardoor hij mijn gezicht ook niet kon zien.
          Ietwat gedempt hoorde ik het gekraak en geschuif van een stoel naast me, ten teken dat er iets/iemand op was gaan zitten. Nog steeds pruilend probeerde ik mezelf te vermannen, wat niet echt werkte met zijn lichaamswarmte zo dichtbij me. Plotseling werd mijn kussen van mijn hoofd af getrokken, waardoor ik verschrikt: “HEY!” uitriep. Ik was omhoog geschoten met mijn hoofd waardoor deze bijna tegen die van Charles aanknalde toen hij zich voorover boog. Nog net op tijd remde ik mezelf af, maar ik kon het niet helemaal voorkomen dat ons voorhoofden elkaar raakten.
          Met op elkaar geklemde kaken wreef ik met mijn vingertoppen over mijn voorhoofd en moest ik lachen om mijn onhandigheid. Wel beoordeelde ik hem vanonder mijn wimpers, hopend dat hij geen pijn had door de botsing met onze voorhoofden. Nog steeds met een grijns op mijn gezicht liet ik me weer op bed vallen, omdat de spanning van mijn buikspieren op die manier zeer onprettig aanvoelde.
          “Omdat je je mentaal moet kunnen voorbereiden, anders overleef je het niet,” fluisterde hij dichtbij mijn oor, als antwoord op mijn vraag. Ik rolde met mijn ogen, maar kon een grijns niet onderdrukken. “Weet je zeker dat jij niet degene bent die zich mentaal moet voorbereiden?” Volgens mij was hij namelijk degene die iedere keer de boot afhield, niet ik. Ik moet wel eerlijk zeggen dat mijn comeback redelijk geniaal was, wat volgens mij ook aan mijn plagerige knipoog te zien was.
          “Je moet niet zo mopperen, we moeten zo meteen nog eten en ik ga niet met een klein mopperend meisje aan één tafel zitten. Comprende?” Hah, pfftt. Gaf me nog een extra glas en ik veranderde in een giebelige grijpgrage trut, dus wat jij wilt schat, dacht ik suffig. Ik gaf hem een lome saluut beweging op zijn laatste opmerking. “Yesh, sir,” zei ik met een plagerige toon.
          Op dat moment realiseerde ik me hoe fucking koud ik het had, de kippenvel stond op mijn armen. Ik wilde net weer overeind komen, zonder een koptstoot met Charles toen ik verrast werd door een mannenstem die door de ruimte heen schalde. Met een opgetrokken wenkbrauw keek ik op en zag ik blonde jongen binnenlopen, niet mijn smaak maar hij zag er absoluut niet verkeerd uit. Vooral de manier waarop hij binnenkwam, mijn wenkbrauw ging zo mogelijk nog hoger en ik maakte een klein proestgeluidje. Wauw, heerlijk dit.
          “Dat noem ik nou eens fabulous binnekomen,” grijnsde ik terwijl ik rechtop ging zitten. "Toen je me uitnodigde had ik niet verwacht dat er sexy time aan de hand was joch..." Zijn eerste paar woorden waren, natuurlijk, aan Charles gericht en ik hield mijn hoofd schuin. “Nah, het bed viel me eerlijk gezegd aan, vandaar dat ik er zo bij lig, jeez” mompelde ik zachtjes met mijn ogen rollend.
          De jongeman, Nathan waarschijnlijk, liep om het bed heen en plofte naast me neer waardoor ik iets opveerde. Ik beet op mijn tong om niet iets van zijn keurende blik te zeggen, en glimlachte zo oprecht mogelijk na mijn grote teleurstelling met Charles.
          “Dus jij bent, eh... Paige?” Ik streek mijn haren uit mijn gezicht zodat ik hem beter aan kon kijken. “Yeap, zal ik nu supercliché zeggen ‘En jij bent zeker Nathan’ of zullen we dat maar achterwege laten?” vroeg ik met een knipoog.
          “Zeg me alsjeblieft dat je ook niet helderziend bent ofso, ik heb al één van Charles zijn vriendinnetjes ontmoet en heb niet bepaald zin om voor een derde keer vandaag beledigd te worden.” Bij die woorden van Nathan draaide ik me langzaam om voor een betekenisvolle blik. Alsin: Waar-heeft-die-gozer-het-over??? Tja, ik denk niet dat hij het doorhad, maar dat even terzijde. “Ehm, sorry, ik heb niet te gave om de toekomst te voorspellen, anders had ik verdorie een trui aangedaan voordat je binnenkwam.” Want de temperatuur was vreselijk beginnen te dalen door de ijskoude blik in zijn ogen. Vandaar dat ik opstond en naar de hoek liep waar ik Charles trui had neergelegd. Ik viste mijn haren uit de col en bond die in een paardenstaart om zo niet dat enge alienhaar te hebben wat rechtovereind stond.

    [ bericht aangepast op 22 nov 2017 - 19:59 ]


    I have seen my own sun darkened

    FOX      MALCOLM      HAWTHORNE
    "You're not rich until you have something money can't buy."



    Fox - 20 - arriving at the house - Bibi, Jasper, Niamh - outfit

          De Mercedes scheurde over de oprit en kwam voorzichtig tot stilstand. Ik bleef echter nog even achterin zitten, om mijn joint verder op te roken. Na nog drie hits was hij opgerookt en drukte ik hem uit in de asbak die achterin de Mercedes was geplaatst. Het raampje dat op een klein gleufje na bijna helemaal dicht zat, sloot compleet toen mijn vinger op het raamknopje drukte. Ik trok mijn jasje even recht en klopte op het raam, waardoor er van de buitenkant de deur werd geopend.
          'Bedankt Jacob,' zei ik terwijl ik de auto uit stapte. Buiten de auto trok ik even mijn broek recht en wederom ook weer mijn jasje. Ik draaide me om en bekeek het huis, het zag er prachtig uit. Ondanks dat mijn vader erg veel panden had, was dit denk ik toch wel een van de mooiere panden die ik ooit had gezien. Ik keek tevreden en stak een hand in mijn broekzak.
          'Meneer, uw moeder heeft mij gewaarschuwd over uw houding...' mompelde Jacob. Ik rolde met mijn ogen en keek zijn kant op, wat had hij nou weer te zeuren, hij hoort mij gewoon te gehoorzamen, meer niet. 'Uw moeder vind het niet prettig als u met uw handen in uw zakken loopt, meneer.' vervolgde Jacob terwijl hij verontschuldigend mijn kant op keek. Ik schudde even mijn hoofd en glimlachte naar Jacob.
          'Geeft niets, negeer moeder maar.' zei ik geruststellend terwijl ik richting de ingang van het gebouw liep. 'Zou je misschien mijn bagage mee kunnen brengen?' zei ik vragend, terwijl het eigenlijk helemaal geen vraag was. Ik had zelf al één tas gepakt, de tas waar mijn wiet en hasj in zat. Ik ging die niet overlaten aan Jacob, ik wilde mijn rookwaren liever zelf opbergen. Ik opende de deur, die nog niet gesloten was en liep de ruimte binnen. Ik zag meteen een grote tafel met een piramide aan champagne staan. 'Godzijdank,' mompelde ik zacht in mijzelf terwijl ik een glas van de stapel had genomen. Ik zette hem aan mijn lip, goot de gouden vloeistof achterover en zette het glas weer neer op de tafel. Ik verstevigde de greep op mijn tas en liep de trap op, richting mijn kamer. Jacob had al uitgelegd waar mijn kamer zou zijn, dus ik kon maar beter meteen mijn spullen daar opbergen.
          Ik kwam mijn kamer binnen en keek even keurend rond. Het zag er goed uit, precies zoals ik het wilde. Ik liep even rond en zag dat in mijn badkamer een stoomcabine zat, zoals ik had aangevraagd. Fantastisch. Ik liep weer terug naar de kamer en legde mijn tas met rookwaren op mijn bed, terwijl ik er even naast ging zitten. Het bed veerde heerlijk, goed voor... bepaalde dingen... ja, uh... focus Fox. Ik stond weer op en nam mijn tas in mijn handen, terwijl ik een paar stappen richting mijn kledingkast had gezet. Ik opende de kast, boog voorover en voelde aan het onderste plankje, die omhoog kon. Wederom, precies waar ik om had gevraagd. Ik propte mijn tas in het vakje en sloot het weer.
          Snel liep ik richting de badkamer, waar ik nog even wat after shave aan bracht en liep vervolgens mijn slaapkamer weer uit. Waar zal ik eens even mensen op gaan zoeken... Ik liep de trap af en zag een paar brochure's liggen. Ik pakte er één en opende hem, er stond een kaart in vermeld. Ik zag een 'playroom' staan, dat leek mij wel wat. Ik volgde de route en kwam aan bij een grote deur.
          Ik opende de deur naar de speelhal en zag drie mensen rondom een pooltafel staan. Ik zette een stap naar binnen, nog zonder iets te zeggen en sloot de deur achter me. 'Goedemiddag, mijn naam is Fox Malcom Hawthorne. Mijn excuses voor de vertraging, ik moest nog wat afhandelen voor ik deze kant op kwam.' vertelde ik de drie mensen terwijl ik dichterbij de pooltafel ging staan.


    - thank you for existing -

    Prince Claud 'Caleb Constatin Laurent Marcellin Grimaldi

    19 Years | At the bar | With Florence

    'He is a king
    His soul is royality'



    Nog een tijdje had Caleb met Natalya in het zwembad rond gedobberd, beentjes in het water en praten over wat koetjes en kalfjes. Natalya was zeker wel interessant geweest en had hem ook wel voor een tijdje kunnen amuseren. Echter kwam er een moment waarop Caleb opmerkte dat zijn vingers begonnen te rimpelen van het overvloedig in het water liggen. Dat was dan ook het moment dat hij besloot om zich maar weer eens naar binnen toe te begeven. Met een smetteloos witte handdoek om zijn middel geknoopt wandelde Caleb door het huis heen opzoek naar de kamer die voor hem gemaakt was of in ieder geval voor hem ingericht was.
    Veel tijd besteedde Caleb echter niet in de kamer, hij sprong even onder de douche om het chloor uit zijn haren te wassen en trok wat schone kleding aan, daarna had hij de kamer al vrij snel weer verlaten. Caleb besloot dat hij weer opzoek ging naar Natalya, hij had zich een moment geleden prima met haar kunnen vermaken en zou het totaal geen probleem vinden om hun gesprek voort te zetten.
    Het was echter niet Natalya die hij vond, want voordat hij de Russische terug kon vinden zag hij al een ander gezicht wat hem ook wel interesseerde. Toen Caleb langs de bar liep zag hij daar namelijk iemand zitten die hij al in geen tijden meer had gezien. 'Florence.' sprak Caleb terwijl hij op de jongedame afliep. In haar gezelschap bevonden zich nog twee andere mensen, maar dezen leek Caleb compleet te negeren. Zijn aandacht ging nu uit naar de Française die hij in geen tijden meer had gezien. Wanneer zou de laatste keer geweest zijn? Ze zouden wel een jaar of twaalf moesten zijn geweest, de tijd dat ze nog verplicht werden om achter hun ouders aan te rennen. Dat was ook de tijd dat Caleb regelmatig met Florence had gespeeld, maar de laatste jaren leek ze niet meer echt op Caleb zijn rader gelegen te hebben. Ja, ze was nog een enkele keer langs gekomen op social media, maar hij had haar prachtige gezichtje in geen tijden in het echt meer gezien.
    Caleb omhelsde zijn jeugd vriendin kort waarna hij haar weer aankeek. 'Het is echt te lang geleden.' zei Caleb tegen haar terwijl hij zich zelf op de barkruk naast de jongedame plaatste. 'En wat ben je opgegroeid op een goede manier dan.' zei Caleb terwijl hij de jongedame van top tot teen in zich opnam. 'Je ziet er prachtig uit. '

    [ bericht aangepast op 25 nov 2017 - 14:17 ]


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.



    Bibi Seraphine Hartley

    22      ♔      Game Room      ♔      With Jem, Niamh en Fox










          Een Bibi met alcohol op zit zo'n honderd procent anders in elkaar dan de Bibi zonder alcohol. Wanneer alcoholloze Bibi een zetje krijgt tijdens het spelen van Pool, omtrent een weddenschap die ze wil winnen, met een knappe jongen in het spel en door handen van een duidelijk aangeschoten dame, dan lacht ze het weg of merkt ze het niet eens. In dit geval is het echter de 'inclusief alcohol' versie en kan ze er absoluut niet om lachen dat haar schot wordt verpest en ze haar evenwicht verliest. De handen van Jem vangen haar op voor ze verder kan zwikken en hierom is ze dan wel weer dankbaar. Haar woede onderdrukt het echter niet en het kost haar moeite om haar emoties van haar gezicht te houden. Ze weet liefjes terug te lachen naar Jem wanneer hij haar een knipoog werpt, maar verduisterd zodra hij zijn aandacht op de nieuwkomer richt.
          Niamh, dienen Bibi haar hersenen aan zonder dat ze goed en wel weet waarom. De blonde dame komt haar vagelijk bekend voor en Bibi haar woede tempert een beetje wanneer ze Jem haar toe hoort spreken. Als ze hem al niet aardig vond dan was dat nu wel bewerkstelligd. Iedereen die recht voor zijn raap kan zijn staat bij Bibi in een goed boekje. Dit draagt dan weer bij aan het feit dat ze nu al gewonnen zou kunnen hebben en dat Jem dus al bijna naakt in het zwembad had kunnen liggen. Voor Bibi haar ergernis echter kan laten blijken, wordt er gesproken.
          'Goedemiddag, mijn naam is Fox Malcom Hawthorne. Mijn excuses voor de vertraging, ik moest nog wat afhandelen voor ik deze kant op kwam,' klinkt er uit de richting van de deur. Bibi draait zich om en krijgt oog op een wel heel erg mooi mannelijk exemplaar. Holy shit, als alle jongens zijn zoals ze tot nu toe heeft gezien -Charles, Jem en nu dus klaarblijkelijk meneer Fox Malcolm- dan weet ze niet of ze aan drie weken binnen de Estate wel genoeg heeft.
          Ze trakteert hem op een scheve grijns, welke zowel charmant als lichtelijk uitdagend is, pakt haar keu over op links en steekt de jongeman uitnodigend een hand toe.
          'Excuses aanvaard. Why don't you join...' Bibi kijkt even over haar schouder naar de benevelde Niamh, die nog niet heeft gereageerd op de goed bedoelde bemoeienissen van Jem. '...the fun?' sluit ze twijfelend af.

    [ bericht aangepast op 27 nov 2017 - 13:31 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Charles Sebastian Lockridge
    "I'm not in the mood to talk to imbeciles, move away."





    Charles 19 y/o - inside - with Paige&Nathan
          Ik had het kussen van Paige haar gezicht af getrokken waardoor er een protesterende kreet vrij kwam uit de mond van Paige. Ik keek even met opgehaalde wenkbrauwen haar kant op, waardoor ze weer stil was. 'Omdat je je mentaal moet kunnen voorbereiden, anders overleef je het niet,' zei ik zacht grommend in haar oor terwijl ik weer opstond en een paar stappen van het bed vandaan zette.
          'Weet je zeker dat jij niet degene bent die zich mentaal moet voorbereiden?' zei Paige ondeugend waardoor ik even in mijn handen kneep. Paige knipoogde plagend mijn kant op, waardoor ik even op de binnenkant van mijn wang beet en mijn hoofd schudde. Dit was echt niet goed voor mijn gezondheid en ook niet voor die van haar als ze zo door zou gaan.
          'Je moet niet zo mopperen, we moeten zo meteen nog eten en ik ga niet met een klein mopperend meisje aan één tafel zitten. Comprende?' zei ik een beetje intimiderend, waar ik mezelf op betrapte. 'Yesh, sir,' zei ze plagerig terwijl ze weer rechtop ging zitten.
    Een klap klonk aan de andere kant van de kamer en ik zag de deur openzwaaien, vervolgd door Nathan die fabulous binnen kwam stappen.
          'Charles I'm here baby!' klonk er uit Nathans mond met een over dramatische stem en een brede glimlach, waardoor ik ook meteen een gigantische grijns kreeg. 'Darling, wonderfull!' zei ik plagend terug. Waarschijnlijk had Paige echt geen idee wat the fuck hier aan de hand was, maar ik vond het gewoon hilarisch dat Nathan soms zo gay kon zijn, dat ik mee ging doen. 'Toen je me uitnodigde had ik niet verwacht dat er sexy time aan de hand was joch...' zei Nathan vervolgens met een wat ongemakkelijke toon. Nathan liep naar het bed en plofte naast Paige op het matras, die wederom weer veerde.
          'Dus jij bent eh.. Paige' zei Nathan terwijl hij haar bekeek. Ik wist gewoon dat hij in zijn hoofd een check-list afging, met potentiele punten en afknappers. Yeap, zal ik nu supercliché zeggen ‘En jij bent zeker Nathan’ of zullen we dat maar achterwege laten?' antwoorde Paige waardoor ik even moest grinniken, wat een geweldig antwoord.
          'Zeg me alsjeblieft dat je ook niet helderziend bent ofso, ik heb al één van Charles zijn vriendinnetjes ontmoet en heb niet bepaald zin om voor een derde keer vandaag beledigd te worden.' mopperde Nathan terwijl hij een smerige blik mijn kant op wierp. Ouch, hij was beledigd omdat ik hem in de steek heb gelaten eerder vandaag. Ik kon er niets aan doen, ik moest gewoon naar Paige, dat begreep hij vast als ik het zou uitleggen. Ik slikte even en stak mijn handen in mijn zakken.
          Ehm, sorry, ik heb niet te gave om de toekomst te voorspellen, anders had ik verdorie een trui aangedaan voordat je binnenkwam.' zei Paige, waardoor ik wederom weer moest grijnzen. Dat mens had echt geweldige humor, de opmerkingen waren precies zoals ik ze had verwacht. Paige stond op en liep naar de plek waar de coltrui was beland. Ze raapte hem op en trok hem over haar hoofd, waarna ze haar haren er uit vistte. Ik bekeek haar terwijl ze bezig was en keek even wenkbrauw wiebelend naar Nathan. Ik haalde mijn handen uit mijn zakken en rende op het bed af, waarna ik mijzelf vol op Nathan lanceerde.
          'Dus, hoe is het met jou? Al zin in pizza?' zei ik plagend terwijl ik waarschijnlijk zijn longen had dichtgedrukt. Na ongeveer 15 seconden draaide ik me weer van hem af en trok mijn trui weer recht. Ik had Nathan echt gemist, ik had hem veel te lang niet gezien.


    - thank you for existing -

    'Niamh'
    20 y/o • Professional pair ice skater with proud russian blood • outfit• Bibi, Jem & Fox



    Ik was beleeft voor mijn doen. Ik deelde gewoon wat met iemand. Was Nathan erbij geweest, had hij me waarschijnlijk met grote ogen aangestaard. Echter leken deze imbecielen rond me heen, geen van beide het te waarderen. Ik voelde me net een poes dat, met zijn prooi aan deur kwam, bij zijn baasje, die vervolgens de prooi niet waardeerde. Ik wilde ze alleen maar voeren, zodat het feestje nog een beetje leuk werd. Miauw?
    Ruw pakte de donkerharige jongen, de fles uit mijn hand. Auw?!
    ‘Je hebt duidelijk te veel op en we zijn een beetje druk met een spelletje. Misschien kan je beter even gaan liggen, want zo heb je het zelf ook niet leuk. Dan kunnen we daarna het misschien samen gezellig hebben?’ Met dat gleden zijn armen weer van mij af, waarbij ik enkel mijn ogen draaide. Hij was overduidelijk nooit in Rusland uitgegaan.
    ‘Sorry dat ik het feestje alleen maar leuker wilde maken, papa. Jullie bakken er beide niks van.’ Klaagde ik, waarbij ik gefrustreerd mijn onderrug tegen de tafel beukte. Woedend keek ik naar de fles die nu hoog stond. Ik was klein, daar kon ik niet omheen. Dat de vreemde jongen daar gebruik van maakte, kon ik echt niet tegen. Ik werd eenmaal niet gedwarsboomd.
    Ik staarde een beetje naar de blondine, gezien mijn rug naar Jem geschonken werd. Ze leek iets anders dan zojuist. Ze had daarnet als een slappe dildo geleken. Nu leek ze een vibrator. Er zat meer beweging in.
    Onbewust beet ik even verleidelijk op mijn vinger, voor de deur weer open ging en een nieuwe man naar binnen kwam. Hij stelde zich voor als Fox. Hij had een knappe kop en had wel iets weg van Nathan. Ze hadden beide een kaaklijn waar je kaas mee kon snijden. Foxy was hij ieder geval wel. Wiebelwenkbrauw, insert kwijl emoji.
    ‘Save the best for last, innit.’ Plaagde ik de jongen, voor ik mezelf afzetten van de pool tafel en Bibi en Jem even liet, voor wat ze waren.
    ‘Net wanneer ik me afvroeg, wie de arme Champagne zou verlossen van de hoge, hoge flipperkast. Kwam jij als geroepen binnen.’ Complimenteerde ik hem, waar ik hem meteen naar de flipperkast heen vervoerde. Ik wierp nog een boze blik naar de brunette, Jem. Voor ik even de onderrug van de nieuwkomer streelde. Iedereen die deed wat ik wilde, stond in een goed boekje bij mij. Jammer Papi.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2017 - 9:59 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya





    NATHAN ALEXANDER O'DONNEL

    20 || With Charles and Paige | At Charles room




    'Darling, wonderfull!' Kirde Charles vrolijk terug eens ik de kamer binnen kwam geparadeerd. “Dat noem ik nou eens fabulous binnekomen,” grijnsde de brunette die op Charles bed lag te wachten op één of andere tijger die haar zou bespringen, echter zou ik mezelf eerder gaan vergelijken met een ijsbeer en was ze mijn type niet, jammer zeg. Toen ik dan ook aanhaalde dat ik geen zin had in hun sexytime momentje en zeker geen deel ervan wilde uitmaken, wist de brunette meteen een weerwoord te veriznnen. “Nah, het bed viel me eerlijk gezegd aan, vandaar dat ik er zo bij lig, jeez” mompelde ze met een oogrol, waardoor ik mijn blik even vernauwde hmmm een sassy brownie he?
    “Yeap, zal ik nu supercliché zeggen ‘En jij bent zeker Nathan’ of zullen we dat maar achterwege laten?” zei het meisje dat verassend genoeg -kuch kuch- Paige was met een knipoog wat me even luid deed lachen. “Ehm, sorry, ik heb niet te gave om de toekomst te voorspellen, anders had ik verdorie een trui aangedaan voordat je binnenkwam.” vervolgde ze wat me nog luider deed lachen, tot op het punt dat ze me waarschijnlijk vreemd zouden aankijken, want zo grappig was het nou ook weer niet. "Ten eerste is het The fabulous Nathan, maar goed ik mag jou wel dus je mag Nathan zeggen." begon ik serieus en keek haar nog even van topt tot teen aan, al skipte ik het torso gebied want dat was niet interessant voor mij. Vervolgens grijnsde ik even naar haar. Ze had mijn test overleefd, ze was sassy kon tegen mijn opmerkingen en was niet helderziend, perfect. Echter was er nog één minpuntje en dat was dat ze mijn Charles tijd verknoeide, Hmpf.

    Paige kroop even het bed af om een trui aan te doen, waardoor ik mijn aandacht weer verlegde op Charles die me met een brede grijns aankeek en een blik in zijn ogen dat ik zijn nieuwe prooi was. Ah dus hij was de tijger? Wat teleurstellend, ik had echt gehoopt dat Paige voor mij op dit bed lag te wachten -niet dus-.
    Charles wiebelde even met zijn wenkbrauwen waardoor ik hem natuurlijk mijn meest pedoachtige wenkbrauwwiebel terugschonk, voordat ik hem ip me zag aanlopen. Ohuh... Baf " Ouchh" kreunde ik terwijl ik een Charles op me had liggen. "Nou , nou ik hoop dat we gewoon vrienden kunnen blijven hoor, dit is wat te intiem voor me." grapte ik plagend naar mijn beste vriend waarna ik mijn tong naar hem uitstak. 'Dus, hoe is het met jou? Al zin in pizza?' vroeg Charles me plagend terug. "Kan beter, maar ja heeft me die vettige kazige smurrie, en over pizza gesproken, jij mag er ook wat minder gaan eten hoor, je plet me ." grijnsde ik. Ik besloot de ruzie met Niamh van net maar achterwege te laten, gezien ik niet echt zin had in een preek van ga dan naar je zus enzo .Echter miste ik haar toch wel , ookal waren we maar ene kleine tien minuten van elkaar gescheiden. "Dus,... " begon ik terwijl ik mijn armen om Charles heen sloeg. "Hoe heb je pagina leren kennen? " vroeg ik Charles. "Ik bedoel Paige, hoe zit dat tussen jullie twee dat Charles mij achter liet met Bibi voor jou?" vroeg ik vervolgens terwijl ik mijn blik van Charles naar Paige liet gaan, echter was er wel een geamuseerde grijns op mijn lippen te vinden, ééntje dat er niet zou gestaan hebben moest ik de Brunette niet goedgekeurd hebben.



    Later:

    De pizza had ons goed gedaan, een goeie portie kaas met tomatensaus, deeg en peperonie was net wat ik nodig had.. .Hoewel ik nog een Portie Niamh kon gebruken, maargoed. .. Nu had ik Charles om me mee bezig te houden en daar kon ik ook wel mee leven. "Nu de pizza even aan het zakken is, laten we deze plek eens uitkammer, wat dacht je ervan? Ik heb gehoord dat er zelf een indoor swimmingpool is.' zei ik tegen mijn beste vriend met een wenkbrauwwiebel.




    [ bericht aangepast op 25 dec 2017 - 20:57 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    FLORENCE CELESTE DUCHAMPS
    "Rouler sur l'or."


    21 • Guadeloupe/France • at the bar • with Claud • outfit

    Ik krijg nog geen antwoord van de andere twee, maar ineens hoor ik mijn naam, uitgesproken met een perfecte Franse ondertoon. Ik draai me om en zie daar een oude bekende voor mijn neus staan: Claud. Ik grijns naar hem en sla mijn armen om hem heen waarna we een stukje weglopen van Michael en Trumps dochter en ik begroet hem meteen.
          'Claud! Bonjour!'
          'Het is echt te lang geleden,' zegt hij en ik lach meteen. 'En wat ben je opgegroeid, op een goede manier dan. Je ziet er prachtig uit.' Ik grinnik weer even en neem de jongeman in me op. Het is heel lang geleden, daar heeft hij echt gelijk in.
          'Jaren,' beaam ik en ik glimlach. 'En dank je, jij ziet er ook helemaal niet slecht uit.' Ik knipoog een keer naar de jongeman voor me en neem dan nog een slok van de champagne. Ik ben twee jaar ouder dan hij, maar vroeger trokken we heel vaak met elkaar op. Het is puur toeval dat we elkaar juist hier weer tegenkomen, want toen we jonger waren, hobbelden we altijd verplicht achter onze ouders aan. We hebben elkaar ontmoet in Frankrijk en zijn eigenlijk altijd jeugdvrienden gebleven, maar het contact verwaterde toen we onze eigen wegen gingen. 'Hoe gaat het me je?' vraag ik vervolgens nieuwsgierig als ik hem goed in me opneem.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.


    Jasper Oliver Armitage-Campbell
    21 • Play Room • Bibi, Niamh, & Fox • Very hot Scotsman • Outfit
    De nieuwkomer was duidelijk niet blij dat ik haar drank afpakte. Pech, want ik was echt niet blij dat ze Bibi en mij had verstoord. Ik rolde met mijn ogen bij haar woorden. "En ik heb liever geen kots vlekken op me voor het überhaupt donker is geworden, baby, maar daar lijk jij niets van te bakken." Haar geflirt was ongeveer even charmant als dat van een goedkope hoer in een achterstraat van Glasgow. Een andere jongen voegde zich ook nog eens bij ons, waardoor beide meisjes werden afgeleid. Ik knikte vriendelijk naar hem en keek hoe Bibi zich meteen voorstelde. Ze hield in elk geval nog iets van eer aan zichzelf, niet alleen door het feit dat ze nog gewoon kon praten en lopen. De dronken chick had daarentegen duidelijk geen zin om te stoppen met haar quest om zich onder te kotsen binnen het uur dat ze hier was. Het was vermoeiend, goedkoop, en verschrikkelijk onaantrekkelijk. Ze zwalkte naar hem toe, om hem te vragen de champagne weer aan haar te geven. Ze gaf mij nog een boze blik, maar ik kon haar nu echt niet serieus nemen. Ik rolde met mijn ogen en stapte nu zelf op Fox af. "Lord Jasper Oliver Armitage-Campbell, aangenaam. En let niet op haar. Gelukkig is niet iedereen hier een goedkope hoer uit een slechte achterbuurt." Ik keek naar de jongen en stak mijn hand naar hem uit, terwijl ik het meisje wat nu boos op me was bleef negeren. Vervlogen keek ik even naar Bibi en weer terug. "Bibi en ik wilde net een duik gaan nemen in het zwembad, kom je mee?" Ik ging hem echt niet achterlaten met deze ongemanierde sloerie als hij dat niet wilde. Misschien vond hij het wel leuk, maar dat kon ik me moeilijk voorstellen. We waren wel hier om alles los te laten, maar dat betekende niet dat we nog voor we elkaar kenden, ons volledig voor schut hoefden te zetten tegenover elkaar. Je zou denken dat mensen in onze posities wat eigenwaarde zouden hebben, maar dat was voor haar duidelijk niet het geval. Ze had zich al compleet dronken gezopen, zo erg dat ze zich niet eens had voorgesteld, zelfs niet aan Fox, die ze voor haar wagentje wilde spannen. Ik keek nog even aan haar. "Je hoeft niet iemand lastig te vallen, omdat je jezelf zo graag voor schut zet." Ik pakte met mijn vrije hand de fles champagne en bungelde die even boven haar hoofd. Vervolgens smeet ik die 'per ongeluk' op de grond, zodat die uit elkaar klapte en de vloeistof overal heen spatte. "Oops" zei ik met een scheve grijns en duidelijk niet gemeende spijt. "Nu moet je ergens anders drank gaan halen..." zei ik simpeltjes, voor ik Bibi een speelse knipoog gaf. Dit was misschien gemeen, maar ik mocht haar nu al echt niet. A. omdat ze het spel tussen Bibi en mij had verstoord. en B. omdat ze geen enkel spoortje van manieren of eigenwaarde leek te hebben. Ze was een zielige trien, die alleen leek te doen voor aandacht. Daar hoefde je bij mij echt niet mee aan te komen, en als dat slecht was, dan was dat maar zo. Ik stond hier tenminste niet vreemden omver te duwen omdat ik te veel had gedronken nog voor ik meer dan een uur hier aanwezig was.


    Bowties were never Cooler

    Prince Claud 'Caleb Constatin Laurent Marcellin Grimaldi

    19 Years | At the bar | With Florence

    'He is a king
    His soul is royality'


    Caleb zijn begroeting ging gepaard met de naam Claud, een naam die Caleb even een rilling over zijn rug liet rollen. Er was geen expliciete reden dat Caleb een hekel had aan de naam, maar het was gewoon zo ouderwets en hij hoorde het liever niet. Echter was het niet raar dat Florence deze naam toch voor hem gebruikte, want het was de naam die hij zijn gehele jeugd had gehad en ook de enige naam die ze ooit voor hem had gebruikt. Caleb kon dan ook niet van haar verwachten dat ze de naam die hij zich zelf had gegeven voor hem gebruikte, maar toch kon hij het niet laten de jongedame te verbeteren. 'Caleb.' zei hij zachtjes zodat ze er even op gewezen was. Hopelijk was dit genoeg voor Florence op het te begrijpen.
    'Jaren,' beaamde Florence 'En dank je, jij ziet er ook helemaal niet slecht uit.' Een kleine glimlach verscheen op Caleb zijn lippen bij het horen van Florence haar compliment. Hij vond het nooit verkeerd op een compliment te krijgen, maar hij wist ook wel dat het geheel vriendschappelijk was. Hij zou Florence eerder zien als een oudere zus dan een potentiële liefdes relatie, daarvoor kenden ze elkaar misschien net even te lang. 'Niet slecht?' herhaalde Caleb haar woorden plagend. 'Nou, je moet niet overdrijven hoor.' zei Caleb nog altijd op dezelfde plagende toon.
    'Hoe gaat het me je?' vroeg Florence vervolgens aan Caleb, waarop Caleb in de eerste instantie enkel even nonchalant zijn schouders ophaalde. 'Ach het gaat wel, ik was misschien liever in Monaco gebleven, met mijn eigen vrienden, maar nu jij hier bent is het al een stuk beter.' zei Caleb waarna hij breed naar Florence glimlachte. 'En hoe is het in huize Duchamps? Hoe is het met je ouders, die heb ik echt in eeuwen niet gezien volgens mij?' zei Caleb. 'En hoe is het met jou, natuurlijk?'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    FOX      MALCOLM      HAWTHORNE
    "You're not rich until you have something money can't buy."



    Fox - 20 - arriving at the house - Bibi, Jasper, Niamh - outfit

          De blikken waren meteen op mij gericht zodra ik de ruimte binnen liep. Ik bood mijn verontschuliding aan, vanwege de vertraging en op het gezicht van de blondine aan de pooltafel verscheen direct een uitdagende grijns, een grijns die me wel beviel. Ze stak haar hand uit, waardoor ik een stap naar voren zet en hem aan nam. Haar hand verdween in de mijne en ik draaide hem om terwijl ik hem naar boven haalde en er een kus op drukte.
          'Excuses aanvaard. Why don't you join...' kwam er uit de mond van de dame terwijl ze over haar schouder naar een andere dame keek. '...the fun?' twijfelde ze. Een glimlach verscheen op mijn gezicht terwijl ik de hand van de dame weer los liet. De andere dame zag ik op haar vinger bijten, waardoor ik even moest slikken. Erg gemeen om nu al geconfronteerd te worden met een van mijn zwakke plekken.
          'Save the best for last, innit.' kwam er over haar lippen, waardoor er wederom weer een grijns op mijn gezicht verscheen. 'That's right, my lady,' bromde mijn lage stem naar de andere kant van de pooltafel.
          'Net wanneer ik me afvroeg, wie de arme Champagne zou verlossen van de hoge, hoge flipperkast. Kwam jij als geroepen binnen.' zei de dame opgewekt, waarna ze mij aan mijn arm mee nam naar de flipperkast, waar inderdaad een glas gouden bubbels opstond. Ik voelde de vingers van de dame over mijn rug glijden, waardoor ik bijna kippenvel kreeg. Mijn blik viel even op de champagne, hoog in de lucht, en vervolgens weer op de dame. Het is toch helemaal niet leuk om het zo makkelijk te maken. De andere jongeman die in de ruimte was besloot op me af te stappen en zijn hand uit te steken, waardoor ook ik besloot mijn hand uit te steken.
          'Lord Jasper Oliver Armitage-Campbell, aangenaam. En let niet op haar. Gelukkig is niet iedereen hier een goedkope hoer uit een slechte achterbuurt.' kwam er geïrriteerd uit zijn mond. Ik haalde mijn wenkbrauwen op en keek hem even aan. Hoe haalt deze "lord" het in zijn hoofd om een dame zomaar een "goedkope hoer" te noemen. Ze was prachtig en in tegenstelling tot hem tenminste niet onbeschoft. Mijn hand trok zich meteen terug, mannen zoals deze hier verdienen mijn vriendschap niet. Laat hem eerst maar wat minder hoog in zijn bol zitten, onbeschofte idioot.
          'Pardon? Deze dame is toevallig beter gemanierd dan jou, met je respectloze en onbeschofte woorden. Zo spreek je toch niet tegen een dame.' Mijn wenkbrauwen fronste terwijl ik de hand van de dame - die oh zo graag haar champagne wilde- vast nam. 'Ga je mee ergens anders champagne halen?' vroeg ik met een bescheiden glimlach op mijn gezicht, in de hoop dat ze mee ging. Deze gast, die zichzelf "lord" noemt, verdient haar aanwezigheid niet. Nog voor ze eigenlijk antwoord kon geven nam ik haar aan haar hand mee richting de deur, die naar de hal ging. De andere dame schonk ik nog even een glimlach en een knipoog, waarna ik de deur opende en verdween, samen met de dame.

          Aan de andere kant van de deur, die inmiddels weer gesloten was keek ik even naar de dame. 'Wat is eigenlijk je naam, als ik vragen mag.' vroeg ik bescheiden, in de hoop dat ze niet het gevoel had dat ook ik een of andere harteloze "lord" was. Ze verdiend duidelijk beter gezelschap, gezelschap dat ik met alle liefde voor haar wilde zijn. In dit huis was waarschijnlijk genoeg te doen. Ik liep samen met de dame door naar de toren van champagne, die nog steeds braaf verderop in de hal stond. Twee glazen namen plaats in mijn handen, waarna ik er één aan de dame gaf. 'Proost,' zei ik met een glimlach.


    - thank you for existing -

    FLORENCE CELESTE DUCHAMPS
    "Rouler sur l'or."


    21 • Guadeloupe/France • at the bar • with Claud • outfit

    Hij verbetert me en noemt zichzelf Caleb en ik bied mijn excuses aan. We hebben elkaar zo weinig gezien dat ik geen flauw idee heb hoe hij zichzelf wil noemen. Na 21 jaar zijn mensen er ook nog steeds niet in geslaagd om mij een bijnaam te geven die niet vreemd klinkt. Het blijft altijd Florence. Ik klaag er niet over, maar soms is het nogal... chique, denk ik. Zeker omdat Amerikanen er toch amper in slagen het normaal, met een Frans accent uit te spreken.
          'Niet slecht? Nou, je moet niet overdrijven hoor.' Ik grijns kort en schud mijn hoofd even. 'Ach, het gaat wel, ik was misschien liever in Monaco gebleven, met mijn eigen vrienden, maar nu jij hier bent is het al een stuk beter. En hoe is het in huize Duchamps? Hoe is het met je ouders, die heb ik echt in eeuwen niet gezien volgens mij? En hoe is het met jou, natuurlijk?'
          Ik neem alle vragen in me op en ik lach wederom naar de Franse jongen, mijn jeugdvriend. Het is heel vreemd om elkaar weer zo te zien, maar aan de andere kant voelt het als vanouds. Alsof er niks veranderd is in de laatste jaren, terwijl we allebei nogal veranderd zijn, in positieve zin, natuurlijk. 'Alles gaat prima,' zeg ik dan eerlijk. 'Het is hard werken voor mijn ouders, maar dat was vroeger ook al zo.' Ik neem een slokje van de champagne. 'En met mij gaat het eigenlijk ook allemaal wel goed, het is allemaal niet zo spannend, moet ik bekennen.' Ik grijns even naar hem. 'Niet spannender dan jaren geleden, ben ik bang.'


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    *coughs dust*


    - thank you for existing -

    Charles Sebastian Lockridge
    "I'm not in the mood to talk to imbeciles, move away."


    Charles 19 y/o - inside - with Paige&Nathan
          Na een overheerlijke pizza, die mijn buik iets ronder heeft gemaakt dan gehoopt, kwma Nathan met een fantastisch idee. Paige was te moe om nog iets te doen en misschien had ze ook een beetje te veel champagne gehad, maar ze had in ieder geval niet veel puf meer. Gelukkig voor mij kwam Nathan met het idee om de indoor swimmingpool op te zoeken. Met een brede glimlach op mijn gezicht stond ik op en liep ik naar mijn kledingkast, waar ik een zwembroek van Tommy Hilfiger uit de kast trok, wat houdt ik toch van dat merk.
          'Geweldig idee, zal ik de rode of de zwarte zwembroek mee nemen?' vroeg ik terwijl ik de tweede zwembroek vast pakte en er bedenkelijk naar keek. Ik gooide de zwarte op de stoel en knikte instemmend. 'Ik ga voor zwart,' zei ik terwijl ik de rode weer terug drukte in de kast. Mijn buik mocht dan wel bol staan van de pizza, maar dat hield me er niet van om te shinen in mijn zwembroek. Mijn rode zwembroek nam ik toch weer in mijn handen en ik keek even naar Nathan.
          'Hier, ik denk dat hij jou wel goed staat.' zei ik terwijl ik de rode zwembroek zijn kant op smeet. Sierlijk kwam de broek tegen het hoofd van Nathan, waardoor ik even keihard begon te lachen, wat was ik toch goed in mikken. Ik ging met mijn hand naar mijn broekzak om mijn telefoon uit mijn zak te toveren. Mijn vinger ontgrendelde mijn telefoon en ik tikte een appje naar George.
    TO: George
    George, can you please bring some champagne to the indoor swimmingpool? Also some brownies, hasj brownies.
    Thankyou,
    Charles

    Met een ondeugend lachje verstuurde ik het berichtje en stopte de telefoon terug in mijn broekzak. Ik grinnikte even richting Nathan, ging ik hem vertellen dat ik hasj brownies had gevraagd, of ging ik doen alsof het normale brownies waren en het later vertellen. Dat was iets om nog even over na te denken.
          'Nou, kom, laten we gaan.' stelde ik voor met een grijns op mijn gezicht.




    - thank you for existing -



    Bibi Seraphine Hartley

    22      ♔      Game Room      ♔      With Jem, Niamh en Fox










          De situatie begint een beetje verhit te worden en Bibi weet eigenlijk niet zo goed wie ze moet steunen, dus houdt ze haar mond maar dicht. Jem is niets dan aardig tegen haar en ze wil erg graag weten wat er onder die dure kleding zit. Hoewel ze niet bepaald een goede indruk krijgt van Niamh heeft zij in Bibi haar ogen echter ook niet echt iets heel verkeerds gedaan. Ze komen hier uiteraard om los te gaan en klaarblijkelijk laat de dame daar geen gras over groeien. Dronken of niet, dat moet ze zelf weten.
          'Bibi en ik wilden net een duik gaan nemen in het zwembad, kom je mee?' vraagt Jem haar, waardoor ze weer terug wordt getrokken naar de conversatie. Meteen breekt er een grijns door op haar lippen en ze zet haar keu weg. Dit potje pool heeft toch een vrij duidelijke uitkomst, dus waarom zouden ze het onvermijdelijke uitstellen? Ze heeft haar best gedaan deze jongen te verslaan en is gulzig haar prijs in ontvangst te nemen.
          Ondertussen stelt de knappe Fox voor ergens anders dronken te worden en na een laatste glimlach in haar richting verdwijnen de twee voor hen uit de gang op. Bibi werpt nog een verontschuldigende blik richting Niamh, maar weet niet of zij het ziet. Vervolgens richt ze zich weer op haar knappe metgezel.
          'I'm in,' spint ze als antwoord op zijn eerdere vraag. 'Lead the way.'
         

    [ bericht aangepast op 17 jan 2018 - 11:16 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep