Heeya,
Een lang bericht wordt het niet. Ik heb dus een bipolaire stoornis maar nu voel ik me wel weer mezelf (als het ware op het goede PH 0 level (nuchter). Maar ik ben altijd iemand die zeer nieuwsgierig is naar de toekomst, of beter gezegd: angstig is voor de toekomst. Bij deze gang doen ze niet zo heel veel met de labels, maar ik wil wel echt de juiste afstelling van medicatie. En dit is de zoveelste keer dat iets psychisch me overkomt, dus het zou wel mooi zijn als het hier mee op zou houden (juiste medicatie, steun van naasten etc.)
Ik voel me nu dus weer mezelf. Moet ik niet al te snel juichen? Iemand een idee? Ik vond mezelf altijd een rustig persoon, maar nu weet ik het dus ook niet helemaal niet zeker, maar hoe erg is het eigenlijk om even emotioneel te zijn? Dan moet je maar even janken, dat is toch ook menselijk?
Aan niets denken is ook denken.