• MANHATTAN'S ELITE
    © Gadot & Sobral


    THE BEGINNING
    Het is vrijdagavond. Iedere scholier begint net aan zijn rustige weekend, maar dat geldt niet voor onze Upper East Siders. Deze avond staat hen een Fundraiser te wachten. In de achtertuin van het landhuis van de steenrijke Brad Gardner wordt de avond georganiseerd. Al het geld dat wordt opgehaald, wordt geïnvesteerd in het Metropolitan Museum of Art. Is dit een high-class avond met de duurste champagne en kleding? Of is het de avond voor schandalen en roddels?
    Date: 15 september
    Time: 21:00u
    Temperature: 26 graden celsius

    Graag in je eerste post verwerken dat iemand aankomt bij het landhuis. Op die manier hoeven we niet te lang te wachten voordat iedereen er is. Daarnaast graag de volgende dingen boven je post verwerken: Naam | Leeftijd | Status | Waar | Met wie (optioneel: humeur, kleding etc.)


    Welcome to the city of New York. We all know that on the Upper East Side, You're no one until you're talked about. -But remember, the faster you rise, the harder you'll fall


    Big girls cry when their hearts are breaking



    Cash Jordan White

    at the fundraiser with ari, rose, lela and payton • the rich guy



    Het meisje had niet geantwoord en leek niet erg geïnteresseerd in wat ik vroeg en vertelde. Als het aan mij lag had ik allang weggelopen maar ik wou niet een slechtere indruk maken dan dat ik blijkbaar al had gemaakt.
          Voor ik het wist had Lena zich weer bij ons gemengd, ‘dit is de klootzak over wie ik je vertelde, Rose, maar daar ben je vast wel achter.’ Ik fronste toen Rose grinnikte, had Lena dit nou serieus moeten doen? Wat had ik haar aangedaan?
          ‘Wat was dat ineens? Moet ik achter hem aan gaan, of zal ik hem maar even laten?’ Spraken ze vervolgens en ik had geen idee waar ze het over hadden, ik stapte wat naar achter voor ik in mijn zakken graaide en een sigaret opstak. Ik wist wel zeker dat mijn vader het misschien niet al te veel klasse vond uitstralen maar de helft van alle mensen rookte hier– plus mijn eigen vader.
          Ik nam een trek van de sigaret en bekeek Lena even van top tot teen, ik leunde iets naar voren en keek haar uitdagend aan. ‘Jij hebt lef voor iemand die met de eerste en beste in bed duikt.’
          Ik keek naar Rose en excuseerde mezelf, ‘ik hoor het wel als je open staat voor een gesprek onder vier ogen.’ Ik gaf haar een knipoog voor ik me omdraaide en gefrustreerd aan de sigaret zoog.
          Ondertussen greep ik een glas wijn die langs gebracht werd en keek even rond, ik wist niet zo goed hoe ik me hier ging vermaken– konden ze die fundraisers op zijn minst niet leuker proberen te maken?


    Everything is illuminated by the light of our past.

    CASSANDRA ROSE CARTER
    "Actually... I'm going to go with the fame and fortune."


    17 • The actress • at school • with Ari • outfit

    Het is de maandag na de fundraiser en hoewel ik me oprecht best wel mooi voelde in de jurk die ik droeg, ben ik toch blij dat ik me alweer enkele dagen gewoon kan kleden zoals ik dat wil: simpel en comfortabel. De jurk was erg mooi en de make-up was net zo, maar ik voel me leuker zonder al die poespas. Ik vind in bed blijven liggen tot ik bijna weg moet veel prettiger, beter dan dat ik uren eerder op moet staan om me op te maken. Terwijl ik in mijn tas naar de sleutel van mijn kluisje zoek struikel ik bijna over mijn eigen benen heen en ik bots dan ook tegen een lichaam aan. Ik kijk met rode wangen op en zie een bekend gezicht voor me: Ari. Ik lach opgelaten en haal mijn hand door mijn rode haren heen, waarna ik me wederom op mijn tas richt en na enig zoeken dan toch mijn sleutels weet te vinden.
          'Sorry,' lach ik dan even en ik houd wat verontschuldigend mijn sleutels voor me, zodat hij weet waarom ik niet oplette waar ik liep. Ik grijns toch eventjes naar hem en houd mijn hoofd even schuin als ik hem kort in me opneem. Hij ziet er goed uit, zoals altijd, maar Lena zou het echt niet waarderen als wij iets zouden krijgen. Ik ben haar beste vriendin en Ari is haar beste vriend, of zo. Niet dat ik behoefte heb aan een relatie, dat zeker niet. Ik concentreer me op school en op mijn carrière en daar ben ik tot nu toe wel tevreden mee. Ik glimlach weer en loop verder naar mijn kluisje, die slechts een meter verderop ligt. Dan pak ik er enkele scholboeken uit en ik dump mijn tas op de grond. Het wordt me allemaal veel te zwaar. 'Geen kater meer na dat feest?' plaag ik Ari lachend als hij nog steeds bij me staat.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Aristotle Benedict Montgomery
    He looks normal on the outside ——— but on the inside he is a world full of complicated magic.

    18 • The Bastard • Outfit • @ School • Rose

    Grommend naar alle medeleerlingen die te dicht tegen hem aan botsten in de volle gangen — weet Ari zich door de school te bewegen. Vanaf zeer jonge leeftijd heeft hij al een gigantische haat aan maandagen — simpelweg omdat iedereen zo verdomd chagrijnig scheen te zijn. Zuchtend weet Ari terug te denken aan het afgelopen weekend en dan voornamelijk de benefiet avond — nadat hij een tijd alleen door de tuin had gewandeld, was hij terug naar binnen gegaan om een goede date te zijn voor Payton. Gezamenlijk hadden ze tientallen personen te woord gestaan en uiteindelijk had hij haar netjes thuis gebracht voordat hij in zijn eigen bed was gedoken. Vanaf het moment dat hij naar buiten was gegaan, heeft Ari zijn telefoon uitgeschakeld gehouden — waardoor hij geen enkele SMS'jes of telefoontjes had ontvangen. Het was fantastisch om zo afgesloten te zijn van de wereld — ook al had het een kleine ruzie opgeleverd met zijn vader.
          'Godver—'
          Vanwege zijn herinneringen aan het afgelopen weekend is Ari dusdanig afwezig geworden dat hij tegen iemand aan is gelopen. Grommend kijkt hij neer op het gestalte — totdat hij de rode lokken van niemand minder dan Rose weet te onderscheiden. Direct weet Ari de vloek in te slikken die hij op zijn lippen had liggen en beantwoordt haar oprechte glimlach met een minimale versie — waarbij hij zijn linkse mondhoek omhoog laat komen.
          'Sorry. Geen kater meer na dat feest?'
          Ari loopt als vanzelfsprekend achter Rose aan naar haar kluisje en beweegt zich vervolgens opzij zodat hij met één schouders tegen de aangrenzende kluisjes kan leunen — zijn handen steekt hij in zijn zakken, waardoor hij zijn uitgeschakelde telefoon voelt.
          'Katers? Hell no — daar doe ik niet aan, Carter. Ik vond de benefiet avond geslaagd. Payton heeft ook een fijne avond gehad en dat was wel het belangrijkste voor mij.'
          Ari wrijft even met zijn hand over zijn gezicht — omdat hij zich plotseling weet te bedenken dat Payton hem evenmin heeft kunnen bereiken het afgelopen weekend. Als mentale herinnering neemt hij zichzelf voor om haar zo dadelijk te zoeken binnen de school en zijn verontschuldigingen aan te bieden.
          'Zeg, Rose — volgens mij heb ik je op de benefiet avond niet kunnen complimenteren met je jurk. Vandaar bij deze: je zag er prachtig uit.' Ari stopt even en kijkt neer op Rose, die haar boeken uit haar kluisje haalt. 'Rose, ik weet dat ik het al honderden keren heb gevraagd — maar waarom gaan we niet eens uit met z'n tweeën? En dan no strings attached. Ik wil je wel eens zien buiten de muren van deze school. En dan bedoel ik niet op een avond met duizend reporters om ons heen.' Ari weet opnieuw één van zijn mondhoeken omhoog te trekken in een lichte grijns.


    CASSANDRA ROSE CARTER
    "Actually... I'm going to go with the fame and fortune."


    17 • The actress • at school • with Ari • outfit

    'Katers? Hell no — daar doe ik niet aan, Carter. Ik vond de benefietavond geslaagd. Payton heeft ook eenf ijne avond gehad en dat was wel het belangrijkste voor mij.' Ik lach zachtjes en knik eventjes. Ik pak mijn tas weer van de grond en duw mijn kluisje dicht, net op het moment dat Ari mijn naam zegt en me complimenteert op mijn jurk van afgelopen vrijdagavond en ik glimlach hem dankbaar toe.
          'Dank je,' lach ik hem toe. 'Jij zag er zeker ook niet verkeerd uit.' Een glimlach staat rond mijn lippen en ik bind mijn dikke rode haren bij elkaar achter op mijn hoofd bind zodat het niet continu vervelend in mijn gezicht hangt. De donkerblauwe trui die ik draag is lekker warm, ook al is het officieel nog soort van zomer, maar ik heb het vrij snel koud en voel me gewoon prettig in mijn eigen, wat wijdere kleding. Ari draagt ook een leren jasje en ik ben dus niet de enige die het misschien wat minder warm vind dan het in september misschien zou moeten zijn.
          'Rose, ik weet dat ik het al honderden keren heb gevraagd — maar waarom gaan we niet eens uit met z'n tweeën? En dan no strings attached. Ik wil je wel eens zien buiten de muren van deze school. En dan bedoel ik niet op een avond met duizend reporters om ons heen.'
          Ik stop met lopen en kijk de jongen naast me aan. Ja, kijk, hij heeft het al vaker gevraagd en tot nu toe heb ik elke keer negatief geantwoord, maar ik vind het enigszins bewonderenswaardig dat hij blijft aandringen. Niet op een slechte manier, maar op een plagende manier en dat vind ik juist wel leuk. Toch durf ik amper met een 'ja' te antwoorden, simpelweg omdat ik bang ben voor Lena's reactie én de reacties van mensen op internet als er toch foto's van ons verspreid worden. Beroemd zijn is leuk en acteren vind ik gewoonweg heerlijk, maar de paparazzi vind ik een verschrikkelijk deel van het hele 'beroemd zijn'. Ik haat het, zelfs. Mama heeft er ook last van, al sinds ze in haar tienerjaren zit en tot nu toe is het nog niet minder geworden. Ik slik kort en haal mijn schouders op.
          'Je weet wel wat mijn antwoord gaat zijn, Ari,' lach ik wat vreugdeloos en ik speel met de staart die ik net met enige moeite gefabriceerd heb. 'Die fotografen vinden ons heus wel.' Ik haal mijn schouders even op en kijk verontschuldigend naar de jongen voor me. Hij is leuk, echt heel leuk, maar ik weet niet of iemand het zou waarderen als er 'iets' zou gebeuren. Ari is de bastaardzoon van de burgemeester en dat is niet iets slechts want die man lijkt Ari leuker te vinden dan zijn 'officiële zoon', maar toch. Ik bijt op mijn onderlip, staar even naar mijn handen, hijs mijn tas nog wat meer over mijn schouder en richt mijn blik terug op Ari, met een kleine glimlach. 'Goed dan, ik ga weleens met je mee,' lach ik.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Aristotle Benedict Montgomery
    He looks normal on the outside ——— but on the inside he is a world full of complicated magic.

    18 • The Bastard • Outfit • @ School • Rose

          Ari loopt rustig met Rose mee nadat ze haar kluisje heeft gesloten en haar tas opnieuw over haar schouder heeft gehangen. Voorheen heeft hij Rose tientallen malen mee uitgevraagd, altijd alleen met de reden om de verontwaardigde uitdrukking op haar gezicht te kunnen zien. Echter, nu scheen het anders te zijn — hij wilde dat ze ja zou zeggen, simpelweg omdat ze een prettig person is en hij haar beter zou willen leren kennen. En dat zonder andere personen erbij die ze zo goed kenden dat het vervelend kan worden.
          ‘Je weet wel wat mijn antwoord gaat zijn, Ari. Die fotografen vinden ons heus wel.’
          Ari heeft al langer vermoedens dat Rose meestal ‘nee’ als antwoord geeft omdat ze bang is dat ze door de vele reporters wordt gezien. Rose is actrice en zelfs Ari moest toegeven dat ze absurd veel aandacht krijgt in de media. Ari daarentegen heeft het veel gemakkelijker. Echter, de aandacht die hij krijgt is hij al snel beu — dus hij kan zichzelf wel een voorstelling maken over hoe dat voor Rose zou moeten zijn.
          ‘Goed dan, ik ga wel eens met je mee.’
          Ari blijft een aantal seconden doodstil staan, terwijl zijn kijkers op Rose’ gezicht blijven hangen en hij haar woorden een plaats tracht te geven. Rose heeft zojuist ‘ja’ gezegd, niet waar? Ari kan het bijna niet geloven, zou ze een grapje met hem uithalen? Echter, de blik in haar kijkers was serieus — Rose is geen person die jongens aan het lijntje houdt. Sterker nog, ze ging bijna nooit uit — juist door de aandachts van de media.
          ‘Wa — Ja? Cassandra Rose Carter heeft zojuist toegezegd op een date met mij?’ Langzaam weet er een brede grijns op Ari’s gezicht te verschijnen, dit is mooier dan hij ooit had durven dromen. ‘Vergeef me dat ik even van de wereld was, Rose — ik had niet gedacht dat je ooit zou toezeggen. Maar geef toe, de zoon van de burgemeester als je date? Wedden dat de kijkcijfers omhoog springen door ons als couple — it’s made in Heaven, darling.’ Ari slaat grijnzend een arm rond Rose’ schouders en start dan verder te wandelen door de gang. ‘We kunnen het klein houden? Bij jouw thuis? Of mij? Like I said, het is no strings attached. Dus verwacht geen bloemen of chocolade.’


    CASSANDRA ROSE CARTER
    "Actually... I'm going to go with the fame and fortune."


    17 • The actress • at school • with Ari • outfit

    Ari blijft stil en ik kijk hem afwachtend aan. Is hij zo sprakeloos dat ik na twintig keer 'nee' toch een keer positief op deze vraag reageer? Ik glimlach wel eventjes naar de jongen voor me en ik haal het elastiek weer uit mijn haar, als ik merk dat het begint te trekken en niet lekker meer zit.
          'Wa - ja? Cassandra Rose Carter heeft zojuist toegezegd op een date met mij?’ Ari's gezicht licht op en ik voel dat mijn wangen een klein beetje roder worden door deze opmerking van hem. Ik geef hem dan ook meteen een zetje tegen zijn schouder aan en ik lach even.
          'Het is Rose, gek,' brom ik en schud mijn hoofd, maar voel zijn arm om me heen en ik leun tegen hem aan.
          'Vergeef me dat ik even van de wereld was, Rose — ik had niet gedacht dat je ooit zou toezeggen. Maar geef toe, de zoon van de burgemeester als je date? Wedden dat de kijkcijfers omhoog springen door ons als couple — it’s made in Heaven, darling.' Grinnikend loop ik met hem mee richting de kantine en ik lach. Mijn ouders en broer en zelfs jongere zusje vinden dat ik wat meer moet genieten van het leven en van het jong zijn (want yolo) dan ik nu doe. Tenminste, ik geniet er wel van, maar niet op een manier zoals sommige vrienden en vriendinnen en andere leeftijdsgenoten doen. Ik ga nooit echt uit omdat ik te bang ben voor de camera's die op me gericht staan en ik wil al helemaal geen slechte publiciteit. Het jaagt me gewoon angst aan af en toe. Ari haalt me weer uit mijn gedachten met een opmerking over 'no strings attached' en ik grinnik kort.
          'Maar ik houd van chocolade,' pruil ik even en ik sla mijn armen over elkaar heen als ik naar hem kijk en ik grinnik. 'We kunnen bij mij afspreken? Er is verder niemand thuis, krijgen we ook geen starende blikken,' lach ik en ik haal mijn schouders even op. Ik weet dan wel wat ik moet zeggen om ze stil te krijgen, maar mijn rode wangen verraden waarschijnlijk meer dan mijn harde woorden tegen mijn familie.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Aristotle Benedict Montgomery
    He looks normal on the outside ——— but on the inside he is a world full of complicated magic.

    18 • The Bastard • Outfit • @ School • Rose

          ‘Maar ik houd van chocolade.’
          Ari kan niets anders doen dan hartelijk lachen door Rose’ pruillipje en haar woorden. Natuurlijk kunnen jongedames geen chocolade weerstaan. Wellicht zou hij van te voren alsnog een kleine omweg moeten maken naar de speciaalzaak om wat mee te nemen voor haar, hij blijft immers de (bastaard) zoon van de burgemeester en moet een goede indruk maken.
          ‘We kunnen bij mij afspraken? Er is verder niemand thuis — krijgen we ook geen starende blikken.’
          Ari knikt zachtjes en opent vervolgens de deuren naar de kantine voor Rose, waardoor ze in het gezoem komen van de personen die wachten op de volgende lessen. Ari houdt Rose tegen door haar elleboog voorzichtig vast te nemen en op haar neer te kijken. Direct zou hij kijken of een van zijn vrienden in de kantine zat, maar hij wilde dit goed doen.
          ‘Dat klinkt als een plan, Rose. Wat denk je van vanavond, zeven uur? Ik neem wat te eten mee, en vooruit dan — chocolade.’ Ari laat een zachte glimlach om zijn mondhoeken verschijnen. ‘Nu het moeilijke gedeelte, wie gaat het aan Lena vertellen?’ Ari rolt even met zijn kijkers, maar lacht dan hartelijk. ‘Dat is een probleem voor later, eerst: lunch. Waar heb je zin in vandaag? Volgens mij hebben ze burrito’s in de aanbieding.’
          Ari maakt een kleine buiging en houdt vervolgens zijn arm uitgestoken voor Rose, zoals ze in de James Bond films altijd deden. Grijnzend kijkt hij op haar neer. ‘Ik kan maar beter meteen beginnen met de ideale date uithangen, niet waar?’


    CASSANDRA ROSE CARTER
    "Actually... I'm going to go with the fame and fortune."


    17 • The actress • at school • with Ari • outfit

    'Dat klinkt als een goed plan, Rose,' zegt hij als hij me en hij houdt me even tegen als we in de drukke kantine staan. Ik glimlach kort naar hem en houd mijn hoofd schuin. 'Wat denk je van vanavond, zeven uur? Ik neem wat te eten mee, en vooruit dan — chocolade.' Ik lach en een grijns staat rond mijn lippen.
          'Anders kom je het huis niet in, Benedict,' plaag ik de jongen. Hij benoemt Lena en hoewel ik me heel even schuldig voel, duw ik het meteen van me weg. Het is echt niks tussen mij en Ari en na vanavond zal ik echt wel eerlijk tegen mijn beste vriendin zijn. We zijn niet verliefd op elkaar en ik betwijfel of dat gaat komen, maar ik kan goed met hem overweg en ik heb wel zin in een avondje gezelligheid (en chocola). Midden in de kantine maakt hij een kleine buiging en ik grinnik als ik mijn arm dan maar door die van hem haak.
          'Ik kan maar beter meteen beginnen met de ideale date uithangen, niet waar?' Ik schud mijn hoofd lachend en loop met hem mee naar de rij voor het eten.
          'Doe maar, dan zal ik overwegen een tweede keer met je uit te gaan,' merk ik onschuldig maar plagend op en ik geef hem een stootje tegen zijn arm aan. 'Beter neem je chocolade mee, want bij ons thuis is alles op en ik heb geen zin om naar de supermarkt te gaan en ik snak ernaar.' Na die opmerking speur ik de kantine af om te kijken of hier ergens chocolade of chocolade-gerelateerde etenswaren staan, zoals pudding of zo.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Aristotle Benedict Montgomery
    He looks normal on the outside ——— but on the inside he is a world full of complicated magic.

    18 • The Bastard • Outfit • @ School • Rose

          ‘Doe maar. Dan zal ik overwegen een tweede keer met je uit te gaan.’
          Ari kijkt met een blik vol verrassing omhoog, terwijl zijn mondhoeken langzaam omhoog kruipen in een gigantische grijns. Zojuist had Rose toegegeven dat ze wellicht een tweede keer met hem uit zou gaan, terwijl ze voorheen geeneens een eerste keer met hem uit wilde gaan — dit zijn grote stappen die in een kleine tijd genomen worden, Ari kan dat waarderen.
          ‘Beter neem je chocolade mee, want bij ons thuis is alles op en ik heb geen zin om naar de supermarkt te gaan en ik snap ernaar.’
          Ari lacht hardop bij Rose’ woorden, zichzelf afvragend waarom meisjes altijd zo enthousiast kunnen worden over iets simpels zoals chocolade? Alhoewel, dat zouden meisjes zichzelf vast en zeker ook wel afvragen bij jongens en auto’s.
          ‘Als jij nou eens hier gaat zitten,’ zegt Ari met een gebaar naar een lege tafel aan de rand van de kantine, ‘dan ga ik beginnen met de ideale date spelen — nu serieus. Wacht af. Wees overdonderd. Oh, en me midden in de kantine zoenen is een no go, oké?’
          Ari loopt vol zelfvertrouwen richting de rij van leerlingen die iets willen kopen van het school assortiment. Helaas is het vandaag burrito dag, die weinig chocolade zullen bevatten. Hierdoor bestelt Ari twee mokken chocolademelk met slagroom, ondanks de warmte buiten. Nadat hij de lunchdame lief glimlachend aan heeft gekeken, gaat ze met een zucht naar de keuken en komt ze terug met een zakje chocolade snippers, die hij bovenop de slagroom strooit. Met een knipoog naar de oudere dame — die verrassend genoeg alsnog rode wangen krijgt — manoeuvreert Ari zichzelf naar de tafel waar Rose aan is gaan zitten, dichtbij de ramen.
          ‘Tadaa, mijn diensten zijn de uwe — madame.’
          Ari plaatst de mokken chocolademelk in het midden van de tafel en gaat tegenover Rose zitten, terwijl hij met zijn voet op de grond tikt. Voor even denkt hij eraan om zijn telefoon weer terug in te schakelen, maar hij besluit nog even te wachten. Het doet hem veel goeds om zo onbereikbaar te zijn en niet constant naar een scherm te staren.


    CASSANDRA ROSE CARTER
    "Actually... I'm going to go with the fame and fortune."


    17 • The actress • at school • with Ari • outfit

    'Als jij nou eens hier gaat zitten, dan ga ik beginnen met de ideale date spelen — nu serieus. Wacht af. Wees overdonderd. Oh, en me midden in de kantine zoenen is een no-go, oké?' Een hartelijke lach verlaat mijn mond en ik kijk de jongen aan als hij me aan een lege tafel laat zitten.
          'Niet om je zelfvertrouwen te krenken, maar dat was ik niet van plan,' plaag ik hem dan ook even en kijk dan hoe hij wegloopt naar de rij voor het eten. Ik speel met mijn telefoon in mijn hand, maar er is in principe weinig te melden. Behalve het feit dat mijn zusje bericht dat ze bij een vriendin blijft slapen (twee nachten nu in plaats van eentje), dat de opnames van de film waar mijn moeder in speelt goed gaan, dat mijn vader vanavond toch weg is en dat mijn broer een feest heeft van zijn studentenvereniging, is er niks bijzonders aan de hand.
          'Tadaa, mijn diensten zijn de uwe — madame,' hoor ik en ik kijk op naar Ari, die zwierig twee mokken chocolademelk voor me neerzet, mét een lading slagroom en chocoladesnippers bovenop. Ik grinnik kort. Het is buiten nog best warm (ook al loop ik hier in een trui), maar voor warme chocolademelk is altijd plek.
          'Held,' zeg ik zodra ik een van de mokken naar me toe trek en meteen van de slagroom begin te lepelen. Ik ben gek op chocolade en het maakt mij amper uit in welke vorm het gegoten is, zolang het maar naar chocolade smaakt en ik ervan kan genieten. En dat doe ik nu zeker. Honderd procent. Nadat het merendeel van de slagroom al is verdwenen vouw ik mijn handen om de mok heen en kijk ik weer naar Ari. Ik weet niet wat Lena's mening zou zijn over ons samen, maar voor nu is het gewoon alleen maar gezellig en voel ik me compleet op mijn gemak bij de jongen hier. 'Dank je wel,' lach ik even en ik kijk hem aan. 'Kan ik jou nog ergens mee verblijden na deze heldendaad?' vraag ik grinnikend.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    ODELIA "ODIE" ALYSON PEMBROOK
    Kindness is a language which the deaf can hear and the blind can see.
    [rul
    17 | Miss Perfect | School | Payton | Outfit

    Het was met lood in de schoenen geweest dat ik deze ochtend de school binnengestapt was, ondanks de meesten van wie ik ken toch behoorlijk positief op mijn terugkomst gereageerd hadden. Toch voel ik me nog steeds een beetje een vreemde eend in de bijt. Er wordt gelachen om grapjes die ik niet snap, omdat ik er zelf niet bij was. Er wordt verteld over gebeurtenissen die zich afspeelden terwijl ik weg was en om eerlijk te zijn voel ik me een beetje eenzaam zo. Maar dat komt vast wel weer goed, wat is een half jaartje ook helemaal. Volgende maand ben ik vast weer helemaal bijgebeend.
    Gezien ik mijn jaar over moet doen, omdat ik simpelweg teveel gemist heb, hoef ik op dit moment ook niet erg op te letten. Ik heb de leerstof allemaal al gezien en grondig gestudeerd gehad. De lunchpauze komt dan ook geen enkele seconde. Opgelucht haal ik adem, waarna ik mijn boeken in mijn kluisje ga wisselen. Ik neem er ook mijn lunchpakketje uit. Ik had met Payton afgesproken om samen een hapje te eten, maar effectief een maaltje verorberen op restaurant vind ik nog steeds een beetje te eng. Ik was dan ook intens blij geweest dat ze me daarin begreep en het niet erg vond gewoon op school te blijven met mij. Ik baan me tussen de menigte een weg naar buiten terwijl ik hier en daar vrolijk iemand begroet. De zon straalt een heerlijke warmte af, die me tot diep in mijn binnenste weet op te warmen. Een blik op het grasplein is genoeg om te weten dat blijkbaar zat mensen het een goed idee vonden om buiten hun lunch op te peuzelen, en in plaats van me er middenin te gooien besef ik dat ik liever een rustiger plekje zoek. Ik wandel het grasveld voorbij en ga bij het sportplein op de tribunes zitten, waar ik mijn mobieltje tevoorschijn tover.
    TO: Payton
    Ik zit op de trapjes, gras was iets te druk om gezellig te kunnen kletsen. Tot zo!

    Nadat ik mijn mobieltje weer in mijn schoot gelegd heb open ik mijn lunchbox en kijk smakelijk naar de zelfbereide pastasalade die tevoorschijn komt; een tricolore fusili met avocado, spinazie en granaatappelpitjes. Het klinkt vast als een vreemde combinatie, maar ik vind het heerlijk en dat is het belangrijkste, niet? Terwijl ik geduldig wacht tot Payton me komt vergezellen stop ik langzaam hapje na hapje in mijn mond om ze telkens zorgvuldig weg te kauwen. Lang genoeg hebben ik niet van mijn maaltijden kunnen genieten, maar dat moest nu inderdaad maar eens over zijn. Tijd om weer te gaan leven, in elk opzicht.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Aristotle Benedict Montgomery
    He looks normal on the outside ——— but on the inside he is a world full of complicated magic.

    18 • The Bastard • Outfit • @ School • Rose

          ‘Held.’
          Grijnzend neemt Ari plaats op een stoel, terwijl hij opnieuw de kantine rond kijkt om te zien of er enkele van zijn vrienden aanwezig zijn. Echter, hij kan niemand ontdekken in het gekrioel van leerlingen en besluit zijn aandacht opnieuw op Rose te vestigen.
          ‘Dank je wel. Kan ik jou nog ergens mee verblijden na deze heldendaad?’
          Ari kijkt bedenkelijk en neemt een grote slok van zijn chocolademelk, waardoor hij zowel een snor van chocolade als slagroom op zijn bovenlip houdt. Ari zou niet weten wat hij van Rose zou kunnen vragen, totdat hij plotseling denkt aan zijn huiswerk — wat hij niet heeft gemaakt.
          ‘Nou, ik heb een zeer romantische vraag — zou je me kunnen helpen met mijn huiswerk van Spaans? Het is er nogal bij ingeschoten na de benefietavond en het nieuwe aanbod van Netflix.’
          Ari neemt opnieuw een grote slok van zijn chocolademelk en kijkt Rose dan met een sluwe glimlach aan. ‘Of je zou mijn huiswerk kunnen maken, pretty please?’


    ♚ FITZGERALD FITZ SEBASTIAN MONTGOMERY ♚
    18 • The Troubled One • School • Aristotle & Rose • Outfit


    Fitz sliep al dagen erg slecht. Zijn lieftallige halfbroer had een grap bij hem uitgehaald en de woede die daarbij werd opgeroepen, kon Fitz maar niet loslaten. Twee nachten op rij lag hij piekerend in zijn bed, te bedenken hoe hij Aristotle volledig zou vernederen en het liefste zo publiekelijk mogelijk. Hij hoopte dat zijn vader erbij ook ten onder zou gaan als een soort kettingreactie.
          Alsof Fitz de engste dictator van zijn generatie was, stapte iedereen opzij toen hij door de gang liep. Dat was al jaren zo, hij was niet anders gewend. Hij had daar grotendeels ook zelf voor gezorgd en dat was ook precies zoals hij dat wilde hebben. Hij vond het prettig als mensen hem zouden vermijden, op die manier hoefde hij ook niet al te veel gesprekken aan te gaan met mensen die zijn aandacht totaal niet waard waren. Als één van de weinigen droeg Fitz een pak naar school. Veel leerlingen zagen school juist als het moment waarop zij zich konden kleden zoals zij wilde en voor Fitz was dat evengoed een pak. Hij zag er graag verzorgd en netjes uit en wederom kon het hem niet schelen wat mensen van hem dachten.
          Met een ijzig, strak gezicht wandelde hij de kantine binnen. Verderop zag hij Aristotle zitten samen met Rose. Hij keek voornamelijk zijn halfbroer aan. Van zijn gezicht was bijna nooit een echte emotie af te lezen, daar zorgde hij wel voor. Dat was zijn beste verdediging. Toch wilde hij maar al te graag laten weten dat hij niet gediend was van de actie van Aristotle. Daarom wandelde hij op het tweetal af.
          'Als het 's werelds slechtste grappenmaker niet is,' sprak hij zodra hij bij hen kwam staan. Hij keek naar Rose. 'Stoor ik jullie date? Niet dat de dates van burgerlijke type als jullie me wat kunnen schelen.'


    Big girls cry when their hearts are breaking

    CASSANDRA ROSE CARTER
    "Actually... I'm going to go with the fame and fortune."


    17 • The actress • at school • with Ari • outfit

    ‘Nou, ik heb een zeer romantische vraag — zou je me kunnen helpen met mijn huiswerk van Spaans? Het is er nogal bij ingeschoten na de benefietavond en het nieuwe aanbod van Netflix. Of zou je mijn huiswerk kunnen maken, pretty please?’
          Ik lach even en schud mijn hoofd. ‘Ik wil je met alle liefde helpen, maar ik ga het niet voor je maken, señor,’ zeg ik en ik neem nog een slok van de warme chocolademelk. Ik heb de slagroom er al vanaf gegeten en zie er misschien dus wat charmanter uit dan Ari met zijn chocolade- en slagroomsnor.
          Ik wil nog een opmerking maken over zijn motivatie voor school, maar we worden gestoord door een wat barse stem en ik kijk verbaasd op. ‘Als het ’s werelds slechtste grappenmaker niet is. Stoor ik jullie date? Niet dat de dates van burgerlijke types als jullie met wat kunnen schelen.’
          Ik trek mijn wenkbrauwen op na het horen van deze lichtelijk denigrerende opmerking en ik neem nog een slok van de warme drank, voor ik me tot Fitz keer: ‘Burgerlijk?’ vraag ik hem en ik rol dan kort met mijn ogen, waarna ik kort naar Ari voor me kijk en mijn handen met het lepeltje van de warme chocolademelk laat spelen. Ik kan het redelijk met Fitz vinden en probeer nog altijd hem op te vrolijken om een glimlach op zijn gezicht te zien, maar vooralsnog is dit mij nog amper gelukt. ‘Je kwetst me diep, Fitzgerald,’ snuif ik, maar er komt een kleine glimlach rond mijn lippen te staan. ‘Niet zo depressief doen, het is geen date.’ Ik blik even naar Ari en grijns dan. Nog niet, denk ik in mezelf, maar ik houd me wijselijk in. Ik weet niet of Ari’s halfbroer het echt zou waarderen.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Aristotle Benedict Montgomery
    He looks normal on the outside ——— but on the inside he is a world full of complicated magic.

    18 • The Bastard • Outfit • @ School • Fitz & Rose

          Rose lacht en schudt haar hoofd. ‘Ik wil je met alle liefde helpen, maar ik ga het niet voor je maken — señor.’ Voordat Ari kan reageren of überhaupt zijn Spaanse boeken op tafel kan plaatsen, weet zijn hoogst irritante halfbroer ineens te verschijnen aan hun tafel — compleet gekleed in pak, alsof hij op weg is naar zijn kantoor.
          ‘Als het ’s werelds slechtste grappenmaker niet is. Stoor ik jullie date? Niet dat de dates van burgerlijke types als jullie me wat kunnen schelen.’
          Ari kan niets anders doen dan zijn ogen heen en weer laten te rollen in hun kassen, het was echt iets voor Fitz om zichzelf beter te voelen dan andere personen — alleen maar door zijn achternaam. Opnieuw kan Ari niets zeggen, ditmaal omdat Rose hem voor is — wat hij wel kan waarderen, ondanks dat hij niet weet wat precies de band is tussen Fitz en Rose.
          ‘Burgerlijk? Je kwetst me diep, Fitzgerald. Niet zo depressief doen, het is geen date.’
          Ari vouwt zijn handen samen bovenop de tafel en kijkt omhoog naar Fitz met een tevreden glimlach rondom zijn mondhoeken gevouwen.
          ‘Helaas, Fitz — dit is geen date, maar ik begrijp dat jij die ook niet zou kunnen herkennen aangezien je daar geen ervaring mee hebt. Nee, de daadwerkelijke dat vindt vanavond plaats. Oh, trouwens — volgens mij heb je nog een beetje roze glitter in je haar zitten.’
          Ari haalt een hand door zijn eigen lokken, ten teken dat Fitz zijn haren even door elkaar zou moeten gooien. Natuurlijk is er niets meer te zien van zijn grap, daar heeft Fitz overduidelijk voor gezorgd. Alsnog is het leuk om hem voor de grap te houden op deze wijze. Als Fitz dacht dat hij hem voor schut kon zetten bij Rose, had hij het goed mis. Ari is van alle markten thuis en dat zou hij hardhandig laten weten als dat benodigd was.