[RPG • 200] Pop's Chock'lit Shoppe • Speeltopic OO1 - Speeltopics

---

WELCOME TO ◆ ◆ ◆ ◆ ◆ ◆ ◆ ◆ ◆ ◆ ◆ ◆ RIVERDALE

---

RIVERDALE Hoewel Pop’s één van de weinige lichtpuntjes is gelegen in het onbekende Amerikaanse stadje is het zeker niet de enige dat er te zien is. Deze stad kun je zo goed als in 4 opdelen. Zo heb je de Townhall in het Noordelijke centrum van de stad net zoals de dure shoppingstraat, de Roving Eye en de Pembrooke appartementen voor de rijkelui. Ietswat naar het oosten van het Centrum vind je de Riverdale High School en het Carson College waar de meesten na hun highschool gaan om te studeren Evenals the Sherrifstation en de gemiddelde woonwijken. Naar het Westen heb je het befaamde Evergreen forest en Sweetwater River en voor wie naar het zuiden trekt is beter gewaarschuwd. Dit is het territorium van de Southside Serpents waar je ook de beruchte Whyte Wyrm bar hebt waar je de meest illigale dingen zult tegenkomen. Dus you better watch out...Niet ver daarvan toe heb je de armere wijken en het trailer park en had je de Twiligh drive in al is deze al een eindje gesloten. STORY In deze diner serveren we u 24/7 de lekkerste snacks die je je maar kunt bedenken en dat voor een aardig prijsje. Pop’s heeft de beste hamburgers en milkshakes waar je ‘U’ tegen zegt. Met zijn retrolook en nog steeds werkende jukebox word je even terug gebracht naar de jaren 50 en kun je chillen tot s’avonds laat. Echter is niet alles binnen en buiten deze shop rozengeur en maneschijn en dat moet je maar eens vragen aan de locals. Waar ligt Pop’s Chock’lit shoppe zeg je? Wel deze is gelegen in het rustige stadje Riverdale. Niet alles in deze stad kun je legaal noemen, maar voor deze mensen is het hun thuis. Een thuis vol geheimen waarvan de meesten deze ook niet in het daglicht willen brengen. In deze rpg willen we het vooral rond pops en zijn klanten houden , die elk hun eigen leventje leiden met hun geheimen. Deze rpg is gebaseerd op de gelijknamige netflix serie, maar speelt zich af voor de eventementen. 2014 om precies te zijn. Hierdoor willen we ook de originele personages of mogelijke connecties met hen niet toelaten in deze rpg. Dit betekend ook Faceclaims. Jullie zijn verder vrij en laat jullie creativiteit stromen! Wel willen jullie je eraan herinneren dat je het ook wel realistisch moeten houden. Je personage kan dus niet iemand vermoord hebben of weeskind zijn die op zichzelf leeft etc. We willen jullie dus ook verzoeken niet te extreem te gaan zodat het voor iedereen nog leuk blijft dus als je een ideetje hebt maar weet niet of het mag, vraag het gerust aan ons in Gb! Wij zullen dan ook de geheimen goedkeuren en desnoods afkeuren. Wees origineel and have fun! ROLES Naam | Leeftijd | status | User | Pagina Mannen 6/10 • Austin Daniel Hill • 24 • Vreemde vogel • Blossems • 1,2 • Brandon Matthew Parker • 25 • Deputy • GriffeI • 1,2 • Devin Thómas Sigthorsson • 23 • Jock • Ziegler • 1,2 • Floyd Ralph Chester • 27 • Golden Boy •PeterMaximoff • 1,3 • Christian Dean DiAngelo • 27 • een troublemaker• Habiba • 1,4 • James Baldwin • 25 • Jock • Roanoke • 1,4 • Vrouwen 7/10 • Rachel Lucia Boyce • 23 • Fotografe • GriffeI • 1,3 • Reyna Indiana Montero • 21 • status •Habiba • 1,5 • Willow Dorothea Doyle • 22 • The brains • GreenIight • 1,4 • [R] Ivana Nora Montrose • 22 • ... • Merodeadores • 1,2 • Monica Noelle "Mo" Prescott • 23 •Good girl gone slightly bad • Prongsie • 1,2 • Zelda Raven Jekyll • 23 • status • Psychopaths • 1,4 • Liliana 'Lily' Alexa Grayz • 21 • status • Arioline• 1,5 RULES • In deze RPG gelden de huisregels van Quizlet. • Je schrijft een post van minimaal 200 woorden. • Je probeert minstens 1 keer per week te posten mits je het druk hebt, gelieve het ons dan te melden. • Lees het topic goed door voordat je een personage aanmaakt. • Een reservering blijft 72H staan. Geef aan als je dit niet red vanwege omstandigheden. • Maximaal twee personages per persoon van verschillende geslachten, persoonlijkheden en statussen. • Geen Mary-Sue's en Gary-Stu's. • Wees ook origineel in iemands verhaal. Niet iedereen heeft iets heftigs meegemaakt, er zijn ook kleinere problemen. • Alleen Blossems, en GriffeI maak nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven. • 16+ is toegestaan, meld het echter liever wel boven een post. • Sluit niemand buiten. • Bespreek relaties en dergelijke zaken in het praattopic. • Vragen kunnen altijd gesteld worden aan ons THANKS SANNE VOOR DE LAYOUT ! Start: Het is vrijdagavond 28 april, de meeste zijn gedaan met werken en zijn onderweg naar Pop's, want deze bestaat vandaag al 25 jaar !¨Pop's heeft dan ook zijn trouwste klanten uitgenodigd voor gratis milkshakes en hamburgers en wie wil kan zich amuseren met de karaoke bar!

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Floyd Ralph Chester
27 || Golden Boy || Off to Pop's || Rachel
Gelukkig was Rachel beneden voor haar moeder mij wat drinken kon aanbieden. Ik schonk haar een glimlach en drukte een kus op haar voorhoofd, nadat zij er een op mijn wang had gedrukt. "Hi." Ik wilde een arm om haar heen slaan, maar besloot het in elk geval niet rond haar moeder te doen. Ik had geen zin in vragen en wilde haar die ook besparen als ze straks weer thuis kwam. Ze sprak nog even met haar moeder, maar toen Rachel duidelijk maakte dat ze wilde gaan, drukte ik nog een kus op Julia's kop en eentje op de wang van mevrour Jones. "Heel erg bedankt voor het oppassen, mevrouw Jones." zei ik tegen het vrouwtje. "En Jules, gedraag je." sprak ik de hond toe, voor ik me min om meer liet meeslepen naar buiten door het meisje, en de deur achter ons dicht hoorde vallen. Ik voelde haar arm in die van mij haken en legde mijn hand op die van haar, terwijl we rustig richting de spoorovergang liepen, richting Pop's. Ze leunde tegen me aan en begon een gesprekje over mijn werk. Ik haalde voorzichtig mijn arm uit die van haar, en sloeg deze om haar heen, voor ik aan mijn antwoord begon. "Het is altijd druk op de Spoedeisende Hulp, maar ook altijd een uitdaging. Een warme douche en een goede wandeling doet wonderen voor een mens." Mijn werk was zeker slopend, maar dat hield me niet tegen om toch ook een leven buiten mijn werk te hebben, meerdere zelfs. "En hoe gaat het met je? Kom je je dagen een beetje door?" Ik wist dat ze het in vlagen nog heel erg moeilijk had met het afstaan van haar kindje, iets wat ze me een keer in een emotionele half dronken bui had verteld. Ik hield het geheim even als mijn eigen geheimen dichtbij mijn hart. Intussen kwam de slecht verlichte spoorwegovergang in beeld, die ons uit Serpent Terretory zou leiden, zo naar Pop's. Ik was opgegroeid net aan de overkant van het spoor, maar toch voelde ik me aan de Serpent kant van het spoor veel beter thuis. Nu zou ik het niet vreemd vinden als een deel van mijn familie zoizo van deze kant van het spoor kwam, maar daar spraken we nooit over. Hoffelijk hielp ik Rachel over het onever terrein bij de overgang, en daar liepen we dan: Twee jongeren, geboren aan de goede kant van het spoor, getogen aan de verkeerde kant. Wat maakte dat ons? Ik had geen idee, maar het maakte ook niet uit. Rond elkaar konden we onszelf zijn, en dat was erg fijn. Inmiddels zag ik het heldere licht van Pop's neonverlichting al verschijnen in de verte. We waren er bijna en de geur van junkfood kwam ons al tegemoed, waardoor mijn maag hard rommelde. Nu pas had ik weer door wat weinig eten en hard werken met je deed, en laat me je vertellen dat het je zeker geen goed doet.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Vermoeid had Iva na thuiskomst haar tas op de keukentafel gegooid. De leerlingen waren buitengewoon irritant geweest die dag, en hoewel ze normaal kinderen geweldig vond, was het één van die dagen dat ze volledig snapte dat sommige mensen een hekel hadden aan kinderen. Normaal kon ze hen gewoon stil krijgen door haar stem wat te verheffen, gezien ze haar genoeg respecteerden, maar er viel niks mee te beginnen vandaag. Ze konden dan ook mooi wachten tot ze hun proefwerken na zou kijken, dat ging ze dat weekend niet meer doen. Hadden ze hun kop maar moeten houden. Ze was dan ook eerst gaan slapen, en was pas opgestaan toen Bran ook thuiskwam.       Inmiddels was het bijna tijd om te gaan, al stond haar lieftallige vriend nog onder de douche. Then again, hij was meestal wel snel klaar.       'Iva? ben je bijna klaar?'       'Bijna!'       Ze was bezig met wat mousse in haar donkere lokken te doen, en vanuit de spiegel zag ze dat Bran de slaapkamer inliep, al aangekleed. Een teleurgestelde frons verscheen op haar gezicht. 'Waarom kleed je je om in de badkamer?' bromde ze, toen hij zijn armen rondom haar middel sloeg. 'Zo kan ik niet genieten van je mooie lichaam.' Hun gesprek werd onderbroken door de deurbel. Iva maakte zich er niet echt druk om en trok haar schoenen aan terwijl Bran naar beneden liep.       De stemmen van beneden bereikten al snel haar oren en Iva facepalmde zichzelf. Ze wist dat ze iets vergeten was. Natuurlijk zou ze met Bran naar het feest gaan, maar het was haar com-pleet ontglipt toen Devin vroeg of zij er heen ging. Ze wierp nog een laatste blik in de spiegel en liep toen op haar gemak naar beneden.       'Sorry, sorry, sorry!' meldde ze de twee heren met een pruillipje. Iva gaf Devin een snelle knuffel en een kus op de wang bij wijze van begroeting, waarna ze haar arm door die van Bran stak. 'Ik was het volledig vergeten dat ik al iets afgesproken had.' Ze wierp de beide mannen een verontschuldigende blik toe. 'Maar we kunnen met z'n drieën gaan? The more, the merrier, right?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

---

Na een lange douche, waarmee ik alle olievlekken heb weggewassen maak ik me klaar om naar Pop's te gaan. Ik kam mijn schone haren naar achter en trek een shirt over mijn hoofd, waarna ik jammer genoeg de vorige stap moet herhalen. Elke keer maak ik die fout. Verdorie, Blake. Ik kam opnieuw mijn haar en schenk mezelf een kwade blik in de spiegel. Omdat dat niet veel oplost ga ik verder met mezelf aan te kleden. Ik doe mijn broek aan en maak mijn riem vast. Daarna rol ik mijn pakje sigaretten, zoals gewoonte, op in mijn linkermouw. Ik trek een paar sokken aan - twee verschillende want het leven is te kort om sokken te sorteren - en hol naar beneden waar ik mijn trouwe combats om mijn voeten doe en mijn lederen jack aan trek. Mijn mobieltje stop ik in mijn broekzak en ik grijp mijn sleutels van het haakje en mijn motorhelm van het kastje. Nadat ik de deur van mijn trailer op slot heb gedaan en stap naar Bullet toe. Nadat ik de sleutels in het contact gestopt heb en gas gegeven heb komt het beestje met veel lawaai tot leven. Er verschijnt een kleine glimlach op mijn gezicht. Ik kan eerlijk zeggen dat ik nergens liever ben dan op mijn motor. Pop's komt op een nauwe tweede plaats, maar alleen wanneer ik rijd voel ik me echt vrij. Dan pas voel het alsof ik me nergens zorgen over moet maken, alsof ik met niemand rekening moet houden en geen lasten op mijn schouders heb, geen verplichtingen... Er is alleen ik, de weg en Bullet. En waar we belanden is niet belangrijk. Maar vanavond heb ik wel een bestemming. Het duurt niet lang voor ik bij het huis van Zelda aangekomen ben. Ik geef een paar keer flink gas, waardoor de motor heerlijk gaat ronken, Ik zet Bullet op de staander en leun wat achteruit terwijl ik mijn helm af zet. Geduldig wacht ik op mijn maatje.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Zelda Raven Jekyll “Join the nerd side, we've got pie.” Ik staarde een beetje verveeld naar het scherm van mijn TV. Ik zat nu al een tijdje te gamen, maar in je eentje gamen was toch wel een stuk minder vermakelijk dan met zijn tweeën. Ik moets toegeven dat ik alleen gamen verkoos boven gamen met mensen die geen idee hadden van wat ze nou eigenlijk überahupt aanmoesten met een controller – maar met ervaren gamers spelen vond ik toch wel het aller leukst. Samen tegen een beeldscherm schreeuwen en schelden was immers wederom leuker dan in je uppie. Mijn gedachten dwaalden af naar mijn favoriete game-maatje, Blake. Over hem gesproken, waar bleef hij nou eigenlijk? Ik wierp een blik op de klok die aan de muur hing en zag dat hij al één minuut te laat was. Hij had gezegd dat hij mij zou ophalen om samen naar Pop's te rijden, gezien de diner inmiddels alweer vijfentwintig jaar bestond. Ik wilde 'm al gaan bellen, toen ik buiten het luide geronk van een motor hoorde. Als je het over de duivel hebt... Ik kwam overeind, pakte mijn jas en rugzak van de kapstok en wandelde naar buiten.       ‘Hey, ik begon me al bijna zorgen om je te maken,’ zei ik grappend en liep op hem af. ‘Heb je het trouwens al gehoord – binnenkort komen er allemaal nieuwe games uit!’ deelde ik vervolgens enthousiast mede. ‘Zelfs de nieuwste versie van mijn naamgenootje zal binnenkort uitkomen – ook al hoef ik die niet maar goed. Raad eens wie er binnenkort ook jarig is hint–hint.’ 23 • Catfishing • Geek • Streets • Blake

---

I just caught the wave in your eyes

Austin Daniel Hill With Mo • @Pop's Ze haalde na kort gegrinnik haar schouders op, ‘ik ben hier vrijwel permanent te vinden en vanavond hebben ze iedereen nodig, het gaat denk ik druk worden.’ Ik glimlach zwakjes, dat geloofde ik best– de tent liep nu namelijk al aardig vol.       ‘Ik gok dat het heel druk gaat worden,’ bevestigde ze mijn vermoedens al kon ik het woord ‘gokken’ op dit moment niet meer horen. ‘Nee, geniet ervan,’ beantwoordde ze mijn vraag en gulzig nam ik vervolgens een hap van de burger. ‘Dankje,’ mompelde ik met mijn mond nog vol maar was verbaasd dat er überhaupt een goed gearticuleerd woord nog uitkwam.       Ik keek met haar mee naar de klok en zuchtte, ‘een halfuurtje is nogal kort als je nog de hele avond moet, zou daar is een keer een klacht voor indienen.’ Ik knipoogde lachend voor ik het bord wat van me af schoof; ‘hoe gaat het verder?’ Vroeg ze en ik bekeek haar ongegeneerd even van top tot teen voor ik mijn schouders ophaalde.       ‘Ik zal eerlijk met je zijn,’ antwoordde ik en legde een pakje sigaretten op de balie. ‘Niet zo heel goed maar het is een lang verhaal, daarbij heb ik vannacht niet geslapen dus erg te genieten ben ik sowieso niet.’ Ik glimlachte toen ik hoorde hoe erg mijn gezanik aan het worden was, ‘maar genoeg over mij, zin om een sigaretje te roken voordat je begint en dat je misschien is wat loslaat over jou en James; die jongen vertelt mij nou nooit wat over jullie– en misschien als ik veel geluk heb, heb je een leuke vriendin die mij ook wel ziet zitten?’       Na de breuk met Zelda was ik er nog niet op uit geweest en dat betekende dat deze laatste maanden haast vrij geweest waren van enkele intimidatie behalve het kleffe koppel waar ik mee leefde.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

23 • GOOD GIRL GONE SLIGHTLY BAD • POP'S > OUTSIDE POP'S • AUSTIN 'Een halfuurtje is nogal kort als je de hele avond moet, zou daar eens een keer een klacht voor indienen.' Ik grinnik en schud mijn hoofd.       'Dat krijg je in de horeca. Het is geen vetpot, maar ik heb het naar mijn zin,' merk ik op en ik drink het glas leeg.       'Ik zal eerlijk met je zijn. Niet zo heel goed, maar het is een lang verhaal. Daarbij heb ik vannacht niet geslapen dus erg te genieten ben ik sowieso niet.' Ik pruil even als ik hem aankijk. 'Maar genoeg over mij, zin om een sigaretje te roken voordat je begint en dat je misschien eens wat loslaat over jou en James? Die jongen vertelt mij nou nooit wat over jullie, en misschien als ik veel geluk heb, heb je een leuke vriendin die mij ook wel ziet zitten?'       Grijnzend sta ik op en ik loop met hem mee naar buiten. Binnen mag niet gerookt worden (gelukkig) maar buiten natuurlijk wel. Ik rook zelf niet, maar neem zo nu en dan eens een trekje van de sigaret van iemand anders. 'Wel,' begin ik lachend, 'het gaat goed tussen mij en Jem, als je je dat afvraagt,' glimlach ik tevreden. We zijn nu min of meer een jaar samen en nog altijd ben ik gek op hem. Hij weet niet van mijn aanvaring met meneer de Deputy Sherrif hier en ik ben van plan dat te houden. Niemand weet ervan, behalve Brandon natuurlijk. Ik ben ook niet van plan het aan iemand te vertellen, behalve misschien ooit James, maar zelfs daar krab ik me nog eens even voor achter mijn oren. 'Zoals je merkt, ben ik vaker bij jullie dan bij mijn ouders thuis, dus dat is een goed teken,' plaag ik Austin en ik geef hem een klein plagend zetje tegen zijn schouder aan. We staan tegen Pop's geleund in het zonnetje en ik sluit mijn ogen even. Mijn krullenbos heb ik zo goed mogelijk vastgebonden zodat het niet in mijn gezicht hangt en ik moet zeggen dat het ook wel lekker is wanneer het op zich een goed temperatuur is buiten. Ik neem een klein trekje van Austins sigaret en geef hem dan terug als ik een hoestbui op voel komen. Ik rook veel te weinig om het echt lekker te vinden en ik heb al helemaal geen behoefte aan een pakje van die dingen per dag, dus zo nu en dan een trekje is prima. 'Ik zal eens rondvragen bij vriendinnen of ze je zien zitten,' lach ik, 'heb je al iemand op het oog?'

---

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

DEVIN THÓMAS SIGTHORSSON YOU KNEW I WAS TROUBLE, BUT YOU COULDN'T RESIST 23 years old ♣ Teacher to be ♣ Outside Ivana's house ♣ Ivana

---

Het duurde niet lang voordat de deur open werd gedaan. Devin had verwacht dat het vrolijke gezicht van Ivana zou verschijnen, vandaar dat er ook een glimlach op zijn gezicht rustte, maar toen hij Brandon voor zijn neus zag, verdween die lach als sneeuw voor de zon. " Ik zou zeggen kom binnen, maar dat kan niet want Ivana en ik gaan naar een feest." zei Brandon bot. Devin zuchtte diep. Hij snapte niet waarom Brandom zo vijandig deed tegenover hem, hij deed nooit iets verkeerd en jaloers hoefde hij al helemaal niet te zijn. Devin zou nooit iets met Ivana doen, hij zag haar immers meer als een zusje.       'Nou, helaas voor jou-' Devin vormde een grijns op zijn gezicht. 'Had ik Ivana ook al mee gevraagd, dus ik ben jullie aanhang,'       Nog voordat Brandon kon reageren, kwam Ivana aangehold. 'Sorry, sorry, sorry,' riep ze paniekerig. Devin rolde lachend zijn ogen. Hij had al begrepen dat ze hem waarschijnlijk vergeten was. Ze gaf Devin een knuffel en een kus op zijn wang. Ik was het volledig vergeten dat ik al iets afgesproken had,' Ze ging terug staan bij Brandon. 'Maar we kunnen met z'n drieën gaan? The more, the merrier, right?'       Devin knikte als bevestiging, maar hij had natuurlijk makkelijk praten. Brandon was meer het probleem, maar dat boeide Devin vrij weinig. Hij ging mee of meneer de politie het daar nou mee eens was of niet. 'Helemaal mee eens, Iva,' zei Devin en hij lachte naar het stel voor hem. 'Jullie zullen geen last van mij hebben,' grapte hij. 'Ik heb nog wat dingen te bespreken,' Hij dacht aan Rachel, aan wie hij wat moest vragen.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

---

“Hey, ik begon me al bijna zorgen om je te maken,’ zegt Zelda tegen me zodra ze de deur uit is. Io moet zachtjes lachen, omdat ik nu niet meteen het type ben waar zij zich zorgen om moet maken. Volgens mij heb ik al genoeg bewezen dat ik voor mezelf kan zorgen. Daarbij denk ik ook niet dat iemand mij wat zou proberen doen aangezien maar weinig mensen het durven opnemen tegen iemand die zoveel groter is dan zichzelf. “Heb je het trouwens al gehoord – binnenkort komen er allemaal nieuwe games uit! Zelfs de nieuwste versie van mijn naamgenootje zal binnenkort uitkomen – ook al hoef ik die niet maar goed. Raad eens wie er binnenkort ook jarig is hint–hint,” ratelt Zelda aan één stuk door. Ik frons mijn wekbrauwen terwijl ik haar mijn helm toe stop, zodat zij die op kan zetten, en mijn hersenen pijnig over de vraag wie binnenkort een jaartje ouder wordt. Ik weet dat haar verjaardag niet zo ver meer is maar ik vraag me toch echt af voor wie ze dan een spel zou willen kopen. De enige die gamet met haar ben ik. “Alleen jij, toch? Vergeet ik iemand?” vraag ik verward. Ondertussen zet ik me weer schrap zodat Zelda voldoende plaats heeft ook op de motor te stappen. Dat vind ik het enige nadeel; het zadel is nogal krap voor twee personen. Het lukt wel, maar degene die meerijdt zit meestal helemaal tegen m’n rug aan geplakt. Niet dat ik dat erg vind natuurlijk, zeker als we het over mooie dames hebben. Hoewel Zelda en ik niks met elkaar hebben op romantisch vlak moet ik wel toegeven dat ik het best grappig vind hoe jaloers sommigen kijken als we samen ergens toe komen. Dikwijls doe ik er dan nog een schepje bovenop en leg ik een arm om haar schouder. Erg amusant. “Heb je de trailer gezien van dat ene spel waarin je zombies aan kunt vallen met een kettingzaag?” breng ik mijn gedachten terug naar het gesprek.”Die lijkt me zo vet.”

[ bericht aangepast op 21 april 2017 - 16:03 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

RACHEL LUCIA BOYCE

PHOTOGRAPHER, With Floyd, On the way to Pop's

Floyd begroette me terug door een kus op mijn voorhoofd te drukken wat me licht had laten glimlachen. Mijn moeder had altijd wel gehoopd dat we een stelletje zouden worden. Dat had ze me al gezegd de eerste keer dat ik de jongen bij ons thuis had uitgenodigt, maar sinds mijn zwangerschap wist ze dat ze er beter niet over begon. Ik had geen behoefte aan een relatie en het idee dat ik met eerder wie gekoppeld zou worden door mensen frustreerde me enorm. Ik waardeerde het dus dat mijn moeder erover op hield maar ik zag nog steeds wel aan haar handelingen of ze iemand waardig vond of niet. Zo is ze ook totaal anders als ik Chris uitnodig, maar goed ook want Chris is net zoals mijn grote broer, en mezelf met hem zien... Nee dat zat er gewoon niet in.
Floyd had nog even mijn moeder bedankt voor het oppassen van zijn hondje en zei die laatste nog gedag voordat ik hem het huis had uitgesleurd. Floyd legde algauw zijn arm om mijn schouder heen wat ergens wel fijn was gezien ik het best koud had. " Het is altijd druk op de spoedeisende hulp, maar ook altijd een uitdagening. Een warme douche en een goede wandeling doet wonderen voor een mens." verklaard hij waardoor ik even knikte. Zijn job zou nooit wat voor mij zijn. Ik was zelf nooit fan geweest van ziekenhuizen, onbekenden en bloed, maar iemand moest het doen -en er slim genoeg voor zijn-. " En hoe gaat het met je? Kom je de dagen beetje door? " een kleine zucht verliet mijn lippen. Ik praatte wel graag met mensen, maar Floyd wist een groot deel van mijn geschiedenis waardoor ik me ook wat meer open stelde dan dat ik deed bij andere. Het feit dat hij wist van mijn vroegere zwangerschap maakte ons ook wel close ondanks dat ik hem nooit heb willen vertellen wie de vader is.
" Wel goed, de ene dag beter dan de andere. " begon ik. " Ik had vorige week een foto opdracht dus dat is wel fijn, zo kon ik de huur betalen deze maand. " verklaarde ik hem waarna ik even voor me uit keek. We waren bij de spoorweg aangekomen en bij deze zondsondergang haf het een prachtig beeld, een beeld dat even deed vergeten dat deze stad hierdoor is opgesplitst. Slechte kant van het spoor, zo zeggen ze ons maar zo slecht was het nou ook weer niet, het was tenminste een realistische kant eentje die zich niet perfect voordeed want dat is het ook niet. Nadat we deze hadden overgestoken liepen we wat verder door en zag ik de rode neonverlichting al opdoemen. " Hmm ik zou nu echt een milkshake op kunnen " grinnikte ik tegen Floyd. Ik had nog niet echt gegeten vandaag dus dat kwam mooi uit. Echter dacht ik er niet aan dat we niet de enige gingen zij bij pops. Ik haalde een pakje sigaretten boven en stak een tussen mijn roodgestifte lippen waarna ik Floyd ook eentje aan bood terwijl ik die van mij aanstak. Whyte wyrm geweest deze week? " vroeg ik hem vervolgens uit interesse "

[ bericht aangepast op 21 april 2017 - 18:05 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

BRANDON MATTHEW PARKER

DEPUTY, With Ivana and Devin, Home

De avond was nog zo goed begonnen. Een deugddoende douche, en een kort maar romantisch momentje met Ivana, wat me inderdaad had wensen dat ik me gewoon bij haar had omgekleed en voor een keertje een romantische avond met alleen ons tweetjes had. Dan had ik de deur nooit open gedaan en hoefden we nu geen schoothondje mee te nemen. Zolang hij maar niet op Ivana zat te kwijlen deze avond ging ik 'rustig' blijven.
'Nou, helaas voor jou-. Had ik Ivana ook al mee gevraagd, dus ik ben jullie aanhang,' De man voor me grijnsde even en mocht hij niet haar beste vrienden geweest zijn dan had ik er meteen voor gezorgd dat hij die grijns liet verdwijnen. Ik snoof even en keek hem even nauw aan al richtte ik meteen mijn aandacht op mijn vriendin eens ik haar de trappen hoorde aflopen.
'Sorry, sorry, sorry!' meldde ze ons waarna ze de man voor me begroette met een kus op zijn wang en een knuffel waardoor ik hun bewegingen nauwlettend volgde. Eens ze daarmee klaar was kwam ze weer naast me staan en voelde ik haar arm door die van mij haken waardoor ik automatish onze vingers samen vlocht. 'Ik was het volledig vergeten dat ik al iets afgesproken had.' schaapachtig keek ik haar aan. Hoe kon ze dat nou vergeten? Ik was haar vriendje ik had voorrecht op het schoothondje. 'Maar we kunnen met z'n drieën gaan? The more, the merrier, right?'
Ik glimlachte als een boer met kiespijn 'Helemaal mee eens, Iva,' zei Devin met een lachje al vond ik het 'Jullie zullen geen last van mij hebben,' grapte hij vervolgens waardoor ik hem kort aankeek 'Ik heb nog wat dingen te bespreken,' dat laatste boeide me al helemaal niet, maar gezien ik Ivana niet teleur wilde stellen besloot ik maar aardig te blijven. "Mooi, dan kunnen we wel vertrekken denk ik. Mijn auto? Devin kan wel op de achterbank." zei ik en drukte een kus op Ivana's wang waarna ik haar los liet om mijn jas aan te trekken en ik nam mijn autosleutels vooraleer ik de twee afwachtend aankeek. Ik ging hem alzeker niet laten rijden met Ivana, dus moest het maar zo. Tenzij Devin afgeschrikt was en hierdoor alleen in zijn eigen wagen kroop vond ik dat ook best.

[ bericht aangepast op 23 april 2017 - 23:33 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

---

---

Vanwege zijn opperbeste stemming, loopt Jem fluitend in de richting van zijn wagen — terwijl hij zijn sleutels op grote snelheid langs zijn wijsvinger omhoog en omlaag laat glijden. Vandaag heeft zijn team een uitermate grote overwinning geleverd, waardoor Riverdale High op het moment op de bovenste plaats van de rangorde staat binnen het klassement. Normaal gesproken was Jem streng als coach, maar aan het einde van de wedstrijd had hij toegestaan dat zijn jongens hem met kleding en al onder de douche hadden getrokken om de victorie met hem te delen — alsof hij al het werk had gedaan, in plaats van zijzelf.       Zojuist had Jem zich thuis omgekleed in wat lossere kledij — een loszittende spijkerbroek, ietwat te grote Riverdale High sweater en zijn vertrouwde All Stars (natuurlijk met losse, ongestrikte veters) — aangezien hij Willow heeft beloofd haar op te halen voor de kleine samenkomst bij Pop’s. Daarbij zou hij Mo ook weer te zien krijgen, ook al was het minder dan twaalf uur geleden dat ze nog in zijn armen lag en wakker werd door het lichte zonlicht wat de kamer in scheen. Jem kan de weg richting Willow blindelings vinden en staat dan ook binnen enkele minuten voor haar deur, waarna hij zijn hand meerdere malen op de claxon terecht laat komen. Jem deed niet aan beleefdheden, waardoor hij zijn hoofd uit het raam stak en een glimlach zo breed als zijn volledige gezicht tevoorschijn toverde.       ‘Will?! Will?! Schiet op jij en breng je kont hierheen. We hebben eten verdiend! Willlll!’

---

•

---

---

22 Years | Student: Business manegment | In the car with Jem

---

Nog altijd stond Willow voor de spiegel, eigenlijk was ze tien minuten geleden al klaar geweest, maar sinds Jem nog altijd niet was gearriveerd had ze extra tijd gehad om naar zich zelf te staren. Hoe langer ze keek hoe meer ze begon te twijfelen aan haar look en haar make-up, vandaar dat Willow voor de zoveelste keer met haar mascara over haar wimpers ging. Iets wat ze beter niet had kunnen doen, want net op het zelfde moment klonk er getoeter van buiten. Willow schoot met het borsteltje door en als gevolg zat er een streep mascara op haar wang. Een zucht rolde over Willow haar lippen terwijl ze naar de wattenstaafjes greep om de streep er af te halen. ‘Will?! Will?! Schiet op jij en breng je kont hierheen. We hebben eten verdiend! Willlll!’ hoorde Willow Jem zijn stem van buiten komen, een lach rolde over haar lippen terwijl ze de laatste spullen in haar tasje duwde. 'Willow red die jongens nou eens uit zijn leiden.' klonk Willow haar jongere zusje -Donna- haar stem nog, maar Willow stoof al de trap af naar beneden toe. 'Ik zie jullie later.' riep ze haar ouders nog toe en ja ze woonde nog bij haar ouders. Willow was 22 jaar oud en ze woonde nog altijd bij haar ouders, maar wat moest ze dan? Het was niet als of er echt genoeg geld in de pot zat voor Willow om een eigen appartement te huren. Bovendien was het ook wel zo makkelijk zolang ze toch nog in Riverdale studeerde. 'Gassen.' zei Willow vrolijk toen ze in Jem zijn auto sprong. 'Voordat Donna zich bedenkt dat het geweldig vind om met ons mee te rijden, geloof me dat meisje is zo ongesteld als wat vandaag dat wil je niet.' Een korte lach rolde over Willow haar lippen terwijl ze haar gordel vastmaakte. 'Anyway.' veranderde de jongedame het onderwerp, omdat ze niet echt de grote behoefte voelde om nog een kwartier over haar jongere zusje te praten zo interessant was de jongedame ook weer niet. Zelf al was ze dit wel geweest, ze vertelde Willow toch te weinig over haar leven dus Willow had eigenlijk geen flauw idee wat zich afspeelde in het leven van haar zusje. 'Jullie hebben gewonnen.' sprak Willow doelend op het team van Riverdale high wat Jem coachte, Willow mocht dan wel al een tijdje niet meer naar Riverdale high gaan ze vond het altijd fijn om te horen dat het team van haar school het goed deed. Wat deels natuurlijk ook kwam doordat Jem de coach was, wat haar interesse toch iets groter maakte. 'Om het te vieren krijg je straks van mij een milkshake.' zei Willow plagend, want een gratis milkshake zou hij vanavond toch wel kunnen krijgen.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Zelda Raven Jekyll “Join the nerd side, we've got pie.” ‘Alleen jij, toch? Vergeet ik iemand?” vroeg Blake verward. Een zachte lach rolde over mijn lippen bij deze vraag. Ondertussen had ik plaatsgenomen op zijn motor. Deze motor was echter niet helemaal gemaakt voor twee personen, dus elke keer wanneer ik bij Blake achterop zat, zat ik praktisch op hem. Niet dat je mij hoorde klagen – in tegendeel zelfs, Blake was een erg aantrekkelijke man, dus ik kon me wel ergere straffen inbeelden. Nadat ik de helm, die Blake mij had aangegeven, had opgezet, wikkelde ik mijn armen om zijn middel en klapte het vizier open zodat ik tenminste nog behoorlijk met hem kon communiceren.       ‘Dat bedoelde ik ook slimmerd – het was een hint, voor als je nog problemen had met een verjaardagscadeautje uitzoeken,’ zei ik en lachte zachtjes.       ‘Heb je de trailer gezien van dat ene spel waarin je zombies aan kunt vallen met een kettingzaag?’ vroeg Blake toen en mijn wenkbrauwen schoten gelijk omhoog. Nee, die had ik nog niet gezien maar zombies vermoorden met een kettingzaag? Dat klonk wel echt super tof eigenlijk. ‘Die lijkt me zo vet.’       ‘Je neemt me de woorden uit de mond,’ zei ik met een brede grijns en porde hem in zijn zij. ‘Als je mij nu dat spel regelt voor mijn vejraardag, dan mag je 'm misschien samen met mij uitproberen – deal?’ Ik dacht even na. ‘Of we geven 'm aan Pop's, voor zijn jubileum.’ 23 • Catfishing • Geek • Streets • Blake

---

I just caught the wave in your eyes

Floyd Ralph Chester
27 || Golden Boy || @ Pop's || Rachel
We liepen rustig richting de spoorlijn en daarmee ook Pop's. Ze sprak zacht en langzaam, maar ze sprak met me, iets waarvan ik wist dat heel bijzonder was. Ik wist als een van de weinigen wat meer over haar verleden en haar zwangerschap. Ik begreep niet hoe ze zich moest voelen, maar wilde er zeker wel voor haar zijn. Ik luisterde dan ook aandachtig naar haar en hield haar net iets dichter tegen me aan. "Dat is in elk geval iets, dat je weer wat werk hebt." Ik was zelf blij dat ik een redelijk stabiele baan had. Ik kon me niet voorstellen dat het makkelijk kon zijn om zonder vast inkomen te moeten leven, maar om te hopen dat je opdrachten kreeg. Inmiddels stonden we al bijna bij Pop's op de stoep. Ik grinnikte zacht bij haar woorden. "Ik ook nog wel wat meer dan een milkshake." Ik sloeg beleefd de sigaret die ze me aanbood af, maar reageerde wel op haar vraag. "Ik ben er twee keer geweest na een gevecht om een aantal Serpents op te lappen, maar meer niet. Normaal ga ik altijd op vrijdag en zaterdag avond, maar dat gaat nu niet." Ik haalde nog een hand door mijn licht vochtige zwarte krullen. We kwamen aan bij de deur van Pop's, toen haar sigaret nog niet op was, waardoor ik buiten op haar bleef wachten. Ik ging in het Noorden een meisje van mijn kant van het spoor niet alleen laten. Ze noemde onze kant wel de slechte kant, maar een meisje van die kant van het spoor, was hier echt niet veilig. Ik hield mijn arm dan ook om haar heen en hield de mensen om ons heen goed in de gaten. Toen haar sigaret op was, hield ik de deur open voor haar, en kwam de lucht van burgers en friet ons zo sterk tegemoet, dat mijn maar hoorbaar rommelde. "Kom. TIjd voor milkshakes en burgers." Ik nam haar met een glimlach mee naar binnen naar een van de lege booths, wat nog lastig was, gezien het al redelijk vol was. "Hey, Pop!" zei ik vrolijk tegen de oude man, terwijl hij langsliep met eten voor een andere tafel. Hij knikte met een glimlach en ging verder. Zelf liet ik me op een bank vallen en trok Rachel met me mee. "Een heerlijk avondje voor shakes, burgers, een feestje, en geen zorgen." Nu pas trok ik mijn arm terug van achter haar vandaan en zakte iets onderuit op de bank. Ik zag vele bekenden, en om eerlijk te zijn voelde het ook precies weer als High School, zelfs al zat ik hier nu met een meisje en niet met mijn team. Dit bracht heel veel herrinderingen terug, herrinderingen die ik aan de ene kant wilde vergeten, maar die aan de andere kant de meest succesvolle periode van mijn leven leken te representeren. Het maakte me altijd wat triest, waardoor ik hier maar weinig kwam. Toch voelde het ook wel weer heel goed om in de bekende banken te zitten, waardoor ik me voornam toch vaker te komen, terwijl Pop twee milkshakes, een mandje friet, en twee burgers voor ons neerzette. "Heel erg bedankt, Pop! Je bent de beste." drukte ik de man op zijn hart, voor hij doorging met werken en ik een burger naar mij toe schoof. "Eet smakelijk, Rachel." mompelde ik naar haar, voor ik aan mijn eten begon.

---

Bowties were never Cooler

RACHEL LUCIA BOYCE

PHOTOGRAPHER, With Floyd, On the way to Pop's

Ik waardeerde het enorm dat Floyd naar me luisterde want praten over mijn verleden en gevoelens was iets wat ik niet graag deed. Hij hield me dan ook iets dichter tegen me aan "Dat is in elk geval iets, dat je weer wat werk hebt." zei hij en ik knikte even met een waterig glimlachje. "Ik ook nog wel wat meer dan een milkshake." stemde Floyd in met mijn woorden wat me zacht deed lachen waarna ik een trekje nam van mijn peuk die de koude ook iets deed wegvagen.
Floyd sloeg vriendelijk mijn aanbod af en vertelde vervolgens over de bar. "Ik ben er twee keer geweest na een gevecht om een aantal Serpents op te lappen, maar meer niet. Normaal ga ik altijd op vrijdag en zaterdag avond, maar dat gaat nu niet." legde hij uit en ik knikte weer, zelf durfde ik geen voet in de bar te zetten. Ik kreeg vaker dan eens al perverse aandacht van mannen in het centrum van de stad, dus ik hoefde geen ongewilde aandacht van de serpents.
De geur van hamburgers kwam ons al tegemoet en ik nam dan nog een laatste diepe hijs van mijn peuk voordat ik deze op de grond uittrapte, toch wel blij dat Floyd voor me wachtte hier buiten in de kou. Galant hield hij de deur voor me open waardoor ik hem glimlachend een knipoogje schonk. "Thanks gentleman." en met deze woorden kwamen we de drukke Pops binnen. "Kom. TIjd voor milkshakes en burgers." We vonden nog een lege booth waar we ons plaatsten en haast meteen begroet worden door Pop's, de vriendelijke oude man die ik al jaren kende sinds ik een kleine meid was. "Hey." begroette ik de man dan ook vrolijk "Een heerlijk avondje voor shakes, burgers, een feestje, en geen zorgen." Floyd had inderdaad gelijk en ik kon het dan ook niet laten om al wat lichtjes mee te bewegen met de muziek. Ik bedankte dan ook Pops voor de milkshake en burger en genoot dan ook in volle tegen van mijn milkshake. "Smakelijk,
Floyd." grinnikte dan ook naar de jongen vooraleer ik een frietje in mijn mond stak. " Wauw dit brengt toch wel jeugdherinneringen op vind je niet?" vroeg ik grinnikend al had ik in mijn jeugd amper met Floyd opgetrokken, maar ik zag hier wel al oude bekende, zelf sommige dat ik liever niet zag vandaag, al konden ze mijn dag niet stuk maken. Ik zag Austin in een booth niet veel verderop zitten en rolde kort eens met mijn ogen waarna ik nog een frietje in mijn mond propte en met weer op Floyd richtte. "Ik ben eigenlijk best benieuwd hoe mijn moeder het doet met je Julia nu" grinnikte ik. Mijn blik viel nu op een oude bekende die de zaak binnen kwam. " Willow Hey! Hier is er nog een plekje vrij! " zei ik met een glimlachje. Willow en ik waren goede vrienden en ik vond het wel aardig om haar bij ons te laten zitten als ze wilde "

[ bericht aangepast op 30 april 2017 - 22:29 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH