Monochopsis schreef:
(...)
Omdat heel veel mannen daar ook niet mee naar buiten komen. Van mannen wordt geacht dat ze stoer zijn, nooit huilen en vooral niet over gevoelens praten, omdat ze anders zwak zijn. Er zijn ook genoeg gevallen van mishandeling waarin de man, mishandelt door de vrouw, niet serieus wordt genomen omdat men er over het algemeen van uit gaat dat de man degene is die de vrouw mishandelt doordat dit vaker naar buiten komt.
Nu wil ik niet zeggen dat de vrouw de grote boosdoener is in dit geval, ik wil uberhaupt geen boosdoener aanwijzen, maar ik zie veel eenzijdige reacties; die vooral duiden op de ongelijkheid van de vrouw in voordeel van de man.
Het gebeurt zeker, maar mijn punt is dat het geen 'maar alleen jij het ook doet'-geval is.
Maar de eenzijdigheid komt vooral ook omdat de discussie gewoon gaat over vrouwen. Het is niet dat wanneer je het erover hebt dat rood zo'n mooie kleur is, je erbij moet zeggen dat blauw ook een mooie kleur is. Seksisme tegen mannen is een groot probleem, daar is feminisme voor - maar nu bediscussiëren we seksisme jegens vrouwen. Ik hoor best wel vaak bij deze discussies dat mensen zeggen 'ja maar het gebeurt ook tegen mannen' (niet dat jij dit zegt), maar het is ook niet alsof wanneer je een discussie over vrouwenseksisme hebt, je meteen zegt dat het niet ook tegen mannen gebeurt.
Ciri schreef:
^ Om op het bovenstaande even in te gaan -ik ben het helemaal 100% met je eens-:
In Amerika werd een vrouw mishandeld door haar man. Ze had eindelijk de moed om naar de politie te stappen. Ze had bewijsmateriaal meegenomen (foto's, video's van het geweld, enz) om er op het politiebureau achter te komen, dat ze daar helemaal niet geïnteresseerd in waren. Ze zei gewoon dat hij haar mishandelde en dat was genoeg. Hoewel ze natuurlijk blij was dat er iets aan haar zaak gedaan werd, was ze ook geshockeerd omdat het dus ontzettend makkelijk is om een man te beschuldigen. Net zo makkelijk is het om te zeggen dat je verkracht bent omdat de vrouw in de meeste situaties meteen geloofd wordt. Dat is gewoon niet normaal.
Nou ja, ik ben het niet helemaal met je eens. Als je als verkrachte vrouw naar het politiebureau gaat, wordt je echt helemaal niet snel geloofd. Ik heb echt iets te veel verhalen rondom mij gehoord van verontwaardigde vrouwen die met heel, héél veel minachting werden behandeld in het ziekenhuis.
Als de politie het wel een klein beetje gelooft, moet je een heel naar, lang proces ondergaan bij het ziekenhuis en bij echt minstens tien ondervragingen je hele trauma omhoog halen - en dan ook nog, ALS je verkrachter wordt opgepakt, je trauma omhoog halen tegenover hem in de rechtszaal. Het hele proces is echt heel erg slopend. Dan heb ik het nog niet eens over de vragen 'wat had je aan/waarom had je zoveel gedronken' etc.
Dit artikel vind ik zelf goed. Het gaat over het ongeloof bij slachtoffers. Er was nog een artikel, maar die kan ik even niet vinden.
Tijd voor koffie.