• Cotton Candy Hearts
    ♕♕♕




    Welkom op Héraðsskólinn, de boarding school van IJsland, gelegen vlak buiten de stad Laugarvatn. Deze school is enkel voor de mooiste, de perfectste en vooral de rijkste leerlingen. De groep die op deze school zit is één grote vriendengroep, of in ieder geval, zo komen ze graag over naar de buitenwereld, maar tussen hen vindt ook genoeg backstabbing en narigheid plaats. Ondanks dat is de school redelijk normaal, voor zover een boarding school normaal kan zijn, of nou ja... het was normaal. Tot voor kort was de enige drama in deze school het geruzie over vriendjes en vriendinnetjes en het afkatten van elkaars kleding, maar sinds de nacht waarop het noorderlicht de hemel veranderde in een ballet van kleuren, is er wat veranderd. Hoewel iedereen op deze school perfect lijkt te zijn, hebben ze allemaal een verleden. Ze zijn lang niet allemaal altijd zo populair geweest en de meeste zijn juist hierheen gestuurd omdat ze er op hun oude school niet bij hoorden. Veel van hen hadden dan ook een denkbeeldige vriend of vriendin - vaak een betere versie van henzelf - om hen te vergezellen in hun eenzaamheid. Nu lijken die denkbeeldige vrienden teruggekeerd te zijn. Deze keer zijn ze er echter niet om te spelen, maar om ervoor te zorgen dat diegene waardoor ze ooit gedumpt zijn het leven zuur te maken en om hel los te laten op de vrienden die hun plaats vervangen hebben.



    "My fake plants died, because I did not pretend to water them."



    R O L L E N

    STUDENTS
    Kristján Hrafn Olvirsson • Scarlett {Tom Holland} || PeterMaximoff [1.2]
    Aidan Mannix Brogan • imaginary friend {Jordan Doww} || Dolan [1.3]
    Ari Mjöll • Viktoria {Matthijs Meel} || Traynor [1.8]
    Felix Larse Vilhjalmsson • Elísabet {George Elliot} || Wemel [1.5]
    Oliver Baltasar Leifsson • imaginary friend {Andrew Taggart} || Granian [1.11]
    Marius Olsen • imaginary friend {Arthur Gosse} || Prongsie [1.9]
    Nimue Galiene Shalott • Aetlí {Emily Bador} || Paddiecakes [1.4]
    Nuala Líle Callaghan • Thoràn {Mimi Elashiry} || Prongsie [1.3]
    Storm Freya Nielsen • Sverre {Ella Purnell} || Valtersen [1.3]
    naam • imaginary friend {Ali Collier} || Bughead [?]
    Cecilia Allegria Freyz • imaginary friend {Cameron Rorrison} || Sunrises [1.8]
    Lunacy Kristjana Aldardóttir • Ivar {Gigi Hadid} || Desierto [1.5]
    Odin Ash Amâre • geen {Cristina Scabbia} || Catmint [1.8]
    Lieve Bonita Allonia • imaginary friend {Gabriella Wilde} || Sprouse [1.8]

    IMAGINARY FRIENDS
    Thoràn • Vampire {Diego Barrueco} || Paddiecakes [1.4]
    Aetlí • Spiderman {Christopher Michaut} || Wemel [1.2]
    Sloane • Pyrokinese {Helder Afonso} || SIave [1.4]
    Svere • special ability {Lucky Blue Smith} || Marlow [1.9]
    Ivar • Technokinesis {Douglas Booth} || Busker [1.9]
    Everine Wylla Rae • Nightvision {FC} || Aniketos [1.7]
    Scarlett Jackson • Telekinse {Elizabeth Wheeland} || Ochtendzon [1.4]
    Viktoria • Emotion Manipulation {Aubrey Plaza} || Busker [1.9]
    Elísabet Vilhjalmsson • Enhanced Jumping {Lily Rose Depp} || Retrogade [1.7]

    STARTER
    De leerlingen van Héraðsskólinn boarding school hebben de vakantie bij hun ouders, familie en vrienden gevierd. Morgen beginnen de lessen weer, maar voor nu mogen ze nog genieten van hun laatste dag op school, net na hun terugkomst. Wat ze echter niet weten is dat er een wat minder leuke verrassing op hen staat te wachten: hun oude Imaginary Friends zijn door het noorderlicht tot leven gekomen en deze zijn uit op wraak.

    INFORMATIE
    Héraðsskólinn is gelegen aan een groot meer waar in de zomer veel gezwommen wordt en vaak feesten en kampvuren bij zijn. In de winter wordt er op het meer geschaatst. Het gebouw zelf is wit met groene daken en lijkt te bestaan uit meerdere kleine huisjes aan elkaar. De lokalen en de eetzaal bevinden zich op de onderste verdieping. De eetzaal en tevens de grote hal zit in het middelste gebouw. Op de tweede verdiepingen zitten de slaapzalen. Slaapzalen zijn ingedeeld voor maximaal vijf studenten. Aan de linkerkant zijn de jongens slaapzalen en aan de rechterkant zijn de meiden slaapzalen. In het achterste gebouw zit een gymzaal, met een zwembad en een ijsbaan en op het landgoed daarachter is een groot sportveld. Bij het zwembad zit ook een spa, sauna en een kleine bar waar vaak feestjes gegeven worden. Grotere feesten worden gegeven in de eetzaal. De Imaginary Friends zijn rusteloos en dwalen dag en nacht door de hallen heen, maar doordat ze zichzelf onzichtbaar kunnen maken of zichzelf kunnen veranderen in iets of iemand anders, zullen ze niet snel opgemerkt kunnen worden.

    Slaapzaal één
    ♕ Nimue Galiene Shalott
    ♕ Nuala Líle Callaghan
    ♕ Storm Freya Nielsen
    ♕ meisje Bughead
    ♕ Cecilia Allegria Freyz

    Slaapzaal drie
    ♕ Lunacy Kristjana Aldardóttir
    ♕ Odin Ash Amâre
    ♕ Lieve Bonita Allonia
    Slaapzaal twee
    ♕ Aidan Mannix Brogan
    ♕ Kristján Hrafn Olvirsson
    ♕ jongen Traynor
    ♕ Felix Larse Vilhjalmsson
    ♕ Oliver Baltasar Leifsson

    Slaapzaal twee
    ♕ Marius Olsen



    "One big school full of fake bitches."




    SCHOOL REGELS

    ♕ Na tien uur is het stil in de hallen en is iedereen op zijn kamer.
    ♕ Alcohol en drugs zijn ten strengste verboden.
    ♕ De meiden slaapzalen zijn verboden voor de jongens en andersom.
    ♕ Dat deze regels er zijn, betekent niet dat men zich hier aan houdt

    VAKKEN & SPORTEN
    De verplichte vakken zijn IJslands, Engels, Deens, wiskunde en lichamelijke opvoeding. Daarbij moet je minimaal vijf en maximaal tien vakken uit de volgende lijst kiezen: geschiedenis, aardrijkskunde, natuurkunde, scheikunde, biologie, tekenen, kunstgeschiedenis, muziek, filosofie, literatuurgeschiedenis, maatschappijleer, economie, cultuurgeschiedenis, levensbeschouwing, informatica, Chinees, Spaans, Frans, Grieks, Latijn en Duits. De grootste twee sporten die er gespeeld worden zijn ijshockey en kunstschaatsen. Verder is het mogelijk om te zwemmen en voetbal te doen. Je kan maximaal twee sporten beoefenen.


    Ijshockey
    ♕ Nimue • C



    Kunstschaatsen
    ♕ Kristján
    ♕ Lunacy
    ♕ Storm
    ♕ Lieve
    Zwemmen
    ♕ Felix
    ♕ Odin


    Voetbal





    SPECIAL ABILITIES
    Iedere Imaginary Friend heeft per definitie de mogelijkheid om zichzelf te kunnen veranderen - shapeshifting - en zichzelf onzichtbaar te kunnen maken, maar het veranderen van vorm gaat niet verder dan de limieten van degene door wie ze bedacht zijn. Ze kunnen dus niet veranderen in iets/iemand wat/wie de bedenker nog nooit gezien heeft. Imaginary Friends kunnen ook nog extra superkrachten hebben die bedacht zijn door de bedenker, denk hierbij aan vliegen, extra sterke krachten enzovoort. De meeste krachten zijn redelijk standaard en kinderlijk, omdat de Imaginary Friends in hun kindertijd bedacht zijn. Verder nemen de Imaginary Friends over het algemeen een vaste vorm aan - dat van een mensen - maar hun originele vorm is transparant en dof als een soort van geest. Ze zweven echter niet boven de grond, maar functioneren verder gewoon als een normaal mens. Hoe minder een mens aan hun Imaginary Friend denkt, hoe minder substantieel ze worden, maar door het noorderlicht hebben ze al hun kracht terug gekregen.



    RPG

    LINKS
    Speeltopics
    Speeltopic één.

    Rollentopics
    Rollentopic één.

    Praattopics
    Praattopic één.


    REGELS                                                                                                                 
    ♕ Reserveringen blijven vier dagen staan.
    ♕ Er is geen maximum aantal personages.
    ♕ Probeer de genders gelijk te houden.
    ♕ Alleen wij [Lisa en Matty] openen nieuwe topics.
    ♕ Posts moeten minimaal 300 woorden bevatten.
    ♕ Geen ruzie behalve in de RPG zelf.
    ♕ Off-topic in het speeltopic graag tussen haakjes of anders in het praattopic.
    ♕ 16+ is toegestaan.
    ♕ Zonder toestemming mag je de personages van anderen niet besturen.
    ♕ Leraren worden bestuurd door iedereen.
    ♕ Als je twee weken niet meer reageert, stuur ik je een bericht, als je in de twee weken daarna nog niet reageert, vervalt je rol, tenzij je een geldige reden hebt.

    [face=times]
    ©Lizor
    Mag niet gekopieerd worden tenzij specifiek gevraagd.

    [ bericht aangepast op 21 maart 2017 - 18:40 ]


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    — MT.


    MT.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Kipnuggets :Y)


    El Diablo.

    Edgecomb schreef:
    — MT.


    A girl who wonders.

    MT


    I just caught the wave in your eyes

    MT!


    Vodka was easier to swallow than the fact that you were not coming back.

    MT!


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    MT


    Bowties were never Cooler

    MT


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    Aetlí
    “Sometimes memories sneak out of my eyes and roll down my cheeks.”



    Het zonnetje scheen en het was windstil buiten – wat het aangenaam genoeg maakte om buiten te zitten. Ijsland stond nou niet bepaald bekend om haar mooie weer – zelfs niet in de zomer, maar vandaag mocht men niet echt klagen.
    Ik zat buiten op een tak, te kijken naar het nu nog verlaten Héraðsskólinn. Ik wist dat vandaag iedereen terug zou komen van hun vakantie en ik zat al de hele ochtend te wachten op één specifiek persoon. Al de hele tijd liepen er groepjes leerlingen af en aan, maar van haar nog geen spoor. Ik hoorde wat geschreeuw en gealarmeerd keek ik op. Ik duwde wat takken weg, zodat ik wat beter zicht had op het schoolterrein. Een groepje meisjes, elk van een jaar of vijftien-zestien, kwam voorbij lopen. Onderzoekend gleden mijn ogen over het groepje heen, maar ik wist dat zij er niet tussen zat. Helaas, opnieuw een teleurstelling. Ik wist dat ik haar gelijk zou herkennen, dat wist ikgewoon zeker – mijn Nimue. En precies op dat moment zag ik haar. Ze kwam deze kant op lopen en mijn hart begon sneller te kloppen. Aan de ene kant herkende ik haar nauwelijks terug en aan de andere kant was ze geen steek veranderd. Haar manier van doen en laten was typisch Nimue. Een enorme grijns vormde zich op mijn gezicht en ik ging wat verzitten op de tak. Dit ging leuk worden. Oh, ik kon niet wachten om haar verbaasde gezicht te zien. Ik wachtte totdat Nimue onder de boom doorliep, waar ik in zat. Toen ze onder mijn tak eventjes halt hield, liet ik me half voorover vallen, zodat ik ondersteboven kwam te hangen, recht voor Nimue's neus – als een duveltje uit een doosje.
          ‘Boe,’ zei ik en keek haar geamuseerd aan. ‘Hoe gaat het, Nimue? Herken je me nog?’ Ik glimlachte overdreven naar haar en liet me langzaam uit de boom zakken, waarna ik tegenover haar kwam staan.



    18 • Imaginary friend of Nimue • Spiderman • Outside • Nimue


    I just caught the wave in your eyes

    NUALA LÍLE CALLAGHAN
    "Please don't ever leave."


    17 • YEAR 6 • THORÀN • OUTSIDE THE SCHOOL • WAITING FOR ARI

    Ik stond bijna te springen van enthousiasme toen ik Ari een berichtje stuurde dat ik geland was op het vliegveld en dat ik alleen nog maar naar de school hoefde te rijden. Ari woont zelf in IJsland maar ik was bij mijn familie in Ierland om daar Kerstmis en Oud & Nieuw te vieren. Ik wilde dolgraag bij Ari blijven, maar mijn familie zien was toch ook belangrijk. Ik weet niet of Ari al op de school aanwezig is of dat hij hier nog heen komt, maar ik zal hem straks echt in zijn armen vallen.
          Ik kom aan op Héraðsskólinn en ik stap uit de taxi die me hierheen heeft gebracht. Meteen kijk ik om me heen maar vooralsnog zie ik geen bekenden. Ik pak mijn koffertje en deze sleep ik achter me aan als ik in de richting van de ingang loop. Ik besluit in mijzelf vast om mijn eigen koffer naar mijn kamer te brengen zodat ik die niet ergens midden in een gang vergeet, met het risico dat iemand erover struikelt of dat iemand in mijn spullen gaat neuzen.
          Al snel ben ik weer terug in de aankomsthal en ik loop wederom naar buiten toe. Het zonnetje schijnt en ook al is het in IJsland nooit zo bizar warm, zeker in de winter niet, maar nu is het toch best prettig. Ik heb wel een dikke jas aan en mijn handschoenen zorgen ervoor dat mijn handen geen ijsblokjes worden, maar over het algemeen zorgt het zonnetje voor een prettige temperatuur. Ik trippel heen en weer voor de school als ik verschillende auto's aan zie komen. Iedereen druppelt langzaam naar binnen, klaar voor een nieuw halfjaar met school. Ik heb er zin in, maar toch mis ik mijn familie wel als ik hier ben. Ik weet wel dat dit goed voor me is en het heeft me ook zeker geholpen, maar het voelt toch raar om constant op school aanwezig te zijn.
          Mijn hart maakt een sprongetje als ik uiteindelijk Ari herken als hij uit een auto stapt en een brede glimlach staat rond mijn lippen. Vlak voor we afscheid namen om naar huis te gaan, hebben wij voor de eerste keer de liefde bedreven. Het was spannend en we hebben gelachen, maar uiteindelijk was het echt perfect. Het was gewoon het juiste moment en daar was ik zo blij mee. Nu zie ik hem eindelijk weer en de vlinders in mijn buik fladderen meteen op. Mijn vriendje is ook terug.
          'Ari!' zeg ik als ik vlakbij hem sta en ik laat hem niet eens omdraaien, want ik spring al meteen op zijn rug en ik sla mijn armen om hem heen. Ik grinnik zachtjes en snuif zijn geur op. Hm, dat heb ik wél echt gemist, ook al heeft hij zo ongeveer al drie shirts en twee truien aan mij afgestaan.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    Viktoria

    18 Emotion manipulation In front of the school Ari & Nuala



          Verveeld pruts ik wat vuil onder mijn gelakte nagels vandaan, terwijl ik tegen de muur voor de school aan blijf rusten — wat ik reeds enige tijd aan het doen was. Langzaam heeft de rust en stilte plaats gemaakt voor een toestroom aan terugkerende studenten, maar nog geen teken van Ari. Echter, hoe langer het duurt, hoe groter de knoop wordt die zich in mijn maag heeft gevormd. Hoe zal hij reageren, wanneer hij me ziet? Zal hij me nog herkennen? Of ben ik werkelijk compleet uit zijn gedachten verdwenen — als hij me niet langer nodig had?
          Mijn blik valt kort op de vele ontmoetingen die plaats vinden onder studenten, en de afscheiden tussen familieleden. Bah. Geen van hun herken ik en geen van hun herkent mij, daar hun blikken niet meer dan een seconde op mijn verschijning blijven hangen om zich dan weer om de personen om hun heen te focussen. Niet dat het me veel kan schelen.
          Met een gefrustreerde zucht door mijn steeds stijgende nervositeit recht ik mijn rug even en begin de lederen armband om mijn pols zinloos heen en weer te draaien. Zou Ari de zijne nog hebben? Ons teken van eindeloze vriendschap. Eindeloos.. Wat een dikke leugen was dat.
          ’Ari!’
          Mijn kijkers schieten omhoog als ik een vrouwelijke stem zijn naam hoor roepen en zie hoe een fijn meisje haar weg opgewekt naar een jongen toe maakt. Niet zomaar een jongen. Ari.
          Kort trek ik mijn mondhoeken omhoog als ik zie hoe goed hij eruit ziet, hoeveel hij veranderd is sinds de laatste keer hij aan me dacht. Maar vanaf ik zie hoe het onbekende meisje op zijn rug springt en haar armen om hem heen vouwt, verdwijnt dat geluk en maakt plaats voor heel wat andere emoties; Pijn, woede, jaloezie. Hoe durft ze? Of hij?
          Ik knipper de tranen in mijn waterige ogen weg en richt mijn blik woedend naar het koppel, als ik ze met één simpele aanblik overrompel met alles wat ik voel. Dit hou ik ook niet meer dan een halve minuut aan, als ik me realiseer wat ik doe en mijn gave weer stopzet. Dit is niet hoe hij me mag weerzien.
          Nonchalant laat ik mijn handen in mijn zakken glijden en laat iedere emotie weer uit mijn gelaat verdwijnen, als ik simpelweg naar ze blijf kijken.

    [ bericht aangepast op 21 maart 2017 - 17:56 ]


    A girl who wonders.

    Ivar

    18 Technokinesis Mediaroom Felix



          Zachtjes neuriënd verplaats ik me doorheen de hallen van de school, waar het momenteel nog verrassend rustig is — doch er zich langzaam meer en meer studenten doorheen beginnen te begeven. Ik heb echter een heel duidelijk doel voor ogen: het vinden van een computer. Dus ik blijf rustig verder wandelen tot mijn blik op het bordje ‘mediatheek’ valt. Bingo. Dit is wat ik nodig heb.
          Vlotjes open ik de deur en zie tot mijn verrassing nog iemand in de ruimte zitten; een jongeman, maar geen Imaginary Friend zoals ik. Mijn blik valt echter eerst op de rijen aan computers, waarbij ik vlot aan eentje ga zitten, op zo’n manier dat de vreemde het scherm niet kan zien. Subtiel zet ik één vinger tegen het ding aan en krijg meteen toegang tot een eindeloos netwerk van informatie. Mijn doel is echter heel duidelijk. Vlot vind ik mijn weg in het technische netwerk naar het dossier van één bepaalde persoon: Lunancy. Waar ze slaapt, welke vakken ze volgt, . . . alles wat ik moet weten om haar te vinden, alles wat ik mogelijks over haar kan weten uit haar schooldossier.
          Met een zachte zucht haal ik mijn hand weer weg eens ik alle informatie heb die ik nodig heb, en richt me dan pas tot de onbekende. Beetje sociaal contact zal geen kwaad kunnen, doch hij onmogelijk mag weten wie ik ben. ‘Hey,’ begin ik kalm maar vriendelijk, ‘Jij enig idee waar ik slaapzaal 3 kan vinden?’
          Ik duw mezelf rechtop en neem enkele stappen, tot ik op een redelijke afstand van de vreemde sta. ‘Ivar, trouwens,’ informeer ik hem rustig en hou een hand naar hem uit. ‘Nieuw hier, al had je dat waarschijnlijk wel al door. Ken je een zekere Luna? Ik ben naar haar op zoek.’

    [ bericht aangepast op 21 maart 2017 - 18:49 ]


    A girl who wonders.

    ARI MJÖLL

    Student • 18 • Wallflower • Viktoria • Nuala @ Outside

          ‘Denk eraan, Ari — condooms zijn. . .’
          ‘Ma. Alsjeblieft, probeer me niet dood te laten schamen?!’
          ‘Lieve elskan, ik probeer alleen. . .
          ‘Nee. Ma. We zijn er, ik zie je in de vakantie oké?
          ‘Ga maar snel, elskan.’
          Ari stapt vol opluchting uit de auto van zijn moeder — die gelukkig zo verstandig is om te blijven zitten en hem niet voor paal te plaatsen door hem te helpen met het tillen van zijn koffer. Sjorrend belandt de kleine hutkoffer op de stenen van de stoep — daar bovenop Ari’s meest belangrijke bezit: zijn koffer vol tekengerei.
          ‘Ari!’
          Voordat Ari ook maar de kans heeft kunnen nemen om te zien wie zijn naam heeft geroepen, voelt hij een bekend gewicht op zijn rug belanden en klemmen twee armen zich stevig rondom zijn borstkas.
          Nuala.
          Ari kan niets anders doen dan gigantisch breed glimlachen en zijn eigen armen om die van zijn vriendinnetje slaan, door middel met haar klemmende benen zou ze zichzelf wel omhoog kunnen houden. Achter hem rijdt Ari’s moeder weg, haar hoofd schuddend terwijl ze een giechelende lach uit weet te stoten in de auto.
          ‘Kom hier, barniờ.’
          Voordat Ari de kans weet te nemen om Nuala van zijn rug te krijgen en haar te kussen, voelt hij een plotseling gevoel van jaloezie en woede door zijn lichaam razen — dusdanig groot dat hij zijn vingers dieper in Nuala’s benen duwt, zonder daar daadwerkelijk bij stil te staan. Net zo snel als dat de vreemde gevoelens op zijn gekomen, zijn ze ook weer verdwenen. Knipperend weet Ari zijn wenkbrauwen te fronsen, wat was dat in Hemelsnaam?
          ‘Shit, barniờ. Wat gebeurde daar ineens? Heb ik je pijn gedaan? Kom hier.’
          Ari glijdt enigszins door zijn benen en laat Nuala op de grond zakken, waarna hij zich vliegensvlug omdraait en Nuala’s gezicht in zijn handen neemt. Wanneer hij haar kijkers ziet, wordt hij direct rustig. Ondanks dat, blijven de vragen door zijn lichaam draaien.
          ‘Hé,’ fluistert hij zachtjes, terwijl een zachte glimlach rondom zijn lippen komt te staan. ‘Ik hou van je,’ fluistert hij er dan achteraan, waarna hij zijn lippen vederzacht op de hare duwt.
    Het ongemakkelijke, plotselinge gevoel dat ze worden bekeken — meer dan anders — laat Ari opkijken, recht in een stel kijkers die hij dacht nooit ofte nimmer meer te zien. Voor even staat hij te tollen op zijn benen, maar dan laat hij zijn rationele gedachten opnieuw de overhand nemen.
          ‘Nua, ken jij dat meisje daar? Het is net alsof. . .’ Voor even twijfelt Ari, maar hij weet dat hij alles kan vertellen tegenover Nuala. ‘Het is net alsof ik haar ken — en dit gaat misschien heel vreemd klinken, maar ze lijkt op iemand die ik vroeger. . . heb bedacht? Als dat zinnig klinkt? Shit, dit is net magie man. Volgens mij laat je me hallucineren met je aanwezigheid.’

    * elskan = liefje
    * barniờ = schatje


    NUALA LÍLE CALLAGHAN
    "Please don't ever leave."


    17 • YEAR 6 • THORÀN • OUTSIDE THE SCHOOL • ARI

    Hij slaat zijn armen meteen om mij heen en ik grinnik zachtjes. Ari's moeder rijdt de auto weg en ik steek toch kort en lichtelijk blozend mijn hand naar haar op, maar ik betwijfel of ze het nog opmerkt of niet.
          'Kom hier, barniờ,' zegt hij me en ik voel die vlinders weer opfladderen in mijn buik. Maar ineens raast een gevoel van jaloezie en woede door me heen en ik voel ook dat Ari's vingers zich dieper in mijn benen boren. Toch zijn die gevoelens al snel weer weg en ik zak dan op de grond neer. 'Shit, barniờ. Wat gebeurde daar ineens? Heb ik je pijn gedaan? Kom hier.'
          Ik glimlach en voel me nog een klein beetje wiebelig maar hij zet me veilig neer op de grond en ik kijk hem recht aan. Zodra ik recht in zijn mooie ogen kijk, lach ik eventjes en ik begroet hem ook wanneer hij me kust. 'Ik hou ook van jou, barniờ,' plaag ik hem heel eventjes terug op mijn beste IJslands. Die taal is gewoon een erg moeilijke taal en ik ben allang blij dat we gewoon Engels praten, mijn moedertaal.
          Ineens lijkt hij zich toch weer ongemakkelijk te voelen en hij kijkt langs me heen. Ik kijk hem verward aan. Hopelijk komt het niet door mij... Ik bedoel, het is even geleden dat we elkaar hebben gezien maar ondertussen zijn we al anderhalf jaar samen, dus dat moet toch goed zijn?
          'Nua, ken jij dat meisje daar? Het is net alsof... Het is net alsof ik haar ken — en dit gaat misschien heel vreemd klinken, maar ze lijkt op iemand die ik vroeger... heb bedacht? Als dat zinnig klinkt? Shit, dit is net magie man. Volgens mij laat je me hallucineren met je aanwezigheid.’
          Ik volg zijn blik dan naar achteren en zie daar een onbekend meisje staan. Ik haal mijn schouders eventjes op en glimlach dan naar Ari. Ik verklaar hem niet voor gek, echt niet, maar het zal vast niets zijn.
          'Je bent gewoon te overdonderd mij weer te zien,' lach ik hem zachtjes toe en ik sla mijn armen om hem heen waarna ik mezelf tegen hem aan druk en mijn ogen sluit. Ik krijg nooit genoeg van zijn knuffels en van zijn geur, want hij krijgt het voor elkaar altijd lekker te ruiken, zelfs al heeft hij twintig kilometer gerend. Niet dat hij dat doet, maar bij wijze van spreken. 'Ik ben blij je weer te zien, Ari,' zeg ik dan en ik druk nog een kusje op zijn lippen. 'Ik heb je gemist...' Ik druk nog een kusje op zijn lippen, en nog eentje, en nog eentje. Ik ben nooit zo klef, maar na twee weken zonder hem voelt het toch weer goed om me in zijn armen te werpen. Toch kijk ik weer even achterom naar waar het meisje zojuist stond en ze staat er nog steeds. Kijkt ze naar ons? Een wat ongemakkelijk gevoel overspoelt me, maar ik weet niet wat ik ervan moet denken. 'Ze zal vast nieuw zijn...' mompel ik en ik pak zijn hand vast. 'Misschien weet ze de weg niet...'


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.