• MIAMI SQUARE

    Miami is een stad van extremen. In deze RPG volgen we een groep jongeren met enorme dromen. Zij wonen in deze fantastische stad en zijn hard op weg om deze uit te laten komen, maar in de tussentijd moeten ze natuurlijk wel ontspannen. Dat gebeurd op Aston Square, een enorm plein waar je allerlei uitgaansgelegenheden kunt vinden. Deze jongeren hebben niets met elkaar gemeen, behalve dat ze altijd op dezelfde plek uitgaan.

    Regels
    - OOC gaat tussen haakjes.
    - Meld het als je een tijdje niet kunt posten
    - 16+ is toegestaan, maar meld het wel even boven je post
    - Topics worden alleen door mij en Steph geopend.
    - Afgezien van deze 'regels' zijn er geen regels. Posts zijn zo lang of kort als jij wilt. Niets hoeft perfect. Je opmaak maakt niet uit. Doe je ding en have fun!

    Jongens:
    - Dean Adam Jackson - Clowder - Model
    - Alex Pennington - Tilikum - Acteur
    - Saide Aurelian Kyan - Meixue - Schrijver/auteur
    - Tyler Jay Lopez - Cotrona - Acteur
    - Dale Langford - Tolstoy - Model
    - Theodore “Theo” Philips - Mw0 - DJ
    - Sean Jeremiah Alvarez - greenlight22 - Kunstenaar

    Meisjes:
    - Elaine "Lainey" Ruskin - Tolstoy - Danseres
    - Tallulah Cassidy Fowler - Granian - Films & schrijven
    - Leya Thompson - Brinvi - ?
    - Emma Michaelson - Perffect - Schrijfster films & boeken
    - Samantha 'Sami' Douglas - Cotrona - Zangeres
    - Avery Saélihn Phelan - Cahira - Danseres
    - Sarah Cohl - Tubbietoost - ?


    [ bericht aangepast op 29 jan 2017 - 19:52 ]


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    MT


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    MT.


    Heaven is a place that we all have

    MT.


    The world is a book and I will read it

    [Ik zal zo eens een kort stukje plaatsen, wat voor mij een lange tijd geleden is hehe. Is er nog voorkeur voor hoelaat/waar in de RPG het zich bevindt?]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    MT - begin van de avond? Dus wel druk maar nog niet héél druk? Dat er nog mensen binnen komen enzo


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    MT


    El Diablo.

    - Mine.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Perffect schreef:
    MT - begin van de avond? Dus wel druk maar nog niet héél druk? Dat er nog mensen binnen komen enzo

    Oke, is goed. In die club bedoel je? Ik zal het zo schrijven, als mijn laptop meewerkt.


    Don't walk. Run, you sheep, run.


    ➳ Dean Adam Jackson.

    Een modelleven. Ieder die erbuiten staat en altijd wat probeert te gissen, zou zeggen dat het werk is voor de ijdele mensen onder ons, degenen die niet echt werken en alleen weten hoe ze hun 'schoonheid' gebruiken. Tenminste, dat is wat ik meerdere keren gehoord heb –– niet alleen van buitenstaanders en onbekenden, maar ook van vrienden en familie.
          Voor mij is het echter veel meer dan dat.
          Ik schud mijn hoofd naar achter om het natte, gewassen haar uit mijn gezicht te krijgen, terwijl ik een leren jacket met studs aandoe en er toch een beetje fashionable (wellicht in mijn ogen) uitzie.
          Het is weekend en het zijn één van de vaste dagen dat ik van plan ben eens uit mijn dak te gaan. Een modelleven is zwaarder dan iemand zou denken, de verplichtingen, het letten op je lichaam/uiterlijk/image, e.d, daarnaast is er ook het reizen, dus al met al, ben ik enorm opgelucht dat het weekend is en ik mijn zorgen van me af kan zetten.
          Mijn auto parkeer ik net buiten een van de drukste straten van het uitgaansleven, zodat ik geen al te hoge rekening krijg, en maak mijn weg op naar een club. Allerlei verschillende muziekstijlen dreunen uit de boxen en ik stap mijn vaste club binnen, waar het giert van de dans-syndromen. Hier en daar kom ik een gozer tegen die te lang op de dansvloer heeft besteedt en er de zweetdruppels van zijn lichaam druipen. Tegen hen zou ik graag de tip geven om eens een pauze te nemen. Maar de dans-fanatieke kun je nu eenmaal niet uitsluiten.
          Wanneer ik een simpel iets bestel bij de bar, ga ik rustig zitten op een van de krukken en check mijn mobiel.

    [ bericht aangepast op 28 jan 2017 - 20:53 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.


    EMMA MICHAELSON
    24 jaar | Outfit


    De club was warm, nog niet broeierig hoe het zou voelen over een aantal uren na dronken mensen die tegen elkaar aan bewogen in een poging hun avond op te leuken, maar het ik voelde de ruimte om mij heen, drukkend. De muziek stond hard, misschien in een poging de nog lege plekken op te vullen, het sneed door de ruimte met enthousiastelingen en het liefst wilde ik mijn vingers in mijn oren stoppen.
          Ik was geen standaard feestbeest. Nooit geweest ook. Ik genoot juist van het begluren van dronken mensen, meisjes die teveel moeite in hun make-up hadden gestoken en de intieme momenten die stelletjes in verstopte hoeken hadden. Ik dronk matig en ik danste graag. Ik lachte terwijl ik om mij heen keek en vermaakte mij zo prima.
          Nu was het echter net niet druk genoeg om anderen te bekijken, ze zouden het merken en op mij afstappen. Niet dat ik dat een probleem zou vinden, ik had wel enigszins feestdrang in mijn bloed.
          Ik glimlachte door de indrukken en keerde mij naar de barman.
          "Een pilsje alsjeblieft," gilde ik over de muziek heen, mijn bovenlichaam over de bar gedrongen.


    City of stars, there’s so much that I can’t see.

    [ bericht aangepast op 28 jan 2017 - 22:06 ]


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    ——————————————————————————

    ——————————————————————————

    Avery Saélihn Phelan

    ”She was free in her wildness.
    She was a wanderess, a drop of free water.
    She belonged to no man and no city. ”

    • Twenty-five • Dancer • At the club • Don’t mind me. •

    Met een tevreden glimlach gekruld op mijn donker gestifte lippen stap ik een van de bekendste clubs te binnen, waar mijn poelen uit nieuwsgierigheid direct de ruimte in zich opnemen. Het was nog niet druk, een teken dat de avond nog aan haar start was en wat tevens een stille belofte kon zijn voor wat er nog komen ging. Dit waren mijn avondjes uit; dansend en genietend van het ritme wat de muziek met zich meebracht. Uiteindelijk zou het me later niet deren dat de ruimte binnen de club steeds voller leek te worden, het was een subtiel teken dat er meerdere eveneens genoten van hun avond uit.
          Ik hield ervan als mijn lichaam verleid werd om mee te deinen op de bewegingen die de tonen van de muziek me gaven. Dansen was mijn passie — een intens verlangen wat altijd door mijn aderen zou blijven stromen — en ik deed het dan ook meer dan graag, vervuld met veel liefde; of dit nu tijdens een avond uit was, of tijdens de lessen die ik nam. Het was daarom dan ook dat ik het ook nu niet kon laten om meteen even over de dansvloer heen te gaan, alvorens ik bij de bar zou eindigen om een drankje te nemen.
          Daar glimlachte ik een enkeling toe die net zijn of haar bestelling had gekregen, of blikte een keer opzij naar een ander die net als mij ook iets wilde gaan halen. Na de barman van een kort seintje te hebben voorzien liet ik mezelf op een lege barkruk glijden, waarna ik kort een keer over mijn schouder heen blikte naar de langzaam groeiende menigte.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Alex Pennington | 26

    Het voelde enorm ongemakkelijk om de nieuwe club binnen te stappen. Alex hield van uitgaan, maar had dit nog nooit alleen gedaan. Hij was altijd met een groep vrienden en altijd in dezelfde clubs of kroegen. Deze was nieuw en de mensen waren ook nieuw. Het werd tijd om nieuwe vrienden te maken, maar daar had hij eerst bier voor nodig. Dan kwam hij wat losser. Alex was geen verlegen jongen, maar een biertje zou wel helpen.
          Bij de bar spotte hij een lege plek tussen een roodharige meid en een blauwharige meid. Ze leken niet in gesprek met elkaar en ook niet met een ander. Dat kwam goed uit, want dat maakte het contact leggen wat gemakkelijker voor hem.
          "Goedenavond, dames," glimlachte hij toen hij op de lege kruk tussen hen in ging zitten. Hij bestelde een biertje en keek naar de twee vrouwen naast hem. Mooi, jong, ongeveer zijn leeftijd, gokte hij.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen


    EMMA MICHAELSON
    24 jaar | Outfit


    "Goedeavond, dames," klonk een donkere luide stem naast mij. Mijn ogen richtten zich op de jongeman op de kruk en ik voelde hoe een glimlach zich op mijn gezicht zette. Mijn lichaam was automatisch naar hem toegedraaid.
          "Ook een goedeavond. Emma," stelde ik mij voor, mijn hand naar hem uitgestoken.
          Mijn aandacht sprong voor een seconde naar de andere dame, aan zijn andere zijde. Haar lichte haar reikte tot ver op haar rug en voor een moment was ik jaloers. Mijn haar kon niet heel lang groeien, helaas.
          Ik schudde haar indruk van mij af en glimlachte mijn tanden bloot.
          "Wat doe je in het dagelijks leven?" Ik nam een slok van het koude bier en wachtte op zijn antwoord.



    City of stars, there’s so much that I can’t see.

    [ bericht aangepast op 29 jan 2017 - 18:50 ]


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

          SAIDE AURELIAN KYAN

                28 years • Writer • Outfit • 'Where are the skinny lattés?'



    Saide haalde zijn sleutels uit zijn zak en sloot zo de deur achter zich. Met een licht drafje liep hij de trap af en hij deed de voordeur toe. Alsof hij het eerder had gedaan, leidde zijn instinct hem naar de straat waar zijn stamkroeg gelegen was. Hij duwde met een schouder tegen de deur en zette een voet binnen. Zijn witte schoenen leken nieuw opgepoetst te zijn toen hij ze vergeleek met het bevlekt hout. Saide knikte naar de barman wat betekende dat hij zijn vaste bestelling wou. Lattés. Hij liep al naar een leeg zeteltje en drapeerde zich daar. Terwijl hij op zijn latté wachtte, onderzocht hij de mensen eens. Hij zag er enkele aan de bar die hem best bekend leken. Saides gedachten werden onderbroken door het geluid van een mok dat op het eikenhouten tafeltje werd neergezet. Alvorens zich te voeden aan de bruine en hemelse vloeistof, nam hij een suikerzakje of twee en kapte hij deze in zijn koffie. Hij roerde kort en zette zijn schoenen op het zeteltje.

    [ bericht aangepast op 29 jan 2017 - 20:06 ]


    Heaven is a place that we all have

    Alex Pennington | 26

    De jonge vrouw met het korte, rode haar keek meteen op. Ze glimlachte en Alex glimlachte automatisch terug.
    "Ook een goedeavond. Emma," stelde ze zichzelf voor. Ze was gekleed in een ietwat passendere outfit dan die van hem en het stond haar goed. Alex had zelf niet zoveel moeite gedaan om zich op te tutten, omdat hij niet wist wat hij kon verwachten. Daarbij had hij nog niet eens al zijn kleren uitgepakt. Misschien moest hij daar morgen maar eens aan beginnen, want anders zou hij weleens een verkeerde indruk kunnen achterlaten. Nu kwam hij over als een gewone, normale jongen, met een donkere spijkerbroe, wit T-shirt en zwarte jas. Hij besloot om zijn jas in ieder geval uit te trekken.
          "Alex," antwoordde hij en hij schudde haar hand kort. De barman bracht zijn biertje en Alex nam een slok.
          "Wat doe je in het dagelijks leven?" vroeg Emma. Alex kon een lach niet onderdrukken. Ze vond hem vast een sukkel als hij dat zou vertellen, maar liegen deed hij nooit.
          "Op dit moment? Niks. Ik ben pas verhuisd, dus eigenlijk vul ik mijn dagen met uitpakken en inrichten. Vreselijk saai," grinnikte hij. "Over anderhalve week begint mijn baan. Nou, ja, baan is een groot woord. Ik hoop acteur te worden en heb een kleine rol aangeboden gekregen." Het was echt een minuscuul rolletje, maar desondanks kon het toch weer een goede stap in de richting zijn. Richting het witte doek, hopelijk.
          "En jij?" vroeg hij toen, oprecht geïnteresseerd.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen