Bombay schreef:
(...)
Precies! Daarbij worden vaak de extremen in de spotlights gezet, waardoor mensen die geen idee hebben - en dit toch gaan kijken - alle mensen met ASS (autisme spectrum stoornis) over een kam scheren.
Zelf vind ik het moeilijk dat velen over een kam worden geschoren. Dat mensen denken dat iedereen met ASS gaat flippen, knarsetandend over de grond gaat rollen of weet-ik-veel wat als er iets verandert, vind ik ook jammer.
Mensen realiseren zich vaak niet wat voor effecten labels hebben en dat niet iedereen in exact hetzelfde hokje past.
Wat jullie hier doen is het over een kam scheren van het programma. Zonder het gezien te hebben. Door erover te speculeren en er verwijten over te maken. En dat snap ik. Het wordt namelijk vaak genoeg in documentaires wel zo gepresenteerd, een ziekte, een aandoening, een onderzoeksobject, een interessant verschijnsel, etc. Dat is precies wat 'Het is hier autistisch' niet doet.
Je kunt zien dat er een hele sterke human interest approach achter het idee schuilt. Het gaat niet om het autisme spectrum en alle mogelijke manieren waar dit zich in kan uiten. Het gaat om de mensen.
Het gaat om: Hey, dit is Keesje. Keesje voetbalt, maar soms heeft hij een woede aanval. Hij woont uit huis, want hij is wel eens onvoorspelbaar. Keesje heeft autisme. Dit hier is Hansje. Hansje, heeft ook autisme. Hij vindt het moeilijk om contact te maken met mensen. Hij houdt heel erg van knikkers en knikkerbanen bouwen. Hier houdt een youtubekanaal over bij dat heel erg goed bekeken wordt (en hij kan zichzelf er ruim mee bedruipen!).
Na de eerste aflevering dacht ik: wat mooi. Wat mooi dat de mensen die veel lieden in de maatschappij als een uitzondering zijn gaan beschouwen, hun volledige potentieel waar maken OP HUN MANIER en dat ze gelukkig kunnen zijn. Wat mooi dat er aandacht is voor de prachtige dingen die deze mensen voor elkaar krijgen.
Filemon zegt ook als: bij sommige mensen kun je zien dat zo autisme hebben, bij anderen niet. Ik heb het idee dat de mensen die geïnterviewd werden juist een heel goed beeld kunnen geven van de breedte en de diepte van het spectrum.
Daarnaast volg ik mensen op Twitter die zich bevinden op het autistische spectrum en één van hen stuurde het volgende: 'Wat brengt Filemon die jongen onnodig in de stress door hem twee vragen te stellen. Jeetje. Hij had toch al geantwoord?'
Waar ik uit concludeerde dat zij heel goed begreep waarom hij hem eigenlijk anders had moeten bejegen, maar ik dat zelf eigenlijk niet door had. Pas als je zulke dingen ziet kun je ervan leren dat communicatie aangepast mag/kan worden op het individu. Zonder dit programma had ik dat nooit op dezelfde manier door gehad.
Waarmee ik eigenlijk wil zeggen: kijk het gerust niet als je dat niet wil, maar dit programma doet meer goed dan het kwaad doet. Ja, je zag ook een moeder die het moeilijk vond dat haar zoon autisme had. Hij was daardoor agressief en kon niet meer thuis wonen. Dat deed haar verdriet. Betekent dit dat iedereen niet meer thuis kan wonen? Betekent dit dat iedere ouder het zwaar heeft bij een autistisch kind? Betekent dit dat autisme alleen maar negatieve associaties heeft? Nee, natuurlijk niet. Het was een individueel geval en een individueel verhaal.
Ik zou het persoonlijk alleen maar fijn vinden als een programma was dat in ging op mijn 'chronische ziekte' en mensen er iets over probeerde te leren. Kennis is wat mij betreft de oplossing voor bijna alles.
