[RPG - 250] Ashes to dust [Speeltopic] - Speeltopics

24 dec 2016 - 13:49 Frisk is offline

Frisk 8318

ASHES TO DUST
Wanneer zelfs het licht de duisternis niet verjaagt...

Wanneer de leider van de Centrale Kolonie vermoord wordt, breekt er langzaam maar zeker een chaos los. Vampiers houden zich niet meer aan het Eerste Verdrag en de Jagers hebben plots hun handen vol. De angst is bij de één verdwenen en rijst bij de andere. De nauwkeurige samenleving in Europa valt langzaam in duigen en het is niet meer duidelijk wie vriend of vijand is.

Dubhaile, de plaats waar het allemaal begon en nu dreigt te eindigen. De basis van de Centrale Kolonie is in rep en roer, zoekend naar een manier om zich van de Jagers en overgebleven voorstanders van het Eerste Verdrag te ontdoen. Ondertussen probeert de Jagergemeenschap in het stadje stand te houden. En er is ook nog een derde partij; de roedel weerwolven weet niet welke kant te kiezen. Zijn ze tegen de Jagers, of tegen de vampiers? Doen ze mee met de dreigende oorlog, of houden ze zich er buiten? Kunnen ze zich er überhaupt buiten houden? Zal de orde stand houden, of breekt de chaos opnieuw los. Eén ding is zeker;

als er niet snel iets gebeurt, zal de zon voor een lange tijd ondergaan.

EVEN EEN BEDANKJE

Om te beginnen wil ik even alle eer geven aan wie het toekomt. Deze Wereld heb ik namelijk niet alleen in elkaar geflanst, Marthe heeft me hierbij enorm veel geholpen, en het is dan ook een creatie van ons tweeën te noemen. De basis legde ik met een vorige RPG, en samen hebben we het daarna verder uitgewerkt voor ons verhaal.
Ook is er nog een plaatsje voor Xanthe, die me heeft geholpen met het nalezen van de informatie en de Russische tak van de Jagers meer heeft uitgewerkt.
Aan alletwee mijn patatjes: Thanks a lottle!

Het is vrijdag 23 december. De sneeuw die in de lucht hangt, kan de bloedrode kleur van de avondzon niet verjagen. Kerstmis zal dit jaar geen vrede brengen en de gebeurtenissen van de vorige avond bewijzen dat maar al te goed. Vier roedelleden zijn dood teruggevonden, zilveren kogels en vampierbeten overal. Het was een zwaar gevecht, want ook de kolonie is een lid kleiner. Van de Jagers? Geen spoor. Wie de grote schuldige is voor het vijfdelige bloedbad, weet niemand, en iedereen staat op scherp. De stad en zijn onwetende bewoners gaan gewoon door met feestvieren en op deze vrijdag is er extra veel volk op straat te vinden. Een voorbode voor een ramp?

(Ik stel voor dat de meesten zich naar de uitgaansbuurt begeven. Niet perse om te feesten, er kan ook ruzie gezocht worden of simpelweg de vrede bewaken.)
(Liefst) in post vermelden: wie? waar? Wezen? Interactie met wie?
(eventueel: leeftijd, gemoed, outfit,...)

EIGENLIJKE ROLLEN
VAMPIERS EN WEERWOLVEN ZIJN NOG BESCHIKBAAR

Weerwolven ~ 8 (4+4)

• Astro Caelen Atchison ~ 1.8 ~ 22 ~ Status ~ Kant ~ Ruben Pol ~ Nomophobe
• Zotikos "Timo" Reigan Savas-Green ~ 1.1 ~ 22 ~ Rogue ~ Kant ~ Luke Powell ~ Pickett
• Theodore Wyatt Atkinson ~ 1.7 ~ 21 ~ KK ~ Kant ~ Jay Alvarrez ~ greenlight22
• Dante Irving ~ 1.9 ~ 24 ~ BK ~ Kant ~ Faceclaim ~ Tarjei
• Gereserveerd ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Nerwen
• Eilidh Frazier ~ 1.7 ~ 19 ~ KK ~ Kant ~ Elizabeth Turner ~ Stiles
• Ravelyn Valora Kaisen ~ 1.6 ~ 17 ~ BK ~ Kant ~ Faceclaim ~ LearnToPlay
• Lilith Mackenzie Victoria ~ 1.3 ~ 21 ~ Status ~ Kant ~ Carmella Rose ~ nobilta
• Charlotte Jasmine Kleyn ~ 1.5 ~ 16 ~ AK ~ Kant ~ Emma Watson ~ GinnyWeasley8

Vampiers ~ 7 (4+3)

• Aaron Sebastian Lukasiak ~ 1.7 ~ 22 (56) ~ Status ~ Kant ~ Ash Stymest ~ Ziegler
• Jem ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Kolonie ~ Neutraal ~ Rob Knighton ~ MabeI
• Grigori Afanas Andrei Rykov ~ 1.4 ~ 23 (122) ~ Kolonie ~ Kant ~ Faceclaim ~ Syncline
• Nathanaël "Zach"(ary) Schröder ~ 1.10 ~ 21 (93) ~ Kolonie (Duitsland) ~ Kant ~ Maurice Sinclair ~ Leora
• Adeline Doan Sandlin ~ 1.11 ~ 23 (130) ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Cahira
• Alexis Caithlin Ericsen ~ 1.6 ~ 19 (122) ~ Kolonie ~ Kant ~ Faceclaim ~ LearnToPlay
• Robine Sarah Jackson ~1.6 ~ 15 (228) ~ Kolonie ~ Kant ~ Lindsay Hansen ~ GinnyWeasley8

Jagers ~ 10 (4+6) ~ VOL!

• Lev Yevgeny Vasilyev ~ 1.1 ~ 29 ~ Reiziger (Rusland) ~ Tegen EV ~ Ivan N. ~ Yashiro
• Iago Sebastian Quill ~ 1.3 ~ 23 ~ Jager (Dubhaile) ~ (tegen EV) ~ Andy Walters ~ Ilvermorny
• Monroe Douglas Hamillton ~ 1.9 ~ 24 ~ Sniper ~ Kant ~ Faceclaim ~ Vaiana
• Yerev Sergei Vasilyev ~ 1.10 ~ 27 ~ Reizeiger (Rusland) ~ neutraal ~ Faceclaim ~ Scythe
• Gereserveerd ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Ziegler
• Chara Louise Ackerman ~ 1.10 ~ 21 ~ Jagere (Dubhaile) ~ Voor EV ~ Ashley Moore ~ MabeI
• Ash(leigh) Theresa xxx ~ 1.4 ~ 19 ~ Status ~ Kant ~ Christina Kartchner ~ Barickson
• Noora Ingrid Valtersen ~ 1.4 ~ 20 ~ Heler/Leraar (Noors/Zweeds) ~ Kant ~ Isabella Peschardt ~ Tarjei
• Linez Gabriela Ribeiro ~ 1.6 ~ 22 ~ Jager (Dubhaile/Brazilië) ~ Kant ~ Lais Oliveira ~ Stiles
• Mæja Sacha Tómasson ~ 1.8 ~ 23 ~ Status ~ Kant ~ Anne Christine Speckhart ~ Marlow

REGELS

INFORMATIE

Rollentopic ~ Praattopic 1|2 ~ Speeltopic

[ bericht aangepast op 24 dec 2016 - 13:54 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 26 dec 2016 - 13:14 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

31 dec 2016 - 17:56 Lisen is offline

Lisen 2233

Charlotte Jasmine Kleyn

"Okay, what you want"

Ravelyn zucht geïrriteerd. "Charlotte, of je het leuk vind of niet, ík ga met hem praten, en jij niet." Zegt ze kil. Ik zucht en wil er net tegenin gaan als ze weer iets zegt. "Ik ga zelf met hem praten, of je het leuk vind of niet, als er wat gebeurd waarschuw ik je wel, oke? Ik weet dat je het goed bedoeld, maar ik wil dit zelf oplossen." Ik knik en daarna gaat ze weer verder. "Discussie gesloten, ik ga met hem praten, en ik wil het er verder niet over hebben." Voegt ze er nog aan toe. "Is goed wat jij wil." Zeg ik en zucht. Ze is net zo koppig als ik dus ik ben het nogsteeds niet met haar eens, maar ik ben haar zo te zien best wel aan het irriteren en ik heb geen zin in ruzie. "En waar blijft Astro, ik heb honger maar ik kan niet kiezen en als ik naar die menu kaart nu ga kijken krijg ik nog meer honger, en dan duurt het voor mijn gevoel nog langer, maar ik wil eigenlijk wat kiezen maar ik weet niet wat." Ratelt ze. Ik zucht en zeg dat ze nog even geduld moet hebben en niet de hele tijd aan eten moet denken. Dan begint ze te grijnzen. "Hoe bedoel je, ik denk alleen maar aan eten, nu snap ik wat mensen bedoelen met dat ik ontiegelijke vreetbuien heb." Grinnikt ze. "Maar goed, ik bedoelde inderdaad wat je vandaag gedaan hebt, want we hebben sinds jij binnen kwam het alleen nog maar over mij gehad, en niet over jou, dus...Heb je nog wat leuks te vertellen?" grijnst ze tegen mij. "Nee niet echt. Mijn vader was de hele dag gestrest door die vier roedel leden. Dan valt er ook niks leuks te doen in huis of daarom heen." Zeg ik. Als ik haar snel zie kijken naar de keuken leg ik een hand op haar schouder. "Heb nou even geduld ze zullen zo wel komen. Die jongen zag er niet meer zo goed uit toen hij jou zag dus misschien hebben ze even tijd nodig." Zeg ik zachtjes.
Astro loop naar ons toe. "Hey, weten jullie al wat jullie willen bestellen?" Vraagt hij. Ik wacht even omdat ik denk dat Ravelyn zou antwoorden. Als ze niet reageert besluit ik het maar te zeggen. "Eigenlijk niet. We wilden je vragen wat jij ons aanraad." Zeg ik terwijl ik van hem naar Ravelyn kijk en weer terug.

16 // Weerwolf // Alfakring // Restaurant // Ravelyn and Astro

31 dec 2016 - 18:45 LearnToPlay is offline

LearnToPlay 894

Alexis Caithlin Ericsen • Vampire girl • Streets and the vampire island • Walking around

Na een tijdje rondgedwaald te hebben, ga ik terug naar het deel van de vampiers. Eenmaal daar aangekomen gooi ik zo snel mogelijk mijn capuchon van mijn hoofd af. Gelijk loop ik naar het deel waar ik verblijf. Daar aangekomen kleed ik mezelf om in een jurk. Het lijkt misschien geen jurkje voor in de winter, maar het is een lekkere warme variant op de standaard zomerjurkjes. Na mijn make-up ook nog bijgewerkt te hebben loop ik richting de hal. Onderweg denk ik na over wat er gebeurd is met de vampier. Hoe is hij dood gegaan? Waarom was dat gevecht er? En waarom was het drie tegen een? Ik vind dat soort dingen meestal oneerlijk, maar als ik mijn voordeel ermee zou kunnen doen zou ik die kans aangrijpen met beide handen. Liever een paar weerwolven dood dan dat ik zo als een dode vampier ergens in de goot lig. Nee bedankt ik sla over, hoef niet nog een keer te sterven. Ik glimlach wrang om mijn eigen gedachten. Ik ben eindelijk bij de hal. Ik begroet onderweg een paar vampieren die ik ken als kennissen. Ik trek niet zo vaak op met de meeste vampieren. Ik kijk rond voor een plek om te zitten. Eenmaal gevonden loop ik ernaartoe en ga ik zitten. Met lome ogen volg ik alles wat er gebeurd in de hal.

ooc: Is er iemand die Alexis mee wil nemen of met er wil praten? :')) ben echt inspiratie loos voor haar namelijk

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

31 dec 2016 - 20:26 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Zach
Vampire • Germany • @ A abandoned room in a hostel • With my hot 'n furry Werewolve

'Silence is not weakness and decency not pride.'

'I am quiet,
but not blind.'

Natuurlijk had ik betere woorden kunnen verzinnen dan enkel Adeline goedenavond wensen, maar ik wist ook dat meteen een smoes verzinnen, mij fataal zou worden. Ik was zelf namelijk een prima over-hoorder. Ik zat niet voor niks zo hoog in de kolonie.
‘Zach, liefje. Was je me soms vergeten?’ Begon de zwartharige dame liefjes, waarbij ze haar donkere lokken vanonder haar capuchon bevrijden.
‘Al kan ik dat ergens vast begrijpen.’ Vervolgde ze. Ze snoof even, waar ik vermoedde dat het wel te ruiken was dat Theo niet voor mens noch vampier door kon gaan. Iets wat vreemd was. Voor mij rook hij anders dan andere weerwolven, maar misschien was dat ook wel de reden dat ik het niet erg vond om met hem te praten, of intiem met hem te zijn. Of dit nu betekende, dat ik enkel op weerwolven viel, was zeker niet waar.
‘Ik zou alleen toch echt de voorkeur hebben voor een knappe jongen vampier, mocht ik ooit mijn avondje uit met je vergeten zijn.’ Ik snoof lichtjes door haar opmerking, terwijl mijn vingertoppen zich weer in mijn handpalmen boorde. Ik had geen zin in haar toneelstukje en ik had helemaal geen zin om bespeeld te worden waar mijn sub bij was. Ook al had ik nog geen oogcontact met de jongen gemaakt, wist ik zijn aanwezigheid overduidelijk te voelen. Well, well.
Voor ik echter iets tegenin kon brengen tegen deze hele façade, stapte Theo achter me langs, naar de vampiers toe. Een heel wat dappere man had het vast in zijn broek gedaan bij het zien van drie vampiers. Weliswaar waren we alle drie nog redelijk jong, maar dat zij niks in deze donkere tijden.
‘Sorry ik ben me helemaal vergeten voor te stellen. Theo, Zach’s boyfriend.’ Mijn ogen schoten iets open, waar ik haast in mijn tong verslikte als dat kon. Ik wist niet wat dit voor weerwolf was, maar hij was nog dommer dan de achtereind van een ezel. Ik zond de jongen dan ook een woedende blik toe, terwijl deze de laatste kers op zijn taart tipte. ‘Isn’t it Princess.’
Mijn ogen werden kil en hard na zijn laatste woorden, waar ik echt moeite moest doen om niet in woedde uit te barsten. Ik had al genoeg met me laten sollen op een avond. Ik liet me niet vernederen in de buurt van mijn eigen sub, noch als ik alleen was geweest. Ik was geboren als een soldaat en niet als een knieler.
‘..Sinds wanneer verliest men de vertrouwen in de bestuur van de kolonie of zijn para.’ Mijn ogen maakte kil contact van Adeline naar Aaron. Ongetwijfeld was de groenige kleur in mijn kijkers donkerder geworden. Ik was woedend.
‘Diegene die wantrouwen, zijn juist de personen die het meest in de gaten gehouden moeten worden. Ik had meer van jullie verwacht. Meer vertrouwen.’ Ik draaide me van de twee weg, terwijl ik even met mijn nagels tegen mijn gezicht tokkelde. Iets wat de vele ringen rond mijn vingers een akelig geluidje liet maken.
‘Ik ben jullie geen verklaring schuldig. Zeker niet als het om een geheime missie van de kolonie betreft, dus als jullie de kolonie wantrouwen, dien dan vooral een klacht bij ze in. Het verdwijnt waarschijnlijk toch in de prullenbak. Verspilde moeite… Wat zou dat toch jammer zijn...’ eindige ik vol sarcasme en zelfvertrouwen, terwijl mijn ogen tussen mijn vingers door kil op Theo’s lichtgebruinde gezicht bleven branden.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

2 jan 2017 - 22:51 Frisk is offline

Frisk 8318

WIE O WIE
schrijft de eerste post van het jaar? ^^

Mijn brein breint zoals het breint.

2 jan 2017 - 23:02 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Zotikos "Timo" Reigan Savas-Green
“Yet I believe the moon understands what it means to be human... —”

22 • Werewolf (Rogue) • Restaurant • Astro, Charlottte en Ravelyn

‘Nee dat is geen probleem, Zotikos,’ antwoord hij en ik glimlach dankbaar. Dat scheelt weer een ritje met de bus. ‘Gelukkig bestaat er zoiets als Google Maps, dus als je me gewoon je adres geeft moet het wel goedkomen.’ Ik knik. 'Via–via,’ antwoord hij als ik hem vraag waar hij de twee meiden van kent. ‘Lang verhaal, vertel ik ooit nog wel eens.’ Ik kijk toe hoe hij speelt met zijn notitieblok en kan het niet helpen dat ik geïntrigeerd ben door hoe zijn vingers over het papier glijden. ‘Ken jij ze?’ vraagt hij, maar voordat ik kan antwoorden is hij alweer naar hun tafel gelopen. Ik hoor hem vragen wat ze willen en begin dan maar met de vaat die er nu sta, terwijl ik in de gaten hou of iedereen voldoende heeft. Onze collega is er nu ook en dat scheelt een heleboel.
'Eigenlijk niet. We wilden je vragen wat jij ons aanraad,' hoor ik het blonde meisje zeggen. Ik kijk op. Nee, ik luister ze niet af hoor. Ik heb niet in de gaten dat ik al twee minuten hetzelfde glas sta te poleren terwijl ik naar Astro en de twee dames kijk. Als ik het uiteindelijk door krijg, zet ik het glas snel weg. Er zijn net twee nieuwe klanten binnen gekomen. Ik pak twee kaarten en loop richting de twee jongens. Ik merk dat ik nog steeds niet helemaal stevig op mijn benen sta, maar ik doe zoveel mogelijk mijn best om mij er doorheen te bluffen.
'Goede avond,' zeg ik en ik geef hen de kaarten. 'Wilt u alvast wat drinken?'

"—... Uncertain. Alone. Created by imperfections."

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

3 jan 2017 - 1:38 Frisk is offline

Frisk 8318

JEM
❄ Vampier ♟ 750 / 25 ♟ Buiten ♟ Afgeleid - verveeld♟ Alleen -> Monroe & Dallis ♟ Jeansbroek, legerlaarzen & donkergrijs T-shirt.❄

I'd say; look at all the fucks I give, but honestly, I don't care.

I have mixed drinks about feelings.

Jem had absoluut geen knijt te doen en dat stoorde hem mateloos. Hij verveelde zich. Natuurlijk wist hij van de doden, hij wist zelfs wie ze waren, maar er om treuren deed hij niet. Met verdriet had hij al eeuwen geleden afgerekend. Dat betekende echter niet dat hij niet op zijn hoede was, en het bloedbad van de vorige avond was precies de reden dat zijn geliefde voertuig donker en koud op het eiland stond. Hij zat er wel nog in, maar ook dat zou niet lang meer duren.
Jem zette de halfvolle fles vodka aan zijn voeten en stond op. Hij knipperde even met zijn ogen, voor hij verdween en twintig meter verder, maar zo'n honderd meter minder ver dan bedoeld, weer verscheen. De fles in de bus wat niet zijn eerste deze avond en dat merkte je. Een beetje dan toch. Jem snoof, besefte dat hij zonder trui buiten was, en ging dan toch verder want het kon hem niet schelen. De kou deerde hem toch niet en de zon kon hem zelfs in volle glorie nog weinig doen, dus de laatste winterstralen waren niet echt storend voor zijn ontblote armen.
Hij floot een liedje uit een vergeten tijd terwijl hij half lopend, half teleporterend naar de enige weg tussen het eiland en de eigenlijke stad. Hij had geluk toen hij aankwam, want er was net een andere vampier onderweg naar Dubhaile. Jem kende de vrouw en lachte mee met het stomme mopje dat ze maakte over het feit dat hij nu eens niet achter het stuur zat. Misschien maar goed ook, want hij betwijfelde dat hij door de alcoholcontroles van de feestdagen zou doorkomen. Onderweg babbelden ze nog over koetjes en kalfjes, waartussen Jem expliciet de vraag naar zijn kennis van de vorige avond vermeed.
Nog geen tien minuten later stapte hij alweer uit en wandelde op zijn dooie gemakje - haha - naar het centrum van de uitgaansbuurt. Ergens vroeg hij zich af of de rotzooi van het afgelopen anderhalf jaar veel eerder gebeurd zou zijn, moest die uitgaansbuurt niet in het gebied liggen, waar de vampiers toegelaten waren om te bestaan. Zijn mening was van wel.
Met deze gedachten, en andere meer alcoholgerelateerde gedachten, liep hij door de straten, waarbij hij minder op zijn omgeving lette dan goed voor hem was. Hij liep straal langs twee mensen die aan het praten waren en dacht zo hard aan een glas versgeperste whiskey dat hij zich niet afvroeg wat ze in godsnaam wilden neerknallen.

Mijn brein breint zoals het breint.

5 jan 2017 - 20:36 Kiramman is offline

Kiramman 12021

DANTE...IRVING
24 | Weerwolf | Richting de stad | Eilidh

Quasi-gepikeerd trok hij een wenkbrauw op. "Het zal weer mijn schuld wezen dat jij drie uur nodig hebt om je klaar te maken, terwijl ik maar 10 minutjes in beslag neem." Nog voor het laatste woord zijn mond had verlaten, had Eilidh de vers opgestoken sigaret van tussen Dante's gelukt. Met een gepijnigde en verontwaardigde blik keek hij toe hoe ze de sigaret op de grond doofde. Hij negeerde de speelse por die ze hem gaf en als een klein kind liep hij op een meter afstand, zacht mompelend over hoe duur sigaretten waren en 'tattoos zetten brengt niet zoveel op, verdorie' en 'ik houd amper iets over van de huur die ik je betaal, vuile dief'. Hoewel hij haar wilde zeggen dat ze zich met haar eigen zaken moest bemoeien, wilde hij de sfeer die avond niet verpesten door een oneindige discussie te starten.
Een kwartiertje later kwamen ze aan in het centrum en voegde zich meteen tussen de grote mensenmassa. Zonder het zelf te beseffen begon Dante dichter bij Eilidh te lopen en zijn hand zweefde bij haar onderrug. Ze had hem eerder gevraagd of hij in de buurt zou blijven, waarop hij een flauw grapje had gemaakt, maar hij was niet van plan om haar een seconde alleen te laten. Nu en dan raakte hij haar jas zachtjes aan om haar op deze manier door het volk te begeleiden, naar de vele kraampjes van de kerstmarkt op het grootste plein van de stad.
"Wat wil je eerst doen? Iets zoeken om te eten?" De geur van gebraden vlees op open vuren bereikte zijn neus. "De kraampjes bekijken? Alcohol zoeken?" Bij dat laatste wiebelde hij even met zijn wenkbrauwen en stak zijn handen in zijn zakken. Hij had het niet echt op de feestdagen, want die wilden zeggen dat hij bij zijn familie zou moeten gaan dineren en daar had Dante totaal geen zin in. Zijn moeder zou beginnen zeuren dat hij terug bij hen moet gaan wonen, zijn vader zou hem nors aankijken en vragen hoe het met zijn tattooshop gaat zonder het antwoord daadwerkelijk te willen weten, zijn zussen zouden vragen of Eilidh zijn nieuwe vriendin was. Veel te veel vragen en verwachtingen, met andere woorden. Zaken die Dante liever van op een afstandje bekeek en niet in zijn gezicht gedrukt kreeg.
Dante werd uit zijn gedachten getrokken toen iemand ruw tegen hem aanbotste en pas dan merkte hij dat het was beginnen sneeuwen.

May the Force be with you.

[ bericht aangepast op 5 jan 2017 - 20:41 ]

kindness is never a burden.

6 jan 2017 - 15:04 Ziegler is offline

Ziegler 20534

DALLIS ELIZABETH BLAIR
HUNTER | 22 | KNIVES | WITH MONROE & JEM

Monroe had Dallis luchtig gegroet. Hij wist goed dat Dallis nooit echt enthousiast was en hij was daar op de juiste manier mee om te gaan. Hij trapte Dallis niet op haar tenen en wond haar niet onnodig op - en dat wist Dallis heel erg te waarderen aan haar neef. Ze waren immers partners, dus ze moesten op elkaar kunnen bouwen. 'I'm born to be ready,' antwoordde Monroe grijnzend op haar vraag. Dallis schudde licht haar hoofd en er kwam een zwak lachje op haar lippen te staan, waarmee ze liet merken dat ze het grappig vond.
" We hebben niet echt veel uitleg gekregen over wat er gisteren avond gebeurd is, maar ik denk dat dit toch voor open wonden gezorgd heeft bij zowel de vampiers als weerwolven." begon Monroe te vertellen. Dallis deed haar best om te luisteren, maar haar gedachten dwaalden algauw af. Van binnen gaf ze haarzelf een kleine preek, waardoor ze zich er weer bij wist te houden. " Nu ik weet niet meteen waar de meeste roedels uithangen laat staan de vampiers, maar alle info die we kunnen vinden zou goed zijn." vervolgde Monroe zich.
'Ja, mee eens,' antwoordde Dallis, gevolgd door een klein knikje. Monroe mompelde iets over een vampier neerknallen. Op dat moment richtte Dallis haar blik op, maar ze zei er niets van. Dit hoorde bij hun leven, dus ze kon hem niet tegenspreken. Dit is wat ze deden. Dallis schudde licht haar hoofd en luisterde naar wat Monroe verder te vertellen had.
'Ik stel voor dat we al wel naar binnen gaan,' zei ze tenslotte. 'Naar mijn mening verdoen we onze tijd met hier buiten rond te hangen, dáár binnen-' Dallis wees naar de ingang van de club. '- is het te doen, gok ik.' Op dat moment werd het tweetal gepasseerd door een jongeman. Dallis keek over haar schouder naar hem en ze kreeg acuut een naar gevoel dat haar bekroop. Ze probeerde oogcontact met hem te maken, om te bespeuren waar dit gevoel vandaan kwam. 'Wie is dat?' vroeg ze zacht aan Monroe. 'Een vampier?'

[ bericht aangepast op 6 jan 2017 - 15:04 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

6 jan 2017 - 15:17 Ziegler is offline

Ziegler 20534

AARON SEBASTIAN LUKASIAK
Vampire | 22/68 years old | Following Zach

I LOVED
AND I LOVED

AND I LOST

Er gebeurde veel in de kleine ruimte waar Aaron zich voor enkele minuten bevond. Ten eerste begon Adeline de boel, en dan voornamelijk Zach, uit te dagen. Het werd Aaron algauw duidelijk dat ook zij had opgemerkt dat de onbekende jongen niet van hun soort was. Sterker nog, Aaron kreeg het vermoeden dat hij een weerwolf was. Vervolgens stapte de jongen naar voren en stelde zich aan Adeline en Aaron voor als Theo en als het vriendje van Zach. Aaron kneep zijn ogen even samen tot spleetjes en bekeek Theo van top tot teen. Aan zijn geur te ruiken, was hij absoluut een weerwolf en Aaron begreep voor geen meter waarom Zach dan met hem om zou willen gaan.
‘..Sinds wanneer verliest men de vertrouwen in de bestuur van de kolonie of zijn para.’ vroeg Zach giftig. Zijn ogen boorden recht door Aaron heen. Een naar gevoel bekroop Aaron. Hij had de volste vertrouwen in zijn para en het laatste wat hij wilde, was dat Zach geen vertrouwen had in hem. Zach begon met een soort preek en Aaron voelde zich behoorlijk aangesproken. Hij sloeg zijn blik neer en voelde zich erg onderdanig tegenover Zach, iemand die hij absoluut niet boos wilde maken.
'Dat was niet mijn bedoeling,' bracht hij voorzichtig uit. Normaal was hij erg zelfverzekerd, maar tegenover zijn para was hij dat niet. Tegenover anderen had hij allang een gemeen woordje klaar staan, maar dit keer was dat anders. Tevens voelde hij zich niet op zijn gemak in deze situatie. Het verwonderde hem dat het door zowel Zach als Adeline geaccepteerd werd dat Theo een weerwolf was.
Hij had zijn handen tot vuisten gebald en hij voelde zich vreselijk schuldig. Voorzichtig zocht hij naar oogcontact met Theo of Adeline. 'Het spijt me, Z-zach...'

Big girls cry when their hearts are breaking

7 jan 2017 - 5:35 reguluswife is offline

reguluswife 37248

Eilidh Frazier

WEREWOLF || KAPPARING || WITH DANTE || IN THE CENTRE

she doesn't say "I love you" like a normal person.
instead, she'll laugh, shake her head, give you a little smile and say "you're an idiot".
if she tells you you're an idiot, you're a lucky man.

Het duurde niet erg lang voordat ze bij het centrum aan kwamen, waar het al erg druk was. Ze vond het fijn dat Dante haar wat door de menigte leidde en bij haar bleef, want ze vond het altijd onprettig om in haar eentje door grote groepen mensen te lopen, vooral na wat er de dag ervoor gebeurd was.
'Wat wil je eerst doen? Iets zoeken om te eten? De kraampjes bekijken? Alcohol zoeken?'
'Hmm.' Eilidh liet haar ogen over de kraampjes glijden. Alle opties klonken goed. Ze zag alleen zo geen christmas sweaters kraampje, die ze nog wel hoopte te vinden. Ze was er vrij zeker van dat Dante geen had, en zij was er dol op, dus ze vond hij er ook eentje moest hebben. Meerdere het liefst. It was no real christmas without christmas sweaters.
Haar gedachten werden al snel van de kraampjes afgeleid toen er witte vlokjes voor haar ogen begonnen te dansen. Een enthousiast geluidje verliet haar lippen. Uitgelaten trok ze de jongen naast haar aan zijn arm. 'Sneeuw!' riep ze wat overbodig. 'Als er genoeg sneeuw valt, dan gaan we een sneeuwengel-wedstrijd houden. Sowieso dat ik win. Je schouders zijn te breed om een delicate engel te maken.' Ze wierp hem een plagerige blik toe, waarna ze haar tong uitstak zodat ze een sneeuwvlokje op haar tong kon laten smelten.
'Kom, ik wil eten!' Eilidh wachtte zijn reactie niet af, pakte zijn hand vast en begon hem al mee te slepen richting de etenskraampjes. 'Eerst eten en dan alcohol, anders lig ik na een drankje straks al op de grond.' Weifelend beet ze op haar onderlip. 'Zijn hamburgers goed, of wil je iets anders?' De vraag had haar lippen nog maar net verlaten, toen haar blik viel op een kraampje waar ze Southern style food verkochten. Het was niet bepaald christmas-like, maar boy, wat hield ze er van.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

7 jan 2017 - 12:13 Ken_ is offline

Ken_ 18305

MONROE DOUGLAS HAMILTON

DUBHAILE HUNTER

☼ Sniper , 24, With Dallis, At the club ☽

Dallis schudde zacht haar hoofd, waardoor haar rosse haren even speels meezwiepten. Mijn woorden wisten toch een zwak lachje bij haar los te halen, wat al héél wat was voor Dallis. Even was mijn nicht wat afwezig, maar wist toch een 'Ja, mee eens,' te antwoorden als teken dat ze niet helemaal afgeleid was. Dallis, gevolgd door een klein knikje. Ik wist wel dat Dallis niet zo voor het hele jager leventje was, maar we waren partners dus ze was verplicht om toch een beetje mee te werken met me. 'Ik stel voor dat we al wel naar binnen gaan,' zei ze tenslotte. 'Naar mijn mening verdoen we onze tijd met hier buiten rond te hangen, dáár binnen-' Ze wees naar de club en ik volgde haar beweging even, naar de club waar het stilaan drukker werd '- is het te doen, gok ik.' zei ze en ik knikte waarna ik vanuit mijn ooghoeken een shim zag langslopen. Mijn blik gleed van de schim naar Dallis die ook naar de persoon keek vooraleer ze haar ijzige kijkers in die van mij boorde. 'Wie is dat? Een vampier?' vroeg ze me zacht en ik knikte even kort. Ik had het gezicht niet gezien van de persoon, maar om even zeker te zijn haalde ik mijn mobiel even teboven en richtte de camera op de jongeman. Geen spiegelbeeld. "Laten we hem pakken." zei ik kortdaad tegen Dallis waarna ik pas maakte en mijn mobiel terug in mijn zakken verstopte.
Deze zone was een no kill zone, dus mocht ik volgens het EV geen vampiers vermoorden, mits ze zich hadden gevoed. Iets dat ik niet kon gaan bewijzen, dus werd het op de 'vriendelijke' manier handelen. Tenzij het die lul van een Zachary was, die ging ik ongeacht het EV of toeschouwers in zijn hersenen schieten. Ik versnelde mijn pas en trok de vampier zonder pardon aan zijn shirt tegen de muur aan. Nu ik zijn gezicht kon zien herkende ik de persoon wel, echter kon ik niet meteen op zijn naam komen. Dit wilde zeggen dat hij niet meteen op mijn 'to kill' lijstje stond.
Mijn arm had ik tegen zijn keel aangedrukt, zodat hij zijn tanden niet in me zou kunnen zeggen en mijn geweer had ik voor de zekerheid in mijn jasje op hem gericht, dat als hij iets zou doen, op z'n minst een elektrische kogel zou krijgen die hij al dan niet voor enkele dagen zou voelen. " Kijk wat we hier treffen, ik hoop voor jou dat je je braafjes aan de regels houd." ik had mijn gezicht neutraal en snoof even. " Eens kijken of je me wat kan vertellen over het bloedbad van gisteren."

-hopelijk klopt dit een beetje -

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

7 jan 2017 - 21:27 Frisk is offline

Frisk 8318

JEM
❄ Vampier ♟ 750 / 25 ♟ Buiten ♟ Tipsy - Sassy♟ Monroe & Dallis ♟ Jeansbroek, legerlaarzen & donkergrijs T-shirt.❄

I'd say; look at all the fucks I give, but honestly, I don't care.

I have mixed drinks about feelings.

Het ene moment vroeg hij zich nog af wie ze gingen neerknallen, het andere moment voelde hij een muur in zijn rug en een arm tegen zijn keel, en begreep hij maar al te goed wie ze wilden neerknallen. Het was echter niet de eerste levensbedreigende situatie waarin hij terecht was gekomen, dus klakte Jem simpelweg met zijn tong.
"Wat vreselijk onbeleefd," mompelde hij, niet zichtbaar onder de indruk. Hij bewoog zich even en kwam tegen het jasje van de jongeman voor hem. Jems wenkbrauw trok omhoog, net zoals het gevaar waarin hij verkeerde.
"Is that a gun or are you just happy to see me?" vroeg hij met een domme grijns die meer veroorzaakt werd door de hoeveelheid alcohol die hij al ophad dan iets anders. Het was niet zo dat Jem de situatie onderschatte, laat staan de serieus uitziende Jager voor hem, maar hij verwachtte niet dat hij zou sterven. Tenslotte had de kerel nog niets afgevuurd, hoewel de kans al een tijdje open en bloot lag.
" Kijk wat we hier treffen, ik hoop voor jou dat je je braafjes aan de regels houdt." De jager snoof even en Jem rolde met zijn ogen, al was het zijn bedoeling om dat enkel in zijn hoofd te doen. De alcohol had echt veel meer effect dan hij had gedacht. " Eens kijken of je me wat kan vertellen over het bloedbad van gisteren." Jem knipperde en probeerde de waas in zijn hoofd weg te krijgen. Intussen bekeek hij de Jager en ook zijn roodharige partner even, al was het maar om zijn gedachten in orde te krijgen. Ze leken beiden geconcentreerd en Jem gokte dat ze niet voor een pleziertripje uit hun burcht waren gekomen, in tegenstelling tot hijzelf. Jem glimlachte en verdween.
De knal van het schot klonk niet zo luid door de demper die waarschijnlijk op het geweer stond, maar het was luid genoeg om Jem wat nuchterder te krijgen. Het was slechts een milliseconde na zijn teleportatie geweest en Jem was op zijn hoede. Hij kon wel tegen een stootje, maar leuk vond hij het ook niet om dagen mank te lopen van de pijn. Hij stak zijn handen afwerend, en zelfs verontschuldigend in de lucht. Hij was achter het meisje weer tevoorschijn gekomen, in de hoop om niet toch nog geraakt te worden, al hield hij haar ook scherp in de gaten.
"Ik kan je heel wat vertellen, maar dat is niet mijn stijl," antwoordde hij op de vraag. "Al wat ik kwijt wil, is dat er meer zal volgen. Maar hé, jullie zien er best wel snugger uit, dus dat wist je vast wel." Jem kon zijn sass niet echt inhouden, wat voor zijn doen best wel een stomme zet was. Hij zette nog een stap naar achteren, richting de club, met zijn handen nog steeds in de lucht.
"Als jullie me nu willen excuseren; ik ga me binnen aan de regels houden. Het is nogal koud." Hij grijnsde nogmaals - waardoor hij in die paar minuten al meer emoties had getoond dan in de voorbije week - en deed alsof hij bibberde, ook al voelde hij niets en was hij al bijna vergeten dat hij enkel een T-shirt aan had. Alsof het weer hem gelijk wilde geven, begon het ook nog eens te sneeuwen.

[ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 21:31 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

8 jan 2017 - 12:36 Ziegler is offline

Ziegler 20534

DALLIS ELIZABETH BLAIR
HUNTER | 22 | KNIVES | WITH MONROE & JEM

'Laten we hem pakken,' was het antwoord van Monroe geweest toen hij zeker wist dat de jongeman voor hen een vampier was. Hij duwde de vampier hard tegen de muur aan en drukte in zijn jas zijn pistool tegen hem aan.
Dallis bleef van een afstandje toekijken. Haar handen hingen rustig in haar jaszakken en ze maakte nog geen aanstalten om mee te helpen. Meteen reageerde vampier met een flauwe opmerking en die werd gevolgd door nog meer vreemde uitspraken. Iedere keer dat hij iets zei, fronste Dallis haar wenkbrauwen. In een fractie van een seconde verdween de vampier, waarna hij terecht kwam achter Dallis. Ze draaide zich abrupt om.
"Als jullie me nu willen excuseren; ik ga me binnen aan de regels houden. Het is nogal koud." zei hij, nog met zijn handen in de lucht. Op dat moment kreeg Dallis er schoon genoeg van. Ze hield er niet van als iemand een attitude had en zoals hij die had, was ongekend. Alles aan hem wekte irritatie op bij haar. Vanuit haar hoge, leren laarzen trok ze aan beide kant een vlijmscherp mes vandaan. Ze liep razendsnel op hem af en drukte een van de messen tegen zijn keel aan. 'Geloof me, ik zou niets liever willen dan nu in mijn bed liggen, maar voor jou maak ik gerust een uitzondering,' siste ze giftig in zijn oor. 'Mijn neef mag misschien het initiatief nemen, ik kan het makkelijk afmaken voor hem.'

[ bericht aangepast op 8 jan 2017 - 12:41 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

9 jan 2017 - 10:26 LearnToPlay is offline

LearnToPlay 894

Ravelyn Valora Kaisen • Beta-werewolf girl • Where? • Who?/what?

Terwijl Charlotte aan Astro vraagt wat hij aanraad, laat ik mijn ogen weer door het restaurant dwalen. Ze richten zich op de jongen zodra hij weer het restaurant gedeelte in komt lopen. Ik laat mijn hoofd op mijn hand rusten en volg al zijn bewegingen met mijn blik. In mijn maag ontstaat een knoop. Wat als hij straks me aanvalt? Of zou hij alleen maar tegen me beginnen te schreeuwen? Of zou hij weg rennen? Straks zet ik mezelf voor lul, of zeg ik wat verkeerds. Ik roep mezelf een halt toe. Het zal vast niet zo erg zijn, en anders kan ik mezelf altijd nog verdedigen. Hoop ik. Ik weet namelijk niet hoe sterk hij is. Ik zit misschien wel in de beta-kring, maar dat is eerder te danken aan mijn ouders, dan aan hoe sterk ik zelf ben. Ik probeer natuurlijk wel sterk genoeg te worden en te blijven zodat ik mijn eigen plaats in de Beta-kring kan bemachtigen en behouden. Ik hoor de stoel naast me verschuiven. Ik wend mijn blik met wat moeite van de jongen af en kijk naar Charlotte die is opgestaan. 'Ik ben even naar buiten, zo terug' zegt ze, en weg is ze, voor ik er wat tegenin kan brengen. Ik trek verbaast een wenkbrauw op, maar laat hem daarna weer zakken en haal een hand door mijn haar. Dan wend ik mijn groene ogen op Astro. 'Sorry ik zat niet op te letten, had je op Charlotte haar vraag antwoord gegeven of nog niet?' Vraag ik twijfelend

ooc : ikhoop dat het wat is , ben net pas wakker :')

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

9 jan 2017 - 20:46 Naird is offline

Naird 10646

Astro Caelen Atchison
‘Stop asking me to trust you while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.’

Er valt een stilte.
Zowel Ravelyn als Charlotte kijken me verwachtingsvol aan en op mijn beurt wacht ik af totdat één van de twee iets gaat zeggen. Dit leidt tot nog meer stilte.
‘Eigenlijk niet. We wilden je vragen wat jij ons aanraad.’ Ik trek mijn wenkbrauwen naar Charlotte op en pers mijn lippen wat samen. Wat zou ik hen kunnen aanraden? Om eerlijk te zijn zou ik het eigenlijk niet weten, maar dat kan ik natuurlijk niet hardop zeggen, dat is wel heel onprofessioneel. Mijn ogen dwalen kort door het restaurant en stiekem kijk ik Zotikos met een iet wat vragende blik aan, alsof hij een aanrader weet; ik werk hier nota bene al een stuk langer dan hij. Ik verdien echt een prijs voor beste werknemer in de geschiedenis van dit restaurant. Not.
Onbewust had ik voor me uit staan staren en ik knipper even. Correctie: ik had staan staren naar Zotikos, die op zijn beurt weer staat te staren. Ik volg zijn blik en kijk iet wat vreemd op als ik me realiseer dat hij naar Ravelyn staat te staren en Ravelyn naar hem. Die twee gedragen zich al de hele avond vreemd en ik moet me inhouden om niet te vragen waarom.
‘Ik ben even naar buiten, zo terug,’ deelt Charlotte mee en weg is ze. Over vreemd gesproken.
‘Sorry ik zat niet op te letten, had je op Charlotte haar vraag antwoord gegeven of nog niet?’ Nee dat heb ik niet.
‘Ik kan de pasta arrabiata wel aanraden.’ Ik kijk even naar de deur. ‘Zal ik er twee doorgeven, of komt die niet meer terug?’ Ik knik in de richting van de deur, waardoorheen Charlotte zojuist nog was verdwenen.

22 • Weerwolf • Kappa-kring • Restaurant • Zotikos, Charlotte, Ravelyn

I just caught the wave in your eyes

Index RPG Actieve Topics Zoek