[RPG - 250] Ashes to dust [Speeltopic] - Speeltopics

24 dec 2016 - 13:49 Frisk is offline

Frisk 8318

ASHES TO DUST
Wanneer zelfs het licht de duisternis niet verjaagt...

Wanneer de leider van de Centrale Kolonie vermoord wordt, breekt er langzaam maar zeker een chaos los. Vampiers houden zich niet meer aan het Eerste Verdrag en de Jagers hebben plots hun handen vol. De angst is bij de één verdwenen en rijst bij de andere. De nauwkeurige samenleving in Europa valt langzaam in duigen en het is niet meer duidelijk wie vriend of vijand is.

Dubhaile, de plaats waar het allemaal begon en nu dreigt te eindigen. De basis van de Centrale Kolonie is in rep en roer, zoekend naar een manier om zich van de Jagers en overgebleven voorstanders van het Eerste Verdrag te ontdoen. Ondertussen probeert de Jagergemeenschap in het stadje stand te houden. En er is ook nog een derde partij; de roedel weerwolven weet niet welke kant te kiezen. Zijn ze tegen de Jagers, of tegen de vampiers? Doen ze mee met de dreigende oorlog, of houden ze zich er buiten? Kunnen ze zich er überhaupt buiten houden? Zal de orde stand houden, of breekt de chaos opnieuw los. Eén ding is zeker;

als er niet snel iets gebeurt, zal de zon voor een lange tijd ondergaan.

EVEN EEN BEDANKJE

Om te beginnen wil ik even alle eer geven aan wie het toekomt. Deze Wereld heb ik namelijk niet alleen in elkaar geflanst, Marthe heeft me hierbij enorm veel geholpen, en het is dan ook een creatie van ons tweeën te noemen. De basis legde ik met een vorige RPG, en samen hebben we het daarna verder uitgewerkt voor ons verhaal.
Ook is er nog een plaatsje voor Xanthe, die me heeft geholpen met het nalezen van de informatie en de Russische tak van de Jagers meer heeft uitgewerkt.
Aan alletwee mijn patatjes: Thanks a lottle!

Het is vrijdag 23 december. De sneeuw die in de lucht hangt, kan de bloedrode kleur van de avondzon niet verjagen. Kerstmis zal dit jaar geen vrede brengen en de gebeurtenissen van de vorige avond bewijzen dat maar al te goed. Vier roedelleden zijn dood teruggevonden, zilveren kogels en vampierbeten overal. Het was een zwaar gevecht, want ook de kolonie is een lid kleiner. Van de Jagers? Geen spoor. Wie de grote schuldige is voor het vijfdelige bloedbad, weet niemand, en iedereen staat op scherp. De stad en zijn onwetende bewoners gaan gewoon door met feestvieren en op deze vrijdag is er extra veel volk op straat te vinden. Een voorbode voor een ramp?

(Ik stel voor dat de meesten zich naar de uitgaansbuurt begeven. Niet perse om te feesten, er kan ook ruzie gezocht worden of simpelweg de vrede bewaken.)
(Liefst) in post vermelden: wie? waar? Wezen? Interactie met wie?
(eventueel: leeftijd, gemoed, outfit,...)

EIGENLIJKE ROLLEN
VAMPIERS EN WEERWOLVEN ZIJN NOG BESCHIKBAAR

Weerwolven ~ 8 (4+4)

• Astro Caelen Atchison ~ 1.8 ~ 22 ~ Status ~ Kant ~ Ruben Pol ~ Nomophobe
• Zotikos "Timo" Reigan Savas-Green ~ 1.1 ~ 22 ~ Rogue ~ Kant ~ Luke Powell ~ Pickett
• Theodore Wyatt Atkinson ~ 1.7 ~ 21 ~ KK ~ Kant ~ Jay Alvarrez ~ greenlight22
• Dante Irving ~ 1.9 ~ 24 ~ BK ~ Kant ~ Faceclaim ~ Tarjei
• Gereserveerd ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Nerwen
• Eilidh Frazier ~ 1.7 ~ 19 ~ KK ~ Kant ~ Elizabeth Turner ~ Stiles
• Ravelyn Valora Kaisen ~ 1.6 ~ 17 ~ BK ~ Kant ~ Faceclaim ~ LearnToPlay
• Lilith Mackenzie Victoria ~ 1.3 ~ 21 ~ Status ~ Kant ~ Carmella Rose ~ nobilta
• Charlotte Jasmine Kleyn ~ 1.5 ~ 16 ~ AK ~ Kant ~ Emma Watson ~ GinnyWeasley8

Vampiers ~ 7 (4+3)

• Aaron Sebastian Lukasiak ~ 1.7 ~ 22 (56) ~ Status ~ Kant ~ Ash Stymest ~ Ziegler
• Jem ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Kolonie ~ Neutraal ~ Rob Knighton ~ MabeI
• Grigori Afanas Andrei Rykov ~ 1.4 ~ 23 (122) ~ Kolonie ~ Kant ~ Faceclaim ~ Syncline
• Nathanaël "Zach"(ary) Schröder ~ 1.10 ~ 21 (93) ~ Kolonie (Duitsland) ~ Kant ~ Maurice Sinclair ~ Leora
• Adeline Doan Sandlin ~ 1.11 ~ 23 (130) ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Cahira
• Alexis Caithlin Ericsen ~ 1.6 ~ 19 (122) ~ Kolonie ~ Kant ~ Faceclaim ~ LearnToPlay
• Robine Sarah Jackson ~1.6 ~ 15 (228) ~ Kolonie ~ Kant ~ Lindsay Hansen ~ GinnyWeasley8

Jagers ~ 10 (4+6) ~ VOL!

• Lev Yevgeny Vasilyev ~ 1.1 ~ 29 ~ Reiziger (Rusland) ~ Tegen EV ~ Ivan N. ~ Yashiro
• Iago Sebastian Quill ~ 1.3 ~ 23 ~ Jager (Dubhaile) ~ (tegen EV) ~ Andy Walters ~ Ilvermorny
• Monroe Douglas Hamillton ~ 1.9 ~ 24 ~ Sniper ~ Kant ~ Faceclaim ~ Vaiana
• Yerev Sergei Vasilyev ~ 1.10 ~ 27 ~ Reizeiger (Rusland) ~ neutraal ~ Faceclaim ~ Scythe
• Gereserveerd ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Ziegler
• Chara Louise Ackerman ~ 1.10 ~ 21 ~ Jagere (Dubhaile) ~ Voor EV ~ Ashley Moore ~ MabeI
• Ash(leigh) Theresa xxx ~ 1.4 ~ 19 ~ Status ~ Kant ~ Christina Kartchner ~ Barickson
• Noora Ingrid Valtersen ~ 1.4 ~ 20 ~ Heler/Leraar (Noors/Zweeds) ~ Kant ~ Isabella Peschardt ~ Tarjei
• Linez Gabriela Ribeiro ~ 1.6 ~ 22 ~ Jager (Dubhaile/Brazilië) ~ Kant ~ Lais Oliveira ~ Stiles
• Mæja Sacha Tómasson ~ 1.8 ~ 23 ~ Status ~ Kant ~ Anne Christine Speckhart ~ Marlow

REGELS

INFORMATIE

Rollentopic ~ Praattopic 1|2 ~ Speeltopic

[ bericht aangepast op 24 dec 2016 - 13:54 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 26 dec 2016 - 13:14 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

26 dec 2016 - 23:10 LearnToPlay is offline

LearnToPlay 894

Ravelyn Valora Kaisen • Beta-werewolf girl • Restaurant • Talking with Charlotte

Als Charlotte zegt dat ze t zelf wel betaalt haal ik mijn schouders op en knik. 'Die zal ik zo voor u halen,' antwoord de jongen, die lijkt te trillen. Ik knik en glimlach naar beide jongens , alvorens ik de van Astro gekregen menu kaart open. Echter, zodra de jongens verder zijn gelopen, waarschijnlijk naar de keuken of iets, klap ik de menu kaart weer dicht. "Charlotte, code rood, volgens mij is die ene jongen waarvan ik geen idee heb hoe hij heet , de jongen die ik zes jaar geleden heb gebeten, toen ik net een weerwolf was, die ene die ik in een opwelling heb gebeten. Had ik je dat eigenlijk überhaupt verteld? En volgens mij herkent hij mij ook en nu zit ik nog voller met schuldgevoel dan dat ik al zat, wat moet ik doen? Hem negeren, hem meevragen naar buiten ofzo voor een gesprek of rennen we nu het restaurant uit ?" Ratel ik op fluistertoon tegen Charlotte. Voor ze haar mond open kan doen Ratel ik al weer verder. " Ik zou aan hem kunnen vragen of hij even mee naar buiten gaat omdat ik hem wat wil vragen? Ja dat doe ik wel als hij zo hier is" zeg ik tegen Charlotte. Ik haal eens diep adem , sluit heel even mijn ogen, doe ze weer open en pak de menu kaart die ik weer open doe. "Oke ik heb een plan A, als die mislukt dan verzin ik ter plekke wel een plan B ofzo , maar nu wil ik eerstraks mijn eten bestellen , want ik heb echt gigantische honger" grinnik ik. Ik blijf nooit te lang op een onderwerp hangen als ik het geen prettig onderwerp vind. Na even op de menu kaart te hebben gekeken zucht ik en klap ik hem dicht. " er is veel te veel keuze, het lijkt me allemaal wel lekker, weet je wat ik vraag Astro wel wat hij mij aanraad" zeg ik schouderophalend, terwijl ik de menukaart dichtklap en op de hoek van de tafel leg. Ik begin ergens toch wel nerveus te worden, wat als die jongen geen gesprek wil, of me wat aandoet? Ik zucht even en glimlach naar Charlotte. "En jij nog wat leuks gedaan?"

[ bericht aangepast op 28 dec 2016 - 9:29 ]

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

26 dec 2016 - 23:30 LearnToPlay is offline

LearnToPlay 894

Alexis Caithlin Ericsen • Vampire girl • The streets • Wandering, just fed herself

TEXT

Met een snelle pas loop ik de steeg uit waar ik mezelf net tegoed heb gedaan aan iemand. Ik ren bijna door de straten, en loop als het even kan in de schaduwen. Ik heb mezelf helemaal bedekt, waardoor je, als je goed kijkt, nog alleen mijn ogen en een stuk van mijn voorhoofd en neus ziet. De rest zit allemaal weggestopt onder een laag kleding. Ik probeer zo min mogelijk naar de binnrn stad te lopen, omdat ik de drukte, muziek en vooral de stank van al die mensen echt verafschuw. Daarom ben ik maar een beetje aan het ronddollen zoals ik zo vaak doe. Als er vanaf voor zo te zien 4 jongens aan komen, duik ik opzij een andere steeg in. Als ik die helemaal afgelopen heb, zucht ik diep. Ik ben in een van de wenige steegjes gelopen die dood loopt. Als ik me om wil draaien, verstijf ik. Het leek of ik geritsel hoorde. Zou iemand achter me aanzitten? Aarzelend draai ik mezelf om. Ik scan met mijn ogen de omgeving van het nauwelijks steegje, maar schud dan mijn hoofd. Ik moet niet zo paranoïde doen. Nu er een clanlid is gedood begin ik spoken te zien. Ik begin op een rustiger tempo de steeg uit te lopen, en na een paar meter teleporteer ik mezelf naar het begin van de steeg, en loop weer verder alsof er niets gebeurd is

ooc: Iemand die met Alexis wil interacten?

[ bericht aangepast op 28 dec 2016 - 9:33 ]

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

26 dec 2016 - 23:40 Frisk is offline

Frisk 8318

^ Vampiers kunnen teleporteren, dus een steeg lijkt me niet echt een probleem, tenzij Alexis er totaal niet in geoefend is, dan heb ik niets gezegd.

ANYWAYS; ALGEMENE BOODSCHAP:
Willen jullie de anderen iets meer betrekken? Ik weet dat iedereen niet evensnel reageert, mede door de feestdagen en ook mogelijke examenperiodes, maar dit is RPG geen ORPG (; Dit is zeker geen aanval naar mensen persoonlijk toe, eerder gewoon een vraag om het een supergezellige boel te maken met z'n allen ^^

Mijn brein breint zoals het breint.

27 dec 2016 - 0:32 Frisk is offline

Frisk 8318

Chara Louise Ackerman
☛ Hunter ☮ 21 ☮ Hoofdgebouw (trainingsruimte) ☮ Dromerig/Weemoedig ☮ Niemand -> Lin ☚

Throw me to the wolves and I'll propably die.

"...perhaps even with the dream of Wonderland of long ago; and how she would feel with all their simple sorrows, and find a pleasure in all their simple joys, remembering her own child-life, and the happy summer days."*
Chara sloot het boek met een diepe zucht. Er brandde een traan achter haar rechteroog, maar ze liet hem niet ontsnappen. Ze had Alice in Wonderland al te vaak gelezen om er echt nog om te huilen, al kwam het weemoedige gevoel altijd terug. Hoe graag zou ze wel niet in een konijnenhol willen vallen en in een totaal andere wereld terechtkomen. Eentje zonder weerwolven, vampiers, Jagers en verwachtingen waaraan ze nooit kon voldoen.
Ze zuchtte opnieuw en bladerde doelloos door het boek. Ze had het eigenlijk niet willen lezen, niet zo kort voor Kerstmis, maar op dit moment had ze geen nieuwe boeken meer liggen. Ze verwachtte niet meteen eentje als cadeau, hoewel Iago haar soms op Kerstmis wist te verrassen, maar volgende week kreeg ze wel haar loon gestort. En kon ze tevens weer aan het werk.
Ja, Chara kende zelden gelukkige feestdagen. Ze had niet echt iemand waarmee ze Kerst wilde vieren, of beter gezegd; iemand die het met haar wilde vieren én ze kon niet gaan werken. Ze zat gewoon thuis, tussen boeken die ze allemaal al twee of drie keer had gelezen. Het was bijna net zo triest als zij was. Ze zuchtte opnieuw en streek met de veel te lange mouw van haar sweater over haar make-up loze gezicht.
Op één of andere manier was ze in één van de - lege, godzijdank - trainingsruimtes terecht gekomen, nadat ze lezend een appel uit de keuken was gaan stelen. Ze had niet opgelet en was gewoon ergens neer geplofd waar het zacht genoeg was om één van haar vreemde leesposes aan te nemen. De mat van de man-op-man ruimte was daar blijkbaar heel geschikt voor.
Ze staarde nog wat voor zich uit, pulkte met haar korte nagels aan haar Batmanlegging en keek uiteindelijk verschrikt op toen de deur openging. Snel, maar lenig stond ze op, terwijl Lin in de deuropening verscheen. Chara begroette haar niet - zoals ze nooit deed - en richtte haar blik ergens op de kruising tussen de muur en de vloer, zo'n meter naast de andere vrouw - zoals ze altijd deed.

[ bericht aangepast op 27 dec 2016 - 0:37 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

27 dec 2016 - 9:20 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Zach
Vampire • Germany • @ At the square • With my hot 'n furry Werewolve

'Silence is not weakness and decency not pride.'

'I am quiet,
but not blind.'

Zoals verwacht begreep hij alles behalve mijn uitleg over hem als een puddingbroodje. Misschien was het ook niet het meest gepaste koosnaampje voor hem, maar ik had toch wel meer verwacht. Oh well… wolven waren toch nooit slim. Dat waren meer wij, als vampiers.
‘Ik bedoelde daarmee dat grijzige massa wat in je hoofd rondzweeft. Puppy.’ Plaagde ik hem. Echter was mijn korte triomf momentje alweer over, toen hij zijn gezicht naar dat van mij bracht. Iets wat hij iedere keer deed en behoorlijk als een tease voelde.
‘Not all princesses wear crowns. And I know just the right prince for you.’ Beweerde hij, waar ik direct al begreep welke prins hij bedoelde. Zichzelf natuurlijk, anders hield hij zich niet zo met míj bezig sinds die ene avond. Poor puppy.
Snel wilde ik mijn blik afwenden, maar voor ik dit van mezelf toeliet, besloot ik deze keer eens de tease andersom te draaien.
‘hmmmhhh. I know too.’ Fluisterde ik dan ook geheimzinnig, met een eerste klas pokerface op mijn gezicht.
‘I mean… sinds ik al één weerwolf heb overleeft, ik ook wel de roedelleider kan nemen. Nietwaar?’ Speels keek ik de jongen licht vragend aan, waar ik plagend met een enkele vinger tegen zijn kaak tikte. ‘After all; you were just a tiny, little, puppy….’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

27 dec 2016 - 10:05 Lisen is offline

Lisen 2233

Charlotte Jasmine Kleyn

"You did what?"

"Charlotte, code rood, volgens mij is die ene jongen waarvan ik geen idee heb hoe hij heet , de jongen die ik zes jaar geleden heb gebeten, toen ik net een weerwolf was, die ene die ik in een opwelling heb gebeten. Had ik je dat eigenlijk überhaupt verteld? En volgens mij herkent hij mij ook en nu zit ik nog voller met schuldgevoel dan dat ik al zat, wat moet ik doen? Hem negeren, hem meevragen naar buiten ofzo voor een gesprek of rennen we nu het restaurant uit?" Zegt Ravelyn aan een stuk door maar voordat ik kan reageren gaat ze al verder. "Ik zou aan hem kunnen vragen of hij even mee naar buiten gaat omdat ik hem wat wil vragen? Ja dat doe ik wel als hij zo hier is." Zegt ze en dit keer laat ze me gelukkig wel spreken. "Oh dit is inderdaad echt erg. Het is wel al zes jaar geleden hé? Misschien heeft hij je vergeven. Hij is waarschijnlijk rogue dus dat zou hem gevaarlijker maken. Misschien kan ik beter eerst gaan praten? Natuurlijk is dat nog riskant maar als jij het doet is het nog gevaarlijker. Bovendien zou het waarschijnlijk een heel ongemakkelijk gesprek voor jullie worden. Maar ik wil niet dat je gevaar loopt, please laat mij het doen." Dat laatste smeek ik bijna, maar alles wat ik zeg meen ik. "Oke ik heb een plan A, als die mislukt dan verzin ik ter plekke wel een plan B ofzo , maar nu wil ik eerstraks mijn eten bestellen , want ik heb echt gigantische honger" Zegt Ravelyn nog. "Nee jij gaat dat niet doen! Bij mij zal het waarschijnlijk minder snel mis gaan dan bij jouw." Zeg ik scherper dan eerst. "Er is veel te veel keuze, het lijkt me allemaal wel lekker, weet je wat ik vraag Astro wel wat hij mij aanraad." Zegt Ravelyn na even op de menukaart gekeken te hebben. Ik kijk ook even op de menukaart en stem dan met Ravelyn in. Er is echt veel. "En jij nog wat leuks gedaan?" Vraagt Ravelyn aan mij. Ik denk even na. "Je bedoelt vandaag?" Vraag ik dan toch maar. Anders dan beantwoord ik hem straks verkeerd.

16 // Weerwolf // Alfakring // Restaurant // Talking with Ravelyn.

27 dec 2016 - 12:24 Mazino is online

Mazino 5459

Yerev Sergei Vasilyev

☆ I really need a new gun. But don't tell my other guns. ☆

27 ☆ Hunter ☆ HQ ☆ Lev ☆ ootd ☆ Playlist

Als Yerev ergens niet mee bezig was, was het met het analyseren van de aanval die de vorige dag plaats gevonden had. De avond was nog jong en hij zat dicht bij een doorbraak als het ging om explosieven. Als hij het voor elkaar kreeg de bullets explosieven te laten bevatten, zouden ze misschien een dodelijk wapen hebben voor vampiers. Weerwolven waren wat dat betreft een heel stuk makkelijker. Yerev liep door zijn kamer, op en neer terwijl hij naar zijn raam staarden. Een felle lamp scheen op het glas en onthulde de aantekeningen die Yerev erop gemaakt had. Voor de meeste was het niet meer dan een aantal tekeningen en een boel russische letters. Met grote passen, stapte de hunter op de ruit af, met de rug van zijn hand veegde hij een boel woorden weg om er vervolgens iets nieuws op te schrijven. Hij kreeg het maar niet voor elkaar om bullets een grotere impact te laten doen.
Van de raam ging hij naar zijn bureau en weer terug. Gefrustreerd veegde hij meer tekst van de raam en pakte een stapel papieren van zijn bed. Hij had nauw contact met het thuisfront als het ging om wapens, maar zelfs zijn oom was het nog niet gelukt. Yerev nam een whiteboardmarker en schreef een deel van de aantekeningen op de raam. Maar natuurlijk! Hij moest niet kijken naar hoe hij bullets meer impact kon laten doen, hij moest gewoon kijken naar hoe hij bommen zo klein kon maken, zodat ze in een geweer paste. Binnen de kortste keren stond hij weer bij zijn bureau over zijn laptop gebogen. De papieren nog in één hand terwijl hij met zijn andere hand op zijn laptop typte.
Een zucht verliet zijn mond toen hij zijn naam boven zijn muziek uit hoorde. Met de whiteboardmarker nog in zijn mond, draaide Yerev zich naar de deur. Zijn broer kreeg een knikje als groet voordat hij zijn koptelefoon af deed. De muziek van zijn playlist klonk uit de koptelefoon terwijl deze om Yerev's hals bleef hangen.
"Oh, тихий маленький брат*," zei Yerev nadat hij de whiteboardmarker weer bij de raam gelegd had. "Je hoeft niet te schreeuwen om mijn aandacht te krijgen." Hij kreeg een glimlach toegeworpen terwijl Yerev een stel geweren pakte en zijn jas pakte. De geweren kwamen in een holster terecht, eentje op zijn borst en eentje op zijn heup.
"Maar vertel, waardoor ben je nu weer gefrustreerd?" vroeg de Rus terwijl hij de lamp uitdeed en de deur van zijn kamer op slot deed. "Als je nu praat terwijl we lopen dan komen we misschien nog een beetje optijd."

*Translate: Relax, little brother.

[ bericht aangepast op 27 dec 2016 - 20:31 ]

Do it scared, but do it anyway.

27 dec 2016 - 15:55 Ziegler is offline

Ziegler 20534

DALLIS ELIZABETH BLAIR
HUNTER | 22 | KNIVES | WITH MONROE

Dallis was zo goed als nutteloos geweest die dag. Haar bed zag er te verleidelijk om daadwerkelijk iets anders te gaan doen, dus ze had zich overgegeven aan de warmte van haar dekens. Alles veranderde echter toen ze te horen kreeg wat er allemaal gebeurd was. Er waren vier weerwolven en één vampier vermoord. Alle details duidden erop dat die moorden de verantwoordelijkheid waren van jagers. Dallis was nooit een goede jager geweest. De reden hiervoor was dat haar interesses totaal ergens anders lagen. Het liefste zou ze een wereldreis maken, meer te weten komen over andere culturen - maar in plaats daarvan was ze geboren met het jagersgen en was ze praktisch gedwongen om haar leven te leiden als jager.
Zodra het nieuws Dallis had bereikt, had ze meteen contact met haar neef Monroe. Hij had geopperd om op de uitkijk te gaan staan bij een club. Het liefste had Dallis 'nee' gezegd, maar dat had ze wijselijk voor zich gehouden. Dit was immers haar lot en ze kon beter haar best doen dan uiteindelijk zelf vermoord worden. Het was namelijk nog steeds kill or be killed en Dallis hechtte te veel waarde aan haar leven om zomaar op te geven. Snel had ze haarzelf in een zwarte broek gehesen en daarbij trok ze een grijs shirtje aan. In de binnenzak van haar leren jas stak ze twee messen, de wapens waar ze het liefste mee werkte. Eerder ontving ze een berichtje van Monroe, waarop ze totaal vergeten was te reageren.
Zo snel als ze kon, vertrok ze richting de club waar haar neef als stond te wachten op haar. Toen ze kwam aangelopen, zag ze hem in de verte al staan. Ze wandelde naar hem toe. 'Hey,' zei ze kort en zacht, maar hard genoeg om hoorbaar te zijn. 'Klaar voor?'

Big girls cry when their hearts are breaking

27 dec 2016 - 17:15 Venustic is offline

Venustic 2690

THEODORE WYATT ATKINSON

21 YEARS | WEREWOLF | HEADING TO THE SQUARE | ZACH

To live is the rearest thing in the world.
Most people exist,
that is all.

De uitleg die Zach gebruikte om wat hij net had gezegd te verduidelijken maakte het voor Theodore niet echt duidelijker. Hij vroeg zich af of dit nou aan hem lag of dat het gewoon kwam doordat Zach heel moeilijk deed over zijn broodpuddinkje. Het klonk in ieder geval niet als een echt goed koosnaampje, koosnaampjes moesten naar Theodore zijn mening makkelijk te begrijpen zijn en zeker wel enige relevantie hebben. Nog altijd leek broodpuddinkje dit niet te hebben.
Toen Theodore een vrij duidelijk flirt poging deed, iets waar hij echt iets mee had willen bereiken besloot Zach een tease te zijn. Iets waar Theodore best mee kon leven, zijn eerste twee zinnen aren oké en hij had het allemaal goed gevonden tot daar echter het laatste wat Zach uitsprak viel niet helemaal goed bij Theodore. De jongeman deed weer een stap achteruit en schudde kort zijn hoofd. Misschien was dit waarom vampieren en weerwolven niet werkten, ze zouden elkaar nooit echt kunnen begrijpen. Theodore had net het verkeerde tegen Zach gezegd en nu zei Zach iets tegen Theodore wat bij hem verkeerd viel. Theodore had mensen nooit geloofd die zeiden dat het niet werkte en had altijd gevonden dat ze zich aanstelden. Niet dat Theodore ervaring had voor Zach, maar Theodore was vrij open en vond dat je het altijd een kans kon geven. Echter begon Theodore er langzamerhand aan te twijfelen of ze inderdaad wel een match waren. Dat Theodore er aan begon te twijfelen betekende nog niet dat hij Zach niet meer leuk vond, kon hij maar zo makkelijk zijn gevoelens uit zetten, maar het voelde nog altijd wat naar.
'Weet je Zach, als je toch denkt dat je de roedelleider kan nemen, waarom probeer je het niet gewoon. Misschien heeft hij nog wel wat interesse.' Zei Theodore pissig waarna hij afkeurend zijn hoofd schudde. Zach zou waarschijnlijk niet eens begrijpen dat hij met zijn woorden Theodore zijn ego had gekrenkt, maar dat was wat hij had gedaan en daarvoor zou Zach maar op de blaren moeten zitten.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

28 dec 2016 - 0:21 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Zach
Vampire • Germany • @ A abandoned room in a hostel • With my hot 'n furry Werewolve

'Silence is not weakness and decency not pride.'

'I am quiet,
but not blind.'

Blijkbaar vielen mijn woorden niet in een goede aard, gezien de jongen direct een stap achteruit deed en zijn hoofd schudden. Poor little puppy… So confused already en dat terwijl ik mezelf alleen nog maar aan het opwarmen was.
Ik kon haast de radertjes in zijn hersenen overuren draaien; terwijl ik hem alleen maar – lichtelijk – vermakelijk kon aanstaren in zijn kastanje bruine kijkers. Herfst was altijd mijn favoriete seizoen geweest.
‘Weet je Zach, als je toch denkt dat je de roedelleider kan nemen, waarom probeer je het niet gewoon. Misschien heeft hij nog wel wat interesse.’ De emotie droop letterlijk over zijn lippen heen, waar ook zijn gelaat niks geheim hield. Het was haast een prachtig toneelstuk om te zien; ware de emoties niet té echt.
Zachtjes gleed mijn hand naar zijn kin, waar mijn duim een enkele keer langs zijn duim streelde.
‘.. Without a little faith, the ugly ducklin never became a Swan.’ Mijn ogen gleden kort af naar zijn zalmroze lippen. Ik liet zijn kin weer los en liet mijn blik nog een enkele keer over hem heen gaan, voor ik hem wenkte.
Ik begon op een normale pas te lopen, waar ik een of andere rustige hostel in liep. Rekenend op Theodore, die me volgde, liet ik de deur open. Rustig wandelde ik door het gebouw, waar ik zo nu en dan deurtjes opende en openliet voor Theo, tot ik een kleine ruimte openen met wat oude meubels en geen ramen. Perfect om even alleen te zijn.
Ik plaatste mijn billen op de mottige bank, waar ik afwachtend naar de deur staarde, tot Theo erdoorheen zou komen.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

28 dec 2016 - 9:42 LearnToPlay is offline

LearnToPlay 894

Ravelyn Valora Kaisen • Beta-werewolf girl • Restaurant • Talking to charlotte

Ook al weet ik dat Charlotte het goed bedoeld, toch kan ik het niet laten om geïrriteerd te zuchten. 'Charlotte, of je het leuk vind of niet, ík ga met hem praten, en jij niet' zeg ik tegen haar, killer dan ik bedoelde. Als Charlotte mij goed genoeg kent, dan weet ze dat ze niet moet doorgaan, omdat ze nu heel erg in de buurt van mijn irritatie grens zit. 'Ik ga zelf met hem praten, of je het leuk vind of niet, als er wat gebeurd waarschuw ik je wel, oke? Ik weet dat je het goed bedoeld, maar ik wil dit zelf oplossen' ga ik verder. 'Discussie gesloten, ik ga met hem praten, en ik wil het er verder niet over hebben' voeg ik er nog aan toe. Op haar vraag of ik vandaag bedoel knik ik. 'En waar blijft Astro, ik heb honger maar ik kan niet kiezen en als ik naar die menu kaart nu ga kijken krijg ik nog meer honger, en dan duurt het voor mijn gevoel nog langer, maar ik wil eigenlijk wat kiezen maar ik weet niet wat' Ratel ik door. Dan begin ik te grijnzen. 'Hoe bedoel je, ik denk alleen maar aan eten, nu snap ik wat mensen bedoelen met dat ik ontiegelijke vreetbuien heb' Grinnik ik. 'Maar goed, ik bedoelde inderdaad wat je vandaag gedaan hebt, want we hebben sinds jij binnen kwam het alleen nog maar over mij gehad, en niet over jou, dus...Heb je nog wat leuks te vertellen?' grijns ik tegen Charlotte. Ik werp snel een blik, op de keuken ondertussen, of Astro of die andere jongen eraan komt.

I'm not a princess, I don't need saving. I'm a queen, I've got this shit handled.

28 dec 2016 - 13:03 Hexcore is offline

Hexcore 33026

Lev Yevgeny Vasilyev
"Every man has a certain amount of pride."
29 ♠ Hunter ♠ On his way to Man-to-Man ♠ Casual wear | Coat ♠ Handguns | Knives ♠ Song

Lev keek beledigd naar zijn jongere broer die hem net aanmaande rustig te zijn en hem dan ook nog eens jongere broer had genoemd in een adem. Gelukkig had de oudere wel geroepen, want Yerev had zijn hoofdtelefoon op gehad toen hij binnenstormde en zijn woordenstroom had uitgespuwd. Hij hoefde niet te schreeuwen om zijn aandacht te krijgen, Lev maakte een geïrriteerd geluidje en trok zijn wenkbrauw op toen hij zag hoe zijn jongere broer ook al zijn spullen bij elkaar zocht.
"Maar vertel, waardoor ben je nu weer gefrustreerd?" vroeg de jongere broer nu aan de twee jaar oudere terwijl die eerste de deur achter zich sloot. "Als je nu praat terwijl we lopen dan komen we misschien nog een beetje op tijd." Daar stond Lev dan met zijn bundel papieren. Die hij eigenlijk in Yerev’s kamer had willen achterlaten, maar ondertussen waren ze al onderweg.
“Als je het zo graag wil weten… Ik heb een groot frustratie over het feit dat ik de dode vampier niet kan zien op deze foto met een prachtig landschap. Ik heb alle beschrijvingen wel doorgelezen, maar ik kan het me alsnog niet echt visualiseren, dus kwam ik vragen of jij het zag en of je wilde proberen die onzichtbare shit op de foto te tekenen”, vertelde Lev die met een stevige pas door het gebouw wandelde. Hij vroeg zichzelf af waar ze nog voorbijkwamen om het stapeltje papieren even te laten slingeren tot ze weer terugkwamen. Dan bedacht hij zich dat ze nog wel voorbij de man-to-man ruimte zouden komen en ging hij ijverig op zoek naar een pen die zich verschool in een van de zakken in zijn lange bruine jas. Na het voltooien van die missie schreef hij in koeien van letters ‘VASILYEV’ op de achterkant van het eerste blad en liep richting de deur van de ruimte waar hij iemand in de deuropening zag staan. Hij had niet tegen Yerev gezegd over waar hij heen ging, maar Lev ging er automatisch vanuit dat hij wel zou volgen.

Translation notes:

[ bericht aangepast op 28 dec 2016 - 13:04 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

28 dec 2016 - 20:20 Venustic is offline

Venustic 2690

THEODORE WYATT ATKINSON

21 YEARS | WEREWOLF | HEADING TO THE SQUARE | ZACH

To live is the rearest thing in the world.
Most people exist,
that is all.

Vampiers waren rare wezens, dat was wat Theodore wel kon opmaken in zijn kleine ervaring samen met Zach. Het ene moment leek hij boos te zijn op Theo en het volgende moment voelde Theodore de koude bleke vingers van deze jongeman om zijn kin. De jongeman liet zijn duim langs Theodore zijn kaaklijn glijden en het enige wat Theodore kon doen was deze jongeman aan kijken. Theodore wist niet of dit nou echt teder over kwam of niet, het gaf Theo zelf alleen wat een naar gevoel. Al snel opende Zach echter zijn vampier weer. ‘.. Without a little faith, the ugly ducklin never became a Swan.’ Met die woorden liet Zach Theodore's kin ook weer los. Een zucht rolde over Theo's lippen, deze jongen was één van de meest vage en mysterieuze personen die Theo ooit had ontmoet. Theodore was er erg aan gewend dat mensen gewoon recht door zee waren, maar Zach die zei allemaal vage slim klinkende dingen die Theodore alleen maar door de war brachten. Ook wat hij nu zei leek voor Theodore geen enkele relevantie te hebben.
Na de woorden die Zach uit had gesproken wenkte de jongeman Theodore en liep hij zelf één of ander hostel naar binnen. Theodore zette eerst een paar stappen in de richting van het hostel, maar besloot toen dat hij zich niet zomaar liet commanderen door deze jongeman en bleef staan. Hij zag Zach's gedaante naar binnen toe gaan, maar zelf bleef hij buiten staan. Hij viste een pakje kauwgom uit zijn jaszak en stopte één van de witte dingetjes in zijn mond. Daarna bleef hij nog even wachten, maar toen Zach niet snel terugkwam raakte Theo ongeduldig en volgde hij toch maar naar binnen toe. Theodore had het geluk dat Zach de deuren open had gelaten zodat Theodore de sporen van de vampier precies kon volgen. In Theodore zijn menselijke vorm was zijn reukvermogen maar een klein beetje beter dan dat van een normaal mens dus echt hulpvol was het in deze situatie niet.
In tegen deel tot Zach sloot Theodore elke deur waar hij door heen liep, tot dat hij in de juiste ruimte terecht kwam. Een klein kamertje vol oud meubilair, maar zonder ramen. Ook deze deur sloot Theodore. 'Good evening, Princes' Sprak Theodore net zoals hij eerder die avond had gedaan.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

28 dec 2016 - 21:06 Ken_ is offline

Ken_ 18305

MONROE DOUGLAS HAMILTON

DUBHAILE HUNTER

☼ Sniper , 24, With Dallis, At the club ☽

Nonchalant zat ik tegen een muur aangeleund met de peuk nog steeds tussen mijn lippen bengelend terwijl ik de straat bestudeerde. De luide muziek van de club wad tot hier al te horen en stilaan kwamen er steeds meer jongeren naar deze buurt al had ik nog geen 'wezen' geïdentificeerd. Ik keek op toen ik iemand hoorde aankomen en keek met een lichte grijns naar mijn nicht en tevens jagerpartner die naar me toe liep. 'Hey,' begroette ze me kort, ze had duidelijk niet veel zin om hier haar avond te gaan vertoeven, maar het was nu eenmaal de grootste kans om meer info te vinden. "Hey Dal" begroette ik haar luchtig terug waarna ik de rook die zich even in mijn longen had gecirculeerd uitblies. 'Klaar voor?' Ik richtte mijn blik nog even op de roodharige dame waarna ik mijn peuk op de grond gooide en deze uittrapte. "I'm born to be ready." zei ik met een zwak grijnsje waarna ik kort mijn hoofd schudde en mijn handen terug in mijn zakken verstopte. " We hebben niet echt veel uitleg gekregen over wat er gisteren avond gebeurd is, maar ik denk dat dit toch voor open wonden gezorgd heeft bij zowel de vampiers als weerwolven." begon ik terwijl ik Dallis even bekeek, Ze zag er casual gekleed uit, maar natuurlijk wist ik wel dat ze haar signature messen goed verborgen had. " Nu ik weet niet meteen waar de meeste roedels uithangen laat staan de vampiers, maar alle info die we kunnen vinden zou goed zijn." ik haalde mijn mobiel nog even boven om naar de tijd te kijken. Het was nog te vroeg voor de vampiers om volledig actief te zijn en op in de clubs zal er ook nog niet veel te vingen zijn. "Wie weet kunnen we vanavond toch nog enkele vampiers neerknallen." mompelde ik iets verbitterd. Ik had al een aantal nachten niet geslapen door wat er was gebeurd en had extra trainingen aangenomen bij Lev welke nou niet echt gemakkelijk te noemen waren. Die kerel maakte me elke keer in al begon ik de trucks wel onder de knie te krijgen. " We kunnen misschien eerst de straat nog even rondchecken? Met wat geluk komen we een bekende tegen die ons kan helpen of clues? Tenzij je nu al te club in wilt ?"

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

28 dec 2016 - 23:41 Naird is offline

Naird 10646

Astro Caelen Atchison
‘Stop asking me to trust you while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.’

Zotikos lijkt niet bepaald te staan trappelen bij het idee dat ik hem nu naar zijn huis ga begeleiden. Althans, dat maak ik op uit het feit dat hij lijkt te aarzelen. Nu snap ik ook wel dat hij niet zomaar wilt verdwijnen van zijn werk, maar goed. Ik kijk naar hem vanuit mijn ooghoek en zie dat hij glimlacht.
‘Bedankt, Astro, maar ik denk dat het wel gaat lukken. Ik werd gewoon even duizelig of zo, maar over dat rijden. Ik zou graag meerijden na onze shift? Als dat mag?’ Ik denk na over zijn vraag, op zich niets mis mee toch? Ondertussen merk ik dat ik willekeurige doodles ben gaan maken op mijn notebloc.
‘Nee dat is geen probleem, Zotikos,’ antwoord ik hem uiteindelijk en klik mijn pen dicht. ‘Gelukkig bestaat er zoiets als Google Maps, dus als je me gewoon je adres geeft moet het wel goedkomen.’ Ik kijk hem vriendelijk aan.
‘Waar ken jij hen van?’ Mijn glimlach verdwijnt een tikkeltje, wat moet ik in God's naam daarop antwoorden. Nonchalant haal ik mijn schouders op terwijl ik naar woorden probeer te zoeken.
‘Via–via,’ zeg ik uiteindelijk. ‘Lang verhaal, vertel ik ooit nog wel eens.’ Smooth, Astro. Op zich was het ook niet gelogen, ik kende namelijk beide meiden via–via de roedel. Ik blik naar Ravelyn en Charlotte en scheur het bovenste blaadje van mijn noteblok af. ‘Ken jij ze?’ vraag ik dan, maar loop weg, naar hun tafel om hun bestellingen op te nemen.
‘Hey, weten jullie al wat jullie willen bestellen?’

22 • Weerwolf • Kappa-kring • Restaurant • Zotikos, Charlotte, Ravelyn

[ bericht aangepast op 28 dec 2016 - 23:42 ]

I just caught the wave in your eyes

Index RPG Actieve Topics Zoek