[RPG - 250] Ashes to dust [Speeltopic] - Speeltopics

24 dec 2016 - 13:49 Frisk is offline

Frisk 8318

ASHES TO DUST
Wanneer zelfs het licht de duisternis niet verjaagt...

Wanneer de leider van de Centrale Kolonie vermoord wordt, breekt er langzaam maar zeker een chaos los. Vampiers houden zich niet meer aan het Eerste Verdrag en de Jagers hebben plots hun handen vol. De angst is bij de één verdwenen en rijst bij de andere. De nauwkeurige samenleving in Europa valt langzaam in duigen en het is niet meer duidelijk wie vriend of vijand is.

Dubhaile, de plaats waar het allemaal begon en nu dreigt te eindigen. De basis van de Centrale Kolonie is in rep en roer, zoekend naar een manier om zich van de Jagers en overgebleven voorstanders van het Eerste Verdrag te ontdoen. Ondertussen probeert de Jagergemeenschap in het stadje stand te houden. En er is ook nog een derde partij; de roedel weerwolven weet niet welke kant te kiezen. Zijn ze tegen de Jagers, of tegen de vampiers? Doen ze mee met de dreigende oorlog, of houden ze zich er buiten? Kunnen ze zich er überhaupt buiten houden? Zal de orde stand houden, of breekt de chaos opnieuw los. Eén ding is zeker;

als er niet snel iets gebeurt, zal de zon voor een lange tijd ondergaan.

EVEN EEN BEDANKJE

Om te beginnen wil ik even alle eer geven aan wie het toekomt. Deze Wereld heb ik namelijk niet alleen in elkaar geflanst, Marthe heeft me hierbij enorm veel geholpen, en het is dan ook een creatie van ons tweeën te noemen. De basis legde ik met een vorige RPG, en samen hebben we het daarna verder uitgewerkt voor ons verhaal.
Ook is er nog een plaatsje voor Xanthe, die me heeft geholpen met het nalezen van de informatie en de Russische tak van de Jagers meer heeft uitgewerkt.
Aan alletwee mijn patatjes: Thanks a lottle!

Het is vrijdag 23 december. De sneeuw die in de lucht hangt, kan de bloedrode kleur van de avondzon niet verjagen. Kerstmis zal dit jaar geen vrede brengen en de gebeurtenissen van de vorige avond bewijzen dat maar al te goed. Vier roedelleden zijn dood teruggevonden, zilveren kogels en vampierbeten overal. Het was een zwaar gevecht, want ook de kolonie is een lid kleiner. Van de Jagers? Geen spoor. Wie de grote schuldige is voor het vijfdelige bloedbad, weet niemand, en iedereen staat op scherp. De stad en zijn onwetende bewoners gaan gewoon door met feestvieren en op deze vrijdag is er extra veel volk op straat te vinden. Een voorbode voor een ramp?

(Ik stel voor dat de meesten zich naar de uitgaansbuurt begeven. Niet perse om te feesten, er kan ook ruzie gezocht worden of simpelweg de vrede bewaken.)
(Liefst) in post vermelden: wie? waar? Wezen? Interactie met wie?
(eventueel: leeftijd, gemoed, outfit,...)

EIGENLIJKE ROLLEN
VAMPIERS EN WEERWOLVEN ZIJN NOG BESCHIKBAAR

Weerwolven ~ 8 (4+4)

• Astro Caelen Atchison ~ 1.8 ~ 22 ~ Status ~ Kant ~ Ruben Pol ~ Nomophobe
• Zotikos "Timo" Reigan Savas-Green ~ 1.1 ~ 22 ~ Rogue ~ Kant ~ Luke Powell ~ Pickett
• Theodore Wyatt Atkinson ~ 1.7 ~ 21 ~ KK ~ Kant ~ Jay Alvarrez ~ greenlight22
• Dante Irving ~ 1.9 ~ 24 ~ BK ~ Kant ~ Faceclaim ~ Tarjei
• Gereserveerd ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Nerwen
• Eilidh Frazier ~ 1.7 ~ 19 ~ KK ~ Kant ~ Elizabeth Turner ~ Stiles
• Ravelyn Valora Kaisen ~ 1.6 ~ 17 ~ BK ~ Kant ~ Faceclaim ~ LearnToPlay
• Lilith Mackenzie Victoria ~ 1.3 ~ 21 ~ Status ~ Kant ~ Carmella Rose ~ nobilta
• Charlotte Jasmine Kleyn ~ 1.5 ~ 16 ~ AK ~ Kant ~ Emma Watson ~ GinnyWeasley8

Vampiers ~ 7 (4+3)

• Aaron Sebastian Lukasiak ~ 1.7 ~ 22 (56) ~ Status ~ Kant ~ Ash Stymest ~ Ziegler
• Jem ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Kolonie ~ Neutraal ~ Rob Knighton ~ MabeI
• Grigori Afanas Andrei Rykov ~ 1.4 ~ 23 (122) ~ Kolonie ~ Kant ~ Faceclaim ~ Syncline
• Nathanaël "Zach"(ary) Schröder ~ 1.10 ~ 21 (93) ~ Kolonie (Duitsland) ~ Kant ~ Maurice Sinclair ~ Leora
• Adeline Doan Sandlin ~ 1.11 ~ 23 (130) ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Cahira
• Alexis Caithlin Ericsen ~ 1.6 ~ 19 (122) ~ Kolonie ~ Kant ~ Faceclaim ~ LearnToPlay
• Robine Sarah Jackson ~1.6 ~ 15 (228) ~ Kolonie ~ Kant ~ Lindsay Hansen ~ GinnyWeasley8

Jagers ~ 10 (4+6) ~ VOL!

• Lev Yevgeny Vasilyev ~ 1.1 ~ 29 ~ Reiziger (Rusland) ~ Tegen EV ~ Ivan N. ~ Yashiro
• Iago Sebastian Quill ~ 1.3 ~ 23 ~ Jager (Dubhaile) ~ (tegen EV) ~ Andy Walters ~ Ilvermorny
• Monroe Douglas Hamillton ~ 1.9 ~ 24 ~ Sniper ~ Kant ~ Faceclaim ~ Vaiana
• Yerev Sergei Vasilyev ~ 1.10 ~ 27 ~ Reizeiger (Rusland) ~ neutraal ~ Faceclaim ~ Scythe
• Gereserveerd ~ Pagina ~ Leeftijd ~ Status ~ Kant ~ Faceclaim ~ Ziegler
• Chara Louise Ackerman ~ 1.10 ~ 21 ~ Jagere (Dubhaile) ~ Voor EV ~ Ashley Moore ~ MabeI
• Ash(leigh) Theresa xxx ~ 1.4 ~ 19 ~ Status ~ Kant ~ Christina Kartchner ~ Barickson
• Noora Ingrid Valtersen ~ 1.4 ~ 20 ~ Heler/Leraar (Noors/Zweeds) ~ Kant ~ Isabella Peschardt ~ Tarjei
• Linez Gabriela Ribeiro ~ 1.6 ~ 22 ~ Jager (Dubhaile/Brazilië) ~ Kant ~ Lais Oliveira ~ Stiles
• Mæja Sacha Tómasson ~ 1.8 ~ 23 ~ Status ~ Kant ~ Anne Christine Speckhart ~ Marlow

REGELS

INFORMATIE

Rollentopic ~ Praattopic 1|2 ~ Speeltopic

[ bericht aangepast op 24 dec 2016 - 13:54 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 26 dec 2016 - 13:14 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

25 dec 2016 - 20:01 Venustic is offline

Venustic 2690

THEODORE WYATT ATKINSON

21 YEARS | WEREWOLF | HEADING TO THE SQUARE | ZACH

To live is the rearest thing in the world.
Most people exist
that is all.

Theo kon nou niet zeggen dat het hemzelf ooit echt op was gevallen dat hij naar hond of zoiets rook, naar zijn mening viel dit erg tegen en was het puur een vooroordeel. Aan de andere kant, wie was hij om hier nou echt iets over te kunnen zeggen. Als je continu in een bepaalde geur zat dan merkte je het op een gegeven moment niet meer echt op dus wie wist misschien rook hij meer als een hond dan hij zelf dacht. 'Kom op zo erg is het niet.' Verdedigde Theodore zijn eigen soort echter. 'Want vertel nou eens even, hoe vaak kom je nou echt in de buurt van een weerwolf.' Zei Theodore waarna hij dichter naar Zach toe schoof.
Een tevreden glimlach verscheen op Theodore zijn lippen toen Zach hem ineens vertelde dat hij Theodore wel dingen zou vertellen als Theodore anders in levensgevaar zou komen. Met deze woorden kwam Theodore nog een stukje dichterbij. 'Oh Princess, ik zou het je ook wel vertellen als je in levensgevaar bent, maar vergeet niet dat we niet dezelfde soort zijn.' Sprak Theodore waarna hij zijn hand heel even langs die van Zach liet glijden, zoals te verwachten was deze koud. Vampieren hadden gemiddeld een lagere lichaamstempratuur dan een mensen en voelden ook snel koud aan. Weerwolven daar in tegen hadden een hogere lichaamstempratuur dan een mens, iets wat er voor zorgde dat Theodore zijn handen in tegenstelling tot die van Zach continu warm waren. 'I hate to break it to you, maar het is mijn plicht om loyaal te zijn aan mijn roedel. Ik zou amper anders kunnen ook al zou ik het willen.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

25 dec 2016 - 20:05 Kiramman is offline

Kiramman 12023

DANTE...IRVING
24 | Weerwolf | Richting de stad | Eilidh

"Ik denk dat je een tikkeltje overdrijft over het hele gevecht-ding van gisteren," sprak Dante met op semi-geërgerde, semi-geamuseerde toon. Hij opende het blik hondenvoer met een klik en kieperde de helft van de inhoud in het schaaltje van Everett, vooraleer hij terug naar de koelkast liep en een kleiner, duurder blik uithaalde voor die kleine keffer, Bark Obama. Dante rolde onopgemerkt met zijn ogen. Hij had best medelijden met het dier; had-ie niet zo'n baasje gehad dan was hij ooit normaal geweest.
Hij wachtte tot beide honden hun avondeten binnen begonnen te schrokken en draaide zich toen opnieuw naar Eilidh, die aan de keukentafel zat en haar schoenen aan het aandoen was. Ze antwoordde niet meteen, wat hij al een teken zag om verder te praten. "Ik bedoel — het lijkt me sterk dat noch de wolven, noch de vampieren zo dom zijn om nogmaals ruzie te zoeken. Zeker niet in het centrum." Sinds Dante thuis was gekomen van zijn werk, was het gevecht tussen de wolven en de vampieren van de vorige nacht het enige gespreksonderwerp geweest, naast 'wat eten we vanavond?' en 'gaan we uit?'
"En daarbij," vervolgde hij met een grijns, "je weet toch dat ik je altijd zal beschermen."
Dante liep naar buiten en wachtte daar op Eilidh. Hij stak nadenkend een sigaret op en blies de rook zuchtend de lucht in. Eilidhs woning bevond zich niet zo erg ver van het echte centrum van de stad, maar klaarblijkelijk toch ver genoeg voor de meeste mensen, want er stonden amper auto's in de straat geparkeerd en er was over het algemeen weinig passage. Een jong koppel schonk hem een glimlach toen ze de straat overstaken en een oude man liet zijn hond uit. Allemaal mensen, dacht Dante. Ze moesten eens weten wie — of eerder wat — hun buren waren.
Quasi ongeduldig — maar eigenlijk eerder om haar op te jagen — bonkte Dante twee keer op de voordeur. "Ik ga je achterlaten!"

kindness is never a burden.

25 dec 2016 - 21:34 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Zach
Vampire • Germany • @ At the square • With my hot 'n furry Werewolve

'Silence is not weakness and decency not pride.'

'I am quiet,
but not blind.'

Ik merkte aan Theo dat hij aan het twijfelen was. Natuurlijk kon hij zichzelf niet ruiken, hoewel hij tot vele van zijn andere soortgenoten, wel goed rook. Ik kon de meeste weerwolven wel op een afstand ruiken. And lets say; I’d never orderd a wet dog.
‘Kom op zo erg is het niet. Want vertel nou eens even, hoe vaak kom je nou echt in de buurt van een weerwolf.’ Verdedigde Theo zijn ras, waarop hij dichter naar me toe schoof. Onverschillig haalde ik mijn schouders op bij zijn vraag. ‘Te vaak.’ Mompelde ik dan ook kortaf, naar de waarheid. Misschien vielen we elkaar niet aan door de verdrag wat al jaren gehandhaafd werd, maar het voelde nooit fijn om bij ze in de buurt te zijn. Ze waren naar mijn mening té impulsief. Te snel op hun tenen getrapt, door de pikorde wat in de roedel altijd onder de kleintjes heerste.
Ik zag Theo weer dichter naar me toe schuiven, waar nu de laatste millimeters wat tussen ons lag, overschreden werd. ‘Oh Princess, ik zou het je ook wel vertellen als je in levensgevaar bent, maar vergeet niet dat we niet dezelfde soort zijn.’ als bewijs daarvan, liet hij zijn warme vingers even over mijn hand glijden. Ik kon nou niet bepaald zeggen dat ik het niet fijn vond. Vooral niet nu hij zo dichtbij was. Ik liet dan ook toe dat hij me voor de zoveelste keer in een korte tijd Princess noemde, hoewel ik het van geen ander gewaardeerd zou hebben. Waarschijnlijk zou ik dan allang aangevallen hebben.
'I hate to break it to you, maar het is mijn plicht om loyaal te zijn aan mijn roedel. Ik zou amper anders kunnen ook al zou ik het willen.' Mijn ogen lichtte even op bij deze bewering, terwijl mijn kijkers nog steeds zijn bruine ogen vasthielden. Ik behoedde me een klein lachje in te houden.
‘Tell me, Theodore. Als je loyaal bent aan je roedel, then how come you are here, with me, right now.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

25 dec 2016 - 21:45 Naird is offline

Naird 10646

Astro Caelen Atchison
‘Stop asking me to trust you while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.’

Mijn aandacht blijft voor een deel bij Zotikos terwijl ik langs een aantal tafeltjes ga om zowel bestellingen te brengen als op te nemen. Op een gegeven moment is iedereen voor nu wel geholpen en ik werp een blik op Zotikos. Zelfs vanaf hier kan ik zien dat hij een aantal tinten bleker is geworden, zou hij zich niet goed voelen? Ik kom wat dichterbij en vang vlagen van het gesprek, dat wordt gevoerd, op. Het feit dat ze het zo openlijk hebben over weerwolven baart me zorgen, dat is wel heel roekeloos. Hopelijk merkt Zotikos of één van de andere klanten er niets van.
Als Ravelyn vraagt om een menukaart, besluit ik Zotikos een handje te helpen. Haastig pak ik twee menukaarten en loop op het groepje af.
‘Hi Ravelyn, Charlotte,’ begroet ik de twee meisjes en glimlach vriendelijk, terwijl ik ze allebei een menukaart in de hand druk. Ik leg een hand op Zotikos' schouder en kijk hem iet wat bezorgd aan. ‘Gaat het wel?’ fluister ik zachtjes en richt me dan tot Charlotte en Ravelyn. ‘Ik eh–Ik kom zo terug om jullie bestellingen op te nemen, goed?’ Ik sla een arm om Zotikos' schouder en neem hem mee naar achteren. ‘Alles okay? Je bent lijkbleek... Als je–je niet goed voelt mag je ook naar huis gaan, wat mij betreft.’

22 • Weerwolf • Kappa-kring • Restaurant • Zotikos, Ravelyn & Charlotte

I just caught the wave in your eyes

26 dec 2016 - 13:01 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Zotikos "Timo" Reigan Savas-Green
“Yet I believe the moon understands what it means to be human... —”

22 • Werewolf (Rogue) • Restaurant • Astro, Charlottte en Ravelyn

'Euhm, doe voor mij maar een kop muntthee, ik moet nog even nadenken over het eten, heeft u misschien een menukaart? En wat wil jij Char? Ik trakteer' reageert het roodharige meisje. Ik knik stijfjes en schrijf het snel op.
'Die zal ik zo voor u halen,' zeg ik beleefd, maar er zit een lichte trilling in mijn stem.
'Ik wil graag mineraalwater als jullie dat hebben. En ik betaal zelf wel hoor Ravelyn.' Ik knik en noteer dat ook. 'Kennen jullie elkaar?' vraagt ze vervolgens. Ik kijk haar lichtelijk verbaasd en van mijn stuk gebracht aan. Nee, natuurlijk niet. Natuurlijk is dit niet het meisje dat mij gebeten heeft. Dit kan niet.
'Nee ik ken-.' 'Hi Ravelyn, Charlotte,’ hoor ik de stem van Astro achter mij. Ik voel zijn hand op mijn schouder en draai mij naar hem om. ‘Gaat het wel?’ fluister hij op een bezorgde toon. ‘Ik eh–Ik kom zo terug om jullie bestellingen op te nemen, goed?’ Ik voel een arm om mij heen en hij neemt mij mee naar achteren. ‘Alles okay? Je bent lijkbleek... Als je–je niet goed voelt mag je ook naar huis gaan, wat mij betreft.’ Ik blijf stil en staar langs hem heen het restaurant heen. Ik sluit vervolgens mij ogen en voel een vlaag misselijkheid omhoog komen. Dit kan niet de situatie zijn waarin ik mij nu bevind. Dit kan gewoon niet. Plotseling komt een vlaag van woede in mij op, maar ik wil er niet op reageren. Dit is haar niet.
'Ja, maak je geen zorgen. Het gaat prima. Ik breng de menukaarten wel. Kan jij de thee maken?' zeg ik terwijl ik mijzelf weer bij elkaar raap.

"—... Uncertain. Alone. Created by imperfections."

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

26 dec 2016 - 13:03 Venustic is offline

Venustic 2690

THEODORE WYATT ATKINSON

21 YEARS | WEREWOLF | HEADING TO THE SQUARE | ZACH

To live is the rearest thing in the world.
Most people exist
that is all.

Zach beweerde dat hij te vaak in de buurt was geweest van weerwolven, iets waar Theodore zelf niet heel veel meer op in had te brengen. Hoewel het Theodore ergens wel verbaasde, natuurlijk waren er nog wel redelijk veel weerwolven in de stad, maar dat hoefde nog niet te betekenen dat je echt bij ze in de buurt hoefde te komen. Theodore hield, normaal gesproken, namelijk nog redelijk veel afstand van vampiers. Aan de andere kant waren sommige confrontaties onvermijdelijk.
Veel verder ging Theodore niet op dit vorige onderwerp in, hij liet het maar van hem mocht Zach denken wat hij wou. Iets waar Zach zelf wel verder op ging was het feit dat Theodore zich loyaal aan zijn roedel had genoemd. Iets wat inderdaad niet helemaal overeen kwam met de actie die Theodore hier onderging. Zijn tijd spenderen met Zach was zeker niet een teken van Loyaliteit. Vandaar dat Theodore ook niet graag met Zach zou worden gezien. 'Sommige regels zijn er om gebroken te worden, vooral als ze voor een goede zaak zijn.' Sprak Theodore terwijl hij nu ook zijn hoofd dichter naar Zach toe bracht echter liet hij voor de rest niet veel gebeuren. Theodore trok al vrij snel weer terug en bracht de sigaret die nog altijd tussen zijn vingers bungelde weer naar zijn lippen toe. Terwijl hij dit deed liet hij zijn blik langzaam weer terug vallen naar de jongeman die naast hem zat. 'Maar vertel eens Princess, wat weet jij dan over gisteravond?' Vroeg hij de jongeman. Theodore had hem zelf niks verteld, maar Zach had net duidelijk gemaakt dat als hij Theodore er mee kon redden hij hem wel iets zou vertellen. Bovendien zou Zach een minder groot loyaliteitsgevoel kennen dus misschien kreeg Theodore wel wat van hem los.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

26 dec 2016 - 17:03 Hyonyeo is offline

Hyonyeo 24575

Even een MT berichtje.

Quiet the mind, and the soul will speak.

26 dec 2016 - 17:19 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Zach
Vampire • Germany • @ At the square • With my hot 'n furry Werewolve

'Silence is not weakness and decency not pride.'

'I am quiet,
but not blind.'

Vol nieuwsgierigheid, hield ik de blik van de jongen vast. Zijn antwoord viel echter behoorlijk tegen. Althans, het eerste deel niet. Dat hij mij door zijn ‘flirtende’ woorden uit mijn kooi wilde lokken om informatie te krijgen, stak wel. Ik was 93 fucking jaar. Niet een hopeloze, blinde tiener. Dat had ik nooit kunnen zijn. Ik was eenmaal geboren tijdens een oorlog, waarin je vroeg volwassen moest zijn.
Ik voelde mijn woedde langzaam in me beginnen te kolken, hoewel ik mezelf behoorlijk in probeerde te houden. Het was dan ook een goed idee van Theo om zijn hoofd weer een stukje van dat te verwijderen en aan zijn peuk te zuigen.
Ik plukte dan ook genadeloos de peuk tussen zijn lippen en gooide deze op de grond in een plasje gesmolten sneeuw. ‘Dank je voor het bevestigen van je onwetendheid. Come back to me when you do have some information.’ Ik sprong behendig van het muurtje af, waar ik de mogelijke vuil van me af klopte. ‘Oh en broodpuddinkje. Denk maar niet dat jíj de enige bent die koosnaampjes kan verzinnen.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

26 dec 2016 - 18:21 Ken_ is offline

Ken_ 18305

MONROE DOUGLAS HAMILTON

DUBHAILE HUNTER

☼ Sniper , 24, With Dallis, At the club ☽

Lichte dampvolkjes verlieten mijn lippen als rook terwijl ik de straat op wandelde. Mijn handen zaten verstopt in mijn leren jack waar mijn vingers zacht streelden over de omtrekken van mijn revolver. Op mijn gezicht was een frons te vinden terwijl ik erg in gedachten verzonken was. Wat er gisteren gebeurd was raakte niet uit mijn gedachten. Vier weerwolven en één vampier minder. Sowieso een driehoeksgevecht want de zilveren kogels duidden op jagers. Howel ik tevreden was met het nieuws dat me op z'n minst 1 vampier kwijt waren had ik toch mijn zorgen over het andere. 4 weerwolven was toch niet niks, het feit dat de kogels zilver waren duidde dan ook dat deze het doelwit waren geweest van de jagers. Vermoedelijk geen voorstanders van het EV... Ik mocht de meeste weerwolven wel zolang ze de mensen met rust lieten maar toch. Meer info over wie ze waren had ik niet meegekregen. Dit is dan ook slechts één van de vele redenen waarom ik opweg was naar het feestje van nu.
Hoe graag ik ook had gehad dat ik zorgeloos kon feesten en meiden gaan uitchecken was ik hier eerder op uitkijk. De vampiers waren vast niet blij met het nieuws en zouden nog agressiever kunnen zijn. Daarbij was er zo goed als geen vredesverdrag meer dus zodra ik de kans zou krijgen om een vampier neer te schieten - zonder mensen als toeschouwer- dan zou ik deze kans ook grijpen. Ik keek even op naar de straat waar nog een laatste glimps dachtlicht te vinden was, zodra de zon verdween zou het ook het moment zijn voor de wezens om toe te slaan. Ik slaakte nog een diepe zucht vooraleer ik even in mijn achterzak grabbelde naar een peuk en deze tussen mijn lippen stak. Be sure, war will be coming. Na mijn peuk aangestoken te hebben haalde ik mijn mobiel te boven.

To Dallis; Ik ben er , I am waiting for you.

Stuurde ik naar mijn nichtje en tevens mijn jagerpartner. We hadden hier afgesproken zodat we samen naar de club konden gaan, op de uitkijk voor mogelijkse onschuldige slachtoffers.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

26 dec 2016 - 19:46 Naird is offline

Naird 10646

Astro Caelen Atchison
‘Stop asking me to trust you while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.’

Het blijft stil. Akelig stil. Normaliter ben ik erg gestelt op stilte en rust, maar deze vind ik ongemakkelijk. Ik weet mezelf geen houding te geven en kijk onrustig om mij heen terwijl ik wat speel met de knoop van mijn schort. Zotikos lijkt zich inmiddels niet veel beter te voelen, zijn lijkbleke huid heeft inmiddels een soort groene gloed gekregen. Uh-oh. Eén van de koks kijkt onze richting op en een iet wat bezorgde uitdrukking verschijnt er op zijn gezicht bij het zien van Zotikos.
‘Ja, maak je geen zorgen. Het gaat prima. Ik breng de menukaarten wel. Kan jij de thee maken?’ Ik blijf op mijn beurt even stil voordat ik langzaam en iet wat twijfelend knik. Ik draai me om–om en pak een mok, wat blaadjes munt en gooi er wat kokend heet water bij. Vervolgens plaats ik de mok – samen met een klein potje honing en een lepel – op een schoteltje.
‘Je hoeft ze geen menukaarten meer te brengen, dat heb ik al gedaan.’ Besluit ik uiteindelijk te zeggen en kijk naar hem op. Een collega van ons komt de keuken inwandelen en ik steek kort mijn hand naar hem op. ‘Zeker weten dat alles goed gaat? Je mag wat mij betreft ook naar huis, als je ziek bent heeft het voor geen van ons echt zin als je hier blijft.’ Ik zet de muntthee en het mineraalwater samen met een glas op een dienblad. ‘Hoe ben je hier gekomen? Ik kan je ook thuis brengen?’ Ik haal mijn schouders op.

22 • Weerwolf • Kappa-kring • Restaurant • Zotikos

[ bericht aangepast op 26 dec 2016 - 19:46 ]

I just caught the wave in your eyes

26 dec 2016 - 20:07 Venustic is offline

Venustic 2690

THEODORE WYATT ATKINSON

21 YEARS | WEREWOLF | HEADING TO THE SQUARE | ZACH

To live is the rearest thing in the world.
Most people exist,
that is all.

Theodore wist niet of hij het had kunnen voorspellen dat de vampier ineens boos op hem zou worden, misschien had hij het gekund als hij eerst eens goed na dacht over wat hij zei. Echter had hij dat niet gedaan en dat Zach boos op hem werd kwam voor Theodore dan ook als een shock. Een van de andere redenen dat Theodore weer over het gebeuren van de vorige avond begon was, omdat hij niet had geweten wat hij anders tegen Zach moest zeggen. Zo goed kenden de twee elkaar ook weer niet en Theodore wist zeker nog vrij weinig over Zach zijn leven. Hij had geen idee gehad waarover hij moest praten met Zach, maar wat hij net weer had aangekaart leek duidelijk niet goed te zijn.
Zach begon met de sigaret die nog altijd tussen Theodore zijn vingers bungelde uit zijn handen te trekken en weg te gooien, maar hierna opende de jongeman ook zijn mond. ‘Dank je voor het bevestigen van je onwetendheid. Come back to me when you do have some information.’ Begon de jongeman. ‘Oh en broodpuddinkje. Denk maar niet dat jíj de enige bent die koosnaampjes kan verzinnen.’ Vervolgde Zach daarna nog. Theodore zijn blik bleef op de blondine gericht, terwijl hij zijn hoofd wat scheef hield om Zach in hem op te nemen. 'What the fuck Zach, dat slaat helemaal nergens op.' Zei Theodore nog steeds niet helemaal begrijpend waar de jongeman ineens vandaan kwam. 'Ik probeer gewoon met je te praten en ineens.' Theodore eindigde midden in zijn zin niet wetend wat hij het moest noemen hoe Zach zich ineens tegenover hem gedroeg. 'Oh en trouwens broodpuddinkje heeft geen enkele relevantie.' Zei Theodore waarna hij ook van de muur afsprong. 'Princess is vrij logisch, want je ziet er uit als een prinses.' Zei Theodore terwijl hij zijn hand naar Zach toe bracht een een pluk van het blonde haar van de jongeman wegduwde. 'Broodpuddinkje die moet je toch echt even aan me uitleggen.' Zei Theodore waarna hij weer een relaxte glimlach tevoorschijn toverde. Theodore was veel te relaxt in elk opzicht om nu ruzie te staan maken met Zach erg snel wond Theodore zich dan ook niet op, daarbij liet hij Zach nu maar even.

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

26 dec 2016 - 22:10 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Zach
Vampire • Germany • @ At the square • With my hot 'n furry Werewolve

'Silence is not weakness and decency not pride.'

'I am quiet,
but not blind.'

Amper was ik nog opgestaan of hij opende zijn lippen weer, of afvalbak, hoe ik het ook wel eens noemde. ‘What the fuck Zach, dat slaat helemaal nergens op.’ First time he called me Zach and the last time. It’s Zachary for him.
‘Ik probeer gewoon met je te praten en ineens..’ Eindigde de jongen, waar ik hem lichtelijk afwachtend en uitdagend aankeek. Blijkbaar was stotteren of stil vallen midden in een zin, een typische wolven eigenschap. Janken naar de maan ging ze beter af.
Door het stilvallen van de jongen, had ik mijn blik weer afgedraaid, maar voor ik weer een akelige opmerking kon plaatsen en hem achter kon laten, stond Theo alweer voor me.
‘Oh en trouwens broodpuddinkje heeft geen enkele relevantie. Princess is vrij logisch, want je ziet er uit als een prinses.’ Met dat stak hij zijn hand uit, wat me iets naar achter deed deinzen. Echter was de wolf, puur door zijn verassingsaanval, sneller dan mij. Hij duwde dan ook een van mijn blonde lokken, voor mijn gezicht weg. Met grote kijkers staarde ik hem aan, terwijl mijn vingers het streepje huid op mijn hoofd volgde wat Theo aangeraakt had. Het voelde nog steeds even prettig als de nacht die we samen – naar mijn gevoel – te lang geleden gedeeld hadden. Somehow was het fijn om het eens met een ander wezen door te brengen. De afgelopen keer dat ik met iemand een intieme band had, was een mens. Je kon al raden wat daarmee gebeurd was. Ik had de persoon helemaal opgezogen en zijn nek en lichaam gehavend en lijk stil achter gelaten. Het was niet mijn eerste aanvaring met mensenbloed geweest, maar het had me – toen ik bij zinnen kwam – behoorlijk gechoqueerd achter gelaten. Tot hoever ik dat nog kon voelen dan.
Peinzend beet ik op mijn lip, terwijl Theo besloot te beginnen over zijn koosnaampje. Ik snoof zachtjes, waar een klein glimlachje toch mijn gezicht wist te bereiken. Mijn hand gleed impulsief even over zijn zij, hoewel ik mijn hand even snel zijn lichaam liet verlaten, als het er terecht op gekomen was.
‘Ik vind je wel een beetje aan de zachte kant. Net zoals een broodje en de witte room symboliseert de pudding in je hoofd.’ plaagde ik hem lichtjes.
‘But tell me, how can I be a princess; without a crown or a prince to love..’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

26 dec 2016 - 22:28 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Zotikos "Timo" Reigan Savas-Green
“Yet I believe the moon understands what it means to be human... —”

22 • Werewolf (Rogue) • Restaurant • Astro

Ik kijk toe hoe hij de munt maakt en probeer mijzelf een beetje helderder te krijgen. Kom op Timo, je gaat je nu niet aanstellen omdat iemand lijkt op diegene die je gebeten heeft. Ik loop naar het aanrecht en gooi een plens water in mijn gezicht.
‘Je hoeft ze geen menukaarten meer te brengen, dat heb ik al gedaan,' zegt hij. Oh. Op dat moment komt er een collega binnen gelopen. Ik volg Astro's voorbeeld en zwaai naar hem terwijl hij zich klaar maakt. ‘Zeker weten dat alles goed gaat? Je mag wat mij betreft ook naar huis, als je ziek bent heeft het voor geen van ons echt zin als je hier blijft.' Hij zet alles op een dienblad. ‘Hoe ben je hier gekomen? Ik kan je ook thuis brengen?’
'Ehm..,' zeg ik bedenkelijk. Ergens klinkt het wel aantrekkelijk om naar huis te gaan en onder de dekens te kruipen, maar ik heb geen goede reden en ik kan het echt nog wel een paar uur aan. Ik glimlach. 'Bedankt, Astro, maar ik denk dat het wel gaat lukken. Ik werd gewoon even duizelig of zo, maar over dat rijden. Ik zou graag meerijden na onze shift? Als dat mag?' Ik kijk naar de twee meisjes die nog steeds in het restaurant zitten te kletsen. 'Waar ken jij hen van?' vraag ik vervolgens terwijl ik bezig ga met het maken van een bestelling die onze andere collega zojuist heeft doorgegeven. Ik zie nog steeds bleek en ik voel mij nog steeds niet geweldig - dat zou een wonder zijn - maar zolang ik mijzelf voorhoud dat alles prima gaat, kan ik dit overleven. Misschien heeft Astro wel een verklaring voor waarom ik haar herkende, hoewel... nee, dat is onzin.

"—... Uncertain. Alone. Created by imperfections."

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

26 dec 2016 - 22:41 Venustic is offline

Venustic 2690

THEODORE WYATT ATKINSON

21 YEARS | WEREWOLF | HEADING TO THE SQUARE | ZACH

To live is the rearest thing in the world.
Most people exist,
that is all.

Zach reageerde opnieuw niet op één van de dingen waarover Theodore sprak, deze keer was het enkel in Theo zijn voordeel. Als Zach nog dieper in zou gaan op wat hij eerder had gezegd zou het wel eens uit kunnen lopen op een ruzie en Theodore had persoonlijk geen zin in ruzie en zeker niet in een ruzie met Zach. Natuurlijk zou het er niet zoveel toe moeten doen, want als Theodore hier wegliep had hij genoeg mensen die normaliter veel vaker in zijn leven voorkwamen echter leek Zach zijn mening veen belangrijker te zijn. Voor Zach wou hij goed voor de dag komen, op Zach moest hij een goede indruk achterlaten. Zijn ouders of vrienden, daar paste Theodore zich vrijwel nooit aan aan, maar Zach was anders.
Met Theodore zijn verhaal over het koosnaampje wat Zach net voor hem had bedacht wist de jongeman weer een glimlach op de lippen van de blondine tevoorschijn te toveren. Iets wat ook een goed effect had op Theodore en ook Theo zijn lippen krulden nog dat kleine stukje extra omhoog. Ondertussen ging Zach verder over het broodpuddinkje ding. ‘Ik vind je wel een beetje aan de zachte kant. Net zoals een broodje en de witte room symboliseert de pudding in je hoofd.’ Dat was wat Zach zei, dat was zijn verklaring. Dat van de zachte kant kon Theodore wel hebben, hij was waarschijnlijk ook redelijk mild dus dat klopte. Het deel van de pudding dat zorgde echter voor vraagtekens bij de jongeman. 'Een pudding in mijn hoofd en wat moet ik me daarbij voorstellen?' Vroeg Theodore zijn metgezel.
Zach sprak echter weer verder over het Princes gebeuren en merkte dan ook op: ‘But tell me, how can I be a princess; without a crown or a prince to love..’ Als gevolg van deze opmerking verscheen er een speelse glimlach op Theodore zijn lippen. 'Not all Princesses wear crowns.' Begon Theodore rustig waarna hij zich voor de zoveelste keer van die avond dichter naar Zach toe bewoog. 'And i know just the right prince for you.'

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

26 dec 2016 - 23:02 Hexcore is offline

Hexcore 33027

Lev Yevgeny Vasilyev
"There's a trick and it's called, stealing tricks from others."
29 ♠ Hunter ♠ HQ ♠ Casual wear ♠ Handguns | Knives ♠ Song

"Egh bloedbaden zijn vermoeiend", mompelde de rus die al uren naar foto's van het voorval aan het staren was om er kop noch staart aan te krijgen.De vier lichamen die hij zag en het ene waarvan hij wist dat het ergens te zien moest zijn, voor mensen. "Блядь*!", een gefrustreerde kreet ontsnapte de Rus en hij sloeg met een dichte, gespannen vuist op zijn bureau. Was dat op zijn laptop geweest zou die waarschijnlijk gestorven zijn. "Wat is de handigheid aan vampieren niet op foto kunnen zien. Zo kan ik helemaal niets analyseren", zuchtte hij. Het was voor hem net als proberen een puzzel te maken waarvan er stukjes misten. Lev ramde op het toetsenbord om nog wat bedenkingen bij te typen en drukte dan de beschrijving van de plaats delict en de foto af. In de tussentijd wierp hij ook een blik op de klok en schrok van de tijd die was verstreken. Hij had zich ook weer uren zitten dood staren om iets te visualiseren wat hij niet kon zien en mensen wel. "Ik ben laat", mompelde hij terwijl hij de papieren van de printer griste en ze achteloos op het bed gooide waardoor een van de vellen naast het bed terecht kwam. Een kwade 'Tsk' rolde over zijn lippen, maar hij ging gewoon door met uitkiezen van zijn wapens. hij gooide zijn holsters op het bed en checkte het magazijn van zijn beiden pistolen. Hij stak zijn Chinese ringdolken achter zijn broeksband en hij deed zijn holster om. Het was eentje waarbij zijn pistolen op borsthoogte kwamen te hangen. Hij vond dit persoonlijk aangenamer, aangezien het niet in de weg zat, maar in de winter wel verborgen zou zijn onder zijn jas en vest die hij later zou dragen. Hij zoekt zijn zwarte lederen laarzen om ze vervolgens aan te steken zonder ze te binden. Hij raapte ook het eigenzinnige blad papier op en stak het weer bij de kudde van andere papieren. Hij zocht zijn jas en vest op die ene stoel waar je alle kledij op gooit die niet weer in de kast terecht komt en nog te proper is om in de was te gooien. Hij zwaaide de twee kledingstukken over zijn schouders en zo ging de half aangeklede Rus naar de kamer van zijn broer, waar hij zonder kloppen zichzelf binnenliet.
"YEREV! Ik ben gefrustreerd en we horen op een andere plek te staan in 5 minuten, wat ons nooit gaat lukken. Wat wil je eerst aanhoren?" Vroeg hij op een zeurtoon en een pruil aan zijn jongere familielid, die zoals Lev verwachtte nog steeds niet klaar in zijn kamer te vinden was.

Translation notes:
*Fuck!

[ bericht aangepast op 26 dec 2016 - 23:04 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 26 dec 2016 - 23:03 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Index RPG Actieve Topics Zoek