• Hi there! Ik zit momenteel in mijn laatste jaar middelbare school en ben van plan volgend jaar Taal en Letterkunde te gaan studeren in Gent. Ik woon in het midden West-Vlaanderen, wat pendelen best haalbaar maakt, maar aan de andere kant zou ik ook graag op kot (of kamers, zoals dat dan in Nederland heet (; ) gaan. Ik zou graag zo veel mogelijk nieuwe mensen leren kennen en dat lijkt me lastig als je na de lessen terug naar huis gaat. Af en toe stel ik me toch nog van die typische vragen - hoe ga ik in godsnaam leren koken? ga ik mijn broertje niet te veel missen? is het niet eenzaam? leer je snel genoeg mensen kennen? - en daarom hoor ik graag wat jullie ervan denken. ^-^ Hebben jullie positieve/negatieve ervaringen met op kot gaan?


    Oh, en ik heb een bloedhekel aan fietsen. Zou ik me te voet en met de tram kunnen redden?

    [ bericht aangepast op 22 dec 2016 - 20:13 ]


    I'm living a charmed life. ~ Rainbow Rowell

    Als je op een home van de universiteit zit (mijn zus is eerstejaarsstudente Gent), wat betaalbaar is, leer je snel nieuwe mensen kennen! Koken leer je met een kookboek, over het algemeen, haha. Als je 's weekends weer naar huis gaat, valt dat denk ik best mee. Ik weet van mijn zus dat ze zich in het begin eenzaam voelde, maar dat dat nu al stukken beter is. Ik ga wellicht ook in Gent studeren volgend jaar! c: (Valt te zien, want enkele opties die ik wil doen hebben ze er niet. c:)

    Te voet wordt lastig denk ik, en voor tram moet je kijken of je goede verbindingen hebt, haha.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Ik denk dat je je als eerste moet afvragen of je daar het geld voor hebt. Ik denk dat je daarna pas druk moet maken om de andere dingen die erbij komen kijken.


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Standal schreef:
    Ik denk dat je je als eerste moet afvragen of je daar het geld voor hebt. Ik denk dat je daarna pas druk moet maken om de andere dingen die erbij komen kijken.


    Universiteitskoten hier in België vallen best mee qua prijs, eigenlijk. Meestal wordt dat ook door de ouders betaald, dus als ze het hier vraagt, neem ik aan dat het wel betaalbaar is voor haar.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Je hoeft niet te koken, doe ik ook niet. :'D


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    Koken heb ik geleerd door dingen gewoon uit te proberen en recepten op te zoeken op het internet. Ik kon ook niet koken voordat ik op kot ging, maar door op kot te gaan, moest ik wel leren koken. Op kookvlak vond ik het een goede leerschool. Al ben ik geen keukenprins, het is nog wel allemaal eetbaar. :') Verder leer je eigenlijk heel snel nieuwe mensen kennen. Je komt sowieso de andere mensen van jouw kot tegen en daar geraak je ook mee aan de praat. Verder heb je nog de school zelf en andere studentenevenementen. Over het eenzaam voelen zou ik mij niet zo'n zorgen maken eigenlijk. Natuurlijk moet je zelf ook wel een beetje moeite doen om voldoende contact te leggen met andere mensen na de lesuren.

    Ik denk dat dat afhankelijk is van waar jij jouw kot hebt. De tram of bussen zijn wel gemakkelijk te nemen in Gent. ^^


    Take me to wonderland

    Wat ik heb gedaan is eerst een tijdje thuis blijven wonen. Wennen aan school, mensen leren kennen... ik wilde opzich ook op kamers maar was daar aan het begin van het schooljaar helemaal niet klaar voor. Ik had dezelfde struggles als jij, haha. Nu, een half jaar verder, ben ik er aan toe om op kamers te gaan en ben ik dus ook op zoek naar een kamer. Ik was achteraf heel blij dat ik niet meteen op kamers was gegaan, vooral omdat je dat echt niet moet doen als je twijfelt.


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    Ik kan je wel zeggen als iemand die die angsten ook had; het gaat mee vallen. De eerste keer dat mijn vader mij had afgezet op kot, en ik alles in orde had gemaakt voelde ik me wel ontzettend eenzaam. Dit eenzaam gevoel dat ga je nog wel even blijven houden, maar het gaat ook wel weer over. Bovendien ga je je kot in het begin zien als vreemd, en een verblijfplaats, maar na een lange tijd (dat hoeft niet per se een half jaar te zijn) dan ga je dat uiteindelijk zien als thuis. Je gaat vrienden maken, en je gaat er een "nieuw" leven opbouwen, en als die dingen hebben tijd nodig. In het begin gaat het wel moeilijk zijn (of juist niet, het kan ook ontzettend meevallen), maar uiteindelijk gaat het wel een mooie ervaring zijn, en gaat het je vrijheid geven om te doen wat je wilt. Bedenk ook dat als je 's avonds nog iets wilt gaan doen met vrienden (zoals uitgaan, of gewoon samenzitten om iets), dat je dan niet nog moet gaan opletten dat je op tijd die bus haalt, of de trein, of dat je ouders niet achter je aan zitten om je te komen halen.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Firgun schreef:
    (...)

    Universiteitskoten hier in België vallen best mee qua prijs, eigenlijk. Meestal wordt dat ook door de ouders betaald, dus als ze het hier vraagt, neem ik aan dat het wel betaalbaar is voor haar.


    Ik heb inderdaad het geluk dat mijn ouders dit soort dingen kunnen betalen. (:


    I'm living a charmed life. ~ Rainbow Rowell

    Bedankt iedereen!


    I'm living a charmed life. ~ Rainbow Rowell

    Je hebt naar mijn mening in Gent wel echt een fiets nodig. Ik vind het echt een miljoen keer makkelijker dan telkens de tram of bus te moeten nemen. :')


    How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

    Ik zit ook in Gent op kot (: voor het eerste jaar nu.
    Koken is niet echt een probleem denk ik. Zo neem ik vaak ook gewoon ingevroren eten mee van thuis (ik zit altijd 2 uur op de trein en dan is het nog steeds bevroren). Verder kan je ook in de middag (of 's avonds?) gaan eten in een studentenrestaurant. Daar heb je echt wel lekkere gerechten voor een aangename prijs.
    Een fiets is inderdaad wel handig vind ik. Of je moet natuurlijk een kot zoeken vlak bij je faculteit, maar dan nog kan het zijn dat je soms ergens anders les hebt. (ps.: wat ik heb gemerkt is dat vooral examens vaak op andere locaties in Gent zijn, dus dan is een fiets wel handig denk ik). Maar ja kan wel overleven zal ik zeggen zonder fiets, al hangt dat ook weer af van waar in Gent je ergens op kot zou willen gaan.
    Verder moet ik zeggen dat ik er in het begin moeite mee had om op kot te zitten omdat het wennen was, maar dat kwam mede doordat ik niemand kende op mijn kot, bijna niemand kende in mijn richting en niet eens zeker was van mijn studiekeuze. Bovendien heb ik een tweelingzus waar ik altijd al mee op school heb gezeten en nu niet meer (zelfs niet meer dezelfde stad) dus dat was even wennen. Maar verder is het gewoon enorm handig. Je kan eens uitgaan en zo nieuwe mensen leren kennen. Gent is super gezellig, dus gewoon 's avonds rondwandelen of eens iets gaan eten of drinken is echt leuk.
    Bovendien leer je echt veel van op kot gaan vind ik. Nu let ik er op wat ik koop, hoeveel bepaalde producten kosten. Je leert overeenkomen met mensen die je in eerste instantie niet kende,... Dus als ik jou was, zou ik een kot zeker overwegen :)


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Ik ben nu een eerstejaarsstudent op kot in Leuven en ik kan je verzekeren dat het allemaal best wel meevalt. In het begin is het allemaal wel wat zoeken, maar uiteindelijk plof je naast iemand in de aula, maak je een praatje en heb je na een tijdje meteen een groepje mensen verzameld waarmee je in de les kan zitten, iets leuks mee doen en/of uitgaan :Y)
    Wat het kotleven betreft, hangt de eenzaamheid van jou en je kotgenoten af, maar ik heb er maar eentje aangezien ik geen kot van de KUL heb. Koken leer je vanzelf wel en anders zijn er nog wel studentenrestaurants om je te redden van een hongerdood :Y) Ikzelf kook nog veel zelf om een kotstudent te zijn, maar dat heeft ook te maken met een goede keuken, wat wel aangenaam is.
    Although een fiets wel handig is, moet ik zelf niet veel zeggen want ik ga overal te voet heen. Laat je hier vooral niet door leiden, want Leuven is niet zo'n grote stad en al mijn aula's liggen binnen de ring.
    Al bij al zou ik toch wel overwegen om op kot te gaan, want in mijn ervaring is het wel zeer handig en je hebt ook veel minder last van alle problemen met het OV als je zou pendelen


    O mia lost elan. Tu isag elythe.

    Ga op kot (: het is absoluut de beste oplossing, niet alleen om je lessen makkelijker te bereiken maar ook omdat je er zo zelfstandig door wordt! Ik zou mijn jaar op kot voor niets willen inruilen. Je leert voor jezelf zorg dragen. In het begin had ik het er een beetje moeilijk mee, maar zodra je vrienden maakt en je routine vindt, is het ge-wel-dig.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Ik zou eerst een jaar thuis blijven. Als je opleiding dan meevalt, dan kan je nog altijd op kot gaan, als je dat per sé wil.


    Ex astris, sciencia

    Hoe ga ik in godsnaam leren koken?

    Ik kook zelf niet, ik pak ingevroren eten mee van thuis en stop het dan in de microgolf. Of ik koop een kant - en klaarmaaltijd in de winkel of ik ga eten.

    Is het niet eenzaam? Leer ik snel genoeg mensen kennen?

    Je zult zeker niet je hele studententijd alleen moeten doorbrengen en zult vroeg of laat wel een vriendengroep en een sociaal leven kunnen uitbouwen. Al moet ik zeggen dat je er rekening mee zal houden dat het in het begin waarschijnlijk echt niet zo leuk zal zijn. Waarschijnlijk zul je je in het begin heel eenzaam voelen in het eerste jaar. In het begin maakte ik wel veel praatjes met heel veel mensen, maar dat bleef oppervlakkig en ik had niet echt het gevoel dat ik mijn persoonlijkheid, ideeën en zo bij ze kwijt kon of dat ik echt het gevoel had dat ze open stonden om weg te gaan samen. Uiteindelijk ben ik dan wel bij mensen terecht gekomen die wel open stonden en nu nog altijd mijn vriendinnen zijn. (:

    Het duurt een tijdje om de juiste mensen te leren kennen en met hen een echte band op te bouwen en zo. Ik zou niet meteen verwachten dat je meteen alles gaat hebben. Je sociale leven moet terug van de grond opgebouwd worden en dat kost bij de meeste mensen wat tijd. Het zal dus even duren en het eerste jaar zal misschien niet rooskleurig zijn en je zult je in het begin vast eenzaam voelen, maar achteraf is het het zeker waard! Het kost alleen wat tijd om alles op te bouwen. Er zijn uitzonderingen maar van de eerste mensen weet ik dat ze hun eerste jaar niet leuk vonden en zich erg alleen voelden in het begin. Het gaat voorbij en alles komt goed! Maar je moet het begin erbij nemen.

    [ bericht aangepast op 23 dec 2016 - 13:18 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.