• • HET GROTE FLAPTEKST-TOPIC •


    Naar aanleiding van het “plaats hier je laatst geschreven zin”-topic bedacht ik me dat dit topic ook wel leuk zou zijn. Plaats hier je nieuwste flaptekst, vraag én geef feedback!

    Ik zal beginnen.

    De jonge Jens Edmunds heeft niemand meer. Zijn familie is dood en ondanks zijn wanhopige pogingen aansluiting te vinden bij zijn medestudenten, slaagt hij er maar niet in toekomstbestendige vriendschappen op te bouwen. Dat hij zich eenzaam voelt, lijkt niemand iets uit te maken. Tot er, nadat hij bruut voor autist wordt uitgemaakt, iets in hem knapt. Hij besluit het heft in eigen handen te nemen en laat zich door niemand meer stoppen.


    • The worst thing you write is still better than the best thing you did not write •

    [ bericht aangepast op 26 jan 2017 - 9:46 ]


    oi, suzy

    Sarn schreef:
    Ik denk dat dit versie 4.0 is van dit verhaal, en er blijft zo goed als niets meer over van het origineel, maar goed. I like it.

    Wanneer Cas De Koninck de gevangenis verlaat, staan de kranten er bol van. Reden genoeg voor Anna om de mysterieuze twintiger als inspiratie voor haar eindwerk te gebruiken. Vastberaden om haar ticket tot de academie te bemachtigen, probeert ze zijn leven neer te pennen. Maar als ze daarmee geconfronteerd wordt met niet enkel zijn verleden, maar ook dat van haarzelf, slaat de twijfel toe. En dan is het misschien al te laat.

    Spannend! Alleen de voorlaatste zin loopt niet zo lekker, haha. Maar het maakt zeker nieuwsgierig!


    oi, suzy

    Jure schreef:
    (...)
    Spannend! Alleen de voorlaatste zin loopt niet zo lekker, haha. Maar het maakt zeker nieuwsgierig!


    Ik denk dat als je "daarmee" weghaalt, het al beter loopt.

    Ik vind het ook erg spannend!!


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    Is die van mij zo slecht? :'D


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sacramental schreef:
    (...)
    In dat geval:

    Jarenlang is Eden het lachertje geweest van vele pesterijen, waar ze meerdere malen te schande werd gezet. Hierdoor heeft ze haar middelbare schooltijd als einzelgänger doorgezet, omdat ze niet eens als buitenstaander gezien werd. Het waren donkere dagen voor de tiener, niet enkel de fysieke pijn werd op een gegeven punt teveel, maar tevens de mentale.
    Hedendaags voelt ze zich eindelijk gelukkig; Eden heeft een beroep als beginnende, succesvolle kunstenares, ze heeft een liefdevolle familie en bovenop dat heeft ze eveneens de man van haar dromen ontmoet. Het leven kan er niet beter voor haar uitzien! Echter zijn er een aantal dingen die ze niet van haar man – Elijah – weet, geheimen die hij ten alle kosten voor zich probeert te houden. Want als de jonge vrouw erachter komt, zal ze er dan mee kunnen leven wie haar verloofde daadwerkelijk is? Of worden de littekens van vroeger opengehaald en wordt hun relatie op de proef gesteld?
    • • •
    “Well, look who I ran into,” crowed Coincidence.
    “Please,” flirted Fate, “this was meant to be.”


    Het is een heel duidelijke flaptekst en het maakt de lezer zeker nieuwsgierig, maar voor mij is je woordkeuze soms 'te moeilijk'. Dit is wel echt gewoon een kwestie van smaak, maar van mij mag je 'makkelijkere' woorden gebruiken (: (Hedendaags = nu, eveneens = ook, ...). Of ook: Jarenlang is Eden het lachertje geweest van vele pesterijen = Jarenlang werd Eden gepest.

    ***

    Ik ben trouwens echt heel trots op de lay-out van mijn 'flap', haha. Jammer dat het hier enkel de tekst is (:

    [ bericht aangepast op 22 juli 2017 - 12:25 ]


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Its not all that maar yolo.

    De 24-jarige Anais is een aspirerend schrijfster in Londen. Ze woont er op de tweede verdieping in een flatje - samen met haar mopshond Joel. Ze leeft er best goed (zijzelf zou het 'modern Pinterest hipster' labelen) en heeft haar laptop altijd honderd procent opgeladen.
    Het schrijven zelf gaat echter niet zo goed. Ze heeft al meerdere keren een manuscript verstuurd zonder antwoord. Ze blijft echter hoop houden en staat met al haar tien vingers klaar voor het toetsenbord. Naast het schrijven moet Anais de huur nog betalen en als absolute kers op de taart ontmoet ze een jongen die orde schept in Anais' chaos. Zal de writersblock vervagen? Zal ze terug haar koffie net niet morsen op Joel. (wat een afgesloten hoofdstuk is)? Of zal de ware liefde toch niet zo waar zijn?

    [ bericht aangepast op 22 juli 2017 - 13:12 ]


    Heaven is a place that we all have

    Sarn schreef:
    (...)
    Het is een heel duidelijke flaptekst en het maakt de lezer zeker nieuwsgierig, maar voor mij is je woordkeuze soms 'te moeilijk'. Dit is wel echt gewoon een kwestie van smaak, maar van mij mag je 'makkelijkere' woorden gebruiken (: (Hedendaags = nu, eveneens = ook, ...). Of ook: Jarenlang is Eden het lachertje geweest van vele pesterijen = Jarenlang werd Eden gepest.

    ***

    Ik ben trouwens echt heel trots op de lay-out van mijn 'flap', haha. Jammer dat het hier enkel de tekst is (:

    Zoiets dacht ik al, maar ik geniet juist van die schrijfstijl. Dat past bij mij. In elk geval wel bedankt voor je mening!


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sacramental schreef:
    (...)
    In dat geval:

    Jarenlang is Eden het lachertje geweest van vele pesterijen, waar ze meerdere malen te schande werd gezet. Hierdoor heeft ze haar middelbare schooltijd als einzelgänger doorgezet, omdat ze niet eens als buitenstaander gezien werd. Het waren donkere dagen voor de tiener, niet enkel de fysieke pijn werd haar op een gegeven punt teveel, maar tevens de mentale.
    Hedendaags dit bekt totaal niet lekker, Ik zou een woord als "tegenwoordig"
    Gebruiken.
    voelt ze zich eindelijk gelukkig; Eden heeft een beroep als beginnende, succesvolle kunstenares, ze heeft een liefdevolle familie en bovenop dat heeft ze eveneens de man van haar dromen ontmoet. Het leven kan er niet beter voor haar uitzien! Echter zijn er een aantal dingen die ze niet van haar man – Elijah – dit hoeft ook niet, het breekt je flaptekst alleen maar op weet, geheimen die hij ten alle kosten het is 'ten alle tijden' of 'koste wat kost' voor zich probeert te houden. Want als de jonge vrouw erachter komt, zal ze er dan mee kunnen leven wie haar verloofde daadwerkelijk is? Of worden de littekens van vroeger opengehaald en wordt hun relatie op de proef gesteld?
    • • •
    “Well, look who I ran into,” crowed Coincidence.
    “Please,” flirted Fate, “this was meant to be.”


    Daarbij vind ik de neerslachtigheid in het eerste gedeelte een tikkeltje te overdreven. Als er geen enkel lichtpuntje in haar leven was, hoe kan ze nu dan zo succesvol en gelukkig zijn?

    Verder lijkt het me een erg interessant verhaal, als ik deze flaptekst lees!


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    M0NA schreef:
    (...)
    Daarbij vind ik de neerslachtigheid in het eerste gedeelte een tikkeltje te overdreven. Als er geen enkel lichtpuntje in haar leven was, hoe kan ze nu dan zo succesvol en gelukkig zijn?

    Verder lijkt het me een erg interessant verhaal, als ik deze flaptekst lees!

    Wie zegt dat ze dat ook echt is? Daarom moet je het ook lezen, wil je het begrijpen! ((:
    Maar bedankt voor de aanpassingen, ik zal even zien wat ik eraan kan doen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sacramental schreef:
    (...)
    Wie zegt dat ze dat ook echt is? Daarom moet je het ook lezen, wil je het begrijpen! ((:
    Maar bedankt voor de aanpassingen, ik zal even zien wat ik eraan kan doen.


    Dat begrijp begrijp, maar als je flaptekst onrealistisch is, kan het lezers afstoten, waardoor ze het dus misschien niet gaan lezen.

    Maar goed, iets om over na te denken dus!! Goodluck (:


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    Ik ben echt meer dan wanhopig ik krijg mijn flaptekst maar niet goed!!! Dus ga ik hem hier maar plaatsen. Dus hier is ie (spelfouten kunnen voorkomen, heb hem nog niet na gekeken):

    In geschiedenisboeken lees je over kolonies, slaven, verdeelde stukken land, oorlogen en het is moeilijk te geloven dat het er nog steeds is. Al die dingen die wij aanleren voor slecht of ouderwets zijn in sommige landen nog de harde werkelijkheid. Het grote, hartvormige eiland Courtney is tot op de dag verdeeld en wordt geregeerd door koningin Sofia. Alleen is zij al erg oud, maar heeft geen kinderen. Dus gaat het volk op zoek naar een nieuwe koningin.
    Alleen... dit blijkt nog niet zo makkelijk te zijn.

    [ bericht aangepast op 25 juli 2017 - 21:04 ]

    M0NA schreef:
    (...)
    Dat begrijp begrijp, maar als je flaptekst onrealistisch is, kan het lezers afstoten, waardoor ze het dus misschien niet gaan lezen.

    Maar goed, iets om over na te denken dus!! Goodluck (:

    Wat is er onrealistisch aan?

    Stormfly schreef:
    Ik ben echt meer dan wanhopig ik krijg mijn flaptekst maar niet goed!!! Dus ga ik hem hier maar plaatsen. Dus hier is ie (spelfouten kunnen voorkomen, heb hem nog niet na gekeken):

    In geschiedenisboeken lees je over kolonies, slaven, verdeelde stukken land, oorlogen en het is moeilijk te geloven dat het er nog steeds is. Al die dingen die wij aanleren voor slecht of ouderwets zijn in sommige landen nog de harde werkelijkheid. Het grote, hartvormige eiland Courtney is tot op de dag verdeeld en wordt geregeerd door koningin Sofia. Alleen is zij al erg oud, maar heeft geen kinderen. Dus gaat het volk op zoek naar een nieuwe koningin.
    Alleen... dit blijkt nog niet zo makkelijk te zijn.

    Het klinkt goed tot de laatste paar zinnen. Om de één of andere manier vind ik de flow niet zo op het einde.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Kendol schreef:
    Its not all that maar yolo.

    De 24-jarige Anais is een aspirerend schrijfster in Londen. Ze woont er op de tweede verdieping in een flatje - samen met haar mopshond Joel. Ze leeft er best goed (zijzelf zou het 'modern Pinterest hipster' labelen) en heeft haar laptop altijd honderd procent opgeladen.
    Het schrijven zelf gaat echter niet zo goed. Ze heeft al meerdere keren een manuscript verstuurd zonder antwoord. Ze blijft echter hoop houden en staat met al haar tien vingers klaar voor het toetsenbord. Naast het schrijven moet Anais de huur nog betalen en als absolute kers op de taart ontmoet ze een jongen die orde schept in Anais' chaos. Zal de writersblock vervagen? Zal ze terug haar koffie net niet morsen op Joel. (wat een afgesloten hoofdstuk is)? Of zal de ware liefde toch niet zo waar zijn?


    Heaven is a place that we all have

    Er was eens een jongen, Jonas. Hij leefde in 1547. Zijn vader was de koning van een kleine nederzetting in het voormalige Frankrijk, toen Gallia. Van zijn vader moest hij een meisje van een andere adellijke familie kiezen om mee te trouwen. Hij vond geen geschikte vrouw, dus zijn vader sloot hem op. Hij kocht de cipier om en ontsnapte. Hij stak met behulp van het schip van zijn nonkel de Noordzee over. Naar het Verenigd Koninkrijk, toen Brittannia. Daar kwam hij terecht bij een boerenfamilie. Hij ging op een dag houthakken, en zag daar een meisje. Hij werd verliefd. Ze praten en praten, maar opeens komt de man waar hij bij woont naar hem zoeken. Het meisje loopt weg, en Jonas gaat ze achterna. Dan komt hij dingen te weten die hij liever niet wilde weten...

    Adsthetic schreef:
    (...)

    Nais nais nais. Alleen ik vind het "die orde schept in Anais' chaos" een beetje raar. Want je wekt hier de indruk dat Anais best geordend leeft, haha. En de writers block komt ook een beetje uit de lucht vallen. Ze heeft wel manuscripten af, maar toch een writers block? x:

    Galactica schreef:
    Er was eens een jongen, Jonas. Hij leefde in 1547. Zijn vader was de koning van een kleine nederzetting in het voormalige Frankrijk, toen Gallia. Van zijn vader moest hij een meisje van een andere adellijke familie kiezen om mee te trouwen. Hij vond geen geschikte vrouw, dus zijn vader sloot hem op. Hij kocht de cipier om en ontsnapte. Hij stak met behulp van het schip van zijn nonkel de Noordzee over. Naar het Verenigd Koninkrijk, toen Brittannia. Daar kwam hij terecht bij een boerenfamilie. Hij ging op een dag houthakken, en zag daar een meisje. Hij werd verliefd. Ze praten en praten, maar opeens komt de man waar hij bij woont naar hem zoeken. Het meisje loopt weg, en Jonas gaat ze achterna. Dan komt hij dingen te weten die hij liever niet wilde weten...


    Ik vind je flaptekst eigenlijk niet zo sterk. Ten eerste vind ik "er was eens" nooit zo sterk. En ik zou "toen Gallia" vervangen door "dat destijds Gallia heette". Je beschrijft vervolgens de hele geschiedenis van de jongen al (hoe oud is hij eigenlijk?) terwijl je dat beter in het verhaal kunt laten blijken. Ook de vlucht zou ik niet zo uitgebreid uit de doeken doen in de flaptekst. En ook "verliefd worden" kun je beter iets levendiger beschrijven, zoals "zijn hart werd veroverd door een meisje dat-"...


    oi, suzy

    Jure schreef:
    (...)

    Ik vind je flaptekst eigenlijk niet zo sterk. Ten eerste vind ik "er was eens" nooit zo sterk. En ik zou "toen Gallia" vervangen door "dat destijds Gallia heette". Je beschrijft vervolgens de hele geschiedenis van de jongen al (hoe oud is hij eigenlijk?) terwijl je dat beter in het verhaal kunt laten blijken. Ook de vlucht zou ik niet zo uitgebreid uit de doeken doen in de flaptekst. En ook "verliefd worden" kun je beter iets levendiger beschrijven, zoals "zijn hart werd veroverd door een meisje dat-"...


    I know, het is 1 van mijn eerste flapteksten, en toen ik hem daarnet las vond ik hem ook een beetje ''kinds''... Bedankt voor de tips, trouwens! :)