• • HET GROTE FLAPTEKST-TOPIC •


    Naar aanleiding van het “plaats hier je laatst geschreven zin”-topic bedacht ik me dat dit topic ook wel leuk zou zijn. Plaats hier je nieuwste flaptekst, vraag én geef feedback!

    Ik zal beginnen.

    De jonge Jens Edmunds heeft niemand meer. Zijn familie is dood en ondanks zijn wanhopige pogingen aansluiting te vinden bij zijn medestudenten, slaagt hij er maar niet in toekomstbestendige vriendschappen op te bouwen. Dat hij zich eenzaam voelt, lijkt niemand iets uit te maken. Tot er, nadat hij bruut voor autist wordt uitgemaakt, iets in hem knapt. Hij besluit het heft in eigen handen te nemen en laat zich door niemand meer stoppen.


    • The worst thing you write is still better than the best thing you did not write •

    [ bericht aangepast op 26 jan 2017 - 9:46 ]


    oi, suzy

    Ik heb het een beetje aangepast, maar de "Er was eens..." heb ik toch behouden :P

    Er was eens een 18-jarige jongen, Jonas. Hij leefde in 1547. Zijn vader was de koning van een kleine nederzetting in het voormalige Frankrijk, dat destijds Gallia heette. Van zijn vader moest hij een meisje van een andere adellijke familie kiezen om mee te trouwen. Jonas vond geen vrouw die aan zijn eisen voldeed, dus zijn vader sloot hem in zijn woede op. Jonas kocht de cipier om en ontsnapte. Hij stak met behulp van het schip van zijn nonkel de Noordzee over, naar Brittannia. Daar kwam hij terecht bij een boerenfamilie. Zijn hart werd veroverd door een meisje dat hij zag tijdens het houthakken. Ze spraken telkens in het geniep af, maar zijn "baas" kreeg argwaan en kwam Jonas zoeken. Het meisje liep weg, en na een hartverscheurende keuze ging Jonas haar achterna. En toen... toen kwam hij dingen te weten, die niemand ooit zou hebben mogen weten...

    Februari 1988. Een gekaapt vliegtuig stort neer in de buurt van Bridgeton, New Jersey. Alle 327 inzittenden komen om het leven.

    Oktober 2016. Michael ‘Mike’ McVeigh volgt het spoor van een Russische terrorist die al jaren wordt gezocht. Als hij op gevoelige informatie stuit die niet voor hem bedoeld was, wordt hem duidelijk dat dit de moeilijkste en gevaarlijkste missie van zijn leven wordt.


    Meh...?


    oi, suzy

    Wanneer Rakels pleegbroertje ontvoerd wordt door een legende, zijn er voor haar twee opties. De eerste optie is om het te vergeten, en te doen alsof er niks gebeurd is, en de tweede is om hem terug te proberen halen. Zoals elk persoon in een verhaal, gaat ze voor optie twee.
    Dit blijkt iets ingewikkelder dan gedacht, als ook een gestoorde dokter, die jaagt op criminelen, en een geheimzinnige hofnar die regelrecht uit de middeleeuwen gestapt lijkt te zijn ook op zoek blijken te zijn naar de kinderstelende kapitein.
    Verstrikt in het web van leugens, genaamd werkelijkheid, moet Rakel zeven proeven doorstaan, om haar dierbaarste persoon terug te halen uit de klauwen van een man die al eeuwen dood zou moeten zijn.


    Twijfel twijfel


    obsessive rage

    MacTavish schreef:
    (...)

    Meh...?


    Ik vind dat je de sfeer heel duidelijk overbrengt. Kort maar krachtig, net als een krantenkop, en ik vind het heel goed bij de beschrijving passen!


    obsessive rage

    MacTavish schreef:
    (...)

    Meh...?


    Ik denk dat "mike" niet nodig is in de flaptekst, aangezien je dat kunt verduidelijken aan het begin van je verhaal (ook omdat je het verder in de flaptekst niet gebruikt).

    Misschien is het nog mooier als je een link kunt plaatsen met het eerste stukje. Bijvoorbeeld dat Mike uit dezelfde stad komt oid. Iets van een link met het eerste gedeelte.


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    M0NA schreef:
    (...)

    Ik denk dat "mike" niet nodig is in de flaptekst, aangezien je dat kunt verduidelijken aan het begin van je verhaal (ook omdat je het verder in de flaptekst niet gebruikt).

    Misschien is het nog mooier als je een link kunt plaatsen met het eerste stukje. Bijvoorbeeld dat Mike uit dezelfde stad komt oid. Iets van een link met het eerste gedeelte.

    Dat is juist de clue... dus dat ga ik niet bekend maken.


    oi, suzy

    Vele miljoenen mensen vertrouwen blindelings op het Britse leger als het om contraterrorisme gaat. Toch blijken de verdedigingslinies niet zo waterdicht te zijn als altijd maar wordt gedacht. Luke MacCandlish, een keiharde militair, wordt ingeschakeld om de nationale veiligheid in stand te houden. Maar zijn tegenstanders laten niet zomaar over zich heen lopen – de oppositie blijkt omvangrijker dan verwacht en Luke moet alle zeilen bijzetten om zijn leven, en dat van miljoenen anderen, te beschermen.


    Wat vinden jullie ervan?


    oi, suzy

    MacTavish schreef:
    "Vele miljoenen mensen vertrouwen blindelings op het Britse leger als het om contraterrorisme gaat. Toch blijken de verdedigingslinies niet zo waterdicht te zijn als altijd maar wordt gedacht. Luke MacCandlish, een keiharde militair, wordt ingeschakeld om de nationale veiligheid in stand te houden. Maar zijn tegenstanders laten niet zomaar over zich heen lopen – de oppositie blijkt omvangrijker dan verwacht en Luke moet alle zeilen bijzetten om zijn leven, en dat van miljoenen anderen, te beschermen."

    Wat vinden jullie ervan?


    Onschuldig bumpje (nerd)


    oi, suzy

    MacTavish schreef:
    (...)

    Onschuldig bumpje (nerd)


    - Sorry als dit rude overkomt, maar misschien helpt zelf feedback geven ook om het sneller te krijgen? :'D Ik word namelijk een beetje geskipt -


    obsessive rage

    Inktzwart schreef:
    (...)

    - Sorry als dit rude overkomt, maar misschien helpt zelf feedback geven ook om het sneller te krijgen? :'D Ik word namelijk een beetje geskipt -

    Oeps, sorry gemist!

    Wanneer Rakels pleegbroertje ontvoerd wordt door een legende [wat voor legende?], zijn er voor haar twee opties. De eerste optie is om het te vergeten, en te doen alsof er niks gebeurd is, en de tweede is om hem terug te proberen halen. Zoals elk persoon in een verhaal [zou ik niet zeggen tenzij je een humoristische inslag hebt], gaat ze voor optie twee.
    Dit blijkt iets ingewikkelder dan gedacht, als ook een gestoorde dokter, die jaagt op criminelen, en een geheimzinnige hofnar die regelrecht uit de middeleeuwen gestapt lijkt te zijn ook [twee keer 'ook] op zoek blijken te zijn [lijkt te veel op 'lijkt te zijn' van een stukje terug] naar de kinderstelende kapitein [klinkt wel een beetje lachwekkend eerlijk gezegd].
    Verstrikt in het web van leugens, genaamd werkelijkheid [dan zijn het dus geen leugens?], moet Rakel zeven proeven doorstaan, om haar dierbaarste persoon terug te halen uit de klauwen van een man die al eeuwen dood zou moeten zijn. [hele mooie laatste zin]


    Ik heb een beetje veel feedback gegeven, sorry als je het met bepaalde dingen niet eens bent, maar zo zie ik het... (zip)


    oi, suzy

    MacTavish schreef:
    (...)

    Ik heb een beetje veel feedback gegeven, sorry als je het met bepaalde dingen niet eens bent, maar zo zie ik het... (zip)


    Haha, geen probleem. Met sommige dingen ben ik het wel eens, maar het is inderdaad de bedoeling een humoristische inslag te geven, gezien de hoofdpersoon ook een beetje zo denkt. (Het lachwekkende was dan ook de bedoeling, ik bespot mijn personages een beetje vaak, en de stukjes als "een legende" en "leugens genaamd waarheid" zijn filosofisch bedoeld, hoort ook een beetje bij mijn schrijfstijl, maar ik snap dat je het aanwijst)
    Voor de rest, bedankt!

    "Vele miljoenen mensen vertrouwen blindelings op het Britse leger als het om contraterrorisme gaat. Toch blijken de verdedigingslinies niet zo waterdicht te zijn als altijd maar [dit stukje vind ik persoonlijk niet heel lekker lezen, dus dat zou ik er zelf uit knippen] wordt gedacht. Luke MacCandlish, een keiharde militair [Ik weet niet wat het is, maar het klinkt niet helemaal goed voor mij of zo, ik zou het niet weghalen, maar het klinkt voor mij een beetje als het typische Wattpad achtige "Mary Sue, een heel knap *insert allemaal goede eigenschappen* meisje, blablabla". Dit is waarschijnlijk persoonlijk, maar misschien wel iets om over na te denken], wordt ingeschakeld om de nationale veiligheid in stand te houden. Maar zijn tegenstanders laten niet zomaar over zich heen lopen – de oppositie blijkt omvangrijker dan verwacht en Luke moet alle zeilen bijzetten om zijn leven, en dat van miljoenen anderen, te beschermen."


    Verder heb ik niet echt commentaar, al zou er misschien iets meer... Emotie in kunnen liggen? Ik weet niet heel goed wat het is, de flaptekst klopt gewoon, maar ik word er nog niet helemaal ingezogen of zo, misschien zou iets meer nadruk op het gevaar helpen? Het iets minder formeel en zakelijk maken?
    Al kan dit gewoon een kwestie van smaak zijn.


    obsessive rage

    Ja, ik schrijf normaal wel met veel meer emotie, maar ik wilde nu eens de weelderige schrijfstijl gedag zeggen en de zakelijke stijl uitproberen. Wie weet komt er wat moois uit. Maar bedankt voor je feedback (: kwestie van smaak inderdaad.


    oi, suzy

    Irak: een land waar nog altijd vele conflicten woeden en Al Qaida de meest gevreesde organisatie is. Een kweekvijver voor terroristen, menen veel wereldmachten.
    Ian McCoy heeft de leiding over een team dat een vooraanstaand lid van het terreurnetwerk moet oppakken. Maar hij torst een grote last met zich mee. De droogte en de hitte in de woestijn eisen hun tol en het vertrouwen op een goede afloop zakt al snel naar een dieptepunt, juist als Ian de meest ingrijpende beslissing van zijn leven moet nemen.


    Meh? Ik weet wel wat ik wil zeggen, maar het komt er niet uit... De jacht wordt trouwens persoonlijk, misschien kan dat jullie helpen om verbeteringen aan te brengen?

    [ bericht aangepast op 15 nov 2017 - 10:33 ]


    oi, suzy

    MacTavish schreef:
    (...)

    Meh? Ik weet wel wat ik wil zeggen, maar het komt er niet uit... De jacht wordt trouwens persoonlijk, misschien kan dat jullie helpen om verbeteringen aan te brengen?


    juist wanneer Ian de meest ingrijpende beslissing van zijn leven moet nemen.

    Verder valt niets me meteen op. Het is kort en bondig, maar het vertelt wel meteen waar het verhaal over gaat, zonder meteen al een clou te verklappen. Ik vind het best een goede flaptekst (:


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Barrel schreef:
    (...)

    juist wanneer Ian de meest ingrijpende beslissing van zijn leven moet nemen.

    Verder valt niets me meteen op. Het is kort en bondig, maar het vertelt wel meteen waar het verhaal over gaat, zonder meteen al een clou te verklappen. Ik vind het best een goede flaptekst (:

    Dank je wel (: nu ik het na een half uur nog eens lees, ziet het er best oké uit. Al ben ik er nog niet verliefd op.


    oi, suzy