Hooi! (:
Zoals jullie vast wel weten (en anders bij deze) wil ik graag accordeoniste worden. En is mijn hoop op het conservatorium sinds kort weer toegenomen. Nu heb ik vanaf heden les van de conservatoriumdocent in Zwolle klassieke muziek, die mij wel wil klaarstomen voor het toelatingsexamen. Ik was uitgenodigd om gisteren naar het conservatorium in Arnhem te komen. Daar zouden alle conservatoriumdocenten uit Nederland met hun leerlingen naartoe komen en alle leerlingen zouden van verschillende docenten leskrijgen en een improvisatie groepsles.
Dus, ik erheen met mijn accordeon! 
Er vielen me direct al een paar dingen op. Van de leerlingen was ik het enigste meisje. Obviously de enigste die nog níét op het conservatorium zit en de enigste met een digitale accordeon. Maar dat laatste heb ik lekker voor mijzelf gehouden. Men kwam er wel achter wanneer nodig. muwhaha.
Anyways, ik begon met mijn eerste les. Daarin werd eigenlijk voornamelijk mijn houding verbeterd en tips en trucs enzo. Maar wat wel grappig was, ik was bezig met het nummer Czardas von Monti toen mijn huidige accordeondocent binnenstapte om eventjes mee te kijken. Ik had dit nummer bij de proefles voor hem gespeeld en er waren wat verbeterpunten. Hij stond letterlijk met open mond van verbazing toe te kijken omdat ik zoveel vooruit ben gegaan in zo'n korte periode. Die proefles was immers twee weken geleden. Dus daar was ik best wel heel blij mee. c:
Daarna had ik een groepsles. De improvisatiegroepsles. Voor iemand als ik die eigenlijk nooit heeft geimproviseerd (wel gevariëerd) was dit best wel out of my comfortzone. Maar het ging goed! Ik liet de docent zelfs enkele keren versteld staan met wat ik speelde! 
Daarna was er een discussie les waarin we gingen discussieren over quotes etc. Gewoon eventjes een praatuurtje met iedereen bij elkaar. En daarna was er pauze. (:
Ik kwam erachter dat ik eigenlijk maar weinig klik had met de leerlingen. Hoewel er opzich wel een aantal aardige gozers tussen zaten. Toch zat ik meer bij de docenten. Of in mijn eentje, zoals gewoonlijk.
Er werd mij gevraagd of ik een optreden wilde geven. Aan het einde van de dag was er namelijk een afsluitend concert, en ieder van de leerlingen die wilde mocht eventjes op het grote podium staan in de concertzaal en daar laten horen wat ie kon. Dat kon ik natuurlijk niet aan mijn neus voorbij laten gaan dus volmondig heb ik ja gezegd.
Ik kreeg nog twee accordeonlessen na de pauze though. En daar heb ik gespeeld wat ik dan tijdens dat kleine concertje wilde spelen. Er waren wel wat op-en aanmerkingen maar die heb ik wel degelijk opgepikt.
Met dat concertje waren er 7 leerlingen die iets wilden spelen. Ik was als 3e aan de beurt. De twee jongens voor mij speelden zwaar klassieke stukken. En toen kwam ik aan met mijn Take Five van Dave Brubeck op mijn digitale accordeon met tenoor saxofoon en alt saxofoon klanken. muwhwaha. De mensen wisten niet wat ze hoorden, en dat vind ik juist het mooie aan mijn instrument. Ik kan de mensen niet alleen met mijn spel versteld doen staan, maar ook met de vele klankkleuren die ik produceren kan. Plus iedereen ging zitten tijdens het spelen, dus besloot ik te staan. Ik ben de enigste die nog niet op het conservatorium zit dus ik wilde wel even laten zien wie ik ben en dat ik niet over me heen laat lopen!
Na mij kwam er nog een jongen met een zwaar klassiek stuk en daarna twee jongens van de lichte muziek afdeling die in 15 minuten iets in elkaar gezet hadden. Het klonk heel lekker. (:
Na afloop kwam de docent van lichte muziek naar me toe. Hij begreep niet dat ik klassieke muziek wilde gaan studeren maar dan op zo'n podium als dit met een licht muziekstuk kwam. Aan zijn hele lichaamstaal was te merken dat ie me wel als leerling wilde hebben. Hij zou ook met mijn docent gaan praten, want hij was wel degelijk geinteresseerd in hoe mijn toekomst eruit zou komen te zien en wil me helpen waar nodig.
Mijn moeder had me weggebracht en opgehaald en verschillende docenten kwamen ook naar haar toe van dat ze me een talentvol persoon vonden. Dat ze in de toekomst nog wel veel van me zouden horen en dat ik iemand ben met een echte eigen wil. Oftewel, mijn ''missie'' was geslaagd. Ik heb mezelf op de kaart gezet.
Het was heel gezellig en ik ben blij dat iedereen zo positief was. c: Nu zit ik alleen met het dilemma of ik wel klassieke muziek wil studeren. De stukken die de jongens speelden waren echt zwaar klassiek en ik werd er best moe van. Het is niet mijn stijl. Ook voelde ik me beter thuis bij de lichte muziek. Maar ik heb daar de kennis nog niet genoeg van. Plus het is nog maar de vraag of mijn digitale accordeon wel wordt geaccepteerd bij de klassieke muziek.
Maar bij thuiskomst hadden mijn ouders het idee dat ik het halve jaar voor ik toelatingsexamen moet doen misschien wel gewoon beter van de docent van klassieke muziek als de docent van lichte muziek les moet krijgen. Dan krijg ik van beide opleidingen een beeld en kan ik over een half jaar beslissen wat ik doen ga. En dat vind ik wel een heel goed idee. Dus op dit huidige moment is papa een mail aan het samenstellen voor de docent van lichte muziek met de vraag of dit geregeld kan worden. Een ander jochie heeft dit namelijk wel. Dus waarom kan het voor mij niet?
Ik ben zeer benieuwd naar hoe het allemaal zal aflopen. Enthousiast ben ik in ieder geval wel! c:
Hoe is/was jullie weekend?
• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •
