Stoppen met schrijven...? - Stamcafé

Hallo,
Ik zit al een tijdje met een probleem. Op mijn zevende ben ik begonnen met schrijven en sindsdien heb ik al een heleboel woorden op papier gezet. Vroeger was het altijd mijn droom om een schrijfster te worden, maar dat is al niet meer sinds mijn negende. Ik zie namelijk helemaal geen toekomst in het schrijven, omdat het me niks lijkt om een auteur te worden, aangezien ik naar mijn gevoel niet genoeg zou doen voor de maatschappij. Dat neemt niet weg dat al mijn idolen bestaan uit schrijvers en ze mijn grootste respect hebben.

Nou vind ik het schrijven wel echt heel erg fantastisch. Het papier en de personages zijn de enige die keer op keer willen aan horen hoe ik mijn hart uitstort in de vorm van een verhaal. Maar ik denk dat ik na bijna zes jaar een punt wil zetten achter een hobby die voor mij zoveel meer is geworden. Ik ben er namelijk dag en nacht mee bezig, met de woorden. Onbewust verzin ik bij bijna alles wat ik zie een kort verhaal. Nou hoop ik dat stoppen met schrijven helpt, maar ik vrees dat het alleen maar erger wordt of zoiets, haha. Het klinkt wel erg stom als ik het zo terug lees, maar ik wil gewoon een hobby de een groot deel van mijn leven is geworden, wat verminderen omdat ik er geen toekomst mee zie.

Ik wil eerst de wedstrijden waar ik aan mee doe op Quizlet afmaken, want ik ga er niet zo maar mee stoppen, maar ik denk dat ik daarna voor een poos stop met schrijven en ik hoop dat dat helpt.

Kennen jullie dat probleem? Dat jullie hoofd alsmaar voller wordt met woorden? En hoe lossen jullie dat op?

Excuses als dit topic verkeerd staat, ik wist niet waaronder ik het moest maken :x

[ bericht aangepast op 8 nov 2016 - 10:38 ]

i wanna die with you once or twice.

Dit klinkt alsof schrijven echt je passie is, en ik denk niet dat het je gelukkig zal maken om je voor zoiets af te sluiten. Je geeft zelf al aan dat het je uitlaatklep is. Misschien kun je proberen om er vastgestelde tijden voor te verzinnen als je het wilt minderen? Met sporten bereik je doorgaans ook niet bijster veel in je verdere carrière, maar het is wel goed voor je en zo te horen is dit ook goed voor je. Dus misschien dat je twee avonden in de week kunt gaan schrijven bijvoorbeeld?
Ik denk ook niet dat je er te veel een toekomst in moet gaan zoeken. Van auteur-zijn zul je hoogstwaarschijnlijk sowieso nooit kunnen leven en je moet er altijd wel een andere baan naast hebben. Dan kun je dan toch iets doen wat voor jou gevoel wel bijdraagt aan de maatschappij? Al vind ik persoonlijk dat schrijven daar juist een goede manier voor is, dan kun je mensen aan het denken zetten over belangrijke thema's.

Every villain is a hero in his own mind.

Wow wat een beslissing. Ik zou dat echt niet kunnen. Al sinds ik kan schrijven, schrijf ik. Al sinds ik verhalen kan bedenken, bedenk ik verhalen. Het is soms heel irritant dat er wéér een idee in je opkomt, dat je hoofd wéér weggetrokken wordt van wat je wilde doen, omdat er een inspiratie vloedgolf over je heen spoelt, maar ik zou niet weten hoe ik dat zou kunnen stoppen en niet schrijven is dan zeker ook de uitweg niet, want dan krop ik alleen maar meer op. Ik zou dit dan ook nooit als oplossing kiezen, stoppen. Dan zou ik gillend gek worden, maar misschien werkt het voor jou wel? Ik zou er niet over kunnen oordelen, maar aanraden zou ik het niet.
Hoe ik het oplos? Ik houd een ideeën lijst bij. Hier op Q in mijn schrijversidee, in mijn mobiel via notities, op papier, zodra ik een idee heb, schrijf ik het op. Dan accepteer ik dat ik daar NU op dit moment geen tijd voor heb, maar dat die tijd ooit wel zal komen. Ja, die lijst is al zo lang om van te huilen, maar het werkt wel voor mij. Ik kan het wat makkelijker loslaten op die manier. Daarnaast probeer ik mijzelf wel wat schrijftijd te gunnen. Dikwijls kom ik er niet aantoe, maar af en toe schrijf ik dan weer een paar K's of heb ik een maand ingelast waarin ik wel heel veel schrijf om te voorkomen dat de bom binnenin mij barst. Het is lastig soms, een grote studie, andere hobbies, praktijken om mijn cv op te fleuren en dan ook nog schrijven, maar waar een wil is, is in mijn optiek altijd een weg c:

Happy Birthday my Potter!

Je hoeft niet per se je werk ervan te maken? Je kunt het schrijven als (grote) hobby houden en van iets anders(iets betekenisvolle als je dat zoekt) je werk maken.

Je kunt ook geëngageerd gaan schrijven, op die manier zou je meer maatschappelijk kunnen toevoegen, maar moet je maar net liggen en leuk vinden.

Als schrijven echt je leven is hoef je het niet weg te doen, maar je kunt bijvoorbeeld wel minderen, of de focus ergens anders op leggen en het schrijven voor erbij houden.

Goodluck!

Ik denk om eerlijk te zijn dat je in een wat verkeerd milieu of zo zit, op dat vlak en dat je door de verkeerde mensen bent omringd als je zegt dat je "geen nut'' hebt voor de maatschappij en dat je niets opbrengt, dat is wel erg utilitaristisch en kapitalistisch beredeneerd. Niet slecht bedoeld, maar ik vind dat een beetje oppervlakkig, als mensen om je heen zo denken en jij daardoor ook over jezelf. Ik sta persoonlijk niet achter het idee dat we kunst, geschiedenis en cultuur minderwaardig zijn omdat ze "geen nut zouden hebben voor de maatschappij'', is dat zo, vind je dat dan geen heel schrale denkwijze? Ik wel. Sta je daar echt zelf achter dan?

Stel je voor dat we dat af zouden schaffen: de muzikanten, de componisten, de schrijvers, de tv - series en films (geen scenaristen, geen tv), zou onze maatschappij er dan niet een stuk armer uitzien, is het talent van die mensen dan letterlijk zo minderwaardig in het leven van anderen en voor deze maatschappij? Je kunt toch geen maatschappij zonder voorstellen? Wat zou jou leven zijn als al je favoriete muzikanten en auteurs nooit besloten hadden hun werk met de buitenwereld te delen en als die dingen nooit in je leven zouden zijn gekomen? Als het zo'n passie is en je daarvoor ben gemaakt dan zou ik er net een punt van maken om zoveel mogelijk met je talent naar buiten komen, want je gaat je creativiteit echt niet kunnen tegenhouden denk ik. Persoonlijk ben ik het niet eens dat schrijvers, zangers, componisten, muziekenten, acteurs, modeontwerpers, choreografen en alle andere soorten kunstbeoefenaars niets bijdragen aan de maatschappij/in het leven van mensen. Geen boeken meer, geen muziek meer, geen films meer, geen tv - series meer, zo kun je toch niet leven. Je draagt heel veel bij met dat talent en maakt het leven van anderen veel rijker.

[ bericht aangepast op 8 nov 2016 - 14:18 ]

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.