• mijn moeder heeft de vervelende en goedbedoelde gewoonte om alles weg te geven. mijn communie en vormsel jurk,mijn jurk die ik gekregen heb van een kleermaker in turkije,mijn doop jurk en schoentjes,mijn carnavals kleren plus mijn jurk toen ik prinses was bij onse verining. kortom alles waar ik aan gehecht ben. wat moet ik daar aan doen als ik zeg dat ik het niet wil hebben doet ze het toch!

    Ga eens serieus met haar praten en zeg dat dit je heel erg stoort, misschien kunnen jullie dan een eventuele compromis vinden. Ik snap je moeder ook wel, dat ze niet alles kan sparen, maar een paar dingen die het meest belangrijk zijn voor je, moet je wel kunnen houden. Het zijn tenslotte jouw bezittingen en het kan niet dat ze het wegdoet achter je rug.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Zo is mijn vader ook. Hij geeft alles altijd weg. Hij gaf een keer de mixer weg terwijl wij die zelf nog nodig hadden. Hij wilt ook altijd dat ik mijn spullen aan mijn kleine nichtjes geeft. Gelukkig zit hij niet zomaar aan mijn spullen. Hij moet het niet wagen.

    Bij mij is het juist andersom; kleding past me niet meer en ik mag het niet wegdoen of weggeven :/


    26 - 02 - '16

    Wat vervelend zeg. Ik sluit me aan bij Histoire. Ga eens goed met haar praten. Werkt dit toch niet, verstoppen die handel.


    I don't understand that reference. - Castiel

    Dit is heel herkenbaar en zoals Histoire zegt, ga eens rond te tafel zitten met je moeder en vertel haar hoeveel die spullen voor je betekenen. Het is inderdaad helemaal niet fijn als ze dit allemaal doet zonder jouw toestemming. Compromissen sluiten is de boodschap, want je kan natuurlijk ook niet alles bijhouden dat je over je hele leven bij elkaar verzamelt. :')


    Take me to wonderland

    Erlebnis schreef:
    Bij mij is het juist andersom; kleding past me niet meer en ik mag het niet wegdoen of weggeven :/


    Hier hetzelfde. Zelfs als ze stuk zijn, mag ik ze nog niet eens weg doen/geven.


    "Don't tell me the moon is shining; show me the glint of light on broken glass." -Anton Chekhov