[MSV] Curfew - Speeltopic - Speeltopics

---

Tenebris is bekend als één van de gevaarlijkste landen ter wereld. Overdag blijkt het leven in dit landje meer dan gewoon : de ouders gaan werken, boodschappen doen, studenten gaan naar school, kleine kinderen leren lezen en schrijven ... Maar 's avonds is alles anders. Criminelen zitten je overal op te wachten. Je kan worden vermoord, verkracht, ontvoerd, gemarteld... Enkele jaren geleden werd het zo ernstig dat de regering besloot om een avondklok te vestigen. Het is ten strengste verboden om zich na 20u nog buiten te laten zien. Niemand is er om je te beschermen, en als je het toch waagt is het op eigen risico, want er is veel kans dat je nooit terugkomt. In deze RPG volgen we het leven van een criminele bende en een groepje ontvoerde meisjes. Elk meisjes heeft de avondklok een keertje niet gerespecteerd, en dit heeft hun leven volledig verandert. Iedereen weet dat de bende al jaren in één van de grootste en mooiste villa van de streek verblijft, maar het is nooit iemand gelukt om binnen het huis te geraken. Maar wanneer één van de leden bijna vergiftigd wordt, begint het leven nog moeilijker te worden voor de meisjes die als slaaf dienen. De leden zijn tot alles in staat om te weten te komen welke slaaf één van hun heeft proberen te vergiftigen. Info — In de nacht lopen er enkele criminelen in de stad rond, in de hoop om geld te winnen (wanneer mensen hun geld niet willen afgeven worden ze vermoord). En af en toe, wanneer ze er zin in hebben, nemen ze ook een of meerdere meisjes mee naar hun huis. Deze worden als slaaf gebruikt, of verkocht om geld te verdienen. Meer komt. List Rol Voornaam [en eventueel bijnaam] Leeftijd [+16] Geschiedenis en familie Waarom/hoe in de bende geraakt (of ontvoerd) Innerlijk Uiterlijk Relatie's Extra Roles Stop op vrouwen Kidnapped Girls — Lucia Rosie Cleyton ~ Surrexit 1.5 — Anna Rosalie Littleton ~ Metamorphoses 1.4 — Cathaleya Amorella Kinsley ~ Harleenquinzel 1.3 — Kyra Delaney Montoya ~ Valor 1.4 — Piper Cecilia Shuppert ~ Puckwudgie 1.4 — Isabelle "Isa" Adams ~ Feniks 1.3 — Emilia Peterson ~ Littlepanda_ 1.5 — Male ~ naestivate — Lexa Mele Hoarau ~ Syoxisia 1.5 Criminals — Matthew James Blake ~ Surrexit 1.5 — Tyler Jay Lopez ~ Valor 1.2 — Caleb Dean Warner ~ Sugar_Coated 1.3 — Billy Palmer ~ FORMALKOMBAT 1.1 — Sebastian "Bas" Ryther ~ Frisk 1.5 — Caitlyn Safiya Lakia ~ Sunrises 1.5 — Allen Royce ~ Syoxisia 1.5 — Catherine Rose Blake ~ MoonEyes 1.5 — Jazmína Valeria Fuensanta ~ Canagan 1.6 Other — The house De leden komen langs hier binnen. Alleen de leden kunnen binnen en buiten geraken. Dit kan dankzij een sleutel. Dit is de keuken. Hier moeten de meisjes elke ochtend, middag en avond eten maken voor het hele huis. Elke maaltijd wordt met twee gemaakt en dat wisselt elke keer af. Hier is de woonkamer van de leden. Hier brengen ze veel tijd door. Iedereen mag hier komen. Dit is de plaats waar iedereen zich 's nachts bevind. De meiden zijn verplicht om hier in de nacht te werken. Ze moeten aan de bar staan, de leden dienen, en ze gezelschappen. Dit is de eerste verdieping, hier verblijven al de leden. Alleen de criminelen hebben het recht om hier te komen. Zo zien de badkamers eruit. Er zijn drie badkamers voor de leden. Ze moeten hen delen. Iedereen kan van dit zwembad genieten. Meisjes die ontvoerd zijn verblijven in een klein huisje naast die van de leden waar ze opgesloten worden in de nacht. 's Ochtends moeten ze om zeven uur wakker zijn, zich klaarmaken en dan naar de woonkamer van de leden gaan om hun te dienen. Dit horen ze ook te doen overdag. Rules —Dit is een MSV, dus schrijf in de derde persoon verleden tijd —Er mogen ook meisjes zijn in de criminele bende, maar wel het liefst minder dan jongens —Sluit niemand buiten —Wees aardig met elkaar, geen ruzie buiten de MSV — Max 3 personnages bespelen —Have fun! BEGIN : Het is al laat in de avond dus iedereen bevindt zich in de nachtclub. De meisjes hebben elk een dienst*. Er vormt zich een plan om één van de jongens te vergiftigen, namelijk Bas. *Diensten van deze avond : Aan de bar // Anna, Lexa, Emilia. De jongens serveren // Cathaleya, Kyra, Lucia. Het eten klaarmaken (dit is al gedaan in de RPG en ze mogen dus gewoon in de nachtclub rondlopen of andere helpen) // Piper, Isabelle.

[ bericht aangepast op 27 aug 2016 - 9:33 ]

---

~ I have found that if you love life, life will love you back.

(Ik zit op een camping dus geen opmaak enzo, excuses)

Bas deed verrassend weinig terwijl de keuken langzaamaan in een vechtscene veranderde. Normaal was hij de oorzaak, of toch op z'n minst een belangrijke factor, maar nu bleef hij gewoon op zijn kruk zitten. Zelfs toen Jazmin de volle lading kreeg, bleef hij afwezig op zijn appel kauwen. Hij was gewoon echt niet in de stemming, wat voor hem gewoon nog een bewijs was dat hij niet zomaar ziek was geworden.
      "Billy," zuchtte hij toen de jongeman begon te roepen. "Alsjeblief, het is nog geen negen uur in de ochtend; stop met schreeuwen en huil in stilte. Of huil gewoon niet, je hebt al hardere klappen gekregen."

---

Mijn brein breint zoals het breint.

Ze wilde zich niet omdraaien noch reageren op degene die overduidelijk achter haar aan stampte. Jazmín was van plan naar haar kamer te gaan en de deur met een smak voor de persoon achter haar dicht te gooien, waarna ze hem op slot zou draaien zodat deze zijn achtervolging moest staken. Helaas liep dit niet volgens haar plan — zoals niks leek te verlopen de afgelopen paar uur. Bij het horen van het woord ‘Puta’ knapte er iets in haar binnenste en draaide Jazmín zich abrupt om naar de persoon die achter haar liep: Billy.
      ”Hoe noemde je me?”
Boos beende ze op hem af, plaatste haar handen hard op zijn borstkas en gaf hem met alle kracht die ze nog had een duw naar achteren. “Waar haal je het gore lef vandaan om dat tegen me te zeggen, Billy!” Opnieuw gaf ze hem een duw, waarbij ze woedend naar hem op staarde alvorens ze haar hand naar hem wilde opheffen — klaar om hem een klap in het gezicht te verkopen. Mensen mochten veel van haar vinden of zeggen, tenslotte zou ze niet voor het eerst uitgescholden worden, maar een puta was ze zeker niet.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

"Ik huil niet," kaatste Billy verdedigend terug naar Bas; wat zat hij nou weer te brabbelen? "Je meissie kan haar zelf wel verdedigen," voegde hij er vervolgens verrast aan toe door de harde duw die hij tegen zijn borstkas kreeg.
Hij stapte wat achteruit maar hield nog net zijn evenwicht, toen ze haar hand ophief om hem een klap te geven pakte hij haar pols. "Kon je het verstaan? Ik sprak speciaal voor jou in je eigen taal." Billy liet haar pols los, "je liep trouwens de verkeerde kant op; Bas zit daar."

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Jazmín vernauwde haar ogen en schonk Billy nog net geen dodelijke blik. Ze mocht hem weliswaar verrast hebben met de duw die ze hem gaf, haar pols werd beetgenomen nog voor deze zijn gezicht had kunnen raken — wat had ze deze graag een klap verkocht. “Oh, ik verstond je zeker. De volgende keer dat je me zo durft te noemen, zal ik niet missen,” gromde ze en gaf hem nog een duw zodra haar pols bevrijd werd.
      ”Heb je teveel gesnoven, Billy? Want volgens mij kan ik me niet herinneren dat ik je gevraagd heb waar Bas zat,” siste ze vervolgens tussen haar tanden door, als reactie op de rest van zijn woorden. Aan de jongeman zijn poelen had ze al kunnen zien dat hij aan de drugs had gezeten, ze was tenslotte niet achterlijk gezien de wereld waarin ze leefde, en dat was een gegeven waar ze liever niet al veel mee van doen wilde.
      ”Laat me met rust zodat ik de douche kan gaan nemen waar ik al een uur naar verlang.” Resoluut draaide de brunette zich om en maakte aanstalte om naar haar kamer te gaan — weg van de drukte en weg van Billy.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Francis stond op en liep weg bij de bar, terug naar mijn kamer. Hij gooide een kast open en pikte zijn zwembroek eruit die hij aandeed. Eenmaal klaar liep hij met een handdoek om naar buiten waar hij eerst met z'n voeten in het water ging zitten. Hij begon zich te richten op het weer, het was volgens hem zonnig. Er kon misschien een buitje vallen, misschien ook niet. Het was wel te doen, even een duik nemen in het warme water van ons eigen zwembad. Het enige probleem was dat hij er nog geen zin in had, het was gewoon de neiging om het wel te doen, en de keuze om het niet te doen...

[ bericht aangepast op 8 sep 2016 - 21:29 ]

Hij lachte zachtjes bij haar woorden, Billy geloofde er weinig van dat zij hem een klap zou kunnen geven; ze zou hem tien keer zo hard terugkrijgen.
Toen ze begon over het feit dat hij te veel gesnoven had keek hij haar even beledigd aan en schudde zijn hoofd, ‘’wat een triest argument, ga jij maar die douche nemen en je zou je vast niet zo beledigd voelen als het niet waar was,’’ kaatste hij terug en Billy stapte naar achter. ‘’Laten jullie mij maar gewoon met rust want ik voel me van alle kanten aangevallen en ik word er helemaal gek van. Jullie sporen niet.’’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Verbaasd stond Anna tussen Jazmin en Allen in. Uit het niets sloeg Allen Jazmin recht in haar gezicht, waarop zij hem op haar beurt weer een tik verkocht. Geshockeerd keek ze toe hoe de twee elkaar in de haren vlogen. Machteloos probeerde ze van uit het slagveld van woorden te glippen om zich er niet in te verwikkelen. Net op dat moment snokte Billy aan Anna's arm.
"Eh, wat?" mompelde ze verward, maar al snel kwam Allen tussenbeide. En voordat ze het wist, waren zij twee elkaar al de handschoen aan het toewerpen. Toen Bas zich in het gesprek aka discussie kwam mengen, besloot Anna de benen te nemen. Ze nam de kom met deeg en overdekte hem met folie. Vervolgens besloot ze maar eens te gaan kijken in de kelder. Wat ze meteen een slecht idee vond, want zowat heel de vloer plakte vol met geel sap. Er was maar één fles opengespat, maar dat was voldoende om van de kelder een echt zootje te maken. De moed zonk haar in de schoenen. Ze vervloekte Billy in haar hoofd en slaakte een zeer, zeer diepe zucht.
Onder de trap zocht ze een emmer, een doek en schoonmaakproduct. De emmer vulde ze met water en schuim. Met haar handen in haar zij en een gevulde emmer naast haar voeten, keek ze naar het slagveld van gemorst fruitsap. De meeste voedingswaren stonden gelukkig in een rek, waardoor enkel de andere vijf flessen en de grond volplakten. Ze ging op haar knieën zitten en begon de fruitsap van de grond op te nemen. De flessen kuiste ze af en zette ze opzij. Nadat al het fruitsap ongeveer was opgekuist, poetste ze de grond nog een keer, maar met het schoonmaakproduct. Niet veel daarna is de grond spik en span. De kelder ruikt ook veel minder muf, maar frisser en iets wat zou moeten lijken op vanille. Ze goot de emmer weer leeg in de pombak en hing het doek te drogen. Ze spoelde haar handen af en veegde de bezwete lokken uit haar gezicht. Ze zocht de fruitsappen flessen bij elkaar en gooide de lege in de PMD-zak. Ten slotte vervolgde ze haar weg weer naar boven, waar Billy nog steeds aan het discussiëren was. Ze negeerde iedereen en zette de flessen ergens in de keuken neer. Ze begon zonder op de anderen te letten, de pannenkoeken te bakken.

[ bericht aangepast op 9 sep 2016 - 21:21 ]

---

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Ongeloof vulde haar poelen en terwijl Jazmín zichzelf in eerste instantie om door te lopen, hield ze halverwege haar pas halt en blikte terug naar Billy. “Jij voelt je aangevallen?” bracht ze uit en schudde licht haar hoofd terwijl een sarcastisch geluidje haar lippen verliet.
      “Eerst negeer je me dagen, vervolgens zeg je dat ik stink terwijl je me een tactvolle duw geeft en minuten later maak je me uit voor hoer. . “
Quasi-verward schokschouderde Jazmín een keer terwijl ze naar Billy keek. Waar in dit gedeelte had zij hem aangevallen? Dat andere dit bij hem gedaan zouden hebben was niet haar probleem en daar gaf ze dan ook weinig om. “Wanneer heb ik jou dan aangevallen?

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Billy wist niet goed wat hij nog moest antwoorden, natuurlijk ging hij Jazmin niets vertellen over dat hij baalde dat ze Bas zo leuk vond maar een andere goede reden kon hij niet bedenken. Zijn blik dwaalde even af naar Anna en vroeg zich af of ze het echt had schoongemaakt, het was een behoorlijke rotzooi daar beneden.
'Ík heb helemaal geen zin om te praten, misschien heb ik gewoon te veel gesnoven hé,'' kaatste Billy en schudde zijn hoofd. ''Dat je dat nog durft te zeggen, je lijkt zelf wel een goedkope escort.'' Dit keer was het Billy zijn beurt om weg te lopen en holde al de eerste vijf treden op, ''zeg maar tegen Bas dat hij die speech van hem op een briefje mag schrijven en dan lees ik het later wel.''

---

Everything is illuminated by the light of our past.

De tijdssprong zit hier in verwerkt, aangezien het wel even duurt om twee appels en een banaan op te eten. (Sorry Qing en Anna, maar even geen pannenkoeken). Verder heb ik eventjes iedereen stil laten zijn, ik hoop dat dat oké is. Als iemand er iets op tegen heeft, dan mag die dat gewoon zeggen (in het topic, gb of pb, idc) en dan pas ik het wel aan. Hopelijk komt er weer wat leven in, want ik was al half vergeten hoe leuk ik het vind om uit dit personage te schrijven. (:

---

Mijn brein breint zoals het breint.

Ze had besloten het te laten voor wat het was, hoe graag ze ook op Billy had willen reageren en ze hem van wat rake woorden had willen voorzien, Jazmín besloot wijselijk naar haar kamer te gaan zodat ze zich kon douchen en omkleden.
Hoewel Jazmín even gedacht had dat de jongeman opnieuw achter haar aan kwam gestampt viel het haar niet tegen toen het tegendeel bleek te gebeuren. In alle kalmte trok ze zich terug op haar kamer, alvorens ze onder de douche sprong — waar ze een kleine vijftien minuten later weer uit stapte; opgefrist en wel.
      Tijdens het droogwrijven van haar natte, donkere lokken werd Jazmín’s rust echter opnieuw verstoord door harde geluiden, afkomstig van beneden en vermoedelijk wederom een tv of radio. Met de handdoek nog in haar handen liep ze daarom dan ook in een trage pas terug naar beneden, de woonkamer in, waar ze al snel opmerkte dat het ook dit keer Bas was die het nodig vond het geluid knoer hard te zetten. Met een lichte frons blikte Jazmín zijn kant in en wreef ze bedenkelijk over de punten van haar lokken — in afwachting van wat het was dat Bas wilde gaan zeggen.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Isabelle keek even op toen Bas even kuchte, het was niks en dus wendde ze haar blik weer af. Toch begon hij weer tegen haar te praten waardoor ze even haar wenkbrauwen op trok. "Je kan beter even je oren bedekken, for the sake of both of us," waarschuwde hij waarna het meisje haar handen toch maar over haar oren heen sloeg. Wat was Bas nou weer van plan, stevig hield ze haar handen op haar oren. Toch had de luide muziek zich door haar handen geboord en haar oren bereikt wat alsnog een geïrriteerde blik in Bas zijn richting opleverde. Erg subtiel was de jongen niet, ze zou zo weer naar de afstandsbediening grijpen alleen hielden haar blauwe plekken haar deze keer tegen. Ze keek de kamer rond en verwachtte meer geïrriteerde blikken te zien toch hadden er nog niet velen op gereageerd. Ze wierp nog één boze blik richting de jongen, maar zorgde wel dat Bas deze haast niet kon zien, ze was al blauw genoeg.
"Ja, oké, dit is niet echt één van mijn talenten, maar als iedereen even hier zou kunnen komen, dan gaat het alvast heel wat makkelijker." begon Bas eindelijk. Isabelle had hier wel op willen reageren echter weerhielden haar blauwe plekken haar voor de tweede keer. Ze had haar mond even geopend maar besloot deze nu weer te sluiten. Ze zou Bas zijn verhaal laten doen, ze moest nu niet opvallen en Lexa al helemaal niet.

[ bericht aangepast op 16 sep 2016 - 20:49 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Anna's wangen waren rood. Ze had het onzettend warm gekregen van de pannenkoeken te bakken en stond te wapperen met haar handen om haar gezicht koelte toe te brengen. Ondertussen keek ze in de pot met deeg en ze gokte dat ze nog twee pannenkoeken zou kunnen maken. Trots keek ze naar haar stapeltje gebakken pannenkoeken. Dat waren er zeker een stuk of vijfentwintig. Ze draaide haar huidige pannenkoek om met de spatel, waarna ze met de rug van haar hand langs haar bezwete voorhoofd ging. Oké, ik ga nooit meer zoveel pannenkoeken bakken, dacht ze. Dit was een slecht idee.
Ze keek naar haar pyjama T-shirt die volhing met bloem. Ze keek naar de keuken, die er nog iets erger aan toe was. Ach, zorgen voor later. Ze neuriëde zachtjes een liedje dat ze onlangs had gehoord op de radio, maar waarvan ze de tekst nauwelijks kende.
Toen ze haar laatste deeg in de pan goot, vloog het volume van de televisie voor de derde keer die dag buitensporig hoog. Ze trok een gepijnigd gezicht, keek in de richting van de boosdoener, en net wanneer ze haar handen beschermend over haar horen wilde slaan, werd het muisstil. Ze was gestopt met neuriën. Enkel het zachte sissen van de pannenkoek die ze aan het bakken was, vulde haar oren. Bas begon te spreken en spoorde iedereen aan om te komen. Verward keek ze om haar heen. Ze kon de keuken nu niet bepaald nu, nu, nu alleen laten. Ze draaide haar pannenkoek om. Geef me twintig seconden, dacht ze. Dan ben ik klaar. Ondertussen zocht ze een folie waarin ze het stapeltje zou wikkelen.

---

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Billy probeerde zichzelf te kalmeren door rustig in en uit te ademen, zijn hartslag was behoorlijk versneld van het tweede lijntje en hij hield zich vast aan de wasbak, zijn ogen op zichzelf gericht in de spiegel. Hij was er even helemaal klaar mee, de meiden, het huis en zelfs zijn vrienden. Het liefst kneep hij er voor twee weekjes tussenuit, gewoon alleen hemzelf en een luxe resort. Zijn ogen vielen op een klein flesje naast de spiegel en het bad die nog half vol was van gisteravond.
''Wat is dat?'' Mompelde hij in zichzelf en pakte het flesje op en hield hem in het licht om te lezen of er iets op stond; het duurde even voordat het in zijn hoofd opkwam dat het van Lexa was. ''Verdomme,'' vloekte hij en leunde even naar achter tegen de muur terwijl Billy zijn ogen sloot.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

[Valor >>> Cotrona]

Tyler had kort richting de woonkamer gekeken toen hij de tv hoorde, maar niet veel later was het weer doodstil. Waarna hij Bas hoorde praten. Langzaam kwam hij van zijn stoel af maar rook toen een hele goede geur vanuit de keuken. Hij had zich een tijdje vooral bezig gehouden met roken, drinken en wat appen. Maar nu merkte hij het op. Hij liep langzaam naar de keuken, hij zou het wel kunnen horen vanaf hier. Hoewel hij niet verwachtte dat het lang zou duren om iets te eten te halen. Hij begon dan ook breed te grijnzen toen hij een heel bord met pannenkoeken zag. Hij sloop zachtjes langs Anna en kon het niet laten even naar haar toe te buigen. 'Well well... Iemand is hier een good girl aan het zijn..' zei hij zachtjes met een brede grijns, waarna hij weer verder liep en een pannenkoek van de stapel viste die hij snel oprolde. Hierna liep hij wel langzaam richting de woonkamer, waar hij uiteindelijk nonchalant tegen de deurpost leunde. 'Problemen?'

---

El Diablo.