> ...passeerde ik een oude man die in zijn tuin stond en heel heftig fronste toen hij mij met mijn telefoon zag, maar echt helemaal oplichtte toen zijn blik op mijn hond viel, en mij toen ook opeens heel vriendelijk groette.
> ...vond ik een prullenbak op een plek waar ik die niet verwacht had, waardoor ik maar een half rondje lang een zakje met een hondendrol erin hoefde mee te slepen, in plaats van het helemaal mee naar huis te nemen. Yay!
> ...kwam er net een vrouw langs joggen toen ik mijn hond hardop vroeg of ze links of rechtsaf wilde en haar waarschuwde om niet over een slak te struikelen.
> ...vond ik een Goldeen en kwam er een Sandshrew uit een van mijn eieren en kreeg ik in totaal zestien Pokéballs van Pokéstops, maar eindigde uiteindelijk toch met minder Pokéballs dan ik mee was begonnen omdat ik alle Weedles moet vangen. Allemaal. (En de Weedles hadden daar weinig zin in, helaas.)
> ...kwam ik een vrouw tegen met een dikke corgi! Ik weet echt 99,9% zeker dat dit mijn grote vriend Ivan was. Hij leek me niet onmiddellijk te herkennen, maar riep wel "awoe!" toen er een man met dreadlocks langsfietste. Die Ivan toch, onverwacht als altijd.
> ...was ik bijna weer thuis toen een buurvrouw me staande hield om te vragen waarom er al twee weken slingers bij ons in de woonkamer hangen. (Het antwoord is dat mijn zusje einde juli jarig was en ik morgen en dat we een week op vakantie waren tussendoor en er dus is besloten om alle versiering maar gewoon te laten hangen, maar dat was volgens mij het soort buurvrouw dat zich zoiets niet echt kon voorstellen.)
> ...had ik geen flauw idee waarom mensen mij steeds zo raar/verward/afkeurend/geamuseerd aankeken, tot ik besefte dat ik mijn jas open had gehouden omdat het warm was en ik een grijze trui met een gigantische sneeuwpop met wortelneus en sjaal en kerstmuts draag, op twaalf augustus. Tja.
Dus, hoe was de wereld tijdens jullie laatste wandeling?
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan