MSV - Op een jongerencamping || Deel 8 || Topic 2 || - Speeltopics

Lothar schreef:
Personages
Alienna Roderiquez – Natas
Angel Wings – Alicia
Bertha “Izzy” van Zalen-Gotha – Alicia
Bobbi Hoekstra - Natas
Cecila Roderiquez – Marjanne
Christina Blender - Marieke
Cyrith Evans – Natas
Daan Leeuwens
Donna Jo “DJ” Gates – Rosanne
Ellie de Vries - Rosanne
Elsa Leeuwens – Marieke
Flynn Aegean – Alicia
Gail Lommers - Rosanne
Helen Beekman - Rosanne
Ilse Keuring – Marjanne
James van Eck - Natas
Jan "Slater " Roodenburg - Natas
Jasper Gates - Natas
Jelle Wings – Alicia
Johan Leeuwens – Marjanne
Joshua MontClaire – Marjanne
Lee Broadsword – Natas
Lotte Berkman - Natas
Marije Leeuwens – Marjanne
Mozart “Mosh” de Waal
Natalee Birchmeier – Alicia
Noa MontClaire – Alicia
Racquel Huize - Marjanne
Raine Ramp - Rosannne
Roxy de Groot – Marjanne
Sterre “Starr” Berkman - Natas
Tommie Roodenburg - Natas
Yenthe Huize - Marjanne

Topic 1

[ bericht aangepast op 2 aug 2016 - 16:43 ]

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Johan slikte. Ze had inderdaad een goddelijk lichaam. Ze was in alle opzichten welgevormd, van top tot teen, en het lukte hem niet direct om zijn blik van haar lichaam af te halen.
Maar hij zou er niet intrappen. Hij glimlachte, richtte zijn blik weer op haar gezicht en probeerde zich niet meer te laten afleiden toen hij zei: 'Sorry, volgende keer beter.' Hij draaide zich om, trok een eindje van haar vandaan zijn shirt en broek uit en keek toen naar het meer, in de hoop Racquel te ontwaren. Even was hij bang dat ze weg was gegaan, maar toen ontdekte hij haar; ze spetterde water over één van de jongens. Hij trok zijn boxer uit en trok een sprintje het water in. Hij durfde niet direct naar haar te gaan, maar was wel bij haar in de buurt.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Helen keek hem hoofdschuddend na. 'Mannen. Weten ook nooit wat ze willen.' Ze zag tot haar grote teleustelling dat Jasper en James er niet waren, want wat had ze die graag naakt willen bewonderen.
'Dromen moet je houden Helen,' mompelde ze in zichzelf en ze ontdeed zich van haar laatste kleren. Daarna liep ze het water in en genoot van het koele zeebriesje dat haar deed huiveren en kippenvel op haar huid bezorgde.

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Alienna knikte. ‘Ik ga wel met je mee.’
Ze glimlacht even naar Izzy. Jelle had haar al een lange tijd niet gezien en ze gunde de twee de ruimte om even bij te kletsen. Ze boog zich naar Jelle toe en gaf hem een kus. ‘Tot straks!’
Ze was blij dat ze vanmiddag al haar luchtbed had opgepompt, was het was nu aardedonker en ze was eigenlijk wel moe.
‘Wat vond je van de eerste dag?’ vroeg Alienna terwijl ze het strand achter zich lieten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mosh wendde pas zijn hoofd af toen Roxy’s lichaam door het water was omsloten.
‘Ik heb weleens een betere start gehad,’ gaf hij toe. Lotte had hij vrij snel versierd – al was het daar daarna eigenlijk bij gebleven – en het had ook niet lang geduurd voordat hij een date met Starr had geregeld. Bij Noa wist hij niet eens zo goed meer hoe het was gegaan, maar het was wel de makkelijkste geweest om bij in bed te komen. Hij keek even om zich heen om te zien of ze er was. Ergens borrelde een schuldgevoel op, maar toen hij weer naar Ellie en Marije keek verdween dat weer. Hij stapte het water in en liet zich naast hen erin vallen. ‘En, hebben jullie gezien wat jullie hoopten te zien?’
Hij stond er nog steeds versteld van dat het idee bij deze dames vandaan was gekomen. Eigenlijk beviel het hem wel dat ze ergens een naughty kantje hadden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Bobbi stond weer op en glimlachte naar Lee. In het maanlicht kon ze zien dat zijn wangen waren gekleurd en hij stond een beetje wankel op zijn benen. Ze merkte dat ze hem totaal had overrompeld en dat ze ook niet echt iets terug hoefde te verwachten, maar zijn onzekere houding had wel wat schattigs. Dat was ook goed. Ze kwam nog wel aan haar trekken.
‘Kom, laten we het water in gaan.’ Ze pakte zijn hand vast en liep met hem naar het meer toe. Onderweg passeerden ze Helen, die haar laatste kledingstukken net uittrok. ‘Had je geen succes?’ vroeg Bobbi verbaasd.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Cyrith was moe, maar in slaap vallen kon hij niet. Het was rumoerig op de camping. Mensen lachten luid, ramden met de deuren van de toiletten een eindje verder op en tweemaal struikelde er iemand over de scheerlijn van zijn tent. Hij draaide zich op zijn zij en staarde naar het lege luchtbed naast hem. Waar zou Lotte nu zijn? Was ze geschrokken van zijn uitbarsting? Zag ze ertegenop om terug te keren? En zou hij ook zo in zijn slaap tekeergaan? Hij kon zich indenken dat ze dan liever ergens anders sliep.
Hoewel de temperatuur nooit erg laag kon zijn, had hij het koud. Hij trok zijn slaapzak wat meer op en staarde naar haar kussen. Hij miste haar en hoewel hij het haar niet kwalijk wilde nemen dat ze gewoon van haar eerste avond wilde genieten, voelde hij zich alleen en wenste hij dat ze hier was en dat hij tegen haar aan had kunnen kruipen. Hij snakte naar haar stem die fluisterde dat het slechts herinneringen waren die hem plaagden, want de angst omklemde zijn hart nog steeds en hij bleef het gevoel houden dat Steve en Ashlee over de camping liepen. Of misschien zelfs zweefden, als wraakzuchtige geesten…

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Hmm, daar ben ik nog niet over uit,' zei Ellie bedachtzaam. 'Ik weet ook niet zo goed wat ik verwachtte. Een lekker ding die je het hof maakt misschien,' lachte ze. 'En jij? Heb jij je ogen al de kost gegeven?'

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Helen was het water al in (:


'Nee. Volgens mij is hij homo, of gewoon dodelijk saai,' zei Helen. 'Een man die niet blinkt of krimpt als een vrouw zich voor zijn ogen uitkleedt is naar mijn mening niet helemaal gezond. Een behoorlijk mislukte avond, al met al. Mijn twee andere crushes zijn ook al nergens te bekennen.' Ze genoot van het koele water dat langs haar naakte lichaam naar beneden droop.
'Jij had wel succes zag ik?' grijnsde ze. 'Ze kan er wat van hè Lee?' knipoogde ze.

[ bericht aangepast op 9 aug 2016 - 15:12 ]

---

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Marije voelde zich bij deze woorden alleen maar ongemakkelijker en zakte nog wat verder het water in. Zijn ogen de kost geven? Ze besefte nu pas dat skinnydippen inhield dat mannen haar ongegeneerd konden bekijken - en ze vond het maar niets. Het feit dat Mosh zo dichtbij haar was terwijl ze naakt was, beviel haar niet. Ze vond Mosh een gezellige jongen, maar eigenlijk wilde ze helemaal niet dat hij haar naakt kon zien.
Maar ze zou zich niet laten kennen. Het werd hoog tijd dat ze wat losser zou komen en dit was een grote stap. Ze slikte en dook toen met haar hoofd onder water, om met een geveinsde grijns boven te komen. 'Zeg Mosh, hoor je niet naar Noa te kijken in plaats van andere dames?' Ze kleurde rood bij het uitspreken van die woorden, maar deed haar uiterste best om uitdagend naar Mosh te kijken en niets te laten merken van haar onzekerheid.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Er is niets, hoor,' zei Noa met een glimlach waarvan ze niet wist hoe echt die eruit zag. Ze merkte onder het lopen dat ze toch minder vast op haar benen stond dan ze zou willen, maar ze besloot zich er niet veel van aan te trekken. Joshua had haar vaak genoeg aangeschoten thuis zien komen en er waren wel ergere dingen te bedenken. Zoals dat Mosh geen oog meer had voor haar.
'Ik wil gewoon douchen en naar bed. Morgen gaan we vast allemaal leuke dingen doen.'
Opnieuw glimlachte ze en ze liet zich wat onhandig op handen en knieën zakken zodat ze haar tent kon betreden op zoek naar haar toilettas en een handdoek.

---

Daan had Johan op zien staan en had uiteindelijk toch maar besloten dat hij liever niet naar het water ging. Het was toch best wel ongemakkelijk en hij kende deze mensen echt amper. Sommigen, zoals Ilse, kende hij natuurlijk beter, maar ook voor haar ging hij liever niet uit de kleren.
'We kunnen wel een ander spel doen,' opperde hij tegen de oergeblevenen. Hij was niet echt moe en hij vond het ook saai om nu al in bed te gaan liggen.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Elsa wilde Helen bijna in de haren vliegen toen ze zag dat ze pal voor haar broertje zich begon uit te kleden. De situatie eindigde voor haar in opluchting, gezien hij en Helen nu weer ver van elkaar verwijderd waren. Ze bleef het echter benauwd hebben gezien ze Marije ook niet aan land kon vinden. Misschien kon ze beter weggaan en niet teveel zorgen om ze maken? Maar als het goed mis ging, wilde ze er ook zijn om in te grijpen. Voor nu glimlachte ze naar haar broertje Daan. 'Ik vind het goed. We kunnen misschien wel een balsport doen?'

---

''Laughter is timeless. Imagination has no age. And dreams are forever'' - Walt Disney

Joshua bleef toch buiten haar tent op haar wachten. Ze liep wankel en haar glimlach was helemaal niet oprecht geweest, maar als ze niets zou zeggen, zou hij het niet proberen uit haar te trekken.
Hij volgde Noa naar het toiletgebouw en besloot uiteindelijk, toen hij zag dat Noa klaar was en haar tent inkroop, dat hij nog best even terug kon gaan. Noa had hem nu toch niet nodig en hij was niet moe; hij had al gezien dat niet iedereen het water in was gegaan en voegde zich daarom bij de overgebleven personen.
Hij hoorde het voorstel om nog een spelletje doen. Een balspel was altijd leuk, maar hij verwachtte niet dat dat een succes zou worden nu iedereen toch wel wat aangeschoten was.
Hij zag dat Cecila ook niet langer in de kring zat. Hij hoopte niet dat ze te skinnydippen was, maar vond het tegelijk ook wel weer fijn dat ze niet langer hier was; hij voelde zich direct minder gespannen.
Het was een paar seconden stil rond het kampvuur; hij ging er vanuit dat de meesten niet echt de behoefte voelden om een balspel te gaan doen, maar ook niet met een betere suggestie kwamen.
'Almost heaven... West Virginia!' Joshua begon zachtjes te zingen en hoopte dat de groep in een leuke bui was en mee zou doen. 'Blue ridge mountains, Shenandoa river! Life is older, older than the trees! Younger than the mountains, blowin' like a breeze...'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Flynn had Cyrith naar bed zien gaan en besloten dat hij niets meer voor zijn vriend kon doen op dit moment. Hij wilde alleen niet nu al naar bed gaan, want hij had gemerkt dat er maar weinigen waren teruggekomen. Hij had enkel Noa en haar broertje zien arriveren, maar ze waren te ver weg geweest om iets tegen hen te kunnen zeggen.
Uiteindelijk besloot hij dat hij net zo goed kon teruggaan naar de anderen en dat hij het dan vanzelf wel weer gezellig zou vinden. Daarbij zou Angel zich vast ook afvragen waar hij was. Of Mosh. Flynn bedacht zich dat hij ook wel wilde weten hoe het met Cyrith ging, al zou hij dat niet vertellen waar iedereen bij zat.
Tot zijn verbazing merkte hij dat Mosh samen met Marije, Ellie en enkele anderen het water in was gegaan en aan de hoeveelheid kleding te zien, hadden ze hun ondergoed ook niet aan gelaten. Angel zat nog bij het vuur en nam kleine slokjes wijn, terwijl Izzy en Noa's broertje een lied zongen dat Flynn niet kende.
Hij liet zich naast Angel in het zand zakken en trok haar tegen zich aan. Ze leek niet echt over zijn aanraking in te zitten, want ze bleef zitten en legde uiteindelijk zelfs haar hoofd op zijn schouder.
Een warm gevoel overspoelde hem toen ze dat deed, want dit kwam maar zelden voor. Het was lang geleden dat ze uit eigen beweging toenadering had gezocht en Flynn hoopte dat dit het begin kon zijn het herstel in hun relatie. Misschien zouden ze elkaar weer leren vertrouwen. Hij streek met een duim over haar broze schouder en wist dat dat vertrouwen nog een heel eind weg was en dat het zinloos zou zijn om nu al op verbetering te hopen, maar hij kon het toch niet laten.
Uiteindelijk vielen Izzy en Joshua stil en Flynn keek de groep weer rond.
'We kunnen wel Twee waarheden en een leugen spelen,' opperde Daan.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Misschien is het leuker om het nog eens over te doen als het licht is,’ grijnsde Mosh, die minder zag dan hij zou willen. Hij ging even kopje onder zodat hij helemaal door was en vond het nog steeds best koud. Ellie ook, zag hij, toen haar tepels net boven het wateroppervlak uitkwamen en hard waren. Hij moest zichzelf bedwingen om ze niet aan te raken. Hij had nooit wellustige gevoelens voor Ellie gekend en het leek hem beter voor hun vriendschap als daar geen verandering in kwam. Hij draaide zich naar Marije toe, maar zij zat tot haar kin in het water en hij kreeg de indruk dat ze niet heel blij was dat hij erbij was komen staan. Hij wendde zich weer tot Ellie.
‘Wedstrijdje doen wie het eerst bij dat eilandje is?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lee wist niet wat hij Helen moest antwoorden. Hij vond het gedrag van het meisje een beetje ongemakkelijk – net als het feit dat hij haar naam niet wist - en hij begreep niet wat er in haar hoofd omging. Ze hield nog steeds zijn hand vast alsof het meer had betekend dan een eenmalige actie. Zijn blik gleed over het water om te zien of er nog anderen waren. Het was echter moeilijk om gezichten te onderscheiden en het maakte ook niet veel uit, gezien hij haar hand toch niet durfde los te laten. Ze stapten verder het water in en het meisje bleef dicht tegen hem aan staan. Haar linkerbil drukte tegen zijn rechterbovenbeen en heup en hij merkte dat dat huidcontact genoeg was om hem weer een erectie geven, zelfs in het koude water.
‘Als je geen leuke jongens kunt vinden, kun je vast wel met ons meedoen, Hel?’ stelde het meisje voor.
Lee staarde verbluft naar de zijkant van haar gezicht. Wat? Wat was ze van plan?

---

Every villain is a hero in his own mind.