The French Court ~ SPEELTOPIC 1 - Speeltopics

• • • • French Court• • • •

• • • • Welkom op lichtjes dag!• • • • Het is 19 maart 1600, ook wel bekend als lichtjes dag. Lichtjes dag is een feestdag waarop de man de vrouw van wie die houd een kaars geeft en zei hem die avond aansteekt als ze het ook voor hem voelt. Dit jaar is het een bijzondere lichtjes dag, want de koninklijke familie in Frankrijk nodigt heel Europa uit om te komen eten ter ere van lichtjesdag. Het wordt een prachtig feest met de mooiste dans muziek in tijden, en die avond gaat iedereen vrolijk en moe naar bed met hun kaarsen. Net voor de nacht valt word er een prinses naar beneden geduwd en overleefd de val niet, daar begint het verhaal... Het duisternis, met een hart zo koud als ijs... Die je spaart als je het echt waard bent... Met zijn magie, zo zwart en dodelijk als gif...

Power Is A Dangerous Game

• • • • Landen • • • • • Spanje • Zweden • Frankrijk • Engeland • Schotland • Denemarken • Marokko • Walachije • Ottomaanse Rijk • Rijk Der Nederlanden

RED IN THE HEAD, SILVER IN THE HEART

• • • • Rollen • • • • Prinsen&Prinsessen - Je moet het afspreken met de koning en koninginnen, want je bent familie van hen. - verschillende leeftijden Lady's/Boys in waiting - Dat zijn degene die vrienden zijn van de koninklijke familie en eigenlijk mee gaan om een man of vrouw te vinden.

I'm not a rebel, i'm Royal.

• • • • Het Duisternis • • • • Het duister is een soort levende geest, die niet praat. Hij kan je helpen en je waarschuwen, je laten zitten, je bang maken of vermoorden. Hij is de god van de heidenen, heidenen zijn mensen die bloed offer doen als Het Duisternis. Ze hebben speciale krachten en lokken soms mensen het woud in. Ze laten zich zelf nooit zien, hun slachtoffers overleven het alleen met speciale hulp. Niemand mag het bloed woud betreden, als je er te ver ingaat kom je er nooit uit.

• • • • Regels • • • • • Woordenaantal: 125 • Personages maakt niet uit, als je maar een jongen& een meisje hebt. • Personages moeten aan hun rol gekleed zijn, bijvoorbeeld: adellijk kleed zich adellijk. • Geen perfecte personages, niemand is perfect. • Denk aan de tijd waar we leven, niet in 2016. • Pas Relaties na de rollen goed gekeurd zijn. • Eerst reserveren

• • • • Rollen • • • • Lijst: • Rol • Naam • Leeftijd • Land • Innerlijk (eigenschappen mogen ook) • Uiterlijk//Beschrijving • Familie • Relaties • Extra

Naam STOP OP VROUWEN/MEISJES Marina Rosemary de' Medici - Schotland - Prinses - MyDearDiary - pagina 1 Elizabeth Courage - Engeland - Prinses - Lisadragonrider - pagina 3 Isabelle Marienett de' Medici - Denemarken - Prinses - _patch - 3 Francis André de la Porte - Frankrijk - Prins - MyDearDiary - 1 Geclaimt - Frankrijk - Prins - Douceur Lady de Guise - Schotland - prinses - Shairell - 3 Geclaimt - Frankrijk - Boy in Waiting - Shairell - Geclaimt - - Prinses - Sunrises - Estevania of Castilie - Spanje - Prinses - DarkOne - 7 Geclaimt - Spanje - Boy in waiting - DarkOne Narcisa Valeria Constantinescu- Walachije - Lady in waiting- Camhanaich - 5 Charlie Nadia Johansen - Denemarken - prinses - HttpLaura - 4 Geclaimt - Turkije - lady-in-waiting - Ruelle - Jayden Sjölin - Zweden - Prins - HttpLaura - 4 Willem Frederik George Lodewijk - Nederlandse rijk - Boy-in-waiting - gentil - 11 Altan Ozgur Bayoumy - Ottaamse Rijk - prins - gentil - 11 Charlotte Cassiopeia Johansen - Denemarken - prinses - gentil - 10 Lileas de Guis - Schotland - Prinses - Shairell - 9 Kenna de Poitiers - - Lady in waiting - Peculiar Ariël Courage - Engeland - prinses - Josnape- 11 Theodor André de la Porte - Frankrijk -boy-in-waiting - 13

• • • • Topics • • • •

Speeltopics 1: 2: 3:

Praattopics 1: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=179225 2: 3:

Rollentopics 1: http://www.quizlet.nl/forum/modify.php?id=6300388 2: 3:

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Ariël Courage
"I want to be Free"

"mama heeft een jurk voor me uitgezocht, ik heb niks gedaan." Ze kijkt me aan terwijl ik begin te grijzen, mama nog wel, niet eens moeder ofzo.... "jij moet ook een jurk aan." mijn ogen worden groot, shit! Ik wil geen jurk aan. Waarom doet moeder me dit aan!? "Weet je hoe lang het nog duurt voordat we gaan? Want als het nog lang duurt, ga ik nog paardrijden door de bossen."
Ik kijk langzaam naar buiten, "Ik ben bang dat we zometeen al weg moeten..." zeg ik, "En mama? Waarom mama? Het is moeder weet je nog?" mijn gezicht gaat van lachend naar serieus, "Moeder gaat boos worden als je haar op deze leeftijd nog mama noemt..."

Jo Mari Rege
"You are what you Love, not who Loves you..."

'Zo te zien wel' Felix geeft een klein knikje naar de koets, ugh hier heb ik dus geen zin in!
'Waar is Avan? Pap, mam er ging toch nog iemand met ons mee?' Onze ouders knikten, jippie.. Wedden hij op het eerste meisje valt die hij ziet?
'Dan zullen we dus nog een tijdje moeten wachten, op Avan en op dat meisje.' Felix had de naam Avan nog niet eens uitgesproken of Avan zijn gezicht kwam achter een gordijn vandaan, ik schrok en probeerde met mijn hand duidelijk te maken dat hij stil moest blijven zodat onze ouders hem niet zouden zien. Maar het was al te laat, vader liep al naar hem toe en pakte zijn oor beet waardoor hij de hele tijd auw zei...
"Waar heb je het..." vraagt mijn vader streng,
"Ik heb het niet..." stottert Avan,
"Lieg niet tegen mij!" ik merk dat vader hem pijnlijker vast heeft want Avan laat een piepgeluidje horen, langzaam laat ik het diamantje in een kleine opening van mijn jurk glijden zodat ik het niet meer vast had. Onze ouders waren niet erg sociaal maar als er iets is waar ze niet blij mee zijn dan zeggen ze wel wat.
Snel geef ik een harde por in Felix zijn zei.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ik zag dat Avan ruw werd vast gepakt door onze ouders, ik zucht waarom hadden net wel zulke ouders. Ik keek Jo wanhopig aan en zag nog net hoe ze het diamantje in haar jurk liet glijden en me toen aan porde. Ik trok een scheve grimas, waarom gaven ze het niet gewoon terug. Maar ik wist het antwoord wel dan zou de straf alleen maar erger worden. 'Misschien... is het toch maar beter dat we weg kunnen' zeg ik aarzelend waarna ik op vader af storm. Ik wist heel goed wat dat porretje van Jo had betekent. Ruw pakte ik de boven arm van vader vast. 'Vader denk na voordat je iets doet, misschien heeft hij het wel echt niet meer' waarna ik een bezorgde blik op Jo wierp. Ik pak nog een diamantje maar deze keer heeft hij het niet door. 'Vader, ik had het' ik werp een schuldbewuste blik naar beneden 'het spijt me heel erg maar ik durfde hem niet terug te geven en heb tegen Avan gezegd dat hij hem voor mij moest pakken omdat hij kleinere handen had' wat was het toch geweldig om een beetje te kunnen toneelspelen. Ik knipperde een paar keer en er gleden tranen over mijn wang heen. Ik wierp een waarschuwende blik naar Avan die duidelijk moest maken dat hij zijn mond moest houden, ik was altijd al het lievelingetje van onze ouders geweest en daarom zouden ze mij minder snel pijn doen dan Jo en Avan. 'Ik was bang dat geen prinses mij zou willen als we zonder geld op het hof zouden komen, dus vond ik het een goed idee als we een diamantje meenamen.' Ik keek naar vader op en zag een glimlach op zijn gezicht staan, even was ik bang dat hij me door had maar hij klopte op mijn schouder wat ik opvatte als een goed teken. 'Je hebt helemaal gelijk jongen, je moet je rijkdom een beetje kunnen laten zien, maar je had het ook mogen vragen dat weet je' zei mijn vader. Ik glimlachte verlegen om in mijn toneelspel te blijven. 'Je hebt helemaal gelijk vader ik zal het nooit meer doen, het was een hele domme actie van mij. Ik wil gewoon wat indruk kunnen maken bij de meisjes en dat gaat met wat geld op zak makkelijker' aarzelend keek ik op. 'Het is goed jongen' hij gaf me het diamantje terug 'koop er maar wat moois van voor je meisje' hij trok me terug en ik lag weer in een knuffel met hem. Ik maakte me los uit de omhelzing en gaf hem nog een buiginkje. Ik liep terug naar de koets en trok Avan met me mee.

[ bericht aangepast op 7 aug 2016 - 13:15 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Avan Dracul Rege
"Trouble seems to Follow"

'Misschien... is het toch maar beter dat we weg kunnen' hoor ik Felix zeggen. Hij loopt op vader af en houd hem tegen, wat er daarna gebeurt volg ik niet helemaal. Het enige wat ik begrijp is dat ik mijn mond moet houden en mee moet spelen.
'Je hebt helemaal gelijk jongen, je moet je rijkdom een beetje kunnen laten zien, maar je had het ook mogen vragen dat weet je' 'Je hebt helemaal gelijk vader ik zal het nooit meer doen, het was een hele domme actie van mij. Ik wil gewoon wat indruk kunnen maken bij de meisjes en dat gaat met wat geld op zak makkelijker' ik rol even met mijn ogen, dat geslijmd ook altijd! Toch was ik blij dat hij het voor me opnam, dat gebeurt er als je niet het lievelingetje bent van je ouders.
'Het is goed jongen' hij gaf Felix het diamantje terug 'koop er maar wat moois van voor je meisje' ik grinnik,
Felix kreeg nog een knuffel waardoor ik bijna in de slappe lach zat, ik zag dat Jo al langzaam naar de koets vluchtte.
Snel trok Felix me mee waardoor ik nog harder moest lachen, toen we uit gehoor van onze ouders waren begon ik te vertellen waarom ik begon te lachen.
"Jij krijgt nog niet een meisje al heb je zoveel geld van de wereld!" grapte ik. Ik zag dat Jo met haar ogen rolde maar wel begon te grinniken. yes, ik had een goede opmerking gemaakt.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

~~ Elizabeth Courage ~~

~Meisje~ 13 jaar~ FC: Elle Fanning~

Ariël kijkt naar buiten. "Ik ben bang dat we zometeen al weg moeten..." Ik ben een beetje verdrietig, omdat ik nu geen paard meer kan rijden, wat he waarschijnlijk aan mijn gezicht kan zien. "En mama? Waarom mama? Het is moeder weet je nog?" Haar gezicht gaat van lachend naar serieus, "Moeder gaat boos worden als je haar op deze leeftijd nog mama noemt..." Ik kijk haar aan. "Sorry, ik had het niet eens in de gaten." Ik krijg een paar tranen in mijn ogen. Ik wil niet dat moeder boos is, ik wilde haar geen mama noemen. Ik kijk Ariël met een paar tranen in mijn ogen aan. " wil je het alsjeblieft niet tegen moeder zeggen?"

[ bericht aangepast op 7 aug 2016 - 13:35 ]

MT.

---

Up with the sun. Gone with the wind.

Ariël Courage
"I want to be Free"

"Sorry, ik had het niet eens in de gaten." Ik zie dat er langzaam tranen in de ogen van Liz ontwikkelen. "wil je het alsjeblieft niet tegen moeder zeggen?"
Ik krijg medelijden, loop naar haar toe en geef haar een knuffel,
"Ik zeg niets..." zeg ik terwijl ik haar nog steeds stevig vasthoud, "beloofd..." fluister ik er nog achteraan.
Dan laat ik haar los, "Je bent een grote meid..." ik houd haar schouders nog vast maar kijk haar glimlachend aan, "En grote meiden overlevend dit wel..." op zulke momenten voel ik me echt een grote zus. Een grote zus die er moet zijn voor haar jongere zusje, ik blijf even wachten zodat ze nog wat kan zeggen.
"En ik ga ook mee naar dat Franse gedoe, dus van zwaardvechten en paardrijden komt nog wel wat..." ik geef haar een knipoog, "Ik laat dat niet in een keer uit ons leven verdwijnen..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

~~ Elizabeth Courage ~~

~Meisje~ 13 jaar~ FC: Elle Fanning~

Ze loopt naar me toe en geeft me een knuffel. "Ik zeg niets..." Zegt ze terwijl ze me nog steeds stevig vasthoud. "beloofd..." Fluistert ze erachteraan. "Je bent een grote meid..." Ze houdt mijn schouders vast en glimlacht. "En grote meiden overlevend dit wel..." Ik kijk haar glimlachend aan en veeg met mijn hand mijn tranen weg. "Dankje." Fluister ik. "En ik ga ook mee naar dat Franse gedoe, dus van zwaardvechten en paardrijden komt nog wel wat..." Zegt ze en ze knipoogt naar mij. "Ik laat dat niet in een keer uit ons leven verdwijnen..." Ik kijk haar weer helemaal blij aan. "Dan moeten we de paarden wel meenemen, ik wil wel graag op Star rijden." Zeg ik met een glimlach. Ik weet goed dat dat niet kan.

Felix Rege
I am the king of the world
"Jij krijgt nog niet een meisje al heb je zoveel geld van de wereld!" grapte Avan. In dat geval kan ik ook lekker gek doen en jou voor gek zetten' ik storte me op hem en haalde mijn hand door zijn haar waardoor alles door de war zat.
'Zullen we er anders een wedstrijdje van maken wie als eerste gescoord heeft' ik wist dat Avan altijd heel verlegen was en dus moest ik kunnen winnen. Mijn blik ging naar Jo toe.
'Even over dat diamantje, dat doen jullie niet vaker, vader was niet blij. En ik wil dat jullie het aan iets nuttigs besteden tenzij ik ook delen van het gekochte eten krijg' ik grijnsde want waarschijnlijk zou ik hun tussen de zakken chips terug vinden.
'En hoe denken jullie dat het meisje eruit ziet?' ik begon te fantaseren over hoe ze eruit zou zien.
Bruin haar, blond haar of rood of zwart. Stijl, krullen of slag. Ik begon van alles te verzinnen en besloot gewoon te wachten tot ze zou komen. Hoe laat zou het zijn, waarschijnlijk zouden we nog even moet wachten.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Ariël Courage
"I want to be Free"

Ik zie dat Liz weer langzaam vrolijk word, dat lucht me op. Ik vind het niet fijn om mijn zusje pijn te doen of dat ze verdrietig is. Ze doet me denken aan mij vroeger, al was ik wel anders maar in sommige dingen zijn we hetzelfde.
"Dan moeten we de paarden wel meenemen, ik wil wel graag op Star rijden." zegt ze met een glimlach. Meteen schiet er een idee in me op,
"Wat nou als we de twee paarden verwisselen met de paarden van ons? Als we er zijn aangekomen zeggen we dat de paarden zijn weggelopen en dat we ze dood hebben gevonden in het bos..." stel ik voor, ik zie alles al voor me. Dat zou toch geweldig zijn! Zo houd ik mijn paard ook!
"Ze gaan echt het verschil niet zien tussen onze paarden en die van de stallen..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

~~ Elizabeth Courage ~~

~Meisje~ 13 jaar~ FC: Elle Fanning~

"Wat nou als we de twee paarden verwisselen met de paarden van ons? Als we er zijn aangekomen zeggen we dat de paarden zijn weggelopen en dat we ze dood hebben gevonden in het bos..." Ik heb meteen weer hoop. "Ze gaan echt het verschil niet zien tussen onze paarden en die van de stallen..."
"Klopt! Ariël wat een top idee!." Ik geef haar een knuffel. "We moeten ons daarvoor snel omkleden of ga je in je pyjama?" Zeg ik met een lach. Ik maak haar deur Open en kijk zo de gang door naar de slaapkamer van onze ouders. "ze zijn nog niet wakker, we hebben nu tijd." Zeg ik Super blij. Ik loop naar het raam, om te kijken of er iemand bij de stallen staan. Er staat niemand.

Ariël Courage
"I want to be Free"

"Klopt! Ariël wat een top idee!." meteen krijg ik een knuffel, ik schrik even maar kom er snel achter dat een knuffel geen bedreiging is. "We moeten ons daarvoor snel omkleden of ga je in je pyjama?" Zegt ze met een lach, "Ik vind mijn pyjama anders heel mooi hoor!" zeg ik lachend als ze de deur open doet. "ze zijn nog niet wakker, we hebben nu tijd."
Snel pak ik een makkelijke witte jurk, mijn lievelingsjurk als ik toch een jurk aan moet. Binnen 1 minuut heb ik hem aan,
"Snel naar de paarden..." fluister ik en duw Liz buiten mijn kamer en sluit me zachtjes, kan ik eindelijk mijn paardje weer zien, en gaat ze ook nog eens mee! Dat is toch geweldig!?

[ bericht aangepast op 7 aug 2016 - 15:59 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

~~ Elizabeth Courage ~~

~Meisje~ 13 jaar~ FC: Elle Fanning~

"Snel naar de paarden..." Fluistert ze en ze duwt me de kamer uit. Ik ren snel naar mijn kamer en doe mijn licht groene jurk aan. Als een speer ren ik weer terug naar Ariël. "We kunnen gaan." Ik loop naar de deur en maak heb Open. Ik zie dat er nog niemand buiten is, mooi zo. Ik loop naar buiten, naar de stallen. Ik maak de deur Open en loop naar Star toe. "Hey meid,, je gaat met mij mee naar Frankrijk. Leuk he??" Zeg ik terwijl ik over haar manen aai. Ik maak het halster vast en pak haar bij de teugels, om haar mee te nemen naar de stal van de koetspaarden.

(@ Prinsen en prinsessen van Engeland, Claude is nog jullie zus/zusje die eraan zou komen via Schotland. Jullie hoeven haar niet echt te kennen, ze is 8 jaar weggeweest)

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Claude

I'm everything a princess should not be Said be Claude

Wanneer mijn koets hobbelt moet ik me vast houden, meteen zie ik hem weer voor me... Pijnlijk dit...Ik slik even en wil niet weer denken aan Schotland. Ik zucht en accepteer dat ik zo terug ben bij mijn familie, mijn geweldige familie. Mijn moeder die van me af wilde, alleen omdat ik het land ten schande zou richten. Ik ben wel een prinses, en ben nu bereid terug te gaan naar mijn familie. Ik ben bereid mijn schandalen op me te nemen en het te accepteren dat mijn moeder me zo meteen weer van het hof zou jagen, of me verbergen in een kast zodat niemand mijn schandalen zou zien. Ik moet haar 1 ding vertellen: Ik heb het klooster nooit bereikt. Zuchtend stap ik uit de koets en wil niet geholpen worden, mijn handen doen pijn of ik ben gewoon bang voor mijn eigen bewakers. Ik loop door de poort en kijk om me heen, 8 jaar weggeweest. 8 jaar die ik nooit meer terug zou krijgen...

[ bericht aangepast op 7 aug 2016 - 18:19 ]

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Ariël Courage
"I want to be Free"

"We kunnen gaan." ik loop met Liz mee naar de paarden waar ze meteen tegen haar eigen paard begint te praten "Hey meid,, je gaat met mij mee naar Frankrijk. Leuk he??" ik rol even lachend met mijn ogen, ben ik echt haar zus?
Ik loop naar mijn paard en aai over haar vacht, pak dan de teugels en loop met haar naar Liz,
"We moeten weg, anders zullen ze zien dat we de paarden verwisselen..." fluister ik terwijl ik meteen doorloop naar de paarden die de koets gaan trekken, ik verwissel mijn paard met een andere die er eigenlijk best wel veel op lijkt, handig...
Ik geef nog een kus op haar hoofd en loop dan met het andere paard terug, hopelijk weet Liz wat ze moet doen en hoe ze het moet doen...Ik had niet op haar gewacht.
Ik zet het paard op de plaats waar mijn paard stond en loop naar buiten waarna ik mijn jurk gladstrijk, onze ouders mogen niet weten wat we hadden gedaan met de paarden...
Langzaam kijk ik naar een meisje die door de poort heen loopt, was dat... Was dat Claude? Ik schrik eventjes, ze was toch weg?
"Liz..." sis ik naar haar, geen idee waar ze is of dat ze me hoort. Ik leun tegen de muur aan en blijf Claude aankijken, zou ze me herkennen?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]