• Het klink misschien als een domme vraag maar hoe beschrijf je nu het best geweld?
    Ik wil een nieuw verhaal schrijven met een aantal misdadige en geweldadige passages.
    Maar hoe beschrijf ik bijvoorbeeld een gevecht zonder dat het saai wordt of onrealistisch overkomt?
    Als jullie dus tips hebben, zijn deze zeker welkom.

    Alvast bedankt


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    MT! Dit kan interessant zijn c:


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Dazai schreef:
    MT! Dit kan interessant zijn c:

    Bij een gevecht vind ik dat je zo gedetailleerd mogelijk mag vertellen. Dus een kleine voorbeeld.

    Niet (even heel simpel);
    "Hij sloeg mij heel hard"
    Maar eerder >
    "Hij sloeg mij met een stevige vuist recht in mijn gezicht. Ik voelde zijn knobbels tegen mijn kaak aan. Door zijn harde stoot keerde mijn gezicht om en gelijk voelde ik de pijn gloeien."


    Ook zou ik je omgeving vertellen hierbij.
    even weer enkele voorbeelden;
    >Er liepen een paar mensen langs met ernstige blikken en/of mensen die het gevecht bekijken
    >Het koude weer laat de pijn meer voelen
    >Het warme weer liet de persoon zweten van de pijn
    >De drukte zorgt voor spanning
    >De stilte zorgt voor angst


    De emoties vind ik zelf ook belangrijk. Hou ze vooral in je verhaal. Laat de lezers weten hoe de personen zich voelen.

    Verder kan ik me geen tips meer bedenken. Als je nog vragen hebt of tips wilt wil ik je wel helpen.

    Ik hoop dat je hier in ieder geval iets aan hebt. :')

    [ bericht aangepast op 18 juli 2016 - 22:03 ]

    Dazai schreef:
    MT! Dit kan interessant zijn c:


    chaos makes the muse

    @mysticals je bent alvast enorm hard bedankt, je uitleg is echt duidelijk met die voorbeelden. Echt bedankt (:


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Dazai schreef:
    MT! Dit kan interessant zijn c:


    mortui vivos docent

    GusWaters schreef:
    @mysticals je bent alvast enorm hard bedankt, je uitleg is echt duidelijk met die voorbeelden. Echt bedankt (:

    ahhh!! ik ben blij dat ik je heb kunnen helpen c:

    Ik denk dat het heel belangrijk is dat je bij je personage blijft. Vooral de gevoelens verwoordt, de handelingen die hij uitvoert en de handelingen die zijn tegenstander uitvoert. Niet te veel details van de omgeving, het is onrealistisch als de hoofdpersoon daarop let. Géén details van de omgeving is ook geen optie, dus je moet een goede balans zoeken. Show don't tell is hierbij heel belangrijk. Beschrijf niet dat de grond modderig is, maar laat het zien, laat het voelen door voeten die wegglijden of modder dat opspat (wat de hoofdpersoon voelt). En blijf je keer op keer afvragen of het logisch is dat je persoon aandacht besteedt aan ieder aspect dat je beschrijft.

    [ bericht aangepast op 19 juli 2016 - 8:53 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    @Lothar oké enorm bedankt

    En dan nog een vraag: hoe zorg je ervoor dat het niet onrealistisch overkomt dat een meisje het wint van een jongen bij vechten?
    Door vooral tactisch tewerk te gaan dan? Want een meisje is meestal niet fysiek sterker dan een jongen, toch?


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    GusWaters schreef:
    @Lothar oké enorm bedankt

    En dan nog een vraag: hoe zorg je ervoor dat het niet onrealistisch overkomt dat een meisje het wint van een jongen bij vechten?
    Door vooral tactisch tewerk te gaan dan? Want een meisje is meestal niet fysiek sterker dan een jongen, toch?


    Ik denk door haar sneller te laten zijn. Of, maar dit moet je van tevoren al beslissen, je laat haar op een vechtsport zitten, maar dat moet er wel echt in passen.


    mortui vivos docent

    Verloren schreef:
    (...)
    Ik denk door haar sneller te laten zijn. Of, maar dit moet je van tevoren al beslissen, je laat haar op een vechtsport zitten, maar dat moet er wel echt in passen.

    Dit dus. Eigenlijk wat de mensen hier hebben gezegd. Ik zou, voor het gevecht, al wel kleine hints plaatsen met waar ze bijvoorbeeld goed in is, want anders komt het zo plotseling dat je denkt van "Waar komt dit nou vandaan".


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Swampert schreef:
    (...)
    Dit dus. Eigenlijk wat de mensen hier hebben gezegd. Ik zou, voor het gevecht, al wel kleine hints plaatsen met waar ze bijvoorbeeld goed in is, want anders komt het zo plotseling dat je denkt van "Waar komt dit nou vandaan".


    Ja precies en ik wil echt niet hebben dat het zo overkomt als een lief schattig meisje dat ook ineens enorm hard uitblinkt in vechten enz.
    Maar bedankt dat van die hints kan ik zeker en vast gebruiken.


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Lothar schreef:
    Ik denk dat het heel belangrijk is dat je bij je personage blijft. Vooral de gevoelens verwoordt, de handelingen die hij uitvoert en de handelingen die zijn tegenstander uitvoert. Niet te veel details van de omgeving, het is onrealistisch als de hoofdpersoon daarop let. Géén details van de omgeving is ook geen optie, dus je moet een goede balans zoeken. Show don't tell is hierbij heel belangrijk. Beschrijf niet dat de grond modderig is, maar laat het zien, laat het voelen door voeten die wegglijden of modder dat opspat (wat de hoofdpersoon voelt). En blijf je keer op keer afvragen of het logisch is dat je persoon aandacht besteedt aan ieder aspect dat je beschrijft.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    De onaangename, huiveringwekkende details erbij verkopen maakt het vaak gewelddadiger overkomen dan gewoon: hij sloeg hem met zijn vuist. Daarnaast, alleen de actie zelf beschrijven is niet genoeg. Zorg voor een goede switch tussen actie en wat er op dat moment in het personage omgaat: een agressieve drang, woede, het genot dat hij ervaart als hij de ander daar ziet liggen met een gebroken tand, wat hij die persoon wenst aan te doen. Dat is al zowat gezegd geweest: een extra tip om een onaangenaam gevoel bij de lezer op te wekken, hetgeen je denk ik als schrijver wel wilt bereiken met een geweldscène, is overschakelen naar een ander taalregister. Een duister, negatief taalregister in plaats van een neutraal. In plaats van mond, gebruik je bijvoorbeeld smoel. Pak synoniemen.net erbij en vervang wat van je woorden. Bijvoeglijke naamwoorden met negatieve connotatie toevoegen om het zelfstandige naamwoord te versterken, helpt ook altijd ongelofelijk om het hele tafereel onzedelijk te maken. Wat denk ik de bedoeling is, je wilt niet dat je lezer zich er aangenaam of onverschillig bij voelt (Tenzij je in het POV van het lieve, schattige meisje schrijft en zij wordt aangevallen, dan past het duistere taalregister niet bij het personage. Maar als je in het hoofd kruipt van een niet zo lieve kerel, die haar iets aandoen wilt, zal het daar wel geen te brave plek zijn, in dat hoofd).

    [ bericht aangepast op 22 juli 2016 - 11:42 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Oh, hier heb ik laatst nog wat onderzoek naar gedaan, want ik loop vaak een beetje vast bij vechtscènes, haha. (krul)

    Alles wat hierboven staat is al heel waardevol, maar iets wat er voor mij vooral uitsprong bij ander advies, was dat je je schrijfstijl het beste zo direct en helder mogelijk kunt houden. Ik wijk daar zelf soms nogal gemakkelijk van af als ik normaal schrijf, maar in een gevecht wil je echt de spanning en vaart goed erin houden, want anders leest een scène een beetje alsof je een hele Lord of the Rings oorlog in slow motion zou meemaken. Sommige mensen zullen dat alsnog heel fascinerend vinden, maar voor het grootste deel van je publiek zal het te traag gaan. Je wilt je lezers graag in het verhaal houden. Show don't tell is daarvoor heel handig, wat Natascha al noemde.

    Hier zijn wat concrete dingen om juist te ontwijken:
          > Passieve zinnen - Ik werd door hem benaderd. --> Hij benaderde me. (actief)
          > Uitgebreide beeldspraak of metaforen - Dit kan heel mooi zijn en als je veel bloemrijke taal gebruikt in je standaard schrijfstijl moet je dat natuurlijk niet plotseling volkomen uitzetten, maar het zorgt wel voor afstand van de actie, omdat je er op een bepaalde manier omheen praat.
          > Lange beschrijvingen - Je zult altijd beschrijvingen nodig hebben, want anders wordt je verhaal ongelofelijk verwarrend, maar een gevecht is niet het moment om even te pauzeren voor een heel blok wordbuilding. Als je merkt dat je opeens een gigantische alinea uitleg over iets hebt getypt, kijk dan of je dat niet eerder of later in het verhaal kunt verwerken. Misschien kun je het zelfs gewoon in stukjes hakken in de huidige scène zodat het niet allemaal in één keer komt.
          > Woorden zoals "heel", "erg" of "zeer" - Hij was heel boos. --> Hij was woedend. Dit is sowieso iets om in je hele verhaal in de gaten te houden, maar hier is het extra belangrijk.
          > Filterwoorden, zoals "ik vond", "ik dacht" of "het leek mij" - Ik vond hem er angstaanjagend uitzien. --> Hij zag er angstaanjagend uit. Dit klinkt meer rechtstreeks. De gebeurtenissen worden niet "gefilterd" en via het pov van je hoofdpersoon naar de lezer gebracht, maar zo direct mogelijk.
          > Stap voor stap beschrijvingen van een lang gevecht - Op een bepaald punt verzandt dit heel snel in A sloeg B, dus B sloeg A en toen sloeg A weer terug. Dat kán, maar het is niet heel boeiend. Als je echt wilt dat twee personages elkaar een hele tijd klappen blijven verkopen, probeer dat (na de eerste paar) dan samen te vatten in plaats van iedere aanval en reactie afzonderlijk te beschrijven.

    Overigens is het natuurlijk niet zo dat je deze dingen helemaal niet mag gebruiken. Het is meer dat het verstandig is om er scherp op te zijn dat ze niet te veel voorkomen. Zorg dat je bewust de keuze maakt om het in je verhaal te verwerken als je het toch doet. Uiteindelijk kun je sowieso doen wat je wilt, want het is jouw verhaal, maar ik denk dat het wel nuttig kan zijn om hierop te letten, zeker als het voelt alsof je tekst er op een of andere manier niet goed uit komt. ^^

    [ bericht aangepast op 22 juli 2016 - 16:04 ]


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan