RPG || OUAT Back in the enchanted forest || Speeltopic 2 - Speeltopics

Hier dus de speeltopic.
Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.


Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575


Veel plezier (:

Red

Zo hevig als de pijn net was, zo was het nu verdwenen. Ik greep naar mijn been, de wond was verdwenen. Voorzichtig kwam ik overeind, geen pijn. Toen ik naar boven keek dacht ik een glimp van raven te zien, maar ik wist het niet zeker. 'Linde, ik ben oke.' Zei ik blij. Snel rende ik naar haar en the Huntsman toe. Leefde hij nog? 'Hoe gaat het met hem?' Vroeg ik bezorgt.

---

When you believe your dreams come true

Linde MasterThief
Died last night in my dreams

'Linde, ik ben oke.' zegt ze blij, ik glimlach en ga naar The Huntsman, 'Hoe gaat het met hem?' ik kijk haar even aan,
"Ik ben geen dokter..." zeg ik kalm, "Maar wat ik wel zie is dat hij erg verwond is en te veel bloed verliest..." ik dacht even aan Regina, dat kreng heeft mijn hart nog steeds, ugh, ik wil hem terug hebben. Hopelijk gaan ze niet vragen waarom ze mij heeft 'gespaard' want dan vertrouwen ze me never nooit meer, denk ik...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Raven Mills

Ik werd wakker uit mijn slaap en kwam erachter dat ik amper tien minuten had geslapen. Ik kon niet in slaap vallen er spookten teveel dingen in mijn hoofd rond. Ik had Linde wat beloofd en beloftes kwam ik altijd na. En dan zat ik nog te denken over de Huntsman, wat voor straf ik zou krijgen en of Lindes vader nog leefde. Deze vraag spookte al tijden rond in mijn hoofd en ik had eindelijk mijn beslissing gemaakt. Ik zou haar vader zoeken. Ik sloot mijn ogen en stelde me het land van de doden voor. Al snel was ik weg van de Enchanted Forest en in het dodenrijk. Ik liep naar de eerste de beste man die ik kon vinden.
'Heeft u ooit van ene MasterThief gehoord hier?' en net zoals bij de eerste dode die ik aansprak zag ik zijn ogen groot worden van ongeloof.
Een beetje geïrriteerd zei ik 'Ja, ik kan reizen van de Enchanted Forest naar het dodenrijk, gaat u nog antwoord geven op mijn vraag of niet?'
'Nooit van gehoord' gaf de man eindelijk antwoord. Zou dat kunnen betekenen dat Lindes vader nog leefde? Opeens wist ik ook meteen hoe ik de straf van mijn moeder kon opheffen althans dat hoopte ik.
'Meneer, zou u het wat vinden om weer terug in de Enchanted Forest te kunnen leven' en ook deze man knikte heftig.
'Geef me u hand' commandeer ik hem. En ik tekende in de lucht een teken op zijn arm net zoals ik bij de andere dode had gedaan. Dit teken was alleen anders het was een teken waarmee ik hem naar de Enchanted Forest kan brengen maar tegelijkertijd ook die van gehoorzaamheid. Ik grijnsde even pakte zijn hand vast en nam hem mee naar mijn kamer.

[ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 14:00 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

'Dan gaan we toch gewoon weer naar huis toe.' ik keek Jo aan die de namen op de grafstenen aan het verwisselen waren ik knikte en zonder waarschuwing liet ik Jo verdwijnen en verdween ik ook, we kwamen terug in de eetzaal. 'Ik heb zo het gevoel alsof er iets mis is, alsof ze me heeft bedrogen.' zei ik zachtjes ik liep naar het raam en keek naar het bos. 'Ook heb ik zo het rare gevoel dat er iets met Linde is gebeurd.'
Ik keek Jo aan. 'Jo ik wil dat je oppast, ik wil niet dat er iets met jou gebeurd. Oke?' zei ik streng.




Ik stapte weer op mijn paard en ging verder door the Enchanted forest er hing hier een bepaalde sfeer alsof er iets stond te gebeuren, maar wat dat wist ik niet het enige wat ik wel wist is dat ik als ik het me goed herinner nu vlakbij het kasteel van the evil queen moest zijn, ik zat te twijfelen of ik me beter niet kon omkeren maar toch als een eigenwijze reed ik door, alleen maar omdat ik een meisje zag staan die ik graag van dichtbij wilde zien ik wist niet waarom maar een bepaald gevoel bekroop me alsof ik haar kende. Ik stapte van mijn paard af en liet die uitrusten terwijl ik naar een boom liep en daar achterstond kijkend naar het meisje dat bij de poort van de evil queen stond. Nu zag ik pas dat er meerdere mensen stonden, wie waren dat? wie was zei?'

[ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 14:02 ]

Jo Mari Gold
"Nobody can save me now, its do or die..."

"Heroes always get Remembered, but you know Legends never Die"

Ineens verdween ik en kwam terug in ons huis, ik werd een beetje duizelig, kon hij me niet even waarschuwen... ?
Rumple verscheen naast me, 'Ik heb zo het gevoel alsof er iets mis is, alsof ze me heeft bedrogen. Ook heb ik zo het rare gevoel dat er iets met Linde is gebeurd.' ik kijk hem verbaast aan, sinds wanneer geeft hij om dat MasterThief kind? Hij keek me aan. 'Jo ik wil dat je oppast, ik wil niet dat er iets met jou gebeurd. Oke?' het veraste mij, waarom? Hij heeft me zelfs geprobeerd te vermoorden en nu wil hij dat me niets over komt? Oke...
"Oké..." zeg ik zacht, ik doe de deur open om te kijken wat er beneden aan de hand is, snel klap ik de deur weer dicht en loop kalm naar mijn vader toe,
"Pap, mag ik je iets vertellen?" zeg ik rustig.

Linde MasterThief
Died last night in my dreams

Ik voelde dat iemand naar me keek, ik stond op en keek omhoog, naar Regina haar huis, niemand. Ik draaide me om, altijd op je hoede zijn als je een dief bent, dat zei mijn vader vroeger altijd, ik heb geleerd om altijd te luisteren om me heen of er iets verdachts was en ook dat er iemand naar me keek. Ik liep een beetje dichter naar het bos toe, wat was daar?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Raven Mills

Ik weet dat ik net een kwartier op mijn kamer zat maar het voelde aan als uren.
'Jij' zeg ik tegen de dode 'zeg tegen mijn moeder als ze komt dat jij mijn kadootje aan haar bent.' Daarna verdween ik in een grote paarse stofwolk. Ik had niet verwacht dat die ketting van mijn moeder echt zou werken maar dat deed hij wel ik had alle energie van de wereld. Een tel later stond ik op het plein, grijnzend keek ik naar zo op.
'Tadaa, daar ben ik weer' zeg ik met een grijns. 'Ik ga Leslie wel zoeken en zorg dan dat jullie hier nooit meer komen oké, ik zorg wel voor de rest.'
En ik begon de kant van het bos in te lopen, omdat ik precies wist waar de kerkers zaten kon ik de snelle route pakken. Als het goed is zat ergens in de heg een ondergronds trap naar de kelders verstopt. Ik hoorde de takjes onder mijn voeten kraken en bleef even stil staan, ik had het gevoel dat ik niet alleen was. Ik deed dus maar wat ik altijd in zulke situaties doe, gedachtes afspitten. Al snel kwam ik inderdaad gedachtes tegen die van iemand anders waren. Het waren niet de meest alledaagse gedachtes dus besloot ik ze nog wat verder door te spitten, ik heb echt van de vreemde hobby's.

[ bericht aangepast op 25 juli 2016 - 14:20 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Oliver Wood/the masterthief
Het meisje stond op. Ze keek eerst omhoor hierdoor kon ik op uitmaken dat ze merkte dat iemand naar haar keel. Ze liep een stukje richting het bos. Shit ik liep een stukje achteruit maar stopte gelijk toen er een takje onder mijn voeten knakte. Hopelijk heeft ze t niet gehoord.

Rumplestiltskin
Ze liep naar de deur toe en maakte die open ze keek naar buiten en deed de deur al snel weer dicht. 'Pap mag ik je iets vertellen.' Ik knikte. 'Natuurlijk.'

Jo Mari Gold
"Nobody can save me now, its do or die..."

"Heroes always get Remembered, but you know Legends never Die"

Ik haalde even rustig adem, dit zou een grappig moment worden, "Ons huis staat in brand..." zeg ik kalm.

Linde MasterThief
Died last night in my dreams

Langzaam liep ik verder, tot ik een takje hoorde kraken, ik keek naar mijn voeten, niets, het is dus iemand anders. Ik keek verder, zag ik nou wazig een man staan? Ik pakte mijn dolk die ik van mijn vader had gekregen en liep verder, "Kom tevoorschijn..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Raven Mills

Ik besloot gewoon verder te gaan naar Leslie's cel. Na even zoeken had ik de cel eindelijk gevonden, gelukkig werd hij heel wat minder goed bewaakt dan die van the Huntsman. Er stonden twee soldaten voor de cel, ik hield mijn hand voor mijn hand en blies hun kant op. Het was een slaapspreuk, beide soldaten lagen nu op de grond te slapen. Ik probeerde het slot met magie op te krijgen maar het was tegen magie bestand. Natuurlijk, anders was Leslie hier allang weggeweest. Als de cel tegen magie was beveiligd moest ik dus een andere manier vinden. De sleutels zouden in de buurt moeten zijn. Ik keek naar de soldaten die op de grond lagen te slapen. Een sleutelbos hing aan de riem van een van de twee soldaten. Er hing wel duizenden sleutels aan die bos. Één voor één paste ik de sleutels in het slot, na 16 sleutels gehad te hebben had ik eindelijk de goede en ging de deur met een zwaai open.
'Luister Leslie' zeg ik tegen haar 'jullie moeten gaan met zijn vieren, als Linde of the Huntsman zich anders gedragen dan moeten jij en Red vertrekken oké' ik probeerde de boodschap duidelijk over te brengen.
'Ik blijf hier bij mijn moeder, maar jullie moeten meteen gaan, niemand mag blijven hangen of achterblijven. Volg de trap naar boven en je komt in het bos uit.' Na deze woorden verscheen de paarse stof weer om me heen en een tel later zat ik weer op mijn kamer. Ik schoof mijn gordijn open om te zien of Leslie zou luisteren.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

THE EVIL QUEEN


'Breng mijn dochter hier, we moeten praten.' Natuurlijk had ik het niet twee keer hoeven zeggen, ze kwamen terug met Raven. 'Raven, ik wil praten.' Ik liep door de kamer met een lichte paniek in mijn gezicht. 'Goed zijn is niet goed, weetje waarom goed goed genoemd wordt? Omdat de slechten altijd gestraft word, elke goed persoon is een prinses of wat dan ook, maar jij bent de dochter van mij. Jij bent de dochter van een slechterik, zoals ze me zien. Niemand zou je ooit als goed beschouwen, omdat je mijn dochter bent... Je kunt doen wat er van je verwacht word, zoals iedereen dat zou willen...'

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Raven Mills

Ik werd door een wachter gehaald en trok de dode met me mee, verassing, op een minder erge straf.
'Goed zijn is niet goed, weetje waarom goed goed genoemd wordt? Omdat de slechten altijd gestraft word, elke goed persoon is een prinses of wat dan ook, maar jij bent de dochter van mij. Jij bent de dochter van een slechterik, zoals ze me zien. Niemand zou je ooit als goed beschouwen, omdat je mijn dochter bent... Je kunt doen wat er van je verwacht word, zoals iedereen dat zou willen...' de preek van mijn moeder.
'Wie zegt dan wat er van mij verwacht wordt' ik werd hier echt chagerijnig van mensen mochten mij niet zomaar de wet voorschrijven. Ik weet zelf heel goed hoe ik dingen moet doen en nog veel beter weet ik wat ik moet doen.
'Mam, ik zie wel wat ik doe maar ik ben nog steeds mezelf en ik laat mezelf niet zomaar de wet voorschrijven dat zou juist jij moeten begrijpen' ik kijk haar kalm aan.
'Owhh en ik had een verassing voor je' ik duwde de dode naar voren toe.
Op dat moment kwam er een soldaat binnen stormen, de gevangene is ontsnapt. Ik glimlachte even, daarna keek ik weer serieus als mijn moeder wist dat ik dit had gedaan was ik officieel dood.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

THE EVIL QUEEN

'Raven, deed jij dit?' Ik keek haar streng aan, maar er verscheen een glimlach op mijn gezicht. 'ECHT! WAT SUPER! ZO SLINKS EN GEMEEN! ECHT GOED GEDAAN!' Ik prees haar door de wachters een feestmaal te laten maken, want morgenochtend zou iedereen wakker worden zonder hart...

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Raven Mills

Ik snapte er oprecht helemaal niks meer van. Mijn moeder prees me omdat ik de gevangene had bevreid. Of prees ze me voor die dode die ik had meegenomen. Ik keek haar een beetje verdwaasd aan maar die blik veranderde al snel in een glimlach mijn moeder was einelijk weer trots op me.
'Nou op morgenvroeg dan maar' zeg ik terwijl ik mijn wijntje in de lucht hou wachten op mijn moeder die de hare er tegenaan klingt.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Rumplestiltskin
Ze haalde even rustig adem voordat ze begon. ''Ons huis staat in brand..'' zei ze kalm mijn ogen werden groot, ik rende naar de deur en deed die open ik zag de vlammen en de rook deze kant uitkomen woedend beende ik terug naar Jo en pakte haar pols. 'We gaan.' we verdwenen en verschenen bij Regina huis. 'Regina!!!!' riep ik woedend.

Oliver Wood/The masterthief
'Kom tevoorschijn.' zei ze en ik luisterde naar haar, ik kwam achter de boom vandaan en ging op een gepaste afstand van het meisje staan, ik keek naar de dolk die ik vaag herkende als mijn eigen dolk snel keek ik weer naar het meisje en glimlachte ik vriendelijk. 'Het spijt me als ik je aan het schrikken heb gemaakt, ik heb geen kwaad in de zin.' zei ik rustig. 'Ik ben Oliver Wood en ik zoek eigenlijk de dichtstbijzijnde stad.' zei ik tegen haar hopelijk geloofde ze me.

THE EVIL QUEEN

'Nou op morgenvroeg dan maar' Zegt Raven terwijl we proosten op morgen. 'Ik heb er zin in, jij niet?' Ik glimlach breed, tot dat er een wachter binnen komt en op me afloopt. 'Majesteit, er staat een woedende Rumple voor je huis. Ik zou even met hem praten!' Ik zucht en zet mijn wijntje neer. 'Ik ga even naar Rumple.' Ik ga naar het raam en doe mijn hoofd naar buiten. 'Als je voor je huis komt, het is geen betoverd vuur. Je kan het altijd nog gewoon terug draaien.' Ik grijns als ik Jo zie. 'Sorry voor het overlast.'


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.