Hier dus de speeltopic.
Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.
Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575
Veel plezier (:
RPG || OUAT Back in the enchanted forest || Speeltopic 2 - Speeltopics
-
6 juli 2016 - 13:18
23 juli 2016 - 22:51
23 juli 2016 - 22:58
23 juli 2016 - 23:04
24 juli 2016 - 12:52
Raven Mills
'My Lady' hoor ik de Huntsman zeggen. Hij maakt een diepe buiging en komt de kamer verder in en legt een doosje voor mijn moeder neer.
'Zoals u vroeg Majesteit. Het hart van Red' opnieuw maakt hij een buiging en doet een stap achteruit.
'Je hebt haar hart' zeg ik tegen hem, mijn blik vol ongeloof 'Mam, waarom moest hij in godsnaam dat hart van jou pakken. Wacht gewoon op de vloek dan heb je iedereens hart' ik kijk haar indoordringend. Daarna realiseer ik me pas wat ik heb gezegd en ik sla snel mijn handen voor mijn mond. Alsof dat een manier was om te zorgen dat de Huntsman het niet had gehoord."The stars replaced the emptiness of my heart."
24 juli 2016 - 20:37
The Evil Queen
"Uwe Majesteit," zegt ineens The Huntsman wanneer hij binnen komt zonder te kloppen. "My Lady," begroet hij daarna Raven waardoor ik mijn wenkbrauw optrek. 'Flirt niet zo met mijn dochter, ik wil geen slaaf als schoonzoon, eerder vieze zoon.' Ik kijk hem met een gemene grijns aan "Zoals u vroeg Majesteit. Het hart van Red." Hij zet een doosje op de tafel waar ik meteen op afloop. 'Wachters! Kom eens binnen!' Er komen nieuwe wachters binnen, groter, zwaarder, gespierder met betere wapens als nooit te voren. 'Wees niet zo bang of verbaasd, ik heb een extra zakcentje verdiend. Deze kan je niet om de tuin leiden en ze houden er wel van... Bloed te laten vloeien....' Ik pakte het hart vast en bekeek het eens goed, ik zag het meteen. Ik legde hem er weer in en glimlachte, boos sloeg ik tegen het doosje en gaf mijn wachters de opdracht zijn wapens te pakken, wat ze ook deden. Geen wapen had hij meer over, ook geen onzichtbare. 'HOU HEM VAST! NU!' Ze deden wat ik vroeg, met een mes tegen zijn kin stond hij daar. 'WAT GEEF JE ME... VERGIF! IK HEB GEEN KOEIEN HART OF WAT DAN OOK GEVRAAGD! IK WIL HET HART VAN RED! IK WIL HAAR BLOED PROEVEN EN HAAR ZIEN STERVEN!' Ik loop boos heen en weer. 'Wachters, een goede straf, breng hem naar mijn nieuwe tuigen. Rek hem uit zodat er niks van hem over blijft, sla hem met de zweep tot hij niet meer kan staan... En ondertussen zorg je ervoor dat de beul zich klaarmaakt voor zijn feest. GA!' De wachter ging voor hem staan en sloeg hem neer, bewusteloos hoopte ik. 'Desnoods, vermoord je hem vandaag nog.'[ bericht aangepast op 24 juli 2016 - 20:44 ]
Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.
24 juli 2016 - 20:46
Raven Mills
Met geschokte blik keek ik naar het gebeuren van ALLES. Ik stond als versteend te kijken en deed niks, ik stond daar alleen maar meer niet. Ik kon mezelf wel voor mijn hoofd slaan dat ik hem niet heb geholpen. Maar aan de andere kant wou ik niet tegen het gezag van mijn moeder ingaan.
'Moest dat nou?' vroeg ik daarom maar met een piepstem. Ik wou mijn gedachten graag op een andere spoor brengen en dus zei ik tegen haar 'kun je me nou nog leren hoe ik mensen het dodenrijk in kan sleuren' nu wist ik niet heel goed of ik hier nou zoveel vrolijker van werd. Zolang mijn gedachtes maar van de Huntsman weg waren. Ik kon er niet aan denken dat hij dood zou gaan mede dankzij mij, als ik hem nou had geholpen..."The stars replaced the emptiness of my heart."
24 juli 2016 - 21:05
The Evil Queen
'Goed.' Ik glimlach en ga naast Raven staan om te kijken waar zei naar kijkt. 'Stel je een plek voor, een kerkhof, maar dan net wat donkerder. Stenen en overal zijn doden. Overal is het vooral donker. Stel je de plek voor en zie dan de doden staan. Steek je hand uit en loop dan naar voren, zonder je ogen te openen. Wanneer je je ogen opent, ben je terug, dan verschijn je op de plek waar je verdwenen bent.'[ bericht aangepast op 24 juli 2016 - 21:05 ]
Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.
24 juli 2016 - 21:12
Raven Mills
Ik deed precies wat mijn moeder me vroeg ik stelde me een plek voor vol doden het is er donker een zwak licht schijnt waardoor je toch nog wat kan zien. Ik zie een oude man en een jong meisje rond rennen een rilling kruipt over mijn rug wat een akelig plek. Het idee dat we hier ooit allemaal zouden belanden gaf me de kriebels. Ik tikte de man aan, hij draaide zich abrupt om waarna zijn ogen groot van angst werden. Snel deed ik een stapje achteruit.
'We hebben als 1330 jaar lang geen mens meer gehad die tussen het dodenrijk en het mensenrijk konden reizen' mompelde hij zachtjes maar hard genoeg dat ik het kon horen. Hij wierp me nog een keer een geschokte blik toe om te kijken of hij het zich niet inbeelden.
'Sorry, meneer' zeg ik om zijn vermoedens te bevestigen 'ik voelde me altijd al verbonden met de doden en nu sta ik hier' zeg ik met een grijns.[ bericht aangepast op 24 juli 2016 - 21:12 ]
"The stars replaced the emptiness of my heart."
24 juli 2016 - 21:18
The Evil Queen
Ik zag hoe ze verdween, ik zag hoe ze het dodenrijk in ging waardoor mijn hart een sprongetje maakte, ze kan het. Zei word mijn opvolger. Ze weet wat ik kan en niet kan, ze weet dat ik sterk ben. Ik ga naar de plek waar Raven verdween, net voor de muur. Ik pakte mijn doden beeldje, en sprak er tegen. 'Lieve Raven, wil je een dode voor mij meenemen, alsjeblieft?' Ik glimlachte erbij, wat ze niet kon zien. Ik heb weer een + punt.[ bericht aangepast op 24 juli 2016 - 21:21 ]
Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.
24 juli 2016 - 21:24
Raven Mills
Ik hoorde een stem in mijn hoofd het was die van mijn moeder, ik vroeg me af hoe die in hemelsnaam tegen mij kon praten in het dodenrijk.
'Lieve Raven, wil je een dode voor mij meenemen, alsjeblieft?' Hoor ik haar vragen. Ik moest even glimlachen van de alsjeblieft die ze alleen in dit soort situaties gebruikt
Ik pakte de man die nog steeds voor me stond bij zijn hand vast.
'Je moet me vertrouwen' zeg ik tegen hem 'Ik ga je weer een leven geven, een echt leven op aarde.' Met deze woorden had ik het vertrouwen van de man gewonnen want hij sloot zijn hand in de mijne. Ik glimlachte even naar hem en zette met een denkbeeldige stift wat op zijn arm. Ik wist amper wat ik zelf deed maar het zal wel goed geweest zijn want op het moment dat ik mijn ogen opende stond ik met de man weer net voor de muur. Met een stralende glimlach keek ik mijn moeder aan, ze zou vast trots op me zijn."The stars replaced the emptiness of my heart."
24 juli 2016 - 21:32
THE EVIL QUEEN
Ik zie dat ze en doden heeft, ik geef haar een omhelzing, een knuffel, wat ik bijna nooit heb gedaan. Als ik mensen een knuffel geef wurg ik ze tegelijkertijd, maar nu was ik gewoon zo blij met Raven. Ze heeft haar moed laten zien en ik merk nu dat ik haar al veel te lang knuffel. Snel stop ik en strijk mijn jurk glad. 'Goed gedaan meisje, je word een goede opvolger.'Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.
24 juli 2016 - 21:36
Raven Mills
Ik werd door mij moeder met een knuffel begroet wat ze haast nooit deed en ik werd er dus heel gelukkig van. Ik knuffelde haar terug maar mijn moeder trok haar armen alweer terug, ze vond de knuffel waarschijnlijk alweer te lang duren.
'Goed gedaan meisje, je word een goede opvolger.' zei ze tegen mij. En heel even was ik ervan overtuigt dat ik ook echt een goede opvolger zou worden.
'Naar het kerkhof dan maar' zeg ik met een grijns"The stars replaced the emptiness of my heart."
24 juli 2016 - 21:44
THE EVIL QUEEN
'Nee, we gaan naar het huis van Rumple. Hij wacht daar maar terwijl ik bij hem begin met de vloek.' Ik knik en roep mijn nieuwe wachters bij 1.
De koets is al klaar gemaakt en ik help Raven er in, daarna ga ik zelf en trek mijn ik-ga-overwinnen-jurk recht. 'We doen dit,' ik glimlachte, 'samen.'Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.
24 juli 2016 - 21:50
Raven Mills
'Nee, we gaan naar het huis van Rumple. Hij wacht daar maar terwijl ik bij hem begin met de vloek.' zegt mijn moeder 'We doen dit,' ze glimlachte, 'samen.' voegde ze er nog aan toe.
Ik werd vervuld met een goed gevoel, mijn moeder was trots op me. Voor de eerste echte keer was ze trots op me.
'Mam waarom gaan we met de koets? We kunnen ons toch ook verplaatsen met magie' ik keek haar een beetje vreemd aan. Ik had niet verwacht dat juist op dit soort momenten mijn moeder voor de lange weg zou kiezen. Ik knipte even in mijn vinger waardoor ook ik een mooie jurk aankreeg.
'Mam, mag ik deze man nou laten gaan' zeg ik wijzend naar de dode."The stars replaced the emptiness of my heart."
24 juli 2016 - 21:55
THE EVIL QUEEN
'Deze koets is de magie, want we zijn er al.' Ik glimlachte en ging de koets uit, bij het huis van Rumple. Hij wil er vast niet bij zij wanneer we hem als eerste vervloeken, hij mag me wel bedonderen, maar ik mag hem ook vervloeken. Ik pak Raven haar hand en ook die van de dode. 'Hij gaat niet terug, hij word generaal.' Ik knikte en trok ze allebei mee naar het huis. 'Hier beginnen we. Ben je er klaar voor?'Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.
