Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic 3 - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

'Dus je hebt van me gehoord?'
Hij lachte. 'Ja, ik ben Peter Pan. Dat is Charlie, de jongen heet Chris.' ik kijk het meisje aan, ze maakt een overdreven buiging, volgens mij vind ze mij niet erg aardig. Ik kijk weer naar Peter, "Nee, ik heb niet van je gehoord, ik lees alleen je boeken 100x weer..." ik glimlach, "Net zoals, Belle en het Beest, Sneeuwwitje en nog veel meer..." ik glimlach naar Peter, ik had niet verwacht dat hij zo knap was, "Maar waarom ben ik hier?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

Ergens voelde ik een steek van jaloezie dat Pan wel aardig tegen haar deed en niet tegen mij, en kon mezelf vervolgens wel op mijn kop slaan. Niet handig dit. 'Iedereen hier is er omdat hij denkt dat we hem iets kunnen geven.' zei ik snel voordat Pan dat kon doen. 'Denk er verder maar niks van. Hij is meer evil dan je denkt.'
Toen liep ik snel weg.

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

'Iedereen hier is er omdat hij denkt dat we hem iets kunnen geven.' zegt het snel voordat Peter dat kon doen. 'Denk er verder maar niks van. Hij is meer evil dan je denkt.' ik kijk haar aan, "Ik denk ook niets, daarom vraag ik het..." kalm kijk ik haar aan, wat is ze kinderachtig zeg....
"Maar waarom heb je me nodig dan?" vraag ik als ik me weer naar Peter wend.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Peter Pan

Gezien ik in het boek als goed neer werd gezet, en ik moest toegeven dat ik niet zo heel onschuldig was, en door het meteen te zeggen was het eigenlijk best slim van Charlie. Ik ben slimmer. 'Dat kind kletst maar wat.' zei ik rustig. 'Ze heeft een nogal grote fantasie. Ze mag me gewoon niet zo, daarom.'

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

'Dat kind kletst maar wat.' zei hij rustig. 'Ze heeft een nogal grote fantasie. Ze mag me gewoon niet zo, daarom.' ik kijk hem even aan, hij liegt, of, hij verbergt wat. Dat kan ik zien, ouders kunne voor vele negatieve dingen zorgen, maar elk negatief dingetje heeft een voordeel, nu kan ik zien wanneer iemand liegt of niet. Toch besluit ik niets te zeggen, "Maar je hebt nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vraag..." glimlach ik, "Dus, waarom heb je me nodig of waarom ben ik hier?" vraag ik voor de derde keer.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Peter Pan

'Je riep I believe. Dan komt mijn schaduw nu eenmaal automatisch.' zei ik luchtig, en dit was absoluut geen leugen. Vanuit de boom keek Charlie rustig naar ons, het was dat ik wist dat ze er zat, ze was haast onzichtbaar.

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

'Je riep I believe. Dan komt mijn schaduw nu eenmaal automatisch.' ik keek hem aan, dus ik hoef nooit meer naar huis? Tenzij het een droom is...
"Dus ik ga nooit meer naar huis?" vraag ik hem, het klonk misschien droevig maar ik ben super blij.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Peter Pan

'Natuurlijk niet. Je verdient een betere plek dan dat.' antwoordde ik rustig.

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

'Natuurlijk niet. Je verdient een betere plek dan dat.' antwoorde hij rustig, ik de boeken was hij nooit zo rustig... Er was iets met hem, iets wat niet klopte. Iets wat niet zo beschreven stond in de boeken maar wel zo was. Ik keek hem lachend aan, "Bedankt..." fluister ik, ik wou hem een knuffel geven maar deed het toch maar niet, dat zou een beetje raar zijn.
Ik keek even om me heen, het is hier mooi. Ik ging zitten en pakte mijn boek erbij, gek, ik wist niet dat ik een boek had meegenomen... En dat ik überhaupt een tas bij me had. Ik keek naar het boek, het was die van Belle en het Beest en die van Peter Pan. Ik sloeg die van Peter Pan open, hij was van uiterlijk wel hetzelfde maar van innerlijk, ik denk het niet...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

Zodra Pan weg was kwam ik weer uit de boom en ging naast het meisje zitten. 'Hé, sorry van mijn sarcasme en alles.' verontschuldigde ik me. 'Wat hij zei was deels waar, ik mag hem niet zo, maar dat is niet waarom ik je waarschuwde. Ik meende het oprecht. Hij is... Duister. Wees er voorzichtig mee, hij laat mensen niet zomaar meenemen. Bij mij was dat in elk geval niet het geval.'

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

'Hé, sorry van mijn sarcasme en alles.' verontschuldigde het meisje zichzelf. 'Wat hij zei was deels waar, ik mag hem niet zo, maar dat is niet waarom ik je waarschuwde. Ik meende het oprecht. Hij is... Duister. Wees er voorzichtig mee, hij laat mensen niet zomaar meenemen. Bij mij was dat in elk geval niet het geval..." ik keek haar glimlachend aan, "Dat weet ik, hij doet alsof hij aardig is omdat hij dan mijn vertrouwen kan winnen en omdat het gewoon handig is dat een naïef meisje, iemand zoals ik, daar in trapt omdat ze alleen de Peter kent uit de boeken..." ik kijk haar even aan, "Vergeven..." zeg ik er nog even achteraan.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'De Pan uit de boeken lijkt erop.' zei ik rustig, pakte het boek en bladerde naar een stukje. 'Hier. Over de Lost Boys. Als de Lost Boys te oud werden, ruimde Peter ze op.'
Ik haalde mijn schouders op. 'Doet ie echt. Hij heeft mijn zussen tegen me opgezet, een phoeka vast gezet en is verder ook niet zo aardig. Maar zo naïef ben je geloof ik niet, je zag net ook al wie hij was.' Ik grinnikte. 'Of kwam dat door mij?' voegde ik er niet al te gemeend aan toe.

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

'Doet ie echt. Hij heeft mijn zussen tegen me opgezet, een phoeka vast gezet en is verder ook niet zo aardig. Maar zo naïef ben je geloof ik niet, je zag net ook al wie hij was.' ze grinnikte. 'Of kwam dat door mij?' ik kijk haar glimlachend aan, zo kinderachtig is ze dus ook niet,
"Deels door jou, deels door mijn kennis..." zeg ik met een knipoog, "Ariël, aangenaam... Jij bent dus Charlie..." zeg ik slim. Eigenlijk ben ik we slim, al zeg ik het zelf. Nee ik moet dat niet over mezelf zeggen, dan ben ik zo arrogant.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Eigenlijk is het Charlotte Blake, maar ik heb me een hele tijd als jongen verkleed, dus ja, Charlie is de naam.' zei ik met een lachje. 'Ik weet denk ik trouwens waarom jij hier moet blijven. Ik heb hem en Felix afgeluisterd.'

---

obsessive rage

Ariël Watson
"I love Books, because they give me another Home..."

'Eigenlijk is het Charlotte Blake, maar ik heb me een hele tijd als jongen verkleed, dus ja, Charlie is de naam.' zei ze met een lachje waardoor ik knikte. 'Ik weet denk ik trouwens waarom jij hier moet blijven. Ik heb hem en Felix afgeluisterd.' die nieuwsgierigheid kwam in me op,
"Wil je het vertellen?" vroeg ik met een lachje.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]