Ruby
Ik liep samen met Graham door het bos, hand in hand. Ik was zo gelukkig bij hem. Op een rustig plekje streken we neer. Ik hoorde een geluid in de bosjes. Voorzichtig liep ik er heen, toen ik om keek was Graham weg. 'Graham?' Riep ik paniekerig. Ik besloot verder naar het bosje te gaan. Voordat ik het doorhad was ik wolf inplaats van Ruby. Deze keer zou diegene mij niet ontsnappen. Met een grote sprong dook ik het bosje in en scheurde diegene aan stukken. Het lichaam trok ik uit de bosjes en het maanlicht scheen op z'n gezicht. Met een schok liet ik het lichaam los. Nee, wat had ik gedaan. Het was het levensloze lichaam van Graham. Met mijn staart tussen mijn poten rende ik huilend naar de maan weg. Met een schok werd ik wakker, badend in het zweet. Ik voelde dat mijn wangen nat waren van de tranen. Ik moest mij even oriënteren waar ik was, tot alles weer naar boven kwam. Ik zag Graham naast mij liggen. Maar het leek alsof hij niet ademde. 'Graham?' In paniek schudde ik hem door elkaar.
Jos
"Dat zou eens tijd worden." zei ze geïrriteerd. "Voorheen was een knipje met mijn vingers al voldoende." Ik wilde een opmerking terug maken, maar liet het voor wat het was. Ze begon in ieder geval weer op haar ware aard te lijken. "Vergeet niet dat je hier bent door mij." Ik zuchtte overdreven en Rolde met mijn ogen. Ik heb inderdaad je hulp nodig. Het gaat over Henry. Ik wil dat je ervoor zorgt dat hij niet meer bij zijn echte familie wilt wonen, maar weer bij mij." Ging ze verder. Ik kuchte, 'Oh dus ik kan nu het vuile werk voor je opknappen?' Ze keek mij grijnzend aan. "Gaat je dat lukken, pup?" Ik keek haar beledigd aan. 'Pardon? Omdat je Ruby tot pup hebt gebombardeerd geeft jou het recht niet omdat bij mij te doen.' Ik sprong van de grafsteen en liep langzaam naar Regina toe. 'Ik zal kijken wat ik voor je kan doen, honey' fluisterde ik in haar oor. Hierna verdween ik in een paarse wolk.
When you believe your dreams come true
