• Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen. :Y)

    Hij wist niet of hij werkelijk zo sterk in zijn schoenen stond om haar achter te laten, maar hij hoopte wel dat hij zo duidelijk kon maken dat hij het niet met haar eens was en de leugens niet goedkeurde.

    [ bericht aangepast op 13 dec 2016 - 13:21 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    'Nou, wat knap van je,' zei ik sarcastisch.


    obsessive rage

    'Merlijn's baard wat ben jij toch wispelturig.'


    Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

    Emíra keek op toen haar kaartenhuis was ingestort.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    'Maar daar is het zo heet!'

    Wauw, veelzeggende zin weer. *Kuch kuch*


    obsessive rage

    Maar het tegendeel is echter waar en ze worden door de oudere leden van de familie in een hoog vaandel gedragen aangezien zij hun familiebedrijf (zie later) hebben laten uitbloeien tot een wapenparadijs en hun het aanzien bezorgen dat ze nu hebben.


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    I was so far gone, that, if I went home tonight, my mother would kill me for drinking, kind of hypocritical, if you ask me.


    — Inner peace, it's hard to find. —

    Julie en Kate kijken bezorgd in de ambulance. Hopelijk komt alles goed... denken ze beiden.

    'Wat denk je? Als ik te laat kom vanwege een boek, zou ik dan niet de boeken gelezen hebben?'

    Je moet achter je dromen aan, nu alles nog kan.


    Without me, his world will go on turning. A world that's full of happiness, that I have never known

    Dat was in Bacáro’s geval niet heel uitzonderlijk.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Hij besluit het heft in eigen handen te nemen en laat zich door niemand meer stoppen.


    oi, suzy

    'Ben je blij hoe de avond is gelopen?', vraag ik terwijl ik Caleb diep in zijn mooie ogen aankijk.


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    Elk jaar kampeer ik hier met mijn ouders.


    And as we fall, time is frozen I know we break, but we're not broken (Aedion -> YoungbIood)

    “Je moet wel een beetje uitkijken, hè,” grinnikte Flóra. “Straks houd je geen pijlen meer over.”


    Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.