• De stelling van deze week luidt:
    Mensen moeten meer research doen voordat ze over depressie, automutilatie, zelfmoord e.d. gaan schrijven

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Caution first, always.

    Talk schreef:
    Eens. Er zijn echt zoveel verhalen waarbij mensen denken dat een depressie alleen maar huilen en zelfmoordgedachtes inhoudt, terwijl het juist iets compleet anders is.


    Dit.

    Eledhel schreef:
    Oneens, je mag schrijven over alles wat je wil. Als je het niet fijn vindt om verhalen te kezen waar depressie etc op een "slechte" manier wordt beschreven, dan lees je het toch niet?

    Voor mij persoonlijk gaat het er wel meer om dan het 'op een slechte manier schrijven'. Ik weet van mezelf dat als ik mij ergens aan irriteer het niet ga kijken/lezen en uit de buurt blijf, maar hieraan blijf ik me aan irriteren. Zo gemakkelijk is het niet voor mij om het te negeren en aan de kant te leggen, want het wordt wel (for a lack of better terms) 'doorgegeven'. Het is de manier hoe ze het schrijven en er gemakkelijk over denken hoe het is, maar het is veel meer dan dat. En ik word meer geïrriteerd om het feit dat depressie zo gemakkelijk word weggestreept en erover gedacht, want tegenwoordig denkt men dat je met het kleinste ding een depressie heeft. Maar zo gaat dat niet.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Oeps, wel, sorry als iemand beledigd is door mijn vorige reactie. Weet dat niemand op zo'n stelling komt om mensen met depressie te kwetsen.


    3,14159265358979323846264338327950288419716939937510582097494459230781640628620899

    Chaerin schreef:
    (...)
    Voor mij persoonlijk gaat het er wel meer om dan het 'op een slechte manier schrijven'. Ik weet van mezelf dat als ik mij ergens aan irriteer het niet ga kijken/lezen en uit de buurt blijf, maar hieraan blijf ik me aan irriteren. Zo gemakkelijk is het niet voor mij om het te negeren en aan de kant te leggen, want het wordt wel (for a lack of better terms) 'doorgegeven'. Het is de manier hoe ze het schrijven en er gemakkelijk over denken hoe het is, maar het is veel meer dan dat. En ik word meer geïrriteerd om het feit dat depressie zo gemakkelijk word weggestreept en erover gedacht, want tegenwoordig denkt men dat je met het kleinste ding een depressie heeft. Maar zo gaat dat niet.


    Maar moet alles op waarheid berust zijn waarover mensen schrijven? Sommige verhalen willen inderdaad zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid komen; de lezer een gevoel geven dat het in principe hen zou kunnen zijn. Niet iedere schrijver is zo, niet iedereen wil zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid zitten en misschien willen sommige schrijver een depressie niet op de meest realistische manier beschrijven. Misschien is dat niet hoe hun personage is; hoe zij een verhaallijn in gedachten hebben; of hoe zij denken dat het afloopt met de depressie van hun personage. Er ligt wel iets meer achter dan dat mensen denken dat depressie "makkelijk" is.


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Dat ligt aan je verhaal. Als je schrijft vanuit het oogpunt van iemand die dergelijke dingen ervaart, dan: jazeker, maar dan vind ik dat je research moet doen naar zo'n beetje alles en niet alleen naar de zaken zoals benoemd in de stelling. Wanneer het om een verhaal gaat vanuit het oogpunt van een buitenstaander, dan hoeft het wat mij betreft niet zo, gewoon omdat dergelijke mensen gewoon anders over dergelijke zaken kunnen denken.


    I don't understand that reference. - Castiel

    Helemaal mee eens. Aan de ene kant vind ik natuurlijk dat je moet kunnen schrijven wat je wil en daar volledig je fantasie in los moet kunnen laten, maar ik kan me ontzettend ergeren aan verhalen over depressies (etc.) die een compleet verkeerd beeld geven. Niet omdat ik zo'n ontzettende pietlut ben, maar meer omdat mentale 'ziektes' en problemen vaak ontzettend romantisch gemaakt worden.
    Mensen zouden meer onderzoek moeten doen over wat voor impact het heeft op jou en je omgeving en hoe erg zoiets je leven kan verpesten.
    Dus ik erger me niet zozeer aan het feit dat mensen er qua theoretische informatie naast zitten, want sowieso is iets als een depressie voor iedereen anders, maar meer aan wat mensen ermee doen in hun verhalen.
    (Of eigenlijk: het gaat me niet zozeer om de verhalen die niet 100% accuraat zijn, maar meer de mentaliteit van de -voornamelijk- tieners van nu die denken dat depressies en automutilatie heel mooi en inspirerend zijn; een of ander romantisch 'avontuur.')

    [ bericht aangepast op 6 april 2016 - 21:40 ]

    Standal schreef:
    (...)

    Maar moet alles op waarheid berust zijn waarover mensen schrijven? Sommige verhalen willen inderdaad zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid komen; de lezer een gevoel geven dat het in principe hen zou kunnen zijn. Niet iedere schrijver is zo, niet iedereen wil zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid zitten en misschien willen sommige schrijver een depressie niet op de meest realistische manier beschrijven. Misschien is dat niet hoe hun personage is; hoe zij een verhaallijn in gedachten hebben; of hoe zij denken dat het afloopt met de depressie van hun personage. Er ligt wel iets meer achter dan dat mensen denken dat depressie "makkelijk" is.

    Precies wat Pencils zegt. Iedereen heeft daar natuurlijk hun eigen opinie over, maar ik ben het eens met Pencils.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Eens. Het zou veel verhalen beter maken.


    obsessive rage

    Ik ben het hier mee eens. Niet alleen wordt er een halve waarheid of zelfs helemaal geen waarheid gepresenteerd - deze wordt ook overgedragen aan elk ander die zo'n bericht leest. Velen daarvan nemen het aan als de waarheid en schrijven er op hun beurt weer over. Zo krijg je eigen een soort kettingreactie waarbij men steeds van elkaar zonder na te denken aanneemt en overneemt. Net zoals met de Ice Bucket Challenge van vorig jaar, waarin velen de uitdaging aannamen en vervolgens doorspeelden, maar er bijna geen woord werd gerept over waarvoor het nou daadwerkelijk was: ALS. Zo is er nog wel in het totaal een redelijk bedrag uit de hele wereld aan de ziekte gedoneerd, maar het had veel meer kunnen zijn als men de ziekte ook daadwerkelijk met de challenge adresseerde. Net zoals dat men openlijk praat over het hebben van depressie terwijl ze misschien een paar symptomen op internet hebben gelezen, waardoor ieder ander die dat meekrijgt, het beeld van die persoon zal hebben als hij of zij denkt aan depressie. En dat beeld is dan dus waarschijnlijk niet juist, waardoor het in de toekomst nog wel eens kan gebeuren dat hij of zij iemand anders tegenkomt, die daadwerkelijk lijdt aan een depressie, maar niet (meer) serieus wordt genomen (beter is om via de huisarts naar een psycholoog te gaan en daar tot die conclusie te komen).

    Dus mensen zouden inderdaad veel meer research moeten doen, zodat zij zelf niet de verkeerde boodschap overbrengen, aannemen of doorgeven.


    "If there's a story that you want to read but it hasn't been written yet, then you must write it." - Toni Morrison

    Jarpad schreef:
    Dat ligt aan je verhaal. Als je schrijft vanuit het oogpunt van iemand die dergelijke dingen ervaart, dan: jazeker, maar dan vind ik dat je research moet doen naar zo'n beetje alles en niet alleen naar de zaken zoals benoemd in de stelling. Wanneer het om een verhaal gaat vanuit het oogpunt van een buitenstaander, dan hoeft het wat mij betreft niet zo, gewoon omdat dergelijke mensen gewoon anders over dergelijke zaken kunnen denken.


    wat was dit ookalweer

    Ja, ik denk dat ik het wel eens ben met deze stelling. Ik schrijf er zelf ook over, maar ik denk -ook uit eigen ervaring- dat ik wel weet waar ik over schrijf. Bij veel mensen krijg ik echter het gevoel dat dat niet zo is. Ze overdrijven dingen of denken dat depressie enkel inhoudt dat je zwarte kleding draagt, je geheel afzondert en veel duistere gedachten hebt, terwijl het veel minder zwart wit is. Je kunt ook wel zien wie zoiets wel en niet hebben meegemaakt als je iets leest soms. Het is gewoon veel mooier als er genuanceerd over geschreven wordt vind ik.


    Aan niets denken is ook denken.

    Caprice schreef:
    Ja, ik denk dat ik het wel eens ben met deze stelling. Ik schrijf er zelf ook over, maar ik denk -ook uit eigen ervaring- dat ik wel weet waar ik over schrijf. Bij veel mensen krijg ik echter het gevoel dat dat niet zo is. Ze overdrijven dingen of denken dat depressie enkel inhoudt dat je zwarte kleding draagt, je geheel afzondert en veel duistere gedachten hebt, terwijl het veel minder zwart wit is. Je kunt ook wel zien wie zoiets wel en niet hebben meegemaakt als je iets leest soms. Het is gewoon veel mooier als er genuanceerd over geschreven wordt vind ik.


    Nou dat verschilt ook per persoon hoor. Ik ben zelf nooit echt depressief geweest (wel een keer ben ik heel erg down geweest, maar niet depressief) maar meerdere van mijn vrienden wel en als je je goed kan inleven weet je ook wel waarover je schrijft. Maar dat kan bij mij ook aan mijn bijna depressieve tijd komen.


    obsessive rage

    Ja, klopt. Ik zag ook niet dat je zoiets moet hebben gehad om er goed over te kunnen schrijven. Maar echt begrijpen is wat anders. Research helpt ook.


    Aan niets denken is ook denken.

    KyloRen schreef:
    Eigenlijk is dit vanzelfsprekend. Al neem ik het mensen niet echt kwalijk als ze er een beetje naast zitten. Het zijn immers lastige onderwerpen.


    Dit. Het zijn enorm lastige onderwerpen.


    I wanna be a wizard!

    Zou het wel fijn vinden, maar ze moeten het zelf weten; het is hun verhaal.


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.