Laat maar zitten. Ik doe zoveel moeite voor deze vriendschap, maar jij bent gewoon echt te kinderachtig. Ik bied twintig keer mijn excuses aan voor mijn eigen mening, ik pas me zoveel mogelijk aan terwijl jij letterlijk zegt 'ik ga me niet aan jou aanpassen', ik doe elke dag een nieuwe poging om iets goed te maken wat jij hebt veroorzaakt, maar dan word ik gewoon kapot genegeerd en krijg ik uiteindelijk als antwoord dat je boos bent omdat ik iemand goed vind zingen? Wat is er in godsnaam mis met jou? Echt, ik heb zelfs een paar vrienden weg zitten duwen omdat jij wilde dat ik niet meer zoveel met ze zou praten, terwijl je het zelf evengoed doet! Dan doe ik mijn best om deze keilange vriendschap te onderhouden, maar ben jij zo fucking egoïstisch dat ik urenlang naar jouw verhalen moet luisteren en ik mijn excuses aan moet bieden voor iets wat jij hebt veroorzaakt. Als je over een paar dagen weer terug komt kruipen met je 'sorry' dan mag je toch echt doodvallen. Stik er lekker in, ik ben klaar met jou.
