Ik ben zo trots op mezelf! Ik houd het al één week vol om met iemand te blijven praten! *O*
Maar je bent ook gewoon een geweldig leuk persoon, dus ik moet wel met je blijven praten.
/Ik haat mijn hoofd. Kan ik alsjeblieft een keer een beslissing maken of ik je nog leuk vind of niet? Ofja, of ik nog van je houd? Want ik word namelijk langzaamaan gek van mezelf. Allerlei kerels die langskomen en ik sla stijl achterover en bij jou kan ik je alleen maar knuffelen, met moeite.
En dan wil ik je nog steeds geen pijn doen. Ik denk namelijk dat jij gek wordt zonder mij en ik ook zonder jou. Maar toch voel ik me zo afhankelijk en gebonden en het belangrijkste: het voelt niet meer natuurlijk.
Maar ik durf niet, ik ben gewoon een ontzettende lafaard. Ik moet je niet aan het lijntje houden, maar ik denk dat dat voor het beste is...
Ik weet het gewoon echt niet meer met ons...
Deep inside, I've never felt alive