Dit keer is het gedicht eens niet tijdens de literatuurles geschreven :'). Het idee is trouwens wel tijdens die les ontstaan, maar als ik in de klas over elfen en trollen begin te schrijven word ik écht heel raar aangekeken.
Alle Sterren Stralen 's Nachts
Alle sterren stralen ’s nachts,
Ieder licht dat is een elf.
Iedere boom verhult een trol.
Alle bladeren fluisteren verhalen,
En de paden zitten vol
Van mensen die steeds weer verdwalen.
Alle sterren stralen ’s nachts,
Ieder licht dat heeft een naam.
Ieder pad kent duizend wegen.
En de mensen willen horen
Wat ze zelf altijd verzwegen,
Toen ze hun fantasie verloren.
Alles sterren stralen ’s nachts,
Ieder licht dat is een droom.
Iedere bloem is een robijn.
En mensen willen altijd terugkomen,
Omdat er zoveel kleuren zijn
Als je nog eens durft te dromen.
We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.