Hoe starten jullie met schrijven? - Creativiteit

Ik ben eens benieuwd wat jullie methode is...
Stel je hebt het vorige hoofdstuk afgerond, en hebt nu terug een blanco pagina voor je, hoe begin je er dan aan?

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ik weet op voorhand waar mijn hoofdstuk naartoe moet leiden. Ik sluit dan gewoon mijn ogen en begin echt met de typen wat in me opkomt. Soms heb ik ook inspiratie door de laatste zin van het vorige hoofdstuk. (:

Met nieuwe verhalen beginnen, vind ik het moeilijkst omdat ik dan weet wat ik wil dat er gebeurd, maar die eerste paar zinnen moeten écht pakkend zijn. Dan probeer ik vaak ook gewoon te schrijven wat in me opkomst, maar dat lukt niet altijd. Dan ga ik meestal gewoon wat lezen, quotes opzoeken of naar afbeeldingen kijken op weheartit. ^^

The soul needs autumn.

Meestal lees ik even terug wat ik daarvoor heb geschreven, om weer in mijn schrijf-flow te komen. Als dat niet helpt, door bijv. een writersblock, dan maak ik een planning wat er moet gebeuren. Het begin is dan vaak bagger, maar halverwege het stukje lukt het dan alweer en kan ik later mijn begin verbeteren.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ik lees het einde van mijn vorige hoofdstuk zet de muziek harder en klieder een zooitje worden op dat papiertje. Maar ik maak ook wel een lijst met dingen die er in voor moeten komen (: . Op het einde kijk ik het na en verander ik hier een daar een alinea

i wanna die with you once or twice.

Haha, meestal blijft die blanco pagina voor een paar dagen weken maanden zo staan, lees ik na die paar maanden het laatste hoofdstuk weer door en begin ik daarna met het eerste dat in me op komt. Meestal weet ik al wel wat er in dat hoofdstuk moet gebeuren, maar bij de exacte verwoording lul ik eerst wat aan elkaar en komen meestal halverwege het hoofdstuk pas een paar zinnetjes waar ik taaltechnisch echt wat meer moeite in heb gestoken. En verder, tja, verder bestaan mijn schrijfgewoontes voor 90% uit niks doen, uitstellen en vergeten dat ik überhaupt nog iets schreef. :W

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Ik begin gewoon en zie wel wat er gebeurt, heb niet echt een vaste methode. Als ik al even niet geschreven heb, lees ik wel het laatste stuk dat ik geschreven heb even opnieuw.

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Bij het verhaal waar ik mee bezig ben (niet op Q.) probeer ik mijn personages (het zijn tien jongeren in een huis) allemaal voor te stellen op een manier die zo veel mogelijk "show don't tell" is, dus ik verzin min of meer normale dagelijkse situaties waarin ik ze naar voren breng. Het begint dan ook met een normale gang van zaken, totdat er iets gebeurt (iemand wordt vermoord). Dan pas zal het verhaal echt beginnen. Wat vervolgens precies wat opvolgt weet ik echter nog niet helemaal, want daar ben ik nog niet.
Waarschijnlijk heb je hier niet zo veel aan, maar wie weet.
In het ene verhaal zijn "opvulhoofdstukken" ook wel een goed idee, maar bij het andere moet je meer progressief zijn. Dat hangt gewoon van je genre en plot af. Denk na: wat moet er gebeuren zodat je het verhaal op gang kan brengen?

Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

Ik heb van te voren allemaal punten gemaakt met wat ik er per hoofdstuk in wil hebben. Bij een blanco pagina begin ik dan gewoon te schrijven met de punten die ik erin wil hebben.

"One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

Wiarda schreef:
Haha, meestal blijft die blanco pagina voor een paar dagen weken maanden zo staan, lees ik na die paar maanden het laatste hoofdstuk weer door en begin ik daarna met het eerste dat in me op komt. Meestal weet ik al wel wat er in dat hoofdstuk moet gebeuren, maar bij de exacte verwoording lul ik eerst wat aan elkaar en komen meestal halverwege het hoofdstuk pas een paar zinnetjes waar ik taaltechnisch echt wat meer moeite in heb gestoken. En verder, tja, verder bestaan mijn schrijfgewoontes voor 90% uit niks doen, uitstellen en vergeten dat ik überhaupt nog iets schreef. :W

Ik snuffel wel eens tussen writing prompts, daar krijg ik meestal wel wat ideeën van hoe ik een nieuw hoofdstuk goed kan starten.

She's imperfect but she tries

Ik type wat en daaruit volgt vanzelf een lap tekst

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Ik zorg tegenwoordig dat ik meestal geen blanco pagina voor me krijg, maar dat ik op voorhand al in een zin tot een alinea heb beschreven wat ik wil met het hoofdstuk. Soms heb ik zelfs al een klein stuk van een gesprek of een zin van een beschrijving. Dat vind ik een stuk gemakkelijker, want dan kan ik daar gewoon op bouwen, in plaats van dat ik ter plekke alles uit mijn mouw moet schudden. Dat voelt wat minder alsof de lege pagina je ongeduldig aanstaart. ^^ Eerder geschreven stukjes teruglezen doe ik ook vaak, zoals heel veel mensen hierboven al zeggen.

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Kay schreef:
Ik begin gewoon en zie wel wat er gebeurt, heb niet echt een vaste methode. Als ik al even niet geschreven heb, lees ik wel het laatste stuk dat ik geschreven heb even opnieuw.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ik schrijf altijd gewoon en ik merk wel wanneer ik vastloop. Als ik dan echt vastloop, dan bedenk ik me hoe ik het wilde laten aflopen en wat dan mooi in het verhaal past.

in love with the fictional characters, I'm sorry

Ik eindig meestal op een moment dat ik niet wil stoppen of ik sluit af met een cliffhangertje, zodat ik altijd gemotiveerd ben om door te schrijven. ^^
Meestal weet ik al van te voren wat de kern van het volgende hoofdstuk wordt. (:

Every villain is a hero in his own mind.

Kay schreef:
Ik begin gewoon en zie wel wat er gebeurt, heb niet echt een vaste methode. Als ik al even niet geschreven heb, lees ik wel het laatste stuk dat ik geschreven heb even opnieuw.

Quiet the mind, and the soul will speak.