Ik heb een probleempje en ik zou daar graag hulp bij willen hebben. Ik ben dit jaar begonnen aan Psychobiologie, een universitaire studie aan de UvA, maar ik voel me niet op mijn gemak.
Het studeren is leuk, de medestudenten zijn heel gezellig en aardig, ik zit in een hele leuke commissie en ik vind de studie heel leuk, maar ik wil het niet meer. Ik heb morgen een tentamen en ik heb de hele week niets gedaan en ik voelde me er gewoon niet naar, ik had er gewoon geen zin in. Vorige tentamenweek had ik daar ook al last van en heb daardoor minder gedaan voor mijn vakken en moet ik deze overdoen, maar dat waren bij twee vakken die minder te maken hebben met de studie. Deze keer is het een vak wat zich voortborduurt op het eerste vak Inleiding in de Psychobiologie. En dat maakt me dan heel onzeker over deze studie. Daarbij voel ik me nu heel schuldig tegenover mijn ouders, want ik heb vorige week mijn boeken voor het tweede semester gekocht en dat was weer een hele kluif en dat betalen mijn ouders dan voor mij. Het voelt zo kut allemaal, godver. En ik zeg de hele tijd dat het goed is, maar dat is het totaal niet.
En dan zit ook al helemaal niet meer lekker in mijn vel, ik voel me al dagen down, zit urenlang voor de computer, kook geen enkele degelijke maaltijd voor mezelf, kom mijn kamer niet uit en slaap heel veel. Ik voel me echt heel alleen, eigenlijk. En dat is totaal niet fijn.
Ik wil het sowieso morgen met mijn ouders het erover hebben, maar kan iemand mij helpen? Ik weet niet wat ik moet doen, want ik heb echt géén idee wat ik anders zou moeten doen. Ik heb laatst tegen mijn mama gezegd dat ik wel een musicalacademie zou willen doen, omdat me dat toch heel gaaf lijkt, maar dat is zó'n lastig vak, omdat je daar helemaal niet snel aan de bak aan komt. Maar het blijft maar alsmaar weer in mijn hoofd naar boven komen, omdat ik het zó onttiegelijk gaaf vind.
Halp, pls?
Deep inside, I've never felt alive
SPECS
