Ik dacht meteen aan dit topic toen ik klaar was met kijken, haha, maar ik was nog niet aan een post toegekomen. Hebben jullie ooit gehoord van een fanfiction gap? Het is min of meer een tijdsperiode in een aflevering waarin een personage of meerdere personages een tijdlang onverklaard afwezig zijn, iets wat fanfic dus op honderd verschillende manieren kan invullen. “Let’s check the perimeter” was daar een prachtig voorbeeld van waardoor ik mogelijk wat werd afgeleid. (bloos)
Anyway, de aflevering! Ik vond het geen teleurstelling, eigenlijk. De aflevering van vorige week vond ik ook beter, maar dat ligt er vooral aan dat Alec, Magnus, Izzy en Lydia me tien keer meer interesseren dan de eigenlijke hoofdpersonen, hehe. Ik had wel verwacht dat het in de finale weer vooral om Jace en Clary zou gaan, dus ik was nog vrij positief verrast dat dat ene gesprek in de gang dat al was vrijgegeven in een preview niet plotseling de enige scène met Magnus was. Niet dat ik echt reden had om daar bang voor te zijn, want Shadowhunters is geweldig geweest wat Magnus, Alec en Magnus/Alec betreft, maar ik heb te veel shows gekeken waarin dat anders ging. :p
Lydia was voor mij inderdaad ook een hoogtepunt! Ze was geweldig en ik hoop echt dat ze nog een keer terugkomt in seizoen twee. En verder, tja, ik was eigenlijk vooral ongelofelijk positief verrast over hoeveel Malec er in dit seizoen zat, en hoe goed dat werd uitgewerkt. Ik heb niet alle boeken gelezen en alleen het eerste boek helemaal, van de rest slechts delen, maar er waren wat dingen in de boeken die mij toch wat stoorden. Dat is in de serie bijna allemaal gewoon weggewerkt, alsof ze wisten dat er een betere manier zou zijn om het te doen, en ik ben de schrijvers zo dankbaar.
Ik ben trouwens ook juist erg blij dat dat onsterfelijkheids-probleem nu al wordt besproken. Het is niet zo dat ik dat nou een heel leuk onderdeel vind, maar het betekent ook dat we er sneller voorbij zullen zijn, hopelijk, en het betekent dat ze serieus bezig zijn met wat er tussen hen is. Het betekent ook dat Alec nu de tijd neemt om na te denken, in plaats van zich ergens in te gooien zonder stil te staan bij mogelijke consequenties, waar sommige andere personages nog iets van zouden kunnen leren (kuch, Jace, kuch). Communicatie! Dat is een erg belangrijk onderdeel van iedere gezonde relatie en iets wat veel te vaak volkomen misloopt in fictie. Ik denk dat het feit dat ze het hier nu over hebben eerder een goed teken is dan een echte bedreiging.
Wat (grotendeels) non-Malec gedachten, want die heb ik ook: Clary was een beetje stom bezig door haar net opgebouwde band met de vampiers meteen weer uit het raam te gooien twee of drie afleveringen later, Jace was extreem stom bezig door gewoon met Valentine mee te gaan terwijl al Valentine's hulpjes al door het portaal waren en hij zich gewoon los had kunnen trekken, Camille was vreselijk maar op een veel betere manier dan ik had verwacht, ik hoop heel heel heel erg dat het goed komt met Lydia, Alecs moeder kan wel beweren dat haar grootste probleem is dat het om Magnus Bane gaat maar dat is een slap excuus en nog steeds behoorlijk heftig gebaseerd op vooroordelen, ik ben zo ongelofelijk trots op Alec dat hij voor zichzelf (en Magnus, maar dat gaat nog steeds om Alécs keuzes in deze context) opkomt tegenover zijn ouders, Jace was overigens ook erg raar bezig toen hij Hodge's hand afhakte want kom op dude, Simon is de afgelopen twee afleveringen gigantisch omhoog geschoten in mijn achting door er als vriend te zijn voor Clary en haar niet plotseling te proberen te kussen nu ze denken dat Jace haar broer is (en door telkens zichzelf aan te bieden als betaling voor dingen die Clary wil bereiken, want dat is iets wat hij echt niet had hoeven te doen), ik had verwacht dat Valentine's nieuwe leger Shadowhunters nog een wat grotere rol zou spelen dan alleen in de laatste scène een bootjeritje te maken maar dat zal nog wel komen, er was weinig Izzy in deze aflevering en iemand zou haar eens een knuffel moeten geven omdat zij er voortdurend voor iedereen is maar er bitter weinig wordt stilgestaan bij hoe zij zich voelt, ik ben heel blij dat Jocelyn wakker is en ben benieuwd hoe zij zal zijn in het volgende seizoen, en Max zit blijkbaar nog steeds ergens bij een oppas en mist al het boeiende familiedrama, arm klein ding.
Ik vrees dat dit een beetje hak op de tak gebrabbel is, maar ik heb een hoop gevoelens over deze serie. :'D
SPECS
