Alles kapot valt? Ik moet mezelf inhouden om er wat van te zeggen dat je dag in dag uit de hele dag in je nest ligt, omdat ik anders de wind van voren krijg. En als ik even een hálve middag (jawel, een HALVE) niet te bereiken ben, is meteen alles mijn schuld en denkt 'ie het beter te kunnen weten. Je wilt niet weten hoeveel geduld ik met jou heb. Weet je, ik heb het GEHAD. Want jij kent me kennelijk zo goed, nou dan weet je ook vast wel hoe ik me nu voel. Dankjewel voor niks en praat vooral niet tegen me.
Ooh wacht, dat is waar ook, het kan je niks schelen dat je ZO kortaf bent dat ik me kut ga voelen en weer negatieve gedachten krijg. Als jij je er maar goed bij voelt, toch?
[ bericht aangepast op 24 jan 2016 - 1:08 ]
Don't walk. Run, you sheep, run.