MSV - Op een middelbare school (6) - Speeltopics

Het is een meespeelverhaal over leerlingen op een middelbare school. We doen expres weinig informatie, zodat alles zich in het verhaal kan vormen. De leerlingen zitten in hun vierde leerjaar van de Havo. Ze wonen in Purmerend.

Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.

Personages:
Bram de Haas - Rosanne
Darius Visser - Jeffrey
Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia
Henk van Es - Rosanne
Ian van Dijck - Kelly
Isa de Vries - Marjanne
Jessica "Jess" Slager
Jiang Chen - Rosanne
Joris Franksen - Marjanne
Kate Teresa Vergeest - Marieke
Jelle van Dijck - Kelly
Layla Caspers - Natas
Maya van Leemhuizen - Alicia
Mia den Hertogh - Natas
Petronella "Petra" D'Auxy - Marjanne
Phoebe van Longen - Rosanne
Ramon Scheepsma - Natas
Thomas van Hof - Anouk
Qaasim Braam - Alicia

Andere personages:
Jordana "Jordy" Visser - Natas
Taco Boersma - Alicia

Speeltopics: 1, 2, 3, 4
Praattopics: 1
Rollentopic


Indeling groepjes sportweek
Groep 1
Maya van Leemhuizen – Alicia
Henk van Es - Rosanne
Thomas van Hof – Anouk
Kyra van Bakkum – Lisa
Ramon Scheepsma - Natas
Isa de Vries – Marjanne

Groep 2
Jiang Chen – Rosanne
Bram de Haas - Rosanne
Darius Visser – Jeffrey
Joris Franksen - Marjanne
Mia den Hertogh - Natas
Jelle van Dijck - Kelly
Elin van Haspengouw Hesbaye - Alicia

Groep 3
Tyler Michigan – Lisa
Qaasim Braam – Alicia
Ian van Dijck - Kelly
Petronella "Petra" D'Auxy – Marjanne
Layla Caspers – Natas
Phoebe van Longen – Rosanne
Kate Teresa Vergeest – Marieke

[ bericht aangepast op 2 sep 2016 - 11:39 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Aah.' Ze glimlachte. 'Doen jullie veel samen? Jij en Jelle?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Thomas was uiteindelijk bij het beachvolleyballen aangekomen, hij had er niet bepaald veel zin in maar zijn vriendengroep had geen tijd en waren allemaal een weekendje weg waardoor hij alleen overbleef. ''Hey,'' zei hij dan ook toen hij op de rand van het volleybalveld neerplofte en een sigaret opstak. ''Sorry dat ik zo laat ben.''

Everything is illuminated by the light of our past.

'Sportief,' zei Isa, doelend op zijn sigaret. 'Maar is geen probleem, hoor. Je bent nog steeds hier als één van de eersten.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

"De laatste tijd veel minder, komt denk ik doordat we beiden ouder worden en andere interesses krijgen," had Ian nog gezegd voor Thomas aan was komen lopen. Hierdoor lette hij niet op de bal en deze kwam dan ook naast hem neer in het zand.
"Hey," zei hij toen na de opmerking van Isa.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

'Het lijkt me best gek om deel van een tweeling te zijn,' zei Isa bedachtzaam. 'Maar ik ben ook bijna opgegroeid als enigskind, natuurlijk.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

"Voor ons is het heel normaal," grinnikte Ian en hij pakte de bal van de grond af. "Maar ik snap wel dat mensen het vreemd vinden, we lijken op elkaar en dat soort dingetjes." Zijn blik gleed naar Thomas.
"Doe je mee? We zijn een beetje aan het overtikken."

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Thomas haalde zijn schouders op en wierp Isa een korte charmante glimlach, het hele kamp wou hij een goed gesprek onder twee ogen maar dat was er niet van gekomen. Toen Ian vroeg of hij mee wou doen schudde hij zijn hoofd en hief zijn sigaret, ''ben bezig.''

Everything is illuminated by the light of our past.

Elin en Layla kwamen Jess tegen bij het kruispunt vlak bij het volleybalveld. Pas toen ze afstapte en haar helm afdeed, gaf Layla Jess een kus.
‘Het is niet druk, hè?’ Ze keek over haar schouder naar het groepje dat al bij het net stond. ‘Jammer dat Jiang er niet is. Ik moet het contact nu eigenlijk wel even warm houden. Maar ja, misschien komt hij nog.’ Ze opende haar telefoon en scrolde naar door haar contactenlijst. Ze opende de groepsapp, maar zag dat hij nog niet had gereageerd.

[ bericht aangepast op 26 aug 2016 - 18:32 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Ramon duwde een kar met dozen het volgende gangpad in en begon schappen met potten groenten te vullen. Hij was net bezig met de rodekool toen hij Phoebe zag. Er ging een schok door hem heen en de pot gleed uit zijn handen en spatte kapot op de grond. Gauw draaide hij zijn rug naar haar toe in de hoop dat ze het niet had gezien.

[ bericht aangepast op 26 aug 2016 - 18:45 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Maar hij heeft natuurlijk geen telefoon!' riep Elin uit. 'Dan moet je tot maandag wachten...'Ze was benieuwd hoe die knullige Jiang op de toenaderingspogingen van haar vriendin zou reageren en ze vond alles tot nu toe nog hoogst vermakelijk. Het leukste was ook dat ze samen in de klas zaten, dus dat zou de lessen waarschijnlijk een heel stuk leuker maken.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

‘Ah, dat is waar ook. Wat een gekut van die jongens ook.’ Ze kon zich er nog steeds over opwinden. Niet omdat ze het zo zielig voor Jiang vond, maar omdat ze nu háár plannen dwarsboomden. ‘Ik heb nog een oude. Ik zal hem die wel geven anders. Zijn simkaart was vast nog heel.’

Every villain is a hero in his own mind.

"Oké," zei Ian en hij keek naar Isa.
"Wil je verder of wachten we op de rest?"

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Elin klapte opgewonden in haar handen. Op die manier zou ze zijn vertrouwen wel winnen. Ze besefte dat dit echt net een soapserie was en hopelijk zou Layla Jiangs aandacht in ieder geval het komende halfjaar vasthouden, zodat Elin weer vermaakt was.
Ze begroette de mensen bij het volleybalveld en legde haar helm op een bankje bij de spullen van de anderen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Phoebe keek geschrokken om toen ze de harde klap van het potje hoorde. De rodekool spatte overal naartoe en vlug bukte ze om de jongen te helpen. Ze schrok toen ze zag dat het Ramon was. Phoebe durfde haar zonnebril niet af te zetten, uit angst dat hij haar blauwe oog zou zien. Ze wist echter hoe onbeleefd het was om hem op te houden tijdens zo'n moment.
'Hoi,' mompelde ze verlegen. 'Zal ik je even helpen? Het is wel een beetje een bende nu.' Ze glimlachte vluchtig, wat erg pijnlijk was aan haar gezicht.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

‘Oh, hoi.’ Hij hoopte dat ze door de zonnebril de rode kleur op zijn wangen niet kon zien, want hij voelde ze branden. ‘Nee hoor, dat hoeft echt niet. Ik haal zo de dweilmachine.’
Hij haalde nerveus een hand door zijn haren.
Zeg wat tegen haar, kneus.
‘Wat – eh – wat moet je halen?’
Hij kon wel op zijn tong bijten. Wat is dat nou voor een onbenullige vraag.

Every villain is a hero in his own mind.