Wat maakt een schrijver een goede schrijver? - Story problemen

Ik vind mijn schrijven echt heel slecht, maar ik heb geen idee hoe ik het zou kunen verbeteren. Dus, ik ga eens beginnen bij het begin. Wat maakt een schrijver een goede schrijver volgens jullie? En wat passen jullie toe in jullie schrijven waar jullie trots op zijn?

(Ik ga even voor iedereen alles overzichtelijk in de beginpost zetten, want deze eerste was toch al inspirerend)

- als je emoties goed weet te verwerken in de tekst en de lezer daarmee weet te raken.
- Geloofwaardige personages, dit houdt ook in dat ze consequent zijn in hun gedrag en dat ontwikkelingen een logische reden hebben.
-Humor, maar het moet niet ten koste gaan van de verhaallijn. Subtiele humor dus in serieuze stukken.
-heftige scenes moeten er niet in zitten omdat ze heftig zijn.
-een goed inlevingsvermogen. Zo kun je je verplaatsen in al je personages en wordt het ook realistisch.
-realisme/Als iets realistisch beschreven word of als iets totaal onrealistisch beschreven word maar je het toch kan geloven.

[ bericht aangepast op 9 jan 2016 - 22:07 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Pfoeh. Dat vind ik een moeilijke vraag. Naar mijn weten ben je een goede schrijver als je emoties goed weet te verwerken in de tekst en de lezer daarmee weet te raken.

26 - 02 - '16

Te veel dingen om op te noem, maar een beetje het belangrijkste voor mij: Geloofwaardige personages, dit houdt ook in dat ze consequent zijn in hun gedrag en dat ontwikkelingen een logische reden hebben.
Emoties, inderdaad zoals hierboven.
Humor vind ik ook belangrijk, maar het moet niet ten koste gaan van de verhaallijn. Subtiele humor dus in serieuze stukken.
Verder vind ik het heel belangrijk dat heftige scenes er niet in zitten omdat ze heftig zijn. Ik kan me persoonlijk heel erg ergeren aan random heftige scenes die totaal uit het niets komen en er volgens mijn gevoel in zitten omdat de schrijver dacht 'o het wordt saai'.

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

Ik denk dat je als schrijver een goed inlevingsvermogen moet hebben. Zo kun je je verplaatsen in al je personages en wordt het ook realistisch.

Realisme vind ik ook erg belangrijk. Als er bijvoorbeeld wordt geschreven over een depressie, is het niet erg logisch dat die als sneeuw voor de zon verdwijnt als er een ander personage in het verhaal komt. Zo kan ik nog wel heel wat voorbeelden noemen, maar ja, dan blijf ik doorgaan :'D

26 - 02 - '16

Als iets realistisch beschreven word of als iets totaal onrealistisch beschreven word (ZOALS magie bij harry potter, ect) maar je het toch kan geloven.
Als iemand een (goed) boek van 400 pagina's kan schrijven en er minder dan een dag voorbij gaat.

Dat zijn maar dingen die ik zo uit mijn duim zuig.

[ bericht aangepast op 9 jan 2016 - 22:08 ]

You were born original, don't die as a copy.

Ah dit is nuttig. Ik wil mijn schrijven ook graag verbeteren, want ik ben er nog steeds zeer ontevreden over. Het is bijna absurd hoe nonperfectionistisch ik over de rest van mijn leven ben en hi hoe perfectionistisch over mijn schrijven

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Voor mij is een goede schrijver een schrijver die een verhaal kan schrijven die je heel goed "oppervlakkig" te lezen (dus met een lekker vlotte schrijfstijl, een verhaallijn die goed te volgen is, een verhaal dat uiteindelijk een logisch geheel vormt), maar waar ook allerlei kleine dingetjes in zitten die je waarschijnlijk pas echt opvallen als je het voor de tweede keer leest (dubbelzinnige taal, zekere vormen van symbolisme die niet al te cliché en goed uitgevoerd zijn, etcetera). Maar goed, die opvatting is natuurlijk erg subjectief. ^^

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Ik vind altijd het eerste stuk belangrijk want daarmee moet je de lezer al grijpen en meesleuren in het verhaal.

Ik weet alleen niet hoe je het noemt hahaha

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Ik vind het belangrijk, dat een schrijver emoties stopt in de tekst. Dat je echt heel erg met het hoofdpersonage kan meeleven, zonder dat er precies gezegd wordt dat hij/zij verdrietig is. Ik zelf vind dit heel moeilijk, maar ik vind het wel ontzettend belangrijk voor een goed verhaal, en dus een goede schrijver.

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Wilskracht, passie voor het schrijven, echt graag iets goeds neer willen zetten, er keihard voor werken en in jezelf geloven.

De kunst om je personages zo neer te zetten dat je zelf van ze gaat houden.

Een eigen stijl, geen gena-aap, het moet natuurlijk gebeuren, niet geforceerd want dan komt het echter over

so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly

Een goede afwisseling tussen events en achtergrond info kunnen neerzetten. Je wil diepgang, maar ook niet te lang op één punt hangen als lezer zijnde. Die perfecte balans opzoeken en vinden maakt voor mij toch wel een heel groot verschil tussen echt goed en toch iets minder.

Originaliteit, iets eigens is toch ook wel heel belangrijk voor mij.

De juiste hoeveelheid gaps/hyaten (als ik het goed spel haha). Niet alles moet in mijn ogen kant en klaar op mijn bordje gegooid worden.

Realisme ook in de zin van dat als iets onmogelijk perfect af kan lopen, dat dat dan ook niet gebeurd. Tenzij je een sprookje schrijft natuurlijk. Maar als het realistisch is dat er personages sterven dan hoort een schrijver het lef te hebben dit te doen. Als telkens iedereen op miraculeuze wijze ongedeerd blijft valt de hele kracht van een verhaal weg in mijn ogen. Dingen moeten wel spannend blijven.

Happy Birthday my Potter!

Ik vind het zelf erg belangrijk dat een verhaal je meeneemt: dat het vlot leest, maar toch zo beschreven wordt dat je het precies kan voorstellen. Het ergste vind ik boeken waar ik mijn aandacht niet bij kan houden en die na verloop van tijd saai worden. (Wat bij veel van de literatuur die ik op de middelbare school moest lezen zo was. Je kan nog zo goed bekend staan als schrijver, maar wat betreft leesbaarheid van een verhaal, vind ik dat sommige Q-schrijvers dat nog beter kunnen, maar dat is mijn mening c: )
Verder vind ik schrijfstijl heel belangrijk, maar dat is vrij persoonlijk en daarin ligt het er vaak maar aan wat je aanspreekt. Als een schrijver mij kan doen opspringen uit mijn stoel van enthousiasme om hoe mooi of creatief diegene iets verwoord heeft, dan is diegene voor mij een goede schrijver. (:

"Take my advice; I don't use it anyway."

Ten eerste: stijl. Maar een goede schrijver vind ik iemand die niet alleen met taal overweg kan, maar ook iemand die weet hoe je een verhaal brengt en de lezer erin kan meetrekken. Het verhaal moet een zekere stuwkracht hebben en een bepaalde climax of subclimaxen bevatten... Ik vind wel dat er heftige scènes in een verhaal moeten zitten, zonder heftige scènes (maar ze moeten wel realistisch geschreven zijn), is het verhaal te vlak en zal de lezer, indien er geen andere zaken zijn zoals stijl die het compenseren, nooit verder lezen. Zoals Lily_Evans ook zegt: je moet je tempo variëren tussen de hoogtepunten/spannende scènes en intermezzo die het antwoord uitstellen, achtergrond informatie geven en de spanning in stand houden want van de ene actie na de andere, dat laat de lezer ook maar ademloos achter. Ook binnen de hoofdstukken zelf is het belangrijk te letten op het ritme van een tekst, weten wanneer je 'de tijd' stil moet zetten, en wanneer een overgang snel mag verlopen. Ritme is een sleutelwoord.
Ik vind persoonlijk dus spanning heel belangrijk in een boek of film, en wat daarbij een hele goede truc is die van de suggestie. Bijvoorbeeld suggereer dat ze elkaar aantrekkelijk vinden, laat kleine steken vallen. Het idee dat... doet hem.

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.